میلاد مسعود اباالفضل جوان است هنگام شادی و سرور شیعیانست از دامن ام البنین ماهی عیان است کز روی وی شرمنده ماه آسمانست میلاد قمر بني هاشم حضرت عباس بن علي(ع) مبارک.

داستان شب همسر پادشاه دیوانه‌ی عاقلی را دید؛ که با کودکان بازی می‌کرد و با انگشت بر زمین خط می‌کشید. پرسید: چه می‌کنی؟ گفت: خانه می‌سازم… پرسید: این خانه را می‌فروشی؟ گفت: می‌فروشم. پرسید: قیمت آن چقدر است؟ دیوانه مبلغی را گفت. همسر پادشاه فرمان داد که آن مبلغ را به او بدهند. دیوانه پول را گرفت و میان فقیران قسمت کرد. هنگام شب پادشاه در خواب دید که وارد بهشت شده، به خانه‌ای رسید. خواست داخل شود اما او را راه ندادند و گفتند این خانه برای همسر توست. روز بعد پادشاه ماجرا را از همسرش پرسید. همسرش قصه‌ی آن دیوانه را تعریف کرد. پادشاه نزد دیوانه رفت و او را دید که با کودکان بازی می‌کند و خانه می‌سازد. گفت: این خانه را می‌فروشی؟ دیوانه گفت: می‌فروشم. پادشاه پرسید: بهایش چه مقدار است؟ دیوانه مبلغی گفت که در جهان نبود! پادشاه گفت: به همسرم به قیمت ناچیزی فروخته‌ای! دیوانه خندید و گفت: همسرت نادیده خرید و تو دیده می‌خری. میان این دو، فرق بسیار است… دوست من! خوبی و نیکی که تردید ندارد! حقیقتی را که دلت به آن گواهی می‌دهد بپذیر هرچند به چشم ندیده باشی! گاهی حقایق آن‌قدر بزرگ‌اند و زیبا که در محدوده‌ی تنگ چشمان ما نمی‌گنجند... دراین روزها است که باید چشم حقیقتمان رابازکنیم‌ ببینیم آن حقایقی که قبلا نمیدیدیم....

دعای روز روز یکشنبه بِسْمِ اللهِ الَّذی لا اَرْجُو اِلاّ فَضْلَهُ وَلا اَخْشی اِلاّ عَدْلَهُ وَلا اَعْتَمِدُ اِلاّ قَوْلَهُ وَلا اُمْسِکُ اِلاّ بِحَبْلِهِ بِکَ اَسْتَجیرُ یا ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضْوانِ مِنَ الظُّلْمِ وَالْعُدْوانِ وَمِنْ غِیَرِ الزَّمانِ وَتَواتُرِ الاَْحْزانِ وَطَوارِقِ الْحَدَثانِ وَمِنِ انْقِضآءِ الْمُدَّةِ قَبْلَ التَّاَهُّبِ وَ الْعُدَّةِ وَاِیّاکَ اَسْتَرْشِدُ لِما فیهِ الصَّلاحُ وَالاِْصْلاحُ وَبِکَ اَسْتَعینُ فیما یَقْتَرِنُ بِهِ النَّجاحُ وَالاِْنْجاحُ وَاِیّاکَ اَرْغَبُ فی لِباسِ الْعافِیَةِ وَتَمامِها وَشُمُولِ السَّلامَةِ وَدَوامِها وَاَعُوذُ بِکَ یا رَبِّ مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطینِ وَاَحْتَرِزُ بِسُلْطانِکَ مِنْ جَوْرِ السَّلاطینِ فَتَقَبَّلْ ما کانَ مِنْ صَلاتی وَصَوْمی وَاجْعَلْ غَدی وَما بَعْدَهُ اَفْضَلَ مِنْ ساعَتی وَیَوْمی وَاَعِزَّنی فی عَشیرَتی وَقَوْمی وَاحْفَظْنی فی یَقْظَتی وَنَوْمی فَانْتَ اللهُ خَیْرٌ حافِظاً وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ اَللّهُمَّ اِنّی اَبْرَأ اِلَیْکَ فی یَوْمی هذا وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْحادِ مِنَ الشِّرْکِ وَالاِْلْحادِ وَاُخْلِصُ لَکَ دُعائی تَعَرُّضاً لِلاِْجابَةِ وَاُقیمُ عَلی طاعَتِکَ رَجاءً لِلاِثابَةِ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّد خَیْرِ خَلْقِکَ الدّاعی اِلی حَقِّکَ وَاَعِزَّنی بِعِزِّکَ الَّذی لا یُضامُ وَاحْفَظْنی بِعَیْنِکَ الَّتی لا تَنامُ وَاخْتِمْ بِالاِنْقِطاعِ اِلَیْکَ اَمْری وَ بِالْمَغْفِرَةِ عُمْری اِنَّکَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ.

زیارت روز زیارت أمیرِ المؤمنینَ (علیه السلام) اَلسَّلامُ عَلَی الشَّجَرَةِ النَّبَوِیَّةِ وَالدَّوْحَةِ الْهاشِمِیَّةِ المُضیئَةِ المُثْمِرَةِ بِالنَّبُوَّةِ الْمُونِقَةِ بِالاِْمامَةِ وَعَلی ضَجیعَیْکَ آدَمَ وَنُوح عَلَیْهِمَا السَّلامُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلی اَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الْمَلائِکَةِ الُْمحْدِقینَ بِکَ وَالْحافّینَ بِقَبْرِکَ یا مَوْلایَ یا اَمیرَ الْمُوْمِنینَ هذا یَوْمُ الاَْحَدِ وَهُوَ یَوْمُکَ وَبِاسْمِکَ وَاَنَا ضَیْفُکَ فیهِ وَ جارُکَ فَاَضِفْنی یا مَوْلایَ وَاَجِرْنی فَاِنَّکَ کَریمٌ تُحِبُّ الضِّیافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالاِْجارَةِ فَافْعَلْ ما رَغِبْتُ اِلَیْکَ فیهِ وَرَجَوْتُهُ مِنْکَ بِمَنْزِلَتِکَ وَ آلِ بَیْتِکَ عِنْدَاللهِ وَمَنْزِلَتِهِ عِنْدَکُمْ وَبِحَقِّ ابْنِ عَمِّکَ رَسُولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ وَعَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ. زیارتُ حضرت زهرا سَلامُ اللهِ عَلیها اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَکِ الَّذی خَلَقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صابِرَةً اَنَا لَکِ مُصَدِّقٌ صابِرٌ عَلی ما اَتی بِهِ اَبُوکِ وَوَصِیُّهُ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِما وَاَنَا أَسْأَلُکِ اِنْ کُنْتُ صَدَّقْتُکِ إلاّ اَلْحَقْتِنی بِتَصْدیقی لَهُما لِتُسَرَّ نَفْسی فَاشْهَدی اَنّی ظاهِرٌ بِوَلایَتِکِ وَوَلایَةِ آلِ بَیْتِکِ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ.  

مالک یوم الدین2 ملازمت هشدار و بشارت آيه «مالك يوم الدّين» داراى نوعى انذار و هشدار است كه با قرار گرفتن آن در كنار آيه‌ى «الرّحمن الرّحيم» معلوم مى‌شود كه بشارت و انذار بايد در كنار هم باشد. نظير آيه شريفه ديگر كه مى‌فرمايد: «نبّىء عبادى انّى أنا الغفور الرّحيم . و أنّ‌ عذابى هو العذاب الاليم» ٧ به بندگانم خبر ده كه من بسيار مهربان و آمرزنده‌ام، ولى عذاب و مجازات من نيز دردناك است. همچنين در آيه ديگر خود را چنين معرّفى مى‌كند: «قابل التَّوب شديد العقاب» ٨ خداوند پذيرنده‌ى توبه مردمان و گناهكاران را به شدت عقوبت مى‌كند. در اوّلين سوره‌ى قرآن، مالكيتَ‌ خداوند عنوان شد: «مالكِ‌ يوم الدّين» و در آخرين سوره، مَلكيت او. «ملك النّاس» و اين نشان دهنده‌ى لازم‌ملزوم بودن آن دو مورد است پرتوی از نور، صفحه 408

(( الامام الباقرعلیه السلام : یا بُنَی اعْرِفْ مَنَازِلَ الشِّیعَةِ عَلَی قَدْرِ رِوَایتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ فَإِنَّ الْمَعْرِفَةَ هِی الدِّرَایةُ لِلرِّوَایةِ وَ بِالدِّرَایاتِ لِلرِّوَایاتِ یعْلُو الْمُؤْمِنُ إِلَی أَقْصَی دَرَجَاتِ الْإِیمَانِ إِنِّی نَظَرْتُ فِی کتَابٍ لِعَلِی علیه السلام فَوَجَدْتُ فِی الْکتَابِ أَنَّ قِیمَةَ کلِّ امْرِئٍ وَ قَدْرَهُ مَعْرِفَتُهُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَک وَ تَعَالَی یحَاسِبُ النَّاسَ عَلَی قَدْرِ مَا آتَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فِی دَارِ الدُّنْیا. ))[۱] فرزند عزیزم! جایگاه شیعیان را به اندازه روایت و معرفت آنها بشناس.(یعنی میزان ارزش شیعیان دو چیز است؛ یکی روایت و دومی معرفت). معرفت، درایت و فهم روایت است. اینکه درک نماید و بفهمد که مقصود ما از آن سخنی که می‌گوییم چیست، با درایت روایت است که مؤمن به بالاترین درجات ایمان دست پیدا می‌کند. در نوشته ای از حضرت علی علیه السلام نگاه می‌کردم ؛ دیدم که حضرت فرمود : ارزش و منزلت هر انسان به معرفت و شناخت اوست. خداوند متعال نیز محاسبه روز قیامت را به میزان عقل انسان ها در دنیا قرار می دهد. یعنی آنهایی که عقل، معرفت و شناخت بیشتری دارند، حساب آنها سخت تر است. این است که می‌فرماید: «یغْفَرُ لِلْجَاهِلِ سَبْعُونَ ذَنْباً قَبْلَ أَنْ یغْفَرَ لِلْعَالِمِ ذَنْبٌ وَاحِد»[۲] وقتی انسان می فهمد، حجّت بر او تمام است و مشکلش در حساب پس دادن بیشتر می شود. ا........................ [۱] معانی الاخبار(للصدوق)،ص۱و۲. [۲] الکافی(ط - دارالحدیث)./،ج۱،ص۱۱۵