🌸💠🌸 نوجوانی ما که دوران اوج کنجکاوی‌های مخصوص خودشه، توی یه دورانی گذشت که برای دسترسی داشتن به گناه، خیلی باید دردسر می‌کشیدیم. بچه‌هایی که خانواده‌هاشون اهل گناه نبودن، توی خانواده‌هاشون نوار کاست و ویدیوی موسیقی‌های حرام نبود، خانواده‌هایی که توی جمع‌ها و مراسم‌هاشون، رقص نبود، بچه‌ها‌شون پاک بزرگ می‌شدن. روح بچه‌ها بدون آلوده شدن به این حرام‌هایی که این روزها با کمال تأسف، عادی شده، رشد می‌کرد. بچه‌ها اگه می‌خواستن از بیرون خانواده و بدون رضایت پدر و مادر، به این چیزها دست پیدا کنن، سختی‌هایی می‌کشیدن که نگو. اما حالا با اینترنت و فضای مجازی بی‌دروپیکر و گوشی‌های هوشمندی که از سنین خیلی پایین در اختیار بچه‌ها هست، چه فاجعه‌های تلخ روحی و فطری که بر سر نوجوانان ما نیومده! 😞 من فقط و فقط به یه نکته اشاره می‌کنم: اون سال‌ها، دیدن رقص، فیلم رقص، گوش دادن موسیقی‌های مطرب، ... «قبیح» بود. شاید در دسترس نبودن هم به این قبیح بودن کمک می‌کرد. امروز، هم تعداد و تنوعشون خیلی خیلی بالا رفته، هم پیدا کردن‌شون چند ثانیه بیشتر وقت نمی‌بره، هم ذهن خیلی‌ها اصلاً درگیر گناه بودنوشون نیست! 😞😞 امروز وقتی به کسی می‌گی این موسیقی «حرام» است، با عکس‌العمل‌های غیرمنتظره‌ای مواجه می‌شی. ☹️ امروز رقص، آهنگ‌های تند و مطرب، به راحتی توی برنامه‌های تلویزیونی‌مون دیده می‌شن! 😕 این اتفاق، یک شبه نیفتاد. به مرور، با ساده‌انگاری‌ها و بی‌خیالی‌های ما پیش اومد. 😒 چون حواسمون نبود به اینکه داریم از مسیر رضایت خدا دور می‌شیم! 😰 چون دقت نکردیم که توی انتخاب‌هامون نظر خدا رو هم لحاظ کنیم. 😰 چون گفتیم «ما هم مثل بقیه» چون ... #بندگی کردن اصلاً با این بی‌خیالی‌ها جور درنمی‌یاد! 🌸💠🌸