شگرد جالب نوجوان ۱۲ ساله در دفاع از خرمشهر🌱📚 در زمان محاصره‌ی خرمشهر که بسیاری از خانواده‌ها از جمله خانواده بهنام محمدی می‌خواستند از شهر بروند، بهنام ۱۲ ساله می‌خواست بماند. از مادر اصرار به رفتن و از بهنام اصرار به ماندن. مادر می‌گفت:" مگه تو چند سالته که می‌خوای بمونی خرمشهر وسط توپ و تانک!" اما مرغ بهنام یک پا داشت و می‌گفت: "مثلاً پسر کشتی‌گیر داری ها!‌" بهنام در خرمشهر ماند. او هم زبر و زرنگ بود و هم ریزه میزه و اصلاً بهش نمی‌خورد که بخواهد رزمنده باشد. مدافعان خرمشهر از این ویژگی بهنام استفاده کردند و اینطوری او شد مأمور شناسایی. 💡راهکار بهنام ۱۲ ساله برای شناسایی شنیدنی است. بهنام سر و صورت و لباس‌هایش را خاکی می‌کرد. خودش را به فاز گریه می‌زد. در کوچه‌های خرمشهر با گریه راه می‌افتاد و نوای اُمی.. اُمی سر می‌داد و اینطور وانمود می‌کرد که مادرش را گم کرده و دنبال خانواده‌اش می‌گردد. عراقی‌ها هم که با یک بچه نق نقو کاری نداشتند. حتی به مخیله‌شان هم نمی‌گنجید که یک پسربچه با این قد و قواره کوچک، برای شناسایی آمده باشد. اینطوری بود که بهنام با زیرکی هر چه تمام هر بار نقاطی از شهر که عراقی‌ها در آن نفوذ کرده بودند را شناسایی می‌کرد و دست پر بر می‌گشت. ✍بخشی از وصیت‌نامه شهید بهنام محمدی: "پیام من به پدر و مادرها اینست که بچه‌هایشان را لوس و ننر نکنند. از بچه‌ها تقاضا دارم که امام را تنها نگذارند و به یاد خدا باشند و به او توکل کنند. پدر و مادرها هم فرزندانشان را اهل مبارزه و جهاد در راه خدا تربیت کنند." #شهید_نوجوان  @fars_nojavan