💌همسفرانه اولین مرتبه‌ای که عبدالله را دیدم سال 81 بود منزل خودمان، هیکلی نبود، اما قد بلندی داشت و البته خوش تیپ و خوش بر و رو. وقتی قرار شد با هم صحبت کنیم آنچه که برای من اهمیت داشت اخلاق و ایمان طرف مقابلم بود، و اصلا مسائل مالی نه برایم اهمیت داشت و نه حرفی در این مورد زدم. عبدالله از کارش و البته سختی‌های زندگی با یک نظامی گفت، و اینکه همیشه در حال ماموریت است. حرفهایش که تمام شد گفت: آیا بنده را به عنوان همسر می پذیرید؟ و من گفتم: بله. پدرم پاسدار بود و صحبت‌های عبدالله را در زندگی‌ام تجربه کرده بودم. همان دفعه اول عبدالله را دیدم و صحبت کردیم مهرش در دل من جا خشک کرد و وقتی که محرم شدیم همه زندگی‌ام عبدالله شد، یک روز اگر نمی‌دیدمش یا صدایش را نمی‌شنیدم نفس کشیدن برایم سخت می‌شد. شـهـیـد مدافع حرم #عبدالله_باقری 🌹بهشت‌ ایران https://eitaa.com/joinchat/3597009274C1a537d7bca