🔴 تأملی در سخنان اخیر حضرت آیت الله #وحید_خراسانی ✔️ آیت‌الله وحید خراسانی اخیراً در دیدار با رئیس دفتر رئیس جمهوری با بیان این که باید با زبان نرم با جهان سخن گفت، تاکید کرده‌اند: صحبت کردن با زبان خشن و تند و با روش‌های افراطی با جهان، خدمت کردن به اسرائیل است. اظهارات این مرجع عالی‌قدر از چند جهت محل تأمل است که پیشاپیش با عرض پوزش از محضر این مرجع بزرگوار آن‌ها را مطرح می‌نمایم: 🔹 آنچه در این‌ اظهارات آیت الله وحید خراسانی محل تأمل است، چنین توصیه ضمنی به دولتی است که در سستی و وادادگی و تسامح با دشمنان شمیشیر از نیام کشیده، زبانزد همگان است. 🔹 البته ایشان مقصود خود از جهان را معین نکرده‌اند، اما اگر مقصود ایشان از جهان همان چند دولتی است که از هیچ توطئه‌ای علیه ملت ایران دریغ نکرده‌اند، باید پرسید: آیا به راستی حضرت ایشان واقعا انتظار دارند که دولت محترم، بیش از این در برابر خواسته‌های رنگارنگ دشمنان ملت ایران سر خضوع فرود آورد؟ و آیا چه نرمی و ملاطفتی وجود داشته است که دولت محترم با این دشمنان روا نداشته که ایشان، باز هم دولت را به آن توصیه می‌کنند؟ 🔹 واگر مقصود ایشان از جهان، همه دولت‌های جهان است، پس باید پرسید که مگر جمهوری اسلامی تا کنون با دولت‌هایی که با ملت ایران سر دشمنی ندارند و به دنبال تعامل سازنده هستند، از در تندی وارد شده است، تا این توصیه جایی برای بیان داشته باشد؟ آیا بهتر نبود، ایشان دولت را به تعامل سازنده با چنین کشورهایی توصیه کند و آنان را از این‌که همه جهان را در چند کشور اروپایی ببینند بر حذر دارد؟ آیا بهتر نبود، دولت را برای ناتوانی در دیپلماسی با چنین کشورهایی مؤاخذه کنند؟ 🔹 همچنین آیه مورد استناد ایشان، سؤالاتی را در ذهن مخاطب بر می‌انگیزد که پاسخ به آن می‌تواند زمینه را برای دستیابی به اصول سیاست خارجی دولت اسلامی هموار سازد. مثل این‌که آیا می‌توان با استناد به همین یک آیه، سیاست خارجی دولت اسلامی را بنا نهاد؟ با آیات دیگری که در ظاهر با چنین برداشتی در تعارضند چه باید کرد؟ خداوند متعال که موسی را به نرمی با فرعون توصیه می‌کند، پیامبر اکرم را در مواردی به تندی فرا می‌خواند (و اغلظ علیهم) و مؤمنان را به جنگ با کفار پیمان شکن دعوت می‌نماید (وان نکثوا أیمانهم من بعد عهدهم ...فقاتلوا أئمة الکفر) و آنان را از وهن و سستی در قتال با کفار باز می‌دارد (ولا تهنو وتدعو إلی السلم وأنتم الأعلون)، و از آنان می‌خواهد که شدت و غلظت خود را در تعامل با کفاری که با مؤمنان دشمنی می‌کنند نمایان سازند (وليجدوا فيکم غلظة) و البته با برخی از کفار که با مؤمنان رابطه‌ای مسالمت‌آمیز دارند، دعوت به نیکی و عدل می‌کند (لاينهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم ولم یخرجوکم من دیارکم أن تبروهم و تقسطوا الیهم). بنابراین آیا مقصود ایشان -همان‌گونه که ممکن است برخی جلوه دهند- دعوت به سستی بیشتر دولت با دشمنان قسم خورده ملت ایران است؟ @motaleatehawzavi