🔹ترسو‌ و کارهایش ترس، ترس و ترس؛ ترسوها ترسی از خدا ندارند، از این رو دائم در اضطراب و استرس هستند؛ دنیای ترسوها پر از شکنجه خودشان است؛ وقتی می‌خواهی ساده و روان زندگی کنی، ترسوها اضطراب و دلهره‌هایشان را عمومی می‌کنند و خواب راحت را از چشمانت می‌ربایند؛ دنیای ترسوها پر از «دوست‌داشتن و خواستن» است؛ آن‌ها برای اینکه دیگران را با خود همراه کنند، می‌گویند؛ «چون دوستش دارم و در فکرش هستم این را برایش می‌خواهم»؛ غافل آنکه به دنبال مُسکِّنِ خود هستند نه آرامش دیگران؛ ترسو با دوست‌داشتن‌هایش اطراف را آتش می‌زند تا خودش آرام بگیرد؛ اما همچنان آرام ندارد! بیچاره نزدیکانش؛ ساده‌ها را می‌گویم، از سادگی در باتلاق ترسو می‌روند و از بدِ روزگار در روزگار تلخ به سر می‌برند. ✍ علی کردانی #تربیتی #ترس https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9 🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

🔸حاجت نطلبیده مراد است اربعین سال ۹۸ بود که با دوستان اهوازی راهی عراق شدیم؛ در مسیر نجف کربلا، در شور جمعیت و با دوستان در مشایه بودیم؛ از روی احساس و البته مزاح چندین بار تک‌بیتی را برای دوستانم در جای‌جایِ مسیر می‌سرودم؛ «بیابم کاش خود را در صف گم‌گشته‌های تو که هر کس در حریمت می‌شود گم، می‌شود پیدا» در شور راه و طی مسیر چندین مرتبه برای عزیزان می‌سرودم و آن‌ها از شعر لذت می‌بردند و هم گاهی لبخند می‌زدند 😊 گذشت و گذشت، تا به کربلا رسیدیم؛ نیمه‌شب بود و خستگی بر من چیره شده بود؛ قبل از حرم یک‌‌جا توقف کردیم و قراری گذاشتیم که همه با هم به سمت حرم برویم و اگر کسی در مسیرِ به سمت حرم ناخواسته از جمع جدا شد و یا مسیر را گم کرد، قرار ما همان‌جایی که بودیم. همه با هم به سمت حرم رفتیم، به درب ورودی رسیدیم؛ سیل جمعیت فوران داشت و اگر کسی حواسش را نمی‌داد خدایی نکرده برایش اتفاقی می‌افتاد؛ از شدت خستگی، ضعف جسمانی و احتیاط به کناری رفتم، تا از فاصله درب ورودی به سمت دو‌ حرمِ مقدس سلامی بدهم و به جای قبلی برگردم؛ سلام دادم و پس از کمی نجوا، دیگر نای ماندن نداشتم، از این رو به محل قرار برگشتم. راه بلد بودم و محل قرار خیلی دور نبود؛ اما نمی‌دانم چه شد، راه بر من پنهان شد؛ از نشانه‌ای که در ذهن داشتم قرار را پیدا نکردم، از شرق رفتم، پیدا نکردم، از غرب رفتم پیدا نکردم، از شمال و جنوبِ حرم رفتم، باز هم همین‌طور؛ به ساعت نگاه کردم، دیدم که سه شب شده؛ چه قدر خسته بودم، نای رفتن نبود، خستگی آن‌چنان بر من غلبه داشت که دیگر ذهنم کار نمی‌کرد، موبایل را هم در کوله‌پشتی در محل قرار گذاشته بودم؛ یک لحظه به خود آمدم، یاد سرودن‌های خود و لبخندهای دوستان افتادم... بله، و اینک تمنای بیت، به من رسید و مثال واقعی برای تک‌بیتی شدم که مرتب می‌خواندم، هیچ‌کس در آن مسیر گم نشد مگر خواننده شعر؛ « بیابم کاش خود را در صف گم‌گشته‌های تو که هر کس در حریمت می‌شود گم، می‌شود پیدا» 😊 حاجتی که سرودم، طلب نکرده بودم؛ نمی‌دانم، شاید «حاجت نطلبیده مراد باشد». ✍ علی کردانی #اربعین #خاطره #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

▪️چشم انتظار چشم‌های منتظران بی‌حد و مرز به مرزها خیره است و دل‌های عاشقانی که منتظر مِهرِ مُهرهایی است که ویزا صادر می‌کند و قدم‌هایی که تاول را انتظار می‌کِشد و دفترهایی که به انتظار نشسته‌اند تا قصه‌ها و غصه‌ها را به تصویر بکشند و قلم‌هایی که قدم می‌خواهد تا شروع به نوشتن کند. ✍ علی کردانی #اربعین #فرهنگی_اجتماعی #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🌸 نوای جاماندگان کربلایی 🌸 ▪️راه حرم کجاست؟ آغاز گریه‌ام، پایان غم کجاست؟ پایان غم تویی، عطر حرم کجاست؟ از شکوه‌های دل، دوری دلبر است آن ساحل امید، اشک ترم کجاست؟ بی‌چایِ راه تو تنهایِ خسته‌ام من‌خسته‌ام بگو، آن مرهمم کجاست؟ من هم کبوترم هم پَر شکسته‌ام با عاشقت بگو، راه حرم کجاست؟ ✍ شاعر: علی کردانی #شعر #اربعین #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

▪️جایگاه زائران امام حسین علیه السلام در روز قیامت حضرت امام صادق علیه‌السلام فرمودند: "مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى الله" هیچ‌کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند ای کاش امام‌ حسین علیه‌السلام را زیارت کرده بودم، آن هنگامی که می‌بیند با زوار امام حسین علیه‌السلام چه می‌کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می‌شوند. 📚وسائل الشیعه/ ج14/ص424 #زیارت #نور_بندگی #به_سوی_حسین_علیه_السلام https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9

🔸موعظه‌های جلسه‌ای کار فرهنگی و به ویژه گروه‌داری در مساجد سطح کشور از کارهایی است که برای به ثمر نشاندن آن، باید اهل مشورت و اهل تخصص شد. متأسفانه یکی از اشتباهات رایج در کارهایی از این قبیل «موعظه‌های جلسه‌ای» و «توقع‌های عملی» است؛ توصیه‌های اخلاقی و تربیتی‌ای که ظرف آن فقط و فقط جلسات گروهی است، هیچ‌گونه «بازتاب عملی» و شور‌انگیزی» نخواهد داشت. عمل‌خواهی در عرصه عمل‌گرایی محقق می‌شود و عمل‌‌گرایی در عرصه صداقت و اخلاص به بار می‌نشیند. گروهی که مربی آن در پُر‌حرفی و پُر‌خواهی زبانزد است، اما از عمل و آرزوهای خود حساب و کتاب نمی‌کِشد، فرصت‌های آن مجموعه فرهنگی را می‌کُشد. توصیه‌های تربیتی هنگامی به بار می‌نشیند که بتوان برای آن بستر‌سازی‌های متنوع و زیبایی طراحی کرد. اگر با اخلاص و دقت، بستر‌سازی‌های فرهنگی در مسجد، خانواده، مدرسه و محله طراحی شود، آن وقت جلسه گروهی بخشی از مطالبه تربیتی محسوب می‌شود. ✍ علی کردانی #مسجد #تربیتی #فرهنگی https://eitaa.com/joinchat/2705195117Cd4879425c9