*تأملی در نامه و انتظار آیت‌‏الله محقق داماد* نامۀ سرگشاده یا سرگشودۀ آیت‌‏الله سیدمصطفی محقق داماد به مراجع تقلید و تقاضای چاره‌‏ا‌ندیشی ایشان قبل از ابلاغ قانون حجاب و عفاف را می‌‏توان از دیگر واکنش‌‏ها و نقدهای سیاسی و حقوقی و مدنی این‌روزها در به کارگیری چوب و فلک برای رعایت پوشش رسمی زنان، متفاوت و متمایز دانست. او نوشته است: «حسب اطلاع، قوۀ مجریه آمادگی اجرای قانونی را ندارد که با عنوان لایحۀ حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب به تصویب رسیده و آن را غیرقابل اجرا و برخلاف مصالح عامه می‌‏داند.» به اعتقاد این فقیه و حقوقدان - استاد ممتاز حقوق دانشگاه شهید بهشتی- «مواد زیادی از این قانون نه ‏تنها غیرقابل اجرا‏ست که از نظر ثمربخشی در امر مقدس عفاف و حجاب درست، نتیجه عکس خواهد داد و حتی موجب تنفر نسل جوان از آموزه‌‏های دینی و ترک ناخواستۀ وطن اسلامی توسط برخی از هموطنان عزیز می‌‏شود... موضوع فرهنگی باید‏ از ‏طریق فرهنگی پی‏گیری شود، نه با چوب و فلک.» مهمترین جمله در این نامه که انگیزۀ این نوشته و بسنده نکردن به انتشار خبر آن است اما این گزاره است: «تصویب این قانون، خلاف منویات و تذکرات مرجعیت است.» از فحوای نامۀ آقای محقق برمی‌‏آید که خواستار «معضل» دانستن موضوع و طی طریقی است که در قانون اساسی پیش‌‏بینی شده و دست بر قضا تاریخ نامه هم 12 آذر است: سال‏روز تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال 1358. هرچند ارجاع معضلات به مجمع تشخیص ملحت نظام – که احتمالاًمد نظر دکتر محقق است- در بازنگری سال 1368 اضافه و تصویب شد. نکتۀ قابل تأمل و تأکید اما همان است که ذکر شد: اینکه از مراجع تقلیدنخواسته مخالفت یا جلوگیری کنند بلکه با این تصریح که «تصویب این قانون خلاف منویات و تذکرات مرجعیت است» باب جدیدی در موج مخالفت‌‏ها با این قانونِ هنوز ابلاغ نشده - و به تعبیر برخی «ناقانون» برحسب غیر قابل اجرا بودن و تحریک و تشویش اذهان میلیون‌‏ها ایرانی-  گشوده است. #عصراندیشه اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج https://eitaa.com/BasirateAshurai/