[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقایم ( عجل الله فرجه الشریف ) - ۵ - جمع شدن یاران دین از فرشتگان و جنّیان و سایر مؤمنان - جلد ۱، صفحه ۱۱۷]
۵ - جمع شدن یاران دین از فرشتگان و جنّیان و سایر مؤمنان
در تفسیر آیه کریمه: « اَیْنَما تَکُونُوا یَاْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمیعاً » [۴] ؛ هر کجا که باشید خداوند همگی شما را خواهد آورد.
از حضرت ابوعبداللَّه صادق علیه السلام آمده: یعنی اصحاب قائم علیه السلام سیصد و ده و چند نفر، سپس فرمود: آنهایند به خدا امّت معدوده؛ و اللَّه در یک ساعت جمع میشوند همانند ابرهای پاییزی [۵] .
و از حضرت علی بن الحسین و فرزندش علیهم السلام روایت است که فرمودند: مفقودان؛ گروهی هستند که از رختخوابشان مفقود و سپیده دم در مکّه حاضر میشوند و این است معنی آیه: « اَیْنَما تَکُونُوا یَاْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمیعاً » و آنها اصحاب قائم علیه السلام هستند [۶] .
و از حضرت امام صادق علیه السلام روایت است که فرمود: این آیه در حقّ مفقود شوندگان از اصحاب قائم علیه السلام نازل شده است که: « اَیْنَما تَکُونُوا یَاْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمیعاً » آنان از رختخوابشان مفقود میشوند پس در مکّه صبح میکنند، و بعضی از ایشان در روز بر أبر مینشینند، در حالی که آنان به نامشان و به نام پدرشان و حسَب و نسب شان شناخته میشوند.
مفضّل پرسید: فدایت شوم کدامیک از آنها ایمانشان محکمتر است؟ فرمود: آنکه در روز بر ابر بنشیند
[۱] .
و از حضرت ابوالحسن موسی بن جعفر علیهم السلام روایت است که فرمود: به خدا قسم وقتی قائم ما بپاخیزد، خداوند از همه شهرها و بلاد شیعیان ما را به سوی او جمع مینماید [۲] .
و چه نیکو سروده اند:
لَقَدْ جُدتَ یَابْنَ أَلْاکَرِمینَ بِنِعْمَةٍ
جَمَعْتَ بِها بَیْنَ الْمُحِبّینَ فی سِتْر
فَلا زلْتَ بِالْاِحسانِ کَهْفاً وَ مَلْجَأً
وَ قَدْ جَلَّ ما قَدْ کانَ مِنْکَ عَنِ الشُّکْرِ
البته ای فرزند بهترینها، نعمتی را بذل فرمودی که با آن؛ همه محبانت را در پوششی جمع کردی.
پس پیوسته با احسانت پناه و ملجأ باشی که به تحقیق آنچه از تو سر زده از سپاسگزاری بالاتر است.
و در بحار از حضرت امام صادق علیه السلام روایت است که فرمود: بر او سی هزار فرشته و سیصد و سیزده فرشته فرود میآیند. ابان بن تغلِب عرضه داشت: تمام این فرشتگان؟ فرمود: آری. فرشتگانی که با نوح در کشتی بودند و فرشتگانی که با ابراهیم بودند هنگامی که به آتش افکنده شد، و آنهایی که با موسی بودند هنگامی که دریا را برای بنی اسرائیل شکافت، و آنهایی که با عیسی بودند هنگامی که خداوند وی را به سوی خود بالا برد، و چهار هزار فرشته نشانداری که با پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم بودند، و هزار فرشته ای که پی در پی فرود میآمدند، و سیصد و سیزده فرشته ای که در بَدْر بودند، و چهار هزار ملائکه ای که فرود آمدند تا به همراه حسین بن علی علیهما السلام با دشمنان نبرد کنند ولی به آنها اجازه داده نشد، آنها کنار قبر آن حضرت پریشان و غبارآلود و گریان هستند تا روز قیامت، رئیس آنان فرشته ای است که منصور خوانده میشود، هیچ کس آن حضرت را زیارت نکند مگر اینکه اینها به استقبال او میروند و یا هنگام وداع او را مشایعت میکنند، و هیچ بیماری نیست مگر اینکه به عیادتش میروند، و هیچ کس از دنیا نرود مگر آنکه بر بدنش نماز میگزارند و پس از مرگ برای او طلب مغفرت میکنند، و همه اینها در زمین منتظر قیام قائم - عجل اللَّه فرجه - هستند تا هنگام ظهورش فرا رسد [۳] .
و در حدیث مفضّل از امام صادق علیه السلام آمده که فرمود: ای مُفضّل، او تنها ظاهر میشود و به سوی خانه خدا به تنهایی میرود و تنها وارد کعبه میگردد، و در حال تنهایی شب بر او فرا میرسد پس چون دیدگان به خواب رود و سیاهی شب سایه افکند، جبرئیل و میکائیل و فرشتگان در صفوف متشکّل بر او فرود میآیند پس جبرئیل معروض میدارد: « یا سَیِّدی قَوْلُکَ
مَقْبُولٌ وَ اَمْرُکَ جایِز » ؛ ای سرور من فرمانت پذیرفته و دستورت إجرا میشود، پس دست بر صورتش میکشد و میگوید: « اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذی صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ اَوْرثَنَا الْأَرْضَ نَتَبوَّءُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشآءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعامِلینَ » ؛ حمد خدای را که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین را میراث ما ساخت، هر جای بهشت که خواهیم منزلگاه خود قرار دهیم، پاداش عمل کنندگان چه نیکو است [۱] .
----------
[۴]: ۱۸۸. سوره بقره، آیه ۱۴۹.
[۵]: ۱۸۹. البرهان، ۱ / ۱۶۳.
[۶]: ۱۹۰. البرهان، ۱ / ۱۶۲.
[۱]: ۱۹۱. البرهان، ۱ / ۱۶۲.
[۲]: ۱۹۲. البرهان، ۱ / ۱۶۴.
[۳]: ۱۹۳. بحارالانوار، ۵۲ / ۳۲۸.
[۱]: ۱۹۴. سوره زمر، آیه ۷۴.
ارسال شده توسط کتابخوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/106
هدایت شده از خادمــــان امام زمـــــان (عج) 🌿
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#چالشی_مهم
#حقیقت_عید
کلیپ معرفتی فوق العاده مهم و تاثیرگذار
گسترده انتشار دهید
در یاری امام زمانتان کوتاهی نکنید
همه را با حقیقت عید آشنا کنید
http://eitaa.com/shafakhanhahlebet
┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
🌐 کانال خادمان امام زمان (عج) 👇
🆔 @khademan_emamezaman
🆔 @khademan_emamezaman
[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقایم ( عجل الله فرجه الشریف ) - ۵ - جمع شدن یاران دین از فرشتگان و جنّیان و سایر مؤمنان - جلد ۱، صفحه ۱۱۹]
آنگاه میان رکن و مقام میایستد و فریادی میکشد، و میفرماید: ای نقبای من (سرکردگان ارتش آن حضرت) و ای وابستگان خاص من، و ای کسانی که خداوند شما را - پیش از ظهورم - برای یاری من بر روی زمین ذخیره کرده، با خواست و رغبت نزد من آیید.
پس فریاد آن حضرت به گوش آنها میرسد در حالی که در محرابها و بر رختخوابهای خود در شرق و غرب زمین قرار دارند، و همان یک صدا به گوش همه آنان میرسد، پس به آن حضرت پاسخ مثبت میدهند، و به سوی آن صدا میشتابند، و در عرض یک چشم بر هم زدن در پیشگاه او بین رکن و مقام حاضر میشوند، پس خداوند عزّ و جل به نور امر میکند که مانند عمودی از زمین تا آسمان کشیده میشود، که از آن نور هر مؤمنی که به روی زمین است استفاده خواهد کرد و نوری از درون خانه اش آشکار میگردد، پس نفوس مؤمنین به آن نور خشنود میگردد. (تا اینکه مفضّل عرضه داشت): ای سرور من آیا در مکّه مقیم میشود؟
فرمود: نه، ای مفضّل بلکه مردی از خاندانش را در آنجا جانشین خود میسازد، پس هرگاه از مکّه حرکت کند به آن مرد حمله میکنند، و او را میکشند، پس آن حضرت باز میگردد ایشان به خدمتش میآیند، در حالی که ترسان و سر به زیر افکنده باشند، گریه و تضرع میکنند، و عرضه میدارند: ای مهدی آل محمد صلی الله علیه وآله وسلم توبه میکنیم، پس آن حضرت آنان را نصیحت و موعظه نموده و هشدار میدهد و بر آنها جانشین میگمارد و دوباره حرکت میکند، ولی باز هم بر آن جانشین یورش میبرند و او را میکشند، پس یاران خودش از جنّیان و نقبا را به سوی آنها میفرستد و میفرماید:
بازگردید به سوی آنها و کسی را باقی نگذارید، مگر آنکه ایمان بیاورد. و اگر نه این بود که رحمت پروردگار همه را فرا میگیرد، و من آن رحمت هستم با شما به سوی آنها بازمی گشتم. زیرا که به تحقیق اینها عذرها را بین خود و خدای خودشان و من قطع کردند.
پس به سوی آنان مراجعت میکنند به خدا قسم از صد تن یکی باقی نمی ماند. قسم به خدا از هزار یکی باقی نمی ماند.
مفضّل میگوید، گفتم: ای سیّد من خانه مهدی علیه السلام کجا خواهد بود و مؤمنان کجا جمع میشوند؟ فرمود: سرای حکومت آن حضرت کوفه و مجلس حکم و فرمانروایی او مسجد جامع آن؛ و بیت المال و محل تقسیم غنائم مسلمین مسجد سهله؛ و جای خلوتهای آن حضرت سرزمین صاف و مسطّح و سفید نجف است.
مفضّل عرضه داشت: ای مولای من آیا همه مؤمنین در کوفه خواهند بود؟ فرمود: آری؛ قسم به خدا هیچ مؤمنی باقی نمی ماند، مگر اینکه در آن یا در حوالی آن خواهد بود. و کار به جایی میرسد که مقدار خوابگاه یک اسب به دو هزار درهم میرسد، و بیشتر مردم آرزو میکنند: ای کاش یک وجب از زمین سبع را به قیمت یک وجب طلا میخرید و زمین سبع از خطههای همدان است [۱] .
می گویم: شاید منظور از « هیچ مؤمنی باقی نمی ماند مگر اینکه در آن یا در حوالی آن خواهد بود » زیارت و دیدار آن حضرت باشد؛ نه همیشگی. و شاهد بر این، جمله بعدی است که: « بیشتر مردم آرزو میکنند » و احتمال هم دارد که کلمه: حَوالیها تَصْحیفِ اَوْحَنَّ إلَیْها باشد. یعنی یا به سوی آن متمایل و مشتاق میشوند. چنانکه در روایتی در بحار و غیر آن از حضرت ابوعبداللَّه صادق علیه السلام منقول است.
و مؤیّد معنی اوّل روایتی است که در بحار از غیبت شیخ طوسی نقل شده که حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام فرمود: هرگاه قائم علیه السلام به کوفه وارد میشود، هیچ مؤمنی باقی نمی ماند مگر اینکه در آن باشد یا به آن سفر کند [۲] .
و از جمله دلایل بر این که مؤمنین نزد مولایمان صاحب الزمان صلوات اللَّه علیه و عجل اللَّه تعالی فرجه جمع میشوند، روایتی است که شیخ صدوق در کمال الدین از حضرت ابوالحسن امام علی بن محمد هادی علیه السلام آورده است که: از آن حضرت درباره معنی فرمایش پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم که: « لا تُعادُوا الْاَیامَ فَتُعادیکُمْ » ؛ یعنی با روزها دشمنی نکنید که با شما دشمنی خواهند کرد، سؤال شد. فرمود: آری؛ منظور از ایام ما هستیم، به سبب ما آسمانها و زمین برپاست، پس سَبْت (شنبه) نام رسول اللَّه
صلی الله علیه وآله وسلم است؛ و اَحَد (یکشنبه) نام امیرالمؤمنین؛ إثنین (دوشنبه) حسن و حسین؛ و ثْلُثاء (سه شنبه) علی بن الحسین و محمد بن علی باقر و جعفر بن محمد صادق؛ و أَرْبِعاء (چهارشنبه) موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و من؛ و خَمیس (پنج شنبه) فرزندم حسن؛ و جمعه فرزند فرزندم میباشد و به سوی اوست که گروه حقّ جمع میشوند، و همان است که زمین را پر از عدل و داد میکند چنانکه از ظلم و ستم پر شده باشد، و این است معنی ایام و اینکه در دنیا با آنها دشمنی نکنید که در آخرت با شما دشمنی خواهند کرد [۱] .
----------
[۱]: ۱۹۵. بحار الانوار، ۵۳ / ۷.
[۲]: ۱۹۶
. بحارالانوار، ۵۲ / ۳۳۰.
[۱]: ۱۹۷. کمال الدین، ۲ / ۳۸۳.
ارسال شده توسط کتابخوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/106
هدایت شده از شفاخانه اهل بیت علیهم السلام
امیرالمومنین(علیه السلام) فرمودند:
کُلُّ یَومٍ لا یُعصَی اللَّهُ فیهِ فَهُوَ عِیدٌ؛
هر روزی که در آن خداوند نافرمانی نشود ، عید است.نهج البلاغه ، حکمت ۴۲۸
🌹🌹🌹🌹
تامل:
این چه روزیست که درآن اصلا معصیت خدا نشود در هیچ جای عالم❓❓❓
(عید ظهور مصلح کل)
عید از عود به معنای بازگشت است بازگشت به وطن، وطنی که عشق به آن از نشانه های ایمان است
راستی وطن حقیقی ماشیعیان کجاست❓❓
وطنی که همه ما متعلق به آن هستیم واز آن نشأت گرفتیم
کجاست⁉
(امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:اولئک منا والینا،شیعیان ازما نشأت گرفتند وبه مابرمی گردند)
☘عید روز تجدید بیعت باوجودمبارک بقیه الله الاعظم امام زمان عج است
بیائید
اولین عید دیدنی مامحضرآقاامام زمان باشد
🌸🌸🌸
بیائید
اولین ومهمترین حاجت ما
عیدحقیقی ظهور مولایمان حجت ابن الحسن المهدی عج باشد
🌸🌸🌸
بیائید
در هر قنوت نمازعیدمان فرج آقا رابخواهیم وعلاوه بر دعای قنوت اللهم عجل لولیک الغریب الفرج بگوئیم
🌸🌸🌸
بیائید
در تبریک عید به هم بگوئیم:
ان شاءالله عید ظهور آقا امام زمان عج
به امید روز عید حقیقی
عیدتان مبارک
🌹🌹🌹🌹
http://eitaa.com/shafakhanhahlebet
مطالعه کتاب
سیمای حضرت مهدی علیه السلام
سی هشتمین آیه
از قرآن درباره امام زمان علیه السلام
👇👇👇👇👇👇👇
@Ta_nayayad
[سیمای حضرت مهدی ( عجل الله فرجه الشریف ) در قران - ۳۸- سوره نحل ۲ - صفحه ۲۰۰]
۳۸- سوره نحل ۲
أَتی أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ، سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمَّا یُشْرِکُونَ! [۱]
امر الهی آمد پس آن را زود مشمارید، خداوند منزه و متعالی از شرک مشرکان است.
[۱۰۸] ابن بابویه، قال: حدّثنا محمّد بن الحسن بن أحمد بن الولید رضی اللّه عنه، قال: حدّثنا محمّد بن الحسن الصفّار، عن یعقوب بن یزید، عن محمّد بن أبی عمیر، عن أبان بن عثمان، عن أبان بن تغلب، قال: قال أبو عبد اللّه علیه السّلام:
«أوّل من یبایع القائم علیه السّلام جبرئیل، ینزل فی صورة طیر أبیض فیبایعه ثمّ یضع رجلا علی بیت اللّه الحرام و رجلا علی بیت المقدس، ثمّ ینادی بصوت ذلق یسمع الخلائق [۲]: أَتی أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ » [۳]
« ابن بابویه: گوید: حدیث آورد ما را محمد بن الحسن بن احمد بن الوليا رضی الله عنه، وی گفت: حدیث آورد ما را محمد بن الحسن صفار، از يعقوب بن یزید، ۱ محمد بن ابی عمیر، از ابان بن عثمان، از ابان بن تغلب که گفت: حضرت ابی عبدالله امام صادق عليه السلام فرمود: نخستین کسی که با قائم عليه السلام بیعت میکند جبرئیل است
که به صورت پرنده سفیدی نازل میشود و با آن حضرت بیعت مینماید، سپس یک پای بر بیت الله الحرام و پای دیگر بر بیت المقدس میگذارد، آنگاه با صدای فصية بلیغی که خلایق میشنوند فریاد خواهد زد: وامر الهی آمد پس آن را زود مشماريد »
----------
[۱]: . نحل (۱۶): ۲.
[۲]: . در مأخذ: طلق تسمعه الخلائق.
[۳]: . کمال الدّین ۲: ۶۷۱ [باب ۵۸، ح ۱۸].
ارسال شده توسط کتابخوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/9941
[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقایم ( عجل الله فرجه الشریف ) - ۶ - جمع عقول - جلد ۱، صفحه ۱۲۱]
۶ - جمع عقول
جمع عقول [۲]
در کمال الدین از حضرت امام ابوجعفر باقر علیه السلام روایت شده که فرمود: هرگاه قائم ما بپاخیزد خداوند دستش را بر سر بندگان قرار میدهد پس عقلهاشان جمع و حلم و بردباریشان کامل میگردد [۳] .
و در کتاب خرائج به جای جمله آخر، آمده است « و اخلاقشان کامل گردد ».
و در کافی به سند خود از حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام منقول است که فرمود: « اِذا قامَ قائِمُنا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلی رُؤُسِ الْعِبادِ فَجُمِعَ بِها عُقُولُهُمْ وَ کَمُلَتْ بِهِ اَحْلامُهُمْ » ؛ هرگاه قائم ما قیام کند، خداوند دستش را بر سر بندگان قرار دهد. پس عقلهایشان جمع و بردباریشان کامل گردد [۴] .
علامه مجلسی در مرآة العقول گفته است: ضمیرِ « دستش » یا به خدا برمی گردد و یا به قائم علیه السلام و بنابر هر دو فرض؛ کنایه از رحمت و شفقت یا قدرت و پیروزی است و بنابر فرض اخیر، احتمال حقیقت میرود، نه کنایه، و اینکه فرمود: پس عقلهایشان جمع و... به دو وجه محتمل است:
اول: اینکه آن حضرت عقلشایشان را بر اقرار به حقّ جمع میکند که دیگر هیچ اختلافی نخواهند داشت.
دوم: اینکه عقل هر کدام از آنها جمع میشود یعنی قوای نفسانی و نیروهای حیوانی تسلیمِ عقل گردند، و با آن همراهی کنند، که دیگر به خاطر پراکندگی قوای نفسانی عقل پراکنده نمی شود، بعضی این طور گفته اند؛ ولی وجه اول صحیح تر به نظر میرسد، و ضمیر (بِها) به (یَدْ) برمی گردد، و ضمیر (بِهِ) به (وَضَعَ) مربوط است، یا به قائم علیه السلام برمی گردد، و احلام جمع حِلْم به معنی عقل است [۱] .
می گویم: پر واضح است که ضمیر در (یَدَهُ) به قائم علیه السلام برمی گردد، و دلیل بر این معنی فرمایش امام صادق علیه السلام است که در حدیث دیگری در کافی آمده که فرمود: این امر به کسی میرسد که دهان برایش میچرخانند، پس هرگاه مشیت و خواست الهی در او تحقق یابد خروج میکند. و مردم گویند: این چیست که واقع شده؟ پس خداوند دستی از او بر سر رعیّتش قرار میدهد.
حرف ح
۱ - حمایت آن حضرت از اسلام
حمایت آن بزرگوار از حریم اسلام از مطالبی که راجع به جهاد و جنگ آن حضرت بیان کرده ایم، دانسته میشود و در بحار از شیخ نعمانی به سند خود از حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام روایت است که فرمود: گویا میبینم دین شما پیوسته رو به ضعف و از بین رفتن خواهد نهاد، و در خون خود دست و پا خواهد زد و کسی آن را بر شما بازنمی گرداند مگر مردی از ما اهل البیت [۲] .
تمام این حدیث در سخای آن حضرت و کشف علوم خواهد آمد اِنْ شاء اللَّهُ تَعالی.
----------
[۲]: ۱۹۸. بدان که این یکی از ویژگیهایی است که خداوند به آن حضرت اختصاص داده به طوری که اگر دست خود را بر سر مؤمن بگذارد، خداوند عقل او را جمع و حلم او را کامل میگرداند. بعضی از معاصرین ارجمند در معنی حدیث چنین گفته اند: جمع عقل به قوه عقلیه برمی گردد، به اینکه لشکریان عقل در او جمع شود تا امور باطنی را درک کند. و کمال حلم؛ مربوط به کمال قوه تدبیر و نظم بخشیدن به امور معاش و زندگی مادی است. (مؤلف)
[۳]: ۱۹۹. کمال الدین، ۲ / ۶۷.
[۴]: ۲۰۰. کافی، ۱ / ۲۵.
[۱]: ۲۰۱. مرآة العقول، ۱ / ۸۰.
[۲]: ۲۰۲. بحارالانوار، ۵۲ / ۳۵۲، و غیبت نعمانی، ۱۲۵.
ارسال شده توسط کتابخوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/106
[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقایم ( عجل الله فرجه الشریف ) - ۲ - حرب (جنگ) آن حضرت با مخالفین - جلد ۱، صفحه ۱۲۳]
۲ - حرب (جنگ) آن حضرت با مخالفین
فرق میان جنگ و جهاد این است که جهاد نسبت به کافران است ولی جنگ اعم است از آنها و کسانی که کلمه اسلام بر زبان دارند. - چنانکه آیه مربوط به محارب، « اِنَّما جَزاءُ الَّذینَ یُحارِبُونَ اللَّهَ » [۳] ؛ همانا سزای کسانی که با خداوند جنگ میکنند... و غیر آن بر این معنی دلالت دارد.
و به هر حال شاهد بر این مقال روایتی است که در بحار از نعمانی منقول است که به سند خود از فضیل آورده که گفت: از حضرت ابوعبداللَّه امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: به درستی که وقتی
قائم ما بپاخیزد بیشتر از آنچه پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم از مردم جاهلیت دید به ناراحتیها برخورد میکند، گفتم: چطور؟ فرمود: پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم به سوی مردم مبعوث شد در حالی که سنگ و چوب و تخته ای به صورت بت میتراشیدند، و پرستش میکردند. ولی قائم ما عجّل اللَّه فرجه، در حالی بپاخیزد و به سوی مردمی آید، که همگی آنها علیه او، کتاب اللَّه را تأویل نموده و احتجاج میکنند [۱] .
و در روایت دیگری از همان حضرت آمده: پس علیه آن حضرت، کتاب اللَّه را تأویل و بر مبنای آن با آن حضرت مقاتله میکنند [۲] .
و از همان بزرگوار منقول است که فرمود: سیزده شهر و طایفه است که قائم علیه السلام با آنها جنگ میکند، و آنها هم با آن حضرت میستیزند: اَهل مکّه؛ اهل مدینه؛ اهل شام؛ بنی امیّه؛ اهل بصره؛ اهل دَمیسان؛ کردها؛ اَعْراب؛ ضبّه؛ غِنی؛ باهِلِه؛ أزْد و اهل ری [۳] .
و در کتاب کمال الدین از حضرت ابوجعفر باقر علیه السلام مروی است که فرمود: در صاحب این امر شیوه و سنّتی از موسی و سنّتی از عیسی و سنّتی از یوسف و سنّتی از محمد صلی الله علیه وآله وسلم هست.
اما سنّت از موسی، اینکه ترسان و برحذر است.
و امّا از عیسی، اینکه درباره اش گفته میشود آنچه درباره عیسی گفته شد.
و امّا از یوسف، زندان و غیبت است.
و امّا از محمّد صلی الله علیه وآله وسلم، قیام با شمشیر و روش آن حضرت را پیروی میکند، و آثارش آشکار گردد، آنگاه شمشیر خود را تا هشت ماه با دست راست و بر شانه حمایل مینماید و پیوسته دشمنان را خواهد کشت تا خداوند عزّ و جل راضی گردد.
ابوبصیر گوید: عرضه داشتم: چگونه خواهد دانست که خداوند راضی شده؟
فرمود: خداوند رحم در دلش میافکند [۴] .
و در حدیث مفضّل از حضرت صادق علیه السلام آمده که فرمود: حَسَنی آن جوانمرد خوشروی که از طرف دیلم خروج میکند و با بیان فصیحی که دارد، فریاد برمی آورد: که ای آل احمد اجابت کنید دردمند پریشان حال را، و آنکه از پیرامون ضریح (شاید مراد کعبه باشد) ندا میکند. پس گنجینههای الهی در طالقان او را اجابت مینمایند، چه گنجهایی که از طلا و نقره نیست، بلکه مردانی همانند قطعه ای آهن بر اسبهای چابک سوار و حربهها به دست و پیوسته ستمگران
را به قتل میرساند تا اینکه وارد کوفه میشود - در حالی که بیشتر جاهای زمین از لوث وجود بی دینان پاک گشته است - آنجا را محل اقامت خود قرار میدهد.
----------
[۳]: ۲۰۳. سوره مائده، آیه ۳۳.
[۱]: ۲۰۴. بحارالانوار، ۵۲ / ۳۶۲.
[۲]: ۲۰۵. بحارالانوار، ۵۲ / ۳۶۳.
[۳]: ۲۰۶. بحارالانوار، ۵۲ / ۳۶۳.
[۴]: ۲۰۷. کمال الدین، ۱ / ۳۲۹.
ارسال شده توسط کتابخوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/106
مطالعه کتاب
سیمای حضرت مهدی علیه السلام
سی نهمین آیه
از قرآن درباره امام زمان علیه السلام
👇👇👇👇👇👇👇
@Ta_nayayad
[سیمای حضرت مهدی ( عجل الله فرجه الشریف ) در قران - ۳۹- سوره نحل ۳۹ - صفحه ۲۰۴]
۳۹- سوره نحل ۳۹
وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمانِهِمْ لا یَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ یَمُوتُ، بَلی وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ [۱]
و آنان با مبالغه و تأکید به خداوند سوگند یاد کنند که خداوند هرگز کسی که بمیرد را زنده نخواهد کرد بلی البته وعده الهی حق است ولیکن بیشتر مردمان نمی دانند.
محمّد بن یعقوب، بإسناده عن سهل: عن محمّد، عن أبیه، عن أبی بصیر، قال: قلت لأبی عبد اللّه علیه السّلام [قوله تبارک و تعالی: وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمانِهِمْ لا یَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ یَمُوتُ، بَلی وَعْداً عَلَیْهِ حَقًّا وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ قال:
فقال لی:
«یا أبا بصیر ما تقول فی هذه الآیة؟ » [قال قلت: إنّ المشرکین یزعمون و یحلفون لرسول اللّه صلّی اللّه علیه و اله و سلم أنّ اللّه لا یبعث الموتی. قال: فقال:
«تبّا لمن قال هذا! [سلهم: ] هل کان المشرکون یحلفون باللّه أم باللّات و العزّی؟ » قال: قلت: جعلت فداک! فأوجدنیه، قال: فقال لی:
«یا أبا بصیر لو قد قام قائمنا بعث اللّه إلیه قوما من شیعتنا قباع [۲] سیوفهم
علی عواتقهم فیبلغ ذلک قوما من شیعتنا لم یموتوا فیقولون: بعث فلان و فلان و فلان من قبورهم و هم مع القائم علیه السّلام فیبلغ [۳] ذلک قوما من عدوّنا، فیقولون: یا معشر الشّیعة ما أکذبکم! هذه دولتکم و أنتم تقولون فیها الکذب؟! لا و اللّه ما عاش هؤلاء و لا یعیشون إلی یوم القیامة- قال: - فحکی اللّه قولهم [فقال: وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمانِهِمْ لا یَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ یَمُوتُ ».
محمد بن يعقوب: بسند خود از سهل، از محمد، از پدرش، از ابوبصیر روایت کرده که گفت: به حضرت ابوعبدالله صادق عليه السلام عرضه داشتم: اینکه خداوند تبارک و تعالی میفرماید: و آنان با مبالغه و تاکید به خداوند سوگند یاد کنند که خداوند هرگز کسی که بمیرد را زنده نخواهد کرد بلی البته وعده الهی حق است ولیکن بیشتر مردمان نمی دانند } منظور چیست؟ فرمود: ای ابوبصیر در این باره چه میگوئی (چه میگویند؟ عرض کردم: مشرکین میپندارند و سوگند میخورند برای رسول اکرم صلى الله عليه وآله وسلم که خداوند هرگز مردگان را زنده نخواهد کرد. حضرت فرمود: مرگ بر کسی که چنین سخنی میگوید، از آنها بپرس که آیا مشرکین به الله قسم میخوردند یا به لات و عزی؟ ابوبصیر میگوید: گفتم: فدایت شوم پس برایم معنی آیه را بیان فرما. فرمود: ای ابوبصیرهنگامی که قائم ما (عليه السلام بپاخیزد خداوند گروهی از شیعیان مارابرای او برانگیزد و زنده کند که گیرههای شمشیرهایشان بر روی شانه هایشان است، چون این خبر به قومی از شیعیان ما که نمرده باشند برسد به یکدیگر گویند: فلان و فلان از قبرهایشان برانگیخته شدند و آنها با قائم عليه السلام هستند، این سخن به گوش گروهی از دشمنان ما برسد، آنها گویند: ای گروه شیعیان چقدر دروغگو هستید؟ این دولت و حکومت شما است و شما دروغ میگوئید؟ نه والله اینها که شما میگوئید زنده نشده و زنده نخواهند شد تا روز قیامت، پس خداوند گفتار آنها را حکایت کرده میفرماید: و آنان با مبالغه و تأکید به خداوند سوگند یاد کنند که خداوند هرگز کسی که بمیرد را زنده نخواهد کرد ».
----------
[۱]: . نحل (۱۶): ۳۹.
[۲]: . [در حدیث آینده، این واژه قبایع خواهد آمد که جمع قبیعه است و ظاهرا درست تر است. ]
[۳]: . در متن: فبلغ.
ارسال شده توسط کتابخوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/9941
[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقایم ( عجل الله فرجه الشریف ) - ۲ - حرب (جنگ) آن حضرت با مخالفین - جلد ۱، صفحه ۱۲۴]
پس خبر ظهور مهدی علیه السلام به سیّد حسنی و اصحابش میرسد، اصحاب به او میگویند: ای فرزند پیغمبر، این کیست که در قلمرو ما فرود آمده؟ میگوید: بیایید برویم ببینیم او کیست، - در صورتی که به خدا قسم سیّد حسنی میداند او مهدی است، و بدین جهت این سخن را میگوید که به یارانش آن حضرت را بشناساند -.
پس حسنی بیرون میآید تا اینکه به مهدی علیه السلام میرسد، آنگاه میگوید: اگر تو مهدی آل محمد صلی الله علیه وآله وسلم هستی پس کو عصای جدّت پیغمبر و انگشتر و جامه و زرهِ (فاضل) آن حضرت؟ و عمامه (سحاب) و اسبِ (یربوع) و شترِ (غضباء) و قاطرِ (دُلْدُل) و الاغ (یَعْفُور) و اسب اصیل رسول خدا (بُراق) و مصحَف امیرمؤمنان علیه السلام، اینها کجاست؟
پس آن جناب تمام اینها را به او نشان میدهد، آنگاه عصای پیغمبر را میگیرد و در سنگ سختی میکارد، فوری برگ میدهد، منظورش از این کار آن است که بزرگواری و فضیلت مهدی علیه السلام را به اصحاب خود بنمایاند تا با آن حضرت بیعت کنند.
سپس سیدحسنی عرضه میدارد: اللَّه اکبر؛ ای فرزند پیغمبر دستت را بده تا با شما بیعت کنیم، مهدی علیه السلام دستش را دراز میکند، سیّد حسنی و اصحابش بیعت مینمایند، مگر چهل هزار نفر صاحبان مصاحف (= قرآنهای مکتوب) که به زیدیه معروفند که از بیعت کردن سرباز میزنند، و میگویند: این کار یک سحر بزرگ است.
با این سخن دو لشکر با هم گلاویز میشوند، مهدی علیه السلام به طرف طائفه منحرف آمده و آنها را نصیحت و به پیروی خودش دعوت میکند، ولی آنها بر کفر و طغیان خود میافزایند، و آن حضرت دستور به کشتن آنها میدهد پس همه را از دم شمشیر میگذرانند.
سپس مهدی علیه السلام به اصحاب خود میگوید: قرآنهای آنان را نگیرید، بگذارید مایه حسرتشان گردد، همانگونه که آن را تبدیل کرده و تغییر داده و تحریف نموده بودند، و مطابق آن عمل نکردند [۱] .
اخبار در این باره بسیار است که بعضی از آنها در بحث (قتل کافرین) خواهد آمد اِنْ شاء اللَّه تَعالی.
----------
[۱]: ۲۰۸. بحارالانوار، ۵۳ / ۱۵.
ارسال شده توسط کتابخوان قائمیه
https://www.ghbook.ir/Book/106