🔴 پرسش‌هایی برای امروز حوزه! 🔸 دغدغه مندی این روزهای طلاب در هشدار نسبت به فرجام #تکثر_مرجعیت در آینده‌ای نه چندان دور با بیان منطقی و روشن و توصیه خیرخواهانه –و بلکه مطالبه جدی آنان- در راستای حفظ #اقتدار_مرجعیت بدون شک امری قابل تقدیر است که باید آن را به فال نیک گرفت، هرچند همواره باید از سوء ظن نسبت به آحاد جامعه حوزوی پرهیز داشت و فضای حوزه را با آن مکدر نکرد. 🔹 اگرچه واکنش جناب آقای فاضل لنکرانی به انتقادات مطرح شده جای تقدیر و تشکر دارد اما آنچه در روزهای اخیر از سوی عده‌ای از دوستان حوزوی اتفاق افتاد، نقدی علمی، مستند و دقیق (و حتی گاهی فقهی) در راستای حفظ سنت‌های کهن حوزوی بوده است که نمیتوان به راحتی از آن چشم پوشی کرد. از ایشان که بحمدالله در مقام پاسخگویی برآمده‌اند انتظار می‌رود که به این سؤال پاسخ دهند که با توجه به روند کنونی اعلام مرجعیت، ایشان –خصوصاً اگر از نظر فقهی قید اعلمیت را هم نامعتبر بدانیم- چه دورنمایی را برای آینده مرجعیت شیعه ترسیم می‌کنند؟ و آیا اساساً #تکثر_مرجعیت را موجب شکسته شدن اقتدار مرجعیت نمی‌دانید؟ و اگر می‌دانید آیا لازم نیست که هر چه زودتر هر کسی که به این وادی ورود کرده است از تصدی هرگونه شأنی از شؤون مرجعیت کناره‌گیری کرده تا بدین طریق از یک سو دیگران را نیز به این کار وادار سازند و از سوی دیگر از ورود دیگر افراد به این عرصه جلوگیری کند؟ آیا چنین روندی موجب کم‌رنگ شدن سنت‌های اصیل حوزوی، کم‌اعتقاد شدن مردم به نهاد روحانیت و سوء استفاده برخی نالایقان از فضای به وجود آمده نمی‌شود؟ متأسفانه فضای امروزی حوزه به گونه‌ای پیش رفته است که حتی یکی از کسانی که سال‌های دور سابقه محکومیت و زندان در پرونده‌ای قضایی هم دارد، بیت خود را تأسیس و رساله خود را منتشر کرده است! 🔸 این پرسش‌ها سؤالات علمی و صنفی امروز حوزه ماست که در فضایی طلبگی پاسخ خود را می‌طلبد بدون آن‌که مشتمل بر هرگونه تهمت نسبت به اساتید بزرگوار باشد بلکه نگاهی انتقادی به راهبرد اشتباهی است که امروز در حوزه احساس می‌شود. بررسی این پرسش‌ها در آینده نوشداروی بعد از مرگ سهراب است و نمی‌توان با گفتن این‌که عده‌ای با پا گذاشتن بر حدود اخلاقی، به کار دیگران کار دارند به استقبال فردای مبهم حوزه‌های علمیه رفت و از آینده‌نگری چشم پوشید. 🔹 بنابراین با توجه به آن که حوزه علمیه این روزها از ناحیه تکثر در مرجعیت به طور جدی تهدید می‌شود، ما هم‌چنان مصرانه از همه کسانی که به عرصه مرجعیت ورود کرده‌اند تقاضامندیم که یا پاسخی روشن نسبت به پرسش‌های فوق ارائه دهند و از رویکرد کنونی حوزه دفاع کنند و یا با اعلام کناره‌گیری از همه شؤون مرجعیت و واگذاری آن به مراجع موجود (و حتی کسب اجازه از آنان در اداره مؤسسات تحت اشراف خود)، حوزه را از خطری جدی در آینده نجات دهند. @motaleatehawzavi

🔴 اگر داعش بود و آیت‌الله سیستانی نبود 🔵 نگاهی به تهدیدات بی‌ضابطگی تداول #مرجعیت در #حوزه_نجف 🔸 فتوای جهاد آیت‌الله #سیستانی مهم‌ترین نمونه از تبلور قدرت‌نمایی مرجعیت شیعه در عراق و مؤثرترین کارکرد سیاسی و اجتماعی این نهاد در تحولات سالیان اخیر است. و این موفقیت جز در سایه اتحاد مردم زیر پرچم مرجعیت یک‌پارچه محقق شدنی نبوده و نیست، و این در حالی است که حوزه نجف ظرفیت فراوانی برای تجربه #تکثر_مرجعیت را –شاید به شکلی خطرناکتر از حوزه قم- در آینده دارد. در حال حاضر شاید بيش از پانزده مرجع دینی در کشور عراق مسؤولیت رتق و فتق امور دینی مردم را بر عهده دارند و اگر مرجعیت شیعه در تجربه داعش توانست صفوف مردم را به خوبی یک‌پارچه کند، دلیل آن فقط و فقط شخصیت برجسته و جایگاه بلند آیت‌الله سیستانی در حوزه نجف بوده است که هم‌چون خورشیدی دیگر بزرگان حوزه نجف را در خود محو کرده است. به بیان دیگر آیت‌الله سیستانی ذخیره‌ای الهی برای صیانت از مقدسات و ملت عراق در برابر خطر داعش بود، و اگر ایشان نبود دست‌یابی به چنین موفقیتی به غایت دشوار بود. 🔹 اما همان‌گونه که گفته شد، وضعیت عدم انضباط در تداول دستگاه مرجعیت در عراق به مراتب بغرنج‌تر از ایران است تا آن‌جا که در کنار شماری از اساتید برجسته و ذی‌صلاح –فارغ از آفت تکثر- در عراق، اشخاصی مانند سید محمود الصرخی و احمد الحسن الیمانی نیز به راحتی عهده‌دار چنین منصبی شده‌اند. صرخی حتی در سلسه مباحثی تحت عنوان «السیستانی ما قبل المهد إلی ما بعد اللحد» به طرز شگفت‌انگیزی بدترین تهمت‌ها را متوجه آیت‌الله سیستانی می‌کند. وی هم‌چنین مواضع تندی را نیز علیه ایران اتخاذ می‌کند. از سوی دیگر یمانی نیز با ادعاهای مرتبط با مهدویت خود عملاً اقشاری از مردم عراق را با خود همراه کرده و خود به بحرانی دیگر در عراق بدل شده است. با این وضع باید آینده تیره و تاریکی را برای مرجعیت نجف بعد از آیت‌الله سیستانی به نظاره نشست و عدم وجود مرجعیت متمرکز در عراق مورد انتظار است. این مسأله می‌تواند آثار خطرناکی بر صحنه سیاسی و اجتماعی عراق بر جای خواهد گذاشت و تأثیر خود را در لحظات بحرانی نشان خواهد داد. 🔸 بی‌ضابطگی در تداول مرجعیت حتی به حوزه نجف و قم نیز محدود نمی‌شود. در حال حاضر برخی از اساتید حوزوی ساکن در انگلستان و کانادا نیز به تصدی منصب مرجعیت مشغول‌اند. برخی مراجع محلی در لبنان نیز دیده ‌می‌شوند. به هر حال تکثر غیر منضبط و نامعقول دستگاه مرجعیت در آینده نه چندان دور از اقتدار مرجعیت شیعه خواهد کاست و آن را فاقد هرگونه کارکرد مؤثر سیاسی و اجتماعی خواهد کرد. بنابراین ضروری است با آینده‌نگری و تأمل در جوانب این موضوع، تدبیری معقول برای صیانت از کیان مرجعیت در آینده نه چندان دور اندیشید. ⭕ به کانال مطالعات حوزوی بیپوندید: http://eitaa.com/joinchat/3837067264Cadec8373c5