مرحوم بهاری همدانی: _اگر نَستَجیرُ بِاللهِ[پناه می بریم به خدا] شهوت غالب آمد و برنگشت معصیّت را کرد بعد از کردن پشیمان شد، حالا دیگر وقت خواندن اخبار رجاء است بر خود تا اینکه شیطان ملعون او را مایوس نکند از توبه، و نگوید کار تو دیگر اصلاح پذیر نیست، تو توبه را شکستی عَن عَمد وَ اِلتِفات[از روی عمد و توجّه]، دیگر چه توبه ایست می کنی؟ این هم مثل آن، یقین بداند که این از آن بدبخت است، بلکه کلّیه هر خیالی که نتیجه آن اینست که عمل مکن، آن خیال از شیطان است. باید که بگوید مولای من کریم است، خودش فرموده: یاس از رحمت من از معاصی کبیره است، چطور من به در خانه او نروم؟! باز اگر رحم کند، اوست که او راحِمُ مَن لاراحِمَ لَهُ[او مهربان به کسی است که هیچ کس به او مهربان نیست]است. او از کثرت جودش اسم‌مبارک خود را وهّاب گذاشته و در نزد حُسن ظن عبد مومن است. ندیدی قاتل حمزه سلام الله علیه را قبول کرد؟ آیا به گوشت بر نخورده که چطور دلجویی از نَبّاش[آن جوان کفن دزد]نمود؟... از این کلمات که دلالت صریحه دارند بر اینکه همین قدر باشد که انسان یاغی نباشد که ترحّم بر او قبیح باشد، او را رحمت فرا می گیرد. پس نباید از رحمت واسعه خداوندی مایوس شود و تقاعُد[کناره گیری] از توبه بنماید زیرا اگر کار درست شود، باز با رو به خدا کردن درست می شود، نشنیدی: باز آ باز آ هر آنچه هستی باز آ گر کافر و گبر و بت پرستی باز آ کاین درگه ما درگه نومیدی نیست صد بار اگر توبه شکستی باز آ #تذکره_المتقین ص ۵۰ #کتاب #توبه #مواعظ #رجاء @BasijAsatidkh