نکته تفسیری صفحه ۵۹۰:   قتل­ عام در گودال: این آیات از افراد ستمگری سخن می­ گوید که مردمِ باایمان و خداپرست را به جرم یکتاپرستی، زنده زنده در گودالی پر از آتش افکندند و در کنار گودال نشستند و سوختن آن­ها را تماشا کردند! در مورد این­که این افراد دقیقاً چه کسانی بوده­ اند، سخنان مختلفی گفته شده است؛ ولی معروف­ تر از همه این است که این جنایت بزرگ در سرزمین «یمن» و به دست آخرین پادشاه از سلسله‏ ی «حِمیَر» به نام «ذونواس» انجام شده است. ماجرا از این قرار بوده که پس از بعثت حضرت مسیح، ذونواس به آیین یهود در آمد و نام خود را «یوسف» گذاشت. قبیله‏ ی حمیر نیز از او پیروی کردند. پس از مدّتی، به او خبر دادند که در سرزمین «نجران» در شمال یمن، گروهی بر آیین مسیحیت هستند. هم­ کیشان ذونواس او را تشویق کردند که اهل نجران را به پذیرش آیین یهود مجبور کند. او نیز پذیرفت و با لشکریان خود به سوی نجران حرکت کرد. هنگامی که به آنجا رسید، ساکنانش را جمع کرد و به آنان فرمان داد که یهودی شوند؛ ولی آن­ها از پذیرش آیین یهود خودداری کردند و حتّی پس از تهدیدهای او حاضر نشدند دست از آیینِ حق خود بردارند. ذونواس دستور داد که گودال بسیار عظیمی حفر کرده، آن را پر از هیزم کنند و در آن آتشی بسیار بزرگ بیفروزند؛ سپس فرمان داد گروهی را زنده زنده در آتشی افکنند و گروهی را با شمشیر قطعه قطعه کنند. بر اساس برخی از گزارش­های تاریخی، شمار مقتولینِ آن فاجعه به بیست هزار نفر رسید! برخی از مورّخان افزوده­ اند که یکی از مسیحیان نجران توانست از این ماجرا جان سالم به در برد. او با شتاب، خود را به روم و دربار قیصـر رساند و جنایت ذونواس را به او گزارش کرد و از او یاری طلبید. البته قیصـر روم، به علت دوری سرزمین خود از یمن، خود وارد عمل نشد؛ بلکه به پادشاه حبشه که مسیحی بود و یکی از متعهدان او به شمار می­رفت، نامه­ ای نوشت و ضمن توضیح ماجرا، از او خواست که انتقام کشته­ شدگان نجران را از ذونواس بگیرد. پادشاه حبشه نیز با اطّلاع از این ماجرا، به یمن لشکرکشی کرد و در پیکاری سخت، سپاه ذونواس را شکست داد و گروه زیادی از آنان را کشت. او یمن را به تصّـرف خود در آورد و آن را یکی از ایالات حبشه معرّفی کرد. بدین ترتیب، ذونواسِ کافر و قاتل و سپاهیان جنایت­کار او ابتدا در دنیا توسّط بندگان خدا مجازات شدند، و پس از آن، در جهان برزخ به آتش شعله­ ور دوزخ افکنده شدند. آیات مربوط به اصحاب اخدود، زمانی بر پیامبر صلوات الله علیه نازل شد که افراد تازه­ مسلمان، زیر آزار و اذیت و شکنجه­ ی شدید مشرکان مکه بودند. خداوند با فرو فرستادن این آیات، به آن کافران سنگ­دل هشدار داد که در صورت توبه نکردن، به­ زودی دچار سرنوشتی مانند سرنوشت ذونواس و پیروان حمیری او خواهند شد. از سوی دیگر، به مسلمانان اعلام کرد که برای پاسداری از دین خدا و یکتاپرستی باید استقامت کنند و در برابر آزار و شکنجه­ های کافران، خود را نبازند. پایداری­ های بی­ نظیر برخی از مسلمانان نیز برای همیشه در تـاریخ ثبـت شده است. مقـاومـت یاسر و سمیـه ـ پدر و مادر عمّار یاسر ـ ، نمونه­ ای بـسیار روشن از این پایداری­ است. پس از پیامبر صلوات الله علیه نیز دین اسلام، تنها با پایداری مسلمانان حقیقی باقی ماند که نمونه‏ ی بسیار روشن آن، پایداری و مقاومت امام حسین علیه السلام و اصحاب باوفایش در کربلاست.[1] [1] - در نگارش این متن از تفسیر نمونه، ذیل آیات مورد بحث استفاده شده است. @Boshra_pb

❤️ عید است و دلم خانه‌ی ویرانه بیا این خانه تکاندیم ز بیگانه بیا یک ماه تمام میهمانت بودیم یک روز به مهمانی این خانه بیا...🌱 ⚘⚘⚘⚘⚘⚘ ‌‌‌‌『اللّٰھُمَ‌عجلْ‌لِّوَلیڪَ‌الفࢪَج』 ⚘جهت سلامتی و تعجیل در فرج #امام_زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) صلوات ✅با زدن روی لینک زیر تعداد صلوات خود را درج کنید👇👇 https://EitaaBot.ir/counter/d7czt ༅🍃🌸🍃༅‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌

ساعت تقسیم رزق🌱 کسانی که خدا مدیریت اقتصادی زنـدگـی آن را عهـده دار مـی شـود! @Boshra_pb

🎥 چرا ثبات اقتصادی در کشور به آرزو تبدیل شده⁉️ #جهش_تولید_با_مشارکت_مردم ༅🍃🌸🍃༅‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌

🎥 اطلاعیه فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران درباره اجرای طرح #عفاف و #حجاب در تمام معابر عمومی از شنبه ۲۵ فروردین ༅🍃🌸🍃༅‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‎‌