بسم الله الرحمن الرحیم به اطلاع دوستان و اعزه گرامی می رساند دورس استاد رمضانی از روز شنبه چهاردهم فروردین آغاز می شود، کلاس منتهی المدارک استاد رمضانی با رعایت پروتلکل‌های بهداشتی شنبه 14 فروردین 1400 ساعت 8 در فیضیه برگزار می‌گردد

باسمه تعالی چند لحظه پیش پیامی از طرف استاد رمضانی در یکی از گروه ها دیدم به این عبارت: (سلام علیکم از امروز به مدت ۸ روز در شبکه قرآن ساعت ۵ و ربع بعد از ظهر مهمان خانه های شماییم)

حضرت استاد آیت الله رمضانی دامت برکاته در برنامه تجلی شبکه قرآن

متاسفانه حجم فایل زیاد هست ارسال نشد دوستان بزرگوار هرروزعصرساعت5.15 شبکه قرآن برنامه تجلی را ملاحظه فرمایید

معلم باغبان باغ عشق است❤ معلم قافله سالار عشق است❤ همه كار معلم كار عشق است❤ 🌷روز معلم مبارک باد🌷

پیام تسلیت استاد حسن رمضانی انالله وانا الیه راجعون با کمال تاسف و تالم خبر ارتحال ملکوتی حضرت استاد آیت الله علامه حسن زاده آملی را دریافت کردم. اینجانب گرچه خود مصیبت زده و صاحب عزاست ولی در عین حال حقیر این مصیبت عظمی را به حضور حضرت حجه ابن الحسن العسگری عجل الله تعالی فرجه الشریف، مقام معظم رهبری و سایر مراجع عظام تقلید، حوزه های علمیه و قاطبه اهل معرفت و عرفان و سیر سلوک الی الله و خاندان مکرم ایشان تسلیت گفته و از درگاه حضرت احدیت برای آن عزیز سفر کرده قرب و جوار حضرت حق و رحمت و غفران الهی را درخواست نموده و برای همه عزیزان و اردتمندان و عاشقان آن انسان به کمال رسیده و واصل، صبر و اجر را مسالت دارم و امیدوارم به اقتضای کریمه "ما ننسخ من آیه او ننسها نات بخیر منها او مثلها" جای خالی این انسان کامل مکمل که به این سادگی و سهولت پر شدنی نیست، پر شده و چراغ راه هدایت و دستگیری همچنان پر فروغ باقی بماند و بدین صورت اهل دل و دلدادگی به دلدار حقیقی و محبوب ازل و ابد واصل گردند. حسن رمضانی خراسانی سوم مهرماه ۱۴۰۰ @Arefane

مستند «اشهد أنّ فاطمة الزهراء حجة الکبری و حجة الله علی الحجج»

مصاحبه باحضرت آیت الله رمضانی @ava313

دل نوشته حقیر در رثای عروج ملکوتی حضرت استاد علامه حسن زاده آملی قدس سره ای آیت حسن ایزدی تو وی غایت عشق سرمدی تو از روز ازل چو رخ نمودی از خلق و خدای دل ربودی دل بردن تو زخلق هویدا دل بردن تو ز حق نه پیدا حق داده خبر ز دل رباییت مصداق یحبهم خداییت او دل برده ز تو چنانکه هستی تو برده دل خدای هستی چون بنده حسنی و جمالی هم مظهر عشقی و دلالی رفتی به بر حضرت دلدار تا بهره بری ز وی دگر بار گیری چو به بر جان و دل آرام از وی بستانی تو همی کام اکنون که در آغوش خدایی فارغ تو ز رنگ ماسوایی ما غمزده در دیار غربت سرگشته و مبتلا به دردت یادی ز (سحر) اگر نمایی از مشکل وی گره گشایی ۱۴۰۰/۷/۳

هو او سال‌ها بود که به رحمت خدا پیوسته بود؛ سالهای سال است که دار فانی را وداع گفته بود. او از دنیا به آخرت کوچ نکرد، بلکه از دنیا و آخرت به جنّتِ ذات کوچ کرد. قدم زدن او در این جنگل و جملاتش و لا اله الا الله گفتنش را با نگاه توحیدی‌ ایشان ذوق کنید، او همه این حیات و زیبایی‌های جنگل را مظهر جمال و حیات الهی می‌بیند و می‌گوید: لا اله الا الله. او ده‌ها سال پیش آماده رحلتِ توحیدی بود و به زیباترین بیان نگاهش به وفات را نوشته بود: "الهی، موج از دریا خیزد و با وی در آمیزد و در وی گریزد و از وی ناگزیر است، انا لله و انا الیه راجعون" @Arefane

نام غزل: انّا لله و انّا اليه راجعون علامه حسن زاده آملی: روز سه شنبه برابر ٢٦ شهريور ١٣٧٠ ه.ش. در قم بعد از درس صبح حالم سخت دگرگون شد؛ به نحوى كه مقدّمات كفن و دفنم را فراهم كرده بودم، و اين غزل را از رويداد آن‌حال گفته‌ام: مژده اى دل كه شب هجر به پايان آمد پيك روح‌القدس از جانب جانان آمد زان دلارا كه در اين باغ وجودت آراست جنّت ذات طلب كردى و خواهان آمد جز خداوند نبوده‌ست در انديشه‌ى تو كه جزاى تو خداوند به احسان آمد سنگ زيرين رَحى بوده‌اى از گردش چرخ عرصه‌ى گردش تو روضه‌ى رضوان آمد هرچه بُد محنت ايام زَبَد بود و برفت هرچه باقى‌ست همه منحت يزدان آمد آنچه در مزرع دل تخم وفا كاشته‌اى همه نور و همه حور و همه غلمان آمد آفرين بر قلم صنع كه لوح و قلمى همه برهان همه عرفان همه قرآن آمد چشمه‌ى آب حيات است دهانى كه از او همه درس و همه بحث و همه تبيان آمد تن خاكى به سوى خاك روان است ولى دل عرشى به سوى عرش خرامان آمد اى عزيزان من اين نشأه‌ى دنياوى ما به مثل اين‌كه چو زندان و چو زهدان آمد چو به گورم بسپرديد نشينيد به سور نه كه در سوگ كسى باشد و نالان آمد خويش را بهر ابد نيك بسازيد به علم عمل و علم دو سازنده‌ى انسان آمد حمد لله كه حسن تا ز نِداى خوش دوست اِرجِعى را بشنيده‌ست غزل‌خوان آمد دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی

هزار و يك كلمه ج‏2 74 كلمه 227 اگر بيوگرافى اين كمترين حسن حسن‏زاده آملى را در مصاحبات ديده‏ايد و شنيده‏ايد و يا در مجلّات و جرايد و ديگر نوشته‏ها خوانده‏ايد، در حقيقت‏ چنانست كه عارف رومى فرموده است: هر كسى از ظنّ خود شد يار من‏ از درون من نجست اسرار من‏ در بعضى از سروده‏هايم بدان اشارتى شده است كه ابيات زير برخى از آنست: بسى روز و بسى ماه و بسى سال‏ گذشته از من برگشته اقبال‏ چه بگذشت و چه بگذشت و چه بگذشت‏ بيا مى‏پرس از كوه و در و دشت‏ بيا مى‏پرس از كوه گل اندام‏ چه بر ما مى‏گذشت از بام تا شام‏ بيا مى‏پرس از كوه دماوند چه كرده با من الطاف خداوند بيا مى‏پرس هم از كوه مازش‏ بيا مى‏پرس از رود هرازش‏ بيا مى‏پرس هم از رود آلش‏ بگو با تو حسن چون بود حالش‏ بيا مى‏پرس از دريا و بيشه‏ ز ديه اهلم و ديه تميشه‏ بيا مى‏پرس از شهر و ديارم‏ بيا مى‏پرس از اسك و ز يارم‏ بنالم از زيارم از زيارم‏ ز نيش مار با دست يسارم‏ چه گويم از زيار و زهر مارش‏ كه در انگشت دستم برده كارش‏ جوانى كمتر از سنّ مراهق‏ گزيده بنصرم را مار مارق‏ ز زهرش آن‏چنان بى‏تاب گشتم‏ كه گويى گويى از سيماب گشتم‏ چو مشكى از هوا آكنده، گشتم‏ بسى مردم دوباره زنده گشتم‏ ز سوز زهر و از آماس اندام‏ نه در شب خواب و نه در روز آرام‏ نه مامم بر سرم بود و نه بابم‏ پرستارم كه بوده؟ پيچ و تابم‏ ز حيّه از حياتم دست شستم‏ شگفتا كه حيات تازه جستم‏ ز لطف حق دوباره زنده گشتم‏ چو خورشيد فلك تابنده گشتم‏ بيا مى‏پرس از ليل و نهارم‏ شتاء و صيف و پاييز و بهارم‏ بيا مى‏پرس از ايران بى‏نون‏ ازين مولد اين يونس ذو النّون‏ بيا از ماه و از استاره مى‏پرس‏ ز شبهاى من بيچاره مى‏پرس‏ بيا مى‏پرس هم از صبح صادق‏ كه ما را بود يك يار موافق‏ به تقدير يگانه داور من‏ ز خردى مادرم رفت از سر من‏ پس از چندى پدر هم شد روانه‏ سوى خلد برين جاودانه‏ چه گويم زانچه آمد بر سر من‏ پس از فقدان آن دو گوهر من‏ نمودم اندكى از خود حكايت‏ مپندارى كه مى‏باشد شكايت‏ چه باشد مشربم يعقوبى اى دوست‏ كه نيش و نوش آن هر دو چه نيكوست‏ مر آن مشرب مرا آورده در راه‏ كه اشكوا بثّى و حزنى الى الله‏ ز مردم تا گران جانى بديدم‏ به القاءات سبّوحى رسيدم‏ هر آن زخمى كه ديدم از زمانه‏ براى فيض حق بودى بهانه‏ ز ادبار و ز اقبال خلايق‏ نديدم جز محبّتهاى خالق‏ هر آن چيزى تو را كز آن گزند است‏ براى اهل دل آن دلپسند است‏ بدان راهست بر ما حقّ بسيار چو حقّ مردم پاكيزه كردار بسى در جزر و مدّ روزگارم‏ بدان را ديده‏ام آموزگارم‏ مرا استاد كامل كرد آگاه‏ كه التّوحيد أن تنسى سوى الله‏

کلامی ناب از حضرت علامه رضوان الله تعالی علیه كشف المراد.ص۶۱۴-۶۱۹ قوله: و هو اختيار البغداديين كافة 381/ 20..... ثم أنّ لهذا المتمسّك بذيل ولاية الوصي مذهبا آخر تفرّد به و هو انه لا يقول بذلك التفضيل ابدا و لا يتفوّه به قطّ، و ذلك لأن التفضيل شرطه مشاركة الطرفين في صفات الفضيلة و تجانسهما في جميع المقايسات إلّا أنّ احد هما في تلك الصفات افضل من الآخر كما ينبئك عن هذه الدقيقة قوله علت كلمته: تلك الرسل فضلنا بعضهم على بعض (البقرة 254) و قوله: و لقد فضلنا بعض النبيين على بعض (الاسراء 22) و نحوهما من آيات اخرى. فحيث ان التشارك و التجانس شرط في المقايسة فلا يقاس الخط بالنقطة، و لا السطح بالخط، و لا الجسم بالسطح، و لا النور بالظلمة، و لا العلم بالجهل، و لا الحق بالباطل، و لا المعصوم بغير المعصوم. و لست ادري أيّ مشاركة بين الوصي امير المؤمنين علي عليه السلام و بين الثلاثة في العصمة التي اختصّ هو بها دون غيره من الصحابة؟! و أيّ مجانسة بينه و بينها في الفضائل القرآنية و الحقائق العقلية الملكوتية و قد كان عليه السلام بين الصحابة المعقول بين المحسوس، و عدل النبيّ إلّا درجة النبوة، و ما سبقه الأوّلون الّا بفضل النبوّة و لا يدركه الآخرون. و اين الذرة من المجرّة، و الحصباء من الشعرى، و نار الحباحب من نور البيضاء حتى يتفوّه بذلك التفضيل؟! أ رأيت هل تجوّز التفوّه بتفضيل رسول اللّه- صلى اللّه عليه و آله- على ابي بكر بأن تقول كان هو افضل من ابي بكر كما تجوّز القول بانه عليه السلام افضل الأنبياء و المرسلين. و انّما منزلة الذي كان عدله الّا بفضل النبوة، هي هكذا بلا دغدغة و لامراء. فشرط المناسبة في المقايسة يوجب مقايسته عليه السلام مع سائر الأنبياء و قاطبة الأوصياء و الاولياء الكاملين لا مع آحاد الرعية و غاغة الناس. ألا ترى ان رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلم لما و اخى بين الصحابة و قرن كل شخص الى مماثله في الشرف و الفضيلة و اخاه عليه السلام من دون الصحابة. و انه صلى اللّه عليه و آله و سلم قال: من احب أن ينظر الى آدم في علمه، و الى نوح في تقواه، و الى ابراهيم فى حلمه، و الى موسى في هيبته، و الى عيسى في عبادته فلينظر الى علي بن ابي طالب رواه البيهقي عن النبي صلى اللّه عليه و آله فالوصي عليه السلام كان مساويا للأنبياء المتقدمين.

‏عکس از H Sh Q

🌀 سرگذشت خود گفته آیت الله علامه ذوالفنون حسن زاده آملی قدس سره 🎥 توضیح درباره برخی آثار، در سال ۱۳۷۹ 🔸 بزرگانی داشتیم که ذوالفنون بودند مثل علامه شعرانی که غیر از علوم مرسوم حوزوی، طب و ریاضی و هیأت و تفسیر نزد ایشان خواندیم. ✅ اولین آثار: تصحیح نصاب الصبیان، تصحیح گلستان سعدی، تصحیح کلیله و دمنه به همراه ترجمه دو باب از آن، تصحیح خزاین مرحوم نراقی ✅ برخی از دیگر آثار: «عیون مسائل نفس» ۶۶ موضوع درباره معرفت نفس است که درباره روانشناسی بحث شده است. «یازده رساله فارسی» در موضوعات گوناگون «انسان و قرآن» «شرح نهج‌البلاغه» در پنج جلد 🔺 «فصل الخطاب فی عدم تحریم کتاب الله» که ثابت کردیم حتی ترتیب سور قرآنی که دست مسلمانان است همان قرآنی است که بر پیامبر نازل شده است بدون هیچ کم و زیاد. «انسان کامل از دیدگاه نهج‌البلاغه» «الهی نامه» «نهج الولایه» «صد کلمه در معرفت نفس» «رساله وحدت نزد عارف و حکیم» «کلمه علیا در توقیفیت اسماء» ♨️ یکی از دروس رسمی حوزه های علمیه ریاضیات بود در تمام ابواب که آثار بنده درباره ریاضی: «دروس معرفة الوقت و القبلة» «دروس هیأت» 🔺 «رساله ای به زبان فرانسه روز، درباره تانژانت نوشته ایم» و ... #علامه_حسن_زاده #معرفی_آثار @Manahejj

◾️ارتحال جانسوز پیامبر اعظم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله، شهادت حصرت امام حسن مجتبی علیه السلام و امام الرئوف حضرت امام رضا علیه السلام بر شیعیان و ارادتمندان تسلیت باد‏.