eitaa logo
نشان از بی نشان ها
221 دنبال‌کننده
17.4هزار عکس
13.2هزار ویدیو
226 فایل
نشان از بی نشان ها تلاشی است برایِ ارائه جامع‌ترین آموزش‌ها، اخبار و تحلیل‌ها‌ی امنیتی و اخبار تحولات منطقه و جهان
مشاهده در ایتا
دانلود
3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ابومحمد الجولانی (فرمانده کنونی عملیات فتح المبین تروریست ها) در اتاق فرماندهی نشسته و در حال مکالمه با نیروهایِ در خطر است و می‌گوید : در هنگام ورود به حلب به غیرنظامیان احترام بگذارند و به خانه آنها آسیب نزنند ... به شما امان می‌دهد تا مقاومتتان را بشکند پس از غلبه، شک نکنید «گردنتان» را خواهد شکست... ─═इई🍃🌸🍃ईइ═─ @CleanRomanc🍀🍀
🔻 روایت سازی، استراتژی سیاست خارجی امریکا ✍️رسوایی اخیر پیرامون اپلیکیشن ، صرفاً به نقضی ساده در پروتکل‌های امنیتی محدود نمی‌شود؛ بلکه پرده از بحرانی عمیق‌تر در نحوه توجیه اقدامات نظامی آمریکا در فراتر از مرزهایش برمی‌دارد. ✍️طبق گزارش‌ها، شماری از مقامات ارشد آمریکایی، از جمله وزیر دفاع «پیت هگسث»، از پیام‌رسان رمزنگاری‌شده سیگنال برای هماهنگی حملات علیه نیروهای انصارالله (حوثی‌ها) در یمن استفاده کرده‌اند. این مکالمات زمانی فاش شد که سردبیر نشریه آتلانتیک به‌طور تصادفی به گروه چت آن‌ها اضافه شد. ✍️استفاده از یک اپلیکیشن خصوصی برای بحث درباره موضوعی تا این اندازه حساس - با توجه به پیامدهای آشکار امنیتی - در واشنگتن زنگ خطر را به صدا درآورد. اما آنچه از خودِ ابزار مهم‌تر است، محتوای این گفتگوهاست. ✍️در یکی از پیام‌های قابل‌تأمل، هگسث به معاون رئیس‌جمهور، «جی‌دی ونس»، توصیه می‌کند که چگونه مداخله نظامی در یمن را برای افکار عمومی "قابل‌قبول" جلوه دهد: «هیچ‌کس نمی‌داند حوثی‌ها چه کسانی هستند — پس باید تمرکز را بگذاریم روی ۱) شکست بایدن و ۲) نقش ایران.» ✍️این جمله نه یک تحلیل راهبردی، بلکه طرحی تبلیغاتی بود — تلاشی حساب‌شده برای ساده‌سازی یک بحران پیچیده و جایگزینی آن با روایتی آشنا و قابل‌فروش برای مخاطب داخلی. ✍️چنین رویکردی — تقلیل بحران‌های چندلایه ژئوپلیتیکی به بازی سرزنش رقبا — الگویی آشنا در سیاست خارجی آمریکاست. در برابر پیچیدگی، ترجیح داده می‌شود همه چیز به یک «دشمن» تقلیل یابد، مسئولیت نسبت داده شود و با تکرار یک روایت ساختگی، حمایت عمومی جلب گردد. ✍️برای دهه‌ها، ایران نقطه ثقل این روایت‌سازی‌ها بوده است. «نقش تهران» در تحولات منطقه، اغلب بدون توجه به بستر تاریخی و سیاسی، همواره به‌عنوان عامل بی‌ثباتی معرفی شده است تا بهانه‌ برای توجیه مداخلات خارجی آمریکا فراهم گردد. این روایت، به‌جای پرداختن به واقعیت‌های درونی منازعات منطقه‌ای یا بازبینی در سیاست‌های واشنگتن، نقش ایران را پررنگ می‌کند. ✍️در مورد یمن نیز، اقدامات اخیر جنبش انصارالله در دریای سرخ — از جمله برخورد با کشتی‌های تجاری — برخاسته از حمایت مستقیم ایران نبود. ✍️این اقدامات، پاسخی بود به تصمیم اسرائیل برای ازسرگیری حملات به غزه و جلوگیری از ورود کمک‌های انسانی به این منطقه؛ اقدامی که نقض صریح آتش‌بس - که از قضا با میانجیگری خود آمریکا منعقد شد - تلقی می‌شود. ✍️این نقض آتش‌بس، بخشی از روندی وسیع‌تر است که دیوان بین‌المللی دادگستری نیز احتمال وقوع «نسل‌کشی» در بستر آن را مطرح کرده است. اقدام حوثی‌ها در این بستر، اعلام همبستگی با فلسطینی‌ها بود، نه اجرای دستور از سوی تهران. ✍️با این‌ حال، روایت‌سازی مقامات آمریکایی از این تحولات، بر محور «دخالت ایران» می‌چرخد و انگیزه‌های واقعی تنش را پنهان می‌سازد. ✍️این نخستین بار نیست که چنین الگوهایی در دستور کار قرار می‌گیرد. پیش از حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ نیز ادعاهایی درباره ارتباط بغداد با القاعده مطرح شد. در سال‌های اخیر، ایران بارها به‌عنوان عامل اصلی بی‌ثباتی در لبنان، سوریه و یمن معرفی شده — بدون اینکه در مورد زمینه‌های اجتماعی، تاریخی و سیاسی خاص در هر کشور روشنگری شود. ✍️پیامدهای این رویکرد قابل‌توجه‌اند. نخست، چرخه تقابل را تداوم می‌بخشد. وقتی ایران به‌عنوان «دشمن همیشگی» معرفی می‌شود، فضا برای دیپلماسی و تعامل سازنده تنگ می‌گردد — حتی در شرایطی که گفت‌وگو می‌تواند مؤثرتر از اعمال فشار باشد. ✍️دوم، چنین روایت‌هایی افکار عمومی را از واقعیت منحرف می‌کند. اعتراف هگسث مبنی بر اینکه «هیچ‌کس نمی‌داند حوثی‌ها چه کسانی هستند»، به‌روشنی نشان می‌دهد که مقامات آمریکایی عمداً از ناآگاهی مردم بهره‌برداری می‌کنند، به‌جای آنکه برای آگاه‌سازی تلاش کنند. ✍️ در نهایت، خطر محاسبه غلط بالا می‌رود. وقتی سیاست خارجی بر پایه روایت‌سازی و نه ارزیابی واقع‌گرایانه شکل می‌گیرد، احتمال تصمیم‌گیری‌های شتاب‌زده و پرهزینه افزایش می‌یابد. ✍️افشای مکالمات سیگنال، یادآور این واقعیت است که تبدیل سیاست خارجی به عرصه روایت‌سازی، یکی از سیاستهای همیشگی مسئولین امریکایی برای پیشبرد اهداف نامشروع خود است. ─═इई🍃🌸🍃ईइ═─ سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرُّعْبَ @CleanRomance🍀🍀
📍روایت‌سازی و امنیتی‌سازی اسرائیل علیه ایران (بخش اول) ☑️اسرائیل به منظور جلب حمایت مستمر ایالات متحده و جلوگیری از عادی سازی روابط ایران با غرب ، از رویکرد "امنیتی سازی" استفاده می‌کند. 🔘بر اساس نظریه امنیتی سازی ، با معرفی یک کشور به عنوان تهدیدی "وجودی" ، می‌توان طیف گسترده‌ای از اقدامات (از تحریم تا فشارهای سیاسی و نظامی) را توجیه کرد. در این چارچوب، سه راهبرد کلیدی_ با بهره گیری از نظریه "آلبرت هیرشمن"_ قابل تشخیص است: ۱. استراتژی انحراف ۲.استراتژی بیهودگی ۳.استراتژی مخاطره 🔰استراتژی1️⃣ " انحراف"؛ مذاکره به جای مهار، موجب افزایش قدرت تخریبی ایران خواهد شد. 🔹تاکتیک اصلی: معرفی هر گونه مذاکره با ایران به عنوان اقدامی خطرناک منجر به تقویت گروه‌‌های نیابتی، تشدید "فعالیت‌های بی‌ثبات کننده ایران"، توسعه برنامه هسته‌ای و حمایت از "تروریسم" خواهد شد. 🔸نمونه‌های عینی: اظهارات مکرر مقامات اسرائیلی: در نشست ایپک (AIPAC) یا سایر کنفرانس‌های مهم در آمریکا که ادعا می‌کنند رفع تحریم‌های ایران، به جای توسعه زیرساخت و اقتصاد داخلی، مستقیما صرف حمایت از گروه های نیابتی خواهد شد. مثال: نخست وزیر اسرائیل در سخنرانی اخیر خود در کنگره با تاکید بر "خطر تقویت مالی تروریسم"، نمایندگان کنگره آمریکا را تشویق کرد تا لوایح جدیدی برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران ارائه کنند. 🔰 استراتژی2️⃣ "بیهودگی"؛ ایران هیچ وقت به تعهدات خود پایبند نبوده و نمی‌ماند. 🔹تاکتیک اصلی: ترسیم وجهه ایران به عنوان کشوری ایدئولوژیک و در حال فریبکاری که توافق را ابزاری موقت برای پیشبرد اهداف مخفی خود می‌داند و به آن متعهد نخواهد ماند. 🔸نمونه‌های عینی: نگرش رسانه‌های محافظه کار در آمریکا که بارها بر " غیرقابل اعتماد بودن" ایران تأکید می‌کنند. سوگیری برخی اندیشکده‌های تندرو در واشنگتن و تل‌آویو که گزارش‌های تحلیلی جانبدارانه‌ای برای تأیید این ادعا ارائه می‌دهند. ─═इई🍃🌸🍃ईइ═─ وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ @CleanRomance🍀🍀