#داستان_اخلاقی 💠چند پرسش از آدم عليهالسلام و پاسخهاى او روزى حضرت آدم عليه السلام در محلى نشسته بود، ناگاه شش نفر را كه سه نفر از آنها سفيد روى و نورانى و سه نفر از آنها سياه روى و بد منظر بودند مشاهده كرد. اتفاقاً آن شش نفر نزد آدم آمدند، سفيدرويان در سمت راست آدم و سياهرويان در سمت چپ او نشستند. 🔸بى درنگ به سمت راست خود توجه كرد و از يكى از سفيدرويان پرسيد: تو كيستى و جایت در كجاست؟ گفت: من عقل و خرد هستم، جاى من در مغز و دستگاه انديشه انسان است. 🔸آدم از ديگری پرسيد: تو كيستى و جایت در كجاست؟ گفت» من مهر و عطوفت هستم، جاى من در دل انسان است. 🔸آدم از سومين نفر از سفيد رويان پرسيد: تو كيستى و جایت در كجاست؟ من حيا هستم، جاى من در چشم انسان است. آن گاه حضرت آدم عليه السلام به سمت چپ نگريست و از سياهرويان خواست تا خود را معرفى كنند. از يكى از آنها پرسيد: ▪️تو كيستى و جایت در كجاست؟ من خودخواهى و كبر هستم، جاى من در مغز و دستگاه انديشه انسان است. 🔸آدم عليه السلام: مگر عقل در آن جا قرار نگرفته است؟ چرا، ولى هنگامى كه من در آن جا مستقر مىشوم، عقل فرار مىكند. ▪️آدم از دومين نفر از سياهرويان پرسيد: تو كيستى و جایت در كجاست؟ من رشك و حسد هستم، جاى من در دل است. 🔸آدم عليه السلام: مگر مهر و عاطفه در آن جا قرار نگرفته است؟ چرا، ولى وقتى كه من در آن جا جاى مىگيرم مهر و عاطفه بيرون مىرود. ▪️آدم عليه السلام از سومين نفر از سياه رويان پرسيد: تو كيستى و جایت در كجاست؟ من طمع و آز هستم، جاى من در چشم است. 🔸آدم عليه السلام: مگر حيا در آن جا جاى نگرفته است چرا، ولى زمانى كه من در آن جا جاى بگيرم، حيا مىرود (المواعظ العددية،ص 189) #اخلاق 💠💠💠 کانال نشان از بی نشانها