eitaa logo
حکمرانی فرهنگی
4.3هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
205 ویدیو
357 فایل
📚اولین میکرورسانه حکمرانی و سیاستگذاری فرهنگی 🗂مرکز گفتمان سازی و تسهیل گری مسائل فرهنگی 👤روابط عمومی: @admin_activism ۴۴۸۸ گروه اندیشه ورزی حکمرانی فرهنگی👇 https://eitaa.com/joinchat/683213486Ce83398f890
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻لهویات فرهنگی، درآمدی بر ابزارهای اثرسنجی 🖋مجتبی فرهنگ هر تهاجمی نظامی باقتضاء جغرافیا، زمان و جبهه ای که در آن است از امکانات متناسب استفاده می کند. عملیات های نظامی مستلزم تهیه «گرای دقیق» و شناسایی اطلاعات عملیات منطقه ای می باشد که با پیدا کردن آن «عملیات های سنگین توپخانه ای» شروع خواهد شد. نبرد در عرصه فرهنگ هم دارای شباهت های این چنینی است. تهاجم فرهنگی که هدف تغییر آن «ذهنیت ها و خواست ها و سبک ها» می باشد از ابزارهای مختلفی استفاده می کنند و برای مقابله به مثل با این تهاجامات باید متناسب با «نقاط عملیات زن دشمن» و وضعیت «مخاطب خودمان» دست به عملیات های آفندی و پدافندی زد وگرنه پاتک ها و عملیات ها در نقطه درستی بر زمین نخواهد نشست و اقدامات ما جزو «لهو و یا یک شوی فرهنگی» چیزی نخواهد بود. با این مقدمه اگر به اتمسفر غالب اقدامات فرهنگی کشور بنگریم و فارغ از سویه های محتوایی و نوع برنامه ریزی ها بر وجه ابزارهای فرهنگی متمرکز شویم، ابزارها و قالب ها تمرکزشان بیشتر بر لایه «برنامه ریزی های فرهنگی» می باشد و به «ابزارهای پسینی» در خط فرایندی عملیات فرهنگی، توجهی غالبا نمی‌شود. این مسئله به عنوان یک خواسته رهبری در دیدار های عمومی و خصوصی بسیار مورد تاکید بوده است که به اثرسنجی و ارزیابی محصولات، اقدامات، ساختارها برآییم و لازمه اینکار استفاده از ابزارهای درخور آن می باشد. ایشان می فرمایند:«ما فقط دلمان به این خوش نباشد که حالا کتابی را تولید کردیم؛ البتّه بلاشک تولید کتاب یا تولید فیلم و تولید هنری مهم است؛ منتها در کنار این، پیدا کردن مخاطب یا به یک معنا تولید مخاطب [هم] مهم است. سعی کنید کتاب را بتوانید به ذهن مخاطبین برسانید».۱۳۹۵/۰۹/۱۵ ایشان تصریح دارند که برای تولیدات فرهنگی مخاطب آن را پیدا کنیم و یا آن مخاطب را بسازیم و اثرات این تخاطب و رفت و امدهای بین «تولید کننده فرهنگی» و «مخاطب فرهنگی» را مورد سنجش قرار دهیم. موضوع و مسئله در این رهنمود این است که تخاطب شما به مرحله «بازخوردگیری» و به مرحله «بازآرایی» برسد و این فرآیند مرتب ادامه یابد. یکی از الزامات تحقق خواسته ایشان، استفاده از روش ها و ابزارهایی است که «جریان کنشگری» را مورد اثرسنجی قرار دهد. با نگاهی جامع میتوان ابزارهای اثرسنجی را در سه لایه ذیل برشمرد: 🔸ابزارهای اثرسنجی کنشگری های شخصی بوم ها بازی و معما آزمون ها مصاحبه مناظره ایفای نقش شبیه سازی میدانی چک لیست ارزیابی کارخواست حل مساله 🔸ابزارهای اثرسنجی کنشگری برنامه ها نظرسنجی مباحثه ارایه شفاهی دست اندرکاران میزان استقبال جلسات نخبگانی اجرای پایلوت چک لیست ارزیابی تجربیات مدون و شفاهی 🔸ابزارهای اثرسنجی کنشگری های ملی هوشی مصنوعی آمایش های و پیمایش ها کانون های ارزیابی مطالعات موردی فراخوان کشنگری همان طور که شاهد هستیم، وضعیت فرهنگی و اجتماعی کشور بسیار جدی است! با توجه به آنچه گذشت و تقریبا همه ما از آن آگاهیم، بی برنامگی و کوتاهی و بی توجهی یک قسم از ناکارآمدی های فرهنگی می باشد و زاویه دیگر این ناکارآمدی ها انجام عملیات نااثرگذار است که پر تکرار و مداوم در حال انجام است و علت آن «عقلانیت شهودی» و «نا اثرسنج» مدیران فرهنگی کشور می باشد. ما به دوره ای تعلق داریم که فرهنگ را این خطر تهدید می کند که با ابزارهای فرهنگی در حال نابودسازی آن هستند و می توانیم باهمین ابزارها به اصلاح آن پرداخت. مسئله این است که کدامین ابزار «اثرگذار و اثرسنج» است و تمرکز خودمان را بیشتر بر ابزارهای اثرسنج گذارده تا با اصلاح فرآیند ها، «بازدهی فرهنگی» بیشتری را رقم بزنیم. ایتا | بله | تلگرام 🆔@cultural_governance
💠 ظرفیت‌های حکمرانی فضای مجازی کشور و فقدان آمارهای دیجیتال 🔹 یکی از مهم‌ترین موانع پیشرفت کشور در موضوع فضای‌مجازی، فقدان «آمار و شاخص‌های ارزشیابی» وضعیت واقعی فضای‌مجازی کشور است. این مهم که در ادبیات دانشگاهی، در زمره ظرفیت‌های تحلیلی حکمرانی محسوب می‌شود، خود منشأ بسیاری از اختلافات و مجادلات سیاسی میان مسئولین فضای‌مجازی کشور است و به‌تبع آن بسیاری از فرصت سوزی‌ها و اتلاف منابع ملی به وجود می‌آید. 🔸 اکنون‌که دولت مشغول تدوین لایحه برنامه هفتم توسعه است، سزاوار است تا تولید آمارهای دیجیتال در بخش‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی برنامه‌ریزی گردد. در ادامه مروری بر شاخص‌های جهانی سنجش وضعیت فضای‌مجازی خواهیم داشت. ✍🏻 به قلم جواد آزادی 📄 برای مطالعه متن کامل یادداشت می‌توانید به این نشانی مراجعه کنید 🆔@cultural_governance
🔮 چرا ابزاری جهت ارزیابی اسناد ملی برای اقامه عدالت نداریم؟ 💫 عدالتِ سندی، عدالتِ شاخصی 📝 منتشرشده در روزنامه فرهیختگان 🔹 توجه به برای ارتقای کیفیت و اسناد ملّی به‌منظور بهبود عدالت اجتماعی در این موقعیت، نه یک امر لوکس و دهن‌پُرکن، بلکه اولویتی واجب و راهبردی است. 🔸سابقه در کشور ما به حدود ۲۰ سال گذشته باز می‌گردد. زمانی که اولین ۲۰ ساله جمهوری اسلامی ایران که افق و دورنمای تا سال ۱۴۰۴ را ترسیم می‌کرد، با تلاش و از طریق پیشنهاد مجمع تشخیص مصلحت نظام به رهبری انقلاب ارائه و پس از اصلاحاتی توسط ایشان ابلاغ شد. پس از آن نیز حجم زیادی از اسناد ملّی در زمینه‌های مختلف – سیاست‌های کلان، نقشه جامع علمی کشور، نقشه مهندسی فرهنگی، سند الگوی پایه پیشرفت و… – از سوی نهادها، شوراهای عالی و مسئولان مختلف تصویب و ابلاغ شد. فارغ از هرگونه محتوایی پیرامون اجزا و واژگان استفاده شده در آن‌ها، این نوشتار به سه وجه بارز و نقص فاحش در این فرآیند و خروجی‌های متأثر از آن اشاره می‌کند: 🔹 شروع طوفانی، غروب غم‌انگیز نوشتن اسناد در هر کشوری بیش از آنکه یک فعالیت تلقی شود، ناشی از یک و با بهره‌گیری از خاصی انجام گرفته است. اگرچه که تولد و تکامل این فناوری یک‌شبه نبوده اما تلاش کرده است تا در هر دوره زمانی نقایص و ضعف‌های خود را برطرف کند. اساساً این فناوری با بهره‌گیری صرف از خوب، زیبا، ارزشمند و ارزشی چون عدالت، آزادی، حقوق عامه، پیشرفت و…. متفاوت بوده و مبتنی بر حرکت تدریجی به سمت اهداف مطلوب همراه با ارزیابی‌های دوره‌ای منظم شکل گرفته است. اجازه بدهید قبل از آنکه این فناوری را کمی تبیین کنیم، دو سندنویسی گفته‌شده را در قالب دو شکل به گونه دیگری بیان کنیم: 🔸 در شکل ملّی، به‌طور معمول و با برجسته شدن موضوعی خاص در دستگاه سیاست‌گذاری-اجرایی، سریعاً متخصصان آن حوزه گرد هم جمع شده و مجموعه اهداف مطلوب و بسیار خوبی را برای مجریان و نهادهای مسئول به‌عنوان وظیفه و مشخص می‌کنند که اتفاقاً بسیار مطلوب و لازم نیز هست. سپس برخی از این اسناد تبدیل به یا الزامی قانون می‌شوند. مسئولان هر حوزه نیز به‌طور نسبتاً منظمی از کلیدواژه‌های اسناد مذکور به‌وفور استفاده کرده و برنامه‌ریزی‌های کوتاه و بلندمدت خود را مبتنی بر آن‌ها می‌دانند. پس از مدتی نیز فرد یا نهاد خاصی نیز پیگیری جدی درباره اهداف تعیین نشده نکرده و وضعیت تولیدشده به‌عنوان بستر مشاجرات و قضاوت‌های صحیح و غلط قرار می‌گیرد که اوج آن را می‌توان در رقابت‌های انتخاباتی و تعریف‌ها یا مذمت‌های آتشین هر کاندیدا نسبت به اهداف و آرمان‌های مختلف در کشور- سبک زندگی، معنویت، فساد ستیزی، خودکفایی، استقلال ملّی و….- مشاهده کرد... 🔹 ادامه مطلب را در اینجا مطالعه نمائید. ✍ سید علیرضا سجادیه 🆔@cultural_governance
637757689293246165.pdf
8.34M
🔰گفتاری درباره ی آمایش سنجی علوم انسانی عصر حاضر برای همه فعالیت‌های فرهنگی سنجه و استاندارد خاص خود را دارد. با توجه به اینکه در ایران وحدت رویه برنامه‌ریزی کلان آمایش فرهنگی هنوز محقق نشده است، تمام شاخص‌ها و استانداردهایی که توسط دستگاه‌ها و اشخاص مختلف طراحی‌ شده است اعتبار و جامعیت کلی را ندارد و از دستگاهی به دستگاه دیگر شاخص و استانداردها متغیر است. لذا در صورت تدوین برنامه کلان آمایش فرهنگی کشور شاخص‌ها و استانداردها قابل‌سنجش نیز قابل طراحی و اجراست. 🆔@cultural_governance
خروجی pdf.pdf
22.03M
🔸 فایل آموزش نوآوری فرهنگی_اجتماعی 🔺این فایل آموزشی شامل ۱۶ سرفصل به شرح زیرمی باشد: 🔅 تریاژ خلاقیت 🔹اهمیت نواوری 🔹خلاق شو 🔹منشا خلاقیت 🔹مهارت افراد خلاق 🔹نواوری و فضای مجازی 🔹لیوان خودت را پرکن 🔹موانع خلاقیت 🔅 بوم ایده پردازی 🔹برندسازی 🔹مساله شناسی 🔹مخاطب شناسی 🔹قالب شناسی 🔹طراحی عملیات 🔹مراحل رشد ایده 🔹ماتریس انگیزه 🔹زمان بندی 🔹بودجه بندی 🔅 ریکاوری خلاقیت 🔹پیش به سوی جلسه 🔹مثال های نواوری اجتماعی 🔹شاخص ارزیابی ایده 🔹اصول تیم سازی 🔹نحوه ارائه ایده 🔹گزارش نویسی 💢 تجربه آموزشی در ۱۴ استان کشور و با حضور ۱۲۰۰ ایده پرداز فرهنگی ♨️ ۳۲۰ اسلاید اموزشی رایگان 🆔@cultural_governance
💢سلسله نشست های تخصصی با موضوع اثرسنجی فرهنگی ➖با حضور: 🔻حجت الاسلام یوسف احمدی 🔻دکتر علی جوادی 📌 یکشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه 🕗 ساعت ۲۰ 🌐 لینک حضور در نشست: https://meet.google.com/dri-kdmq-frv 🆔 @cultural_governance
🔻حسابرسی فرهنگی در پیوست باشد! ✍️مجتبی فرهنگ نهادهای فرهنگی پدیده جدیدی هستند اما معاصر نمی باشند چراکه مفهوم نهادهای فرهنگی در دوره پهلوی به صورت جدی برجسته شده و در دوره پهلوی دوم، نهادسازی فرهنگی (تاسیس جشنواره ها، فرهنگستان ها، بنیادها و...) جدی شده است. در حقیقت دغدغه دوره پهلوی دوم تاسیس نهادهای فرهنگی عامرانه و خودساخته و تاسیس یک شبه مدرنیزاسیون فرهنگی برای رفع عقب ماندگی از غرب بوده است. با شروع انقلاب اسلامی و به فرمان امام خمینی در همان سال های نخست با تدبیر ایشان 16 نهاد انقلابی ایجاد شد (منبع) تا نظام جمهوری اسلامی سریعتر در مسیر تحول و اثرگذاری حرکت کند و حال امروزه با تغییرات شرایط «تاریخی، جهانی و مخاطبین» باید این نهاد های ماخر و جدید را مورد سنجش و باز طراحی قرار دهیم تا بهره وری و اثرگذاری آنها بالا رود. اثرسنجی فرهنگی دستگاه های فرهنگی به عنوان عاملین رسمی «تحول فرهنگی»، میتواند ابعاد مختلفی را به خود بگیرد. متولی «رسمی و دولتی» در «اثرسنجی فرهنگی» شورای عالی انقلاب فرهنگی و «متولی حاکیمتی» در مسئله «ارزیابی فرهنگی» بیت رهبری می باشد. ماده ۴ شرح وظایف هفتم سند تحول شورای عالی انقلاب فرهنگی می گوید که: نظارت مستمر، ارزیابی و پایش عملیات، اثرسنجی و اثربخشی اقدامات، ارجاع تخلفات و ترک فعل‌ مدیران ارشد از وظایف این دستگاه می باشد و در پیوست خود می نویسد که: حسابرسی فرهنگی به عنوان یکی از مهم ترین راهکارهای حکمرانی جدید است که برای ارزیابی میدانی و اثرسنجی میزان تحقق اهداف و مقاصد غایی سیاست‌گذاری فرهنگی به کار گرفته می شود.(منبع) سنجش وضعیت درونی سازمان های فرهنگی معادل «بهره وری» و سنجش وضعیت بیرونی سازمان های فرهنگی معادل مفهوم «کارآمدی و اثرسنجی» می باشد. مراجع ارزیابی اگر بخواهند وضعیت اثرسنجی فرهنگی دستگاه های فرهنگی را مورد سنجش قرار دهند در سه لایه با موانعی روبرو خواهند شد: ۱. در لایه مخاطب، عدم دسترسی به مخاطب هر دستگاه و تغییرات تکانه ای مخاطب فرهنگی ۲. در لایه عملکرد، فقدان دسترسی به وضعیت دستگاه ها و تحولات زیاد ساختاری و انسانی ۳. در لایه اکوسیستم، تنوع و تعدد دستگاه های فرهنگی در یک موضوع فرهنگی می باشد اگر یکی از این دو مرجع فرض کنیم بخواهند اثرسنجی وضعیت مدیریت مساجد کشور را مورد سنجش قرار دهند. در ابتدا لازم است که داده هایی از مخاطبین، متولیات و عملکرد هر سازمان فرهنگی را بدست بیاورند. این داده ها فی الواقع از «خوداظهاری خود دستگاه ها» به دست می آید که هیچ وجه منفی و یا نقطه ضعفی از «معاونت طرح و برنامه» آن سازمان ارایه نمی شود. در ادامه اگر بخواهیم به سراغ متولیان امر یک موضوع فرهنگی مانند مسجدبازگردیم، بالغ بر ۲۴ نهاد و سازمان مدعی هستند که مهندسی برنامه ریزی مسجد با آنان می باشد و به یک شبکه موثران و ذی نفعان تبدیل خواهند شد (منبع) که این موضوع، اثرسنجی هر دستگاه را عملا غیرممکن می کند. این مثال از واقعیت حکمرانی فرهنگی، بیانگر این است که چرا نمیتوانیم اثرسنجی ملی در عرصه فرهنگ را به صورت دقیق رقم زد، چرا که تکثر و تعدد دستگاه ها باعث اثرگذاری بر روی اقلیم جغرافیایی و مخاطبین مختلفی شده و اثرات اجتماعی را غیر قابل دسترس و به تبع آنرا غیر قابل سنجش خواهد کرد. در این نوع از حکمرانی فرهنگی «مسئولیت فرهنگی» هر مسئله و موضوع مشخص نخواهد بود و شاهد آن هستیم برای تهاجم فرهنگی ماجرای مهسا امینی، هیچ کس پاسخگو نیست! یک راهکار دیگر این است که اثرسنجی را به صورت جزیی در هر سازمان تعریف کنیم. هرچند اثرسنجی با این روش، برآیند کلی از وضعیت فرهنگی کشور ارایه نخواهد داد اما باز در نقطه خودش دارای مشکلاتی می باشد. رویه مدیریتی دستگاه ها و جهت گیری آنان براساس فشار از سوی نهادهای بالادستی می باشد و تنظیم گری آنان یک هنجار می باشد و هر سازمان در تلاش برای رفع فشار دو نهادهای بالادستی در عرصه فرهنگ می باشد که باعث دور شدن این دستگاه ها از برنامه ریزی اثرمحور و میدانی خواهد شد. تا زمانی که ادغام دستگاه های فرهنگی صورت نگیرد و مسئول هر مسئله و موضوع فرهنگی مشخص نشود، اثرسنجی در مسائل کلان و ملی امری نشدنی و محال خواهد بود و این موضوع نیازمند درگیری با ذی نفعان، بررسی تجربیات پیشین و .... می باشد. پیوست:نمونه ای از تعدد ساختارهای فرهنگی وجود 22 شورای عالی در کشور و 150 شورای موثر(منبع) وجود9 متولی اصلی دستگاه فرهنگی و 56 دستگاه فرهنگی حاکمیتی(منبع) وجود120 نهاد و معاونت فرهنگی(منبع) وجود 1345 معاون فرهنگی شهرداری در کشور(منبع) وجود ۴۸ خبرگزاری در ایران در حالی که توسعه یافته ترین کشور های دنیا 5 خبرگزاری وجود ندارد(منبع) 🆔@cultural_governance
رسانه کاربر محور.pdf
8.25M
🔴 ساترا گزارش «ارزیابی رسانه‌های کاربرمحور» را منتشر کرد/ «نماشا» و «روبیکا» در پایین‌ترین رتبه 🔹سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر(ساترا)، جزئیاتی از گزارش ارزیابی محتوایی و رتبه‌بندی رسانه‌های کاربرمحور را منتشر کرد. 🆔 @Cultural_governance
مدیران فرهنگی فقدان سیستم ارزیابی.pdf
10.62M
❇️مدیران فرهنگی، فقدان سیستم ارزیابی و ارتقا. شاخص های مدیر موفق 1. دانش فرهنگی 2. تجربه نگاری فرهنگی 3. تشکیل مدرسه حکمرانی فرهنگی 4. ایجاد ساختار ارزیابی و بررسی کارنامه مدیران فرهنگی. ✍️خانم صومی 🆔@cultural_governance
📋ده نکته در باب اثرسنجی فرهنگی ✍️نعیم حسینی بعضی از مسئولین اساساً با مقوله‌ای به نام اثرسنجی آشنا نیستند و اصلاً نمی‌دانند اثرسنجی چیست و چه جایگاه و کارکرد و فایده‌ای دارد. حتی بعضاً هنگام طرح چنین مسئله‌ای با ایشان، با ادبیات تکلیف‌گرایی و این‌که ما مأمور به انجام تکلیفیم پاسخ می‌دهند که کار باید انجام بشود و این‌که چه خواهد شد به ما ربطی ندارد. این کژفهمی از یک مبنای درست، جهل ایشان را مرکب خواهد کرد. جهت مطالعه این یادداشت به ادرس زیر مراجعه نمایید👇 🌐https://vrgl.ir/64Jd6 🆔@cultural_governance
🔸جامعه شناسی ما از جامعه دور شده است 🖊در نشست نقد کتاب «تحلیلی نقادانه از پیمایش‌های ملی در ایران» مطرح شد؛ 🔸پیمایش‌های ملی به مطالعه نگرش‌ها و ارزش‌های مردم می‌پردازند و ما نزدیک به ۳۰ سال است که تجربه پیمایش‌های ملی در ایران را داریم. اساساً پیمایش چه در سطح ملی و چه در سطح تحقیقات خرد، یکی از متداول‌ترین روش‌های پژوهش در جامعه شناسی و علوم اجتماعی است. 🔸این کتاب، کار درخور تحسینی است، چون نگرش انتقادی دارد یعنی همینطوری به توصیف و رونوشت و خلاصه‌ای از پیمایش‌ها بسنده نشده است و نویسنده وارد جزییات شده است. 🔸نقش آدم‌هایی که توانستند موضوع پیمایش را در مجموعه ملاحظات این دستگاه‌های برنامه ریز و سیاست گذار ببرند، مطرح است. قبل از انقلاب دکتر تهرانیان و دکتر اسدی در آن سال‌های دهه ۵۰ که شروع کردند، اگر گزارش‌ها را دیده باشید که داده‌های سال ۵۳ جمع آوری شده منتشر کردند، ملاحظه‌ای بوده و آن هم این بود که بیشتر آقای تهرانیان و آدم‌هایی همچون دکتر اسدی بدان توجه داشتند 📎https://vrgl.ir/7yCMX 🆔@cultural_governance