eitaa logo
هُـــوَالـعِـشـق❥
413 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
49 ویدیو
0 فایل
اَللّهم ارزُقنی حُبّک و حُبَّ ما تحِبُّه و حُبَّ من یُحبُّک و العَمَل الذی یُبلّغنی الی حُبِّک و اجعَل حُبَّک اَحبَّ الاشیاء اِلیَّ... ادمینِ نظرات⬇️🔻 @Baranebahari61
مشاهده در ایتا
دانلود
💌 ما در هیچ حال قلب هایمان خالی از غم نخواهد شد!! چرا که غم، ودیعه یی ست طبیعی که ما را پاک نگه می دارد... انسان های بی اندوه به معنای متعالی کلمه هرگز ” انسان ” نبوده اند و نخواهند بود!! از این صافی انسان ساز نترس …🌿 @Baraaaaaan
دیروز نزدیک غروب، باز دیدمت که غمزده بودی و در خود. هرگز ضرورت اندوه را انکار نمیکنم!!! چرا که می‌دانم هیچ چیز مثل اندوه، روح را تصفیه نمی‌کند و الماس عاطفه را صیقل نمی‌دهد؛ مِیدان دادن به آن را نیز هرگز نمی‌پذیرم؛ چرا که غم حریص است و بیشتر خواه و مرز ناپذیر، هر قدر که به غم میدان بدهی ، میدان می‌طلبد ، و باز هم بیشتر ، و بیشتر… هر قدر در برابرش کوتاه بیایی ، قد می‌کشد، سلطه می‌طلبد، و له می‌کند… غم ، هرگز عقب نمی‌نشیند مگر آن که به عقب برانی اش ، نمی‌گریزد مگر آن که بگریزانی اش ، آرام نمی‌گیرد مگر آن که بی رحمانه سر کوبش کنی… غم، هر گز از تهاجم خسته نمی‌شود. و چون پیش آمد و تمامی روح را گرفت، انسان بیهوده می‌شود، و بی اعتبار، و نا انسان، و ذلیل غم... چشمِ کودکان و بیماران ، به نگاه مادران و طبیبان است. اگر در اعماق آن، حتی لبخندی محو ببینند ، نیروی بالندگی شان چندین برابر می‌شود. عزیز من! این بیمار کودک صفت خانه ی خویش را از یاد مران! من، محتاج آن لحظه‌های دلنشین لبخندم - لبخندی در قلب - علی رغم همه چیز... @Baraaaaaan
بهار همه چیزش با تابستان، با زمستان، و با پاییز فرق دارد! . نه تنها به دلیل رویشی خیره کننده امروز بوته ی سبز روشن، فردا غرق ِ صورتی ِ گل ِ محمدی، امروز یاس بسته ی خاموش، فردا سیلاب نوازنده ی عطر، فقط به دلیل این رویش خیره کننده، بل، به علت ِ حسی از خواستن، طلبیدن، عاشق شدن، بالا پریدن، فریاد کشیدن، خندیدن، شکوفه کردن، باز شدن روح ... پیش از آنکه حادثه ای در طبیعت باشد، حادثه ایست در قلب آدمی... و پیش از آنکه در طبیعت محسوس باشد، در حسی انسانی وقوع می یابد... این در بهاران گل نیست که باز می شود، گره های روح انسان است... @Baraaaaaan
دیروز نزدیک غروب، باز دیدمت که غمزده بودی و در خود. هرگز ضرورت اندوه را انکار نمیکنم!!! چرا که می‌دانم هیچ چیز مثل اندوه، روح را تصفیه نمی‌کند و الماس عاطفه را صیقل نمی‌دهد؛ مِیدان دادن به آن را نیز هرگز نمی‌پذیرم؛ چرا که غم حریص است و بیشتر خواه و مرز ناپذیر، هر قدر که به غم میدان بدهی ، میدان می‌طلبد ، و باز هم بیشتر ، و بیشتر… هر قدر در برابرش کوتاه بیایی ، قد می‌کشد، سلطه می‌طلبد، و له می‌کند… غم ، هرگز عقب نمی‌نشیند مگر آن که به عقب برانی اش ، نمی‌گریزد مگر آن که بگریزانی اش ، آرام نمی‌گیرد مگر آن که بی رحمانه سر کوبش کنی… غم، هر گز از تهاجم خسته نمی‌شود. و چون پیش آمد و تمامی روح را گرفت، انسان بیهوده می‌شود، و بی اعتبار، و نا انسان، و ذلیل غم... چشمِ کودکان و بیماران ، به نگاه مادران و طبیبان است. اگر در اعماق آن، حتی لبخندی محو ببینند ، نیروی بالندگی شان چندین برابر می‌شود. عزیز من! این بیمار کودک صفت خانه ی خویش را از یاد مران! من، محتاج آن لحظه‌های دلنشین لبخندم - لبخندی در قلب - علی رغم همه چیز... @Baraaaaaan