🕊 | مهم‌ترین گناهِ من! #استاد_پناهیان

🛑 یک حس گمشده در فرهنگ ما «احساس مسئولیت اجتماعی» است. 🔺 مهم‌ترین گناهی که ما را از خدا و ظهور دور می‌کند، ترک مسئولیت اجتماعی است! 🔺 از چه چیزی باید بیشتر استغفار کنیم؟ از اینکه من زیاد آدم اجتماعی‌ای نیستم؛ یعنی اهل امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر نیستم!

‌ 🔺طبق روایت، همۀ خوبی‌ها در مقابل اقیانوس امر به‌معروف و نهی از منکر، مثل قطره است؛ پس گناه ترک امر به‌معروف، به اندازۀ یک اقیانوس است و گناهان دیگر در مقابلش مثل قطره‌اند. 🔺 چرا آدم‌ها معمولاً به امر به معروف و نهی از منکر، تن نمی‌دهند؟ چون برایشان سخت است و می‌گویند: من خودم و خانواده‌ام را اداره کنم بس است، چرا می‌خواهید مسئولیت کلّ شهر را گردن من بیندازید؟! 🔺 باید توبه کنیم و ضجه بزنیم تا این بیماری «علاقه به فردی زندگی کردن» در ما برطرف بشود.

‌ 🔺 احساس مسئولیت اجتماعی نیاز به یک بلوغ و کار تربیتی خاص دارد و اگر انسان رها شود در لاک فردیت خود می‌رود. 🔺 مسئولیت اجتماعی داشتن، یعنی «حس پدری» داشتن نسبت به جامعه، یعنی عاشق رشد جامعه بودن! 🔺 حسّ پدری و دیگردوستی که شهدا به آحاد جامعه داشتند موجب می‌شد راحت برای دیگران جان بدهند. 🔺 چرا کمتر کسی از باب احساس مسئولیت اجتماعی، دنبال انتخاب شغل و تشکیل خانواده می‌رود؟ 🔺 دعا برای ظهور، منهای «عشق به خلق خدا» معنا ندارد!

به شخصه همین صحبتِ استاد، خیلی کمکم کرده و به نتایج خوبی هم رسیدم. کمک کرد راحت تر وظیفه ام رو پیدا کنم، هدفم رو پیدا کنم، مسیر آینده ام رو پیدا کنم و ... واقعا روش فکر کنید رفقا، خیلی مهمه!!

خیلی حالم خراب شد

حادثه تروریستیِ حرم حضرت شاهچراغ - شیراز

لعنتِ‌خدا.

لا اله الا الله لا اله الا الله لا اله الا الله.

قصه‌ی چادر های غرقِ خون؛ - آره، آشنا نیست؟؟