⭕️ #یادداشت_تحلیلی | #آئینه_شکستن 🔹 آشفته، به‌هم ریخته و برافروخته؛ این توصیف دقیق و بی اغراقِ لحن کلام و زبان بدن سخنرانی دیروز حسن روحانی در جلسه هیئت دولت است. لحنی عصبانی، حرکات دستی به هم ریخته و صدایی بلند؛ روحانی آشفته است، چون این روز‌ها نقد دولت او داغ‌تر شده و از کف خیابان و محافل مردمی به مناظرات انتخاباتی رسیده است. او به هم ریخته است، چون کسی از میان هفت کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری مدافع دولت نیست و هشت سال تلاش او و دولتمردانش مدافعی سر میز مناظرات ندارد. او برافروخته است، چون دیگر نمی‌تواند با تهدید و اعمال فشار‌های سیاسی و اقتصادی، مانع نقد دولتش در صداوسیما شود. 🔸 روحانی سخنانش را با حدیث نبوی «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ» شروع می‌کند؛ مدح اخلاق. جایی که از قضا نقطه پایان او بود. او از اخلاق می‌گوید و ما یادمان می‌آید که آبان ۹۲ و در حالی که فقط سه ماه از آغاز ریاست جمهوری‌اش می‌گذشت، در صحن خانه ملت چگونه به ما که به او رأی نداده بودیم و به کاندیدای ما توهین کرد: «مردم در ۲۴ خرداد به افراط، تفریط، خشونت، خودرأیی، تک‌رأیی، عدم مشورت و عدم‌تدبیر رأی ندادند و به اعتدال، تدبیر و عقلانیت رأی دادند.» و این آغاز یک مسیر پر از ناسزاگویی شد به «هر کسی که با دولت او نبود». مسیری هشت ساله با کلیدواژه‌هایی چرک، از «به جهنم» گفتن او به منتقدان برجام تا بزدل سیاسی، کم سواد، بی‌عقل، بی‌شناسنامه، بی‌فرهنگ، دروغگو، هوچی باز، متوهم، بیکار، اقلیت افراطی، تازه به دوران رسیده، دلال و کاسب تحریم، بددل، یک عده کودک، منقلی و...؛ 🔹روحانی ناراحت است که فقط دولت نقد می‌شود و در همان سخنرانی، طعنه می‌زند که الحمدلله در نیرو‌های مسلح و قوه قضائیه مشکلی نیست و همه مشکلات در دولت است و با تغییر دولت همه چیز حل می‌شود! اولاً فقط دولت نقد نشده و به فراخور سابقه کار نامزدها، نهاد‌های مختلف مورد نقد قرار گرفته‌اند. ثانیاً قرار است رئیس دولت انتخاب شود و دولت کنونی تمام شود و دولت جدید سرکار بیاید؛ لذا طبیعی است که بررسی‌ها متوجه اختیارات و نقش و عملکرد دولت باشد. 🔸 روحانی چندین سال است صدای اعتراض مردمِ بی تریبون را نشنیده است. هر اعتراضی را برچسبی سیاسی زده و از اعتنای به آن سر باز زده و از وهم «نظرسنجی چهره‌ای» گفت که چون مردم را در خیابان در حال خنده می‌بیند، یعنی راضی هستند! حرجی هم نبود بر مسافر ماشین شیشه دودی که مسیر شاسی بلندش از کارخانه‌های تعطیل و مردم بیکار و سفره‌های خلوت عبور نمی‌کرد. حالا همان صدای اعتراض بی تریبون‌ها از زبان نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری شنیده می‌شود و روحانی دیگر نمی‌تواند شیشه‌های ماشین را بالا بکشد و نشنود و بگذرد. جوابی هم برای این سؤال ندارد که بر فرض، سخنان کاندیدا‌ها در نقد دولت نادرست، اما چه شده که برای جلب رأی مردم، باید از دولت تدبیر و امید بد بگویند تا جایی که رئیس بانک مرکزی دولت روحانی هم، می‌ترسد که صریحاً از او دفاع کند. 📍 محتوای ضد دولتی امروز مناظرات انتخاباتی حاصل عملکرد دولت است. ناکارآمدی و بی کفایتی را که در کنج خانه‌های مردم نفوذ کرد و به سفره‌شان رسید، نمی‌شود روکش کشید و رنگ کرد و به عنوان کارآمدی و با کفایتی فروخت؛ و به این همه، یک بخش دیگر را هم باید افزود. روحانی نه فقط در هنگامه تبلیغات انتخاباتی ۹۲ و ۹۶ علیه دولت قبل و همه نهاد‌های دیگر نظام بدگویی و تخریب پیشه کرد، بلکه در طول هشت سال ریاست جمهوری هر جا نتوانست توجیهی بر بی کفایتی دولتش بیاورد، صدر تا ذیل نظام را مقصر دانست تا خود را تبرئه کند. معروف شده بود که روحانی در پاسخ هر نقدی بگوید «دولت قبل.» ➕ سنت‌الهی تغییر نمی‌کند و گاه جهان پیش رو، آیینه اعمال گذشته ما می‌شود. آنچه امروز در کلام کاندیدا‌های انتخابات علیه دولت می‌بینیم نتیجه عملکرد خود روحانی است. آینه‌ای مقابل اوست و "آینه، چون نقش تو بنمود راست خود شکن آیینه شکستن خطاست!" ✍ #کبری_آسوپار #دولت_روحانی #دولت_بی_تدبیر_ناامید #ناکارآمدی_اصلاح‌طلبان #لیبرالیسم_اسلامی #کارگزاران_باعث_وضع_موجود #روشنگری #بیدارباش 🆔 https://eitaa.com/Bidarb_a_s_h

📝از نسل تو! 🔻از یک جایی به بعد، انگار سرنوشت پیکر و جسم آدم‌ها که هیچ، حتی اینکه کجا هستند و چه شدند، در درجه اول اهمیت قرار نمی‌گیرد. می‌بینی که او نیست و هست؛ نیست و همه جا ردش دیده می‌شود، آن‌قدر پررنگ که انگار نه انگار که سال‌هاست رفته و برنگشته است، آن‌قدر زنده که بیش از آن‌ها که زنده‌اند، حضورش ملموس است. 🔻احمد متوسلیان این‌گونه بود. از یک جایی به بعد، می‌دانستیم دیگر برنمی‌گردد، گرچه دلمان نمی‌آمد عنوان «شهید» یا «جاویدالاثر» را پیش از نامش بیاوریم و تابلو‌های آن خیابانی هم که بالأخره چهار دهه پس از رفتنش به نامش شد، خالی از این عناوین ماند. می‌دانستیم برنمی‌گردد و به عناوین فکر نمی‌کردیم، به اینکه باز نگشته است هم، از یک جایی به بعد کمتر فکر کردیم. فرقی نمی‌کرد او را جاویدالاثر بنامیم یا شهید یا هیچ! مسیری که او باز کرده بود، آن‌قدر روشن بود که اثرش همه جا دیده می‌شد. 🔻احمد متوسلیان نبود و جنوب لبنان به لطف قدرتی که حزب‌الله لبنان یافته بود، آزاد شد و مگر او ۱۸ سال قبل از این آزادی شیرین، برای کمک به لبنان در برابر اشغال اسرائیل راهی سفر بی بازگشت دمشق نشده بود؟ احمد متوسلیان نبود و نیرو‌های ما مرز‌های جغرافیایی ملیت را درنوردیده بودند و در دمشق و حلب پاسدار حریم اهل‌بیت شده بودند و خط مقدم محور مقاومت؛ مگر او همین را نمی‌خواست؟ مگر رزمنده‌ای بدون مرز نبود و مگر ما در دهه چهارم نبودن او، صد‌ها رزمنده بدون مرز و فراتر از ملیت‌های ایرانی و افغانستانی و پاکستانی و یمنی و لبنانی و سوری برای مبارزه به تروریسم، به جهان معرفی نکردیم؟ 🔻متوسلیان رفت که بازنگردد و برای همیشه، رو به جغرافیای بدون مرز «مقاومت» دری بگشاید که مسیر روشن فردا‌ها باشد. فردا‌هایی که از آن تیر ۶۱ هویدا نبود و شاید مورد انکار هم قرار می‌گرفت، اما امروز ما سال‌هاست آن فردای ناپیدا را زندگی و لمس کرده‌ایم که آزادی و امنیت جز با مقاومت در برابر اشغال و تروریسم دولتی، حتی در کیلومتر‌ها آن سوی مرز‌های جغرافیایی ایران به دست نمی‌آید. 🔻متوسلیان نیست و از نسل او همین «میلاد حیدری»‌ها و «مقداد مهقانی»‌ها که فردا در تهران تشییع می‌شوند، مقابل اسرائیل ایستاده‌اند و حضورشان در سوریه و شهادتشان به دست رژیم صهیونیستی، اثری است که از احمد متوسلیان باقی مانده است. اثر جاوید آدم‌ها، راهی است که می‌گشایند، چنان که متوسلیان راهگشای این مسیر برای نسل‌های بعدی خود بود. حالا او را شهید بدانیم و بنامیم یا همچنان منتظر رسیدن خبری از او باشیم، فرقی نمی‌کند؛ همه جا رد اثر او هویداست. 🔻واژه‌های شعر قاسم صرافان، بازگوی همین حرف است: تو رفتی و گفتی که شرف مرز ندارد این سو در اگر بسته شد آن سو که دری هست رفتی و به زینب قسم از نسل تو امروز در شام و حلب لشکر فریادگری هست از من اثری نیست که جا مانده‌ام، اما هرجا که نظر می‌کنم از تو اثری هست در راه تو وقتی پدری بازنگردد در بردن میراث تفنگش پسری هست ✍️ #کبری_آسوپار #آینده_روشن_است #ماه_خوبی_ها #ثامن #فاخته_۱۵۰ 🆔 https://eitaa.com/Bidarb_a_s_h 🆔 https://rubika.ir/Bidarb_a_s_h