از پدرم اسمش یاد گرفتم وقتی چشام به روی دنیا وا شد   هنوز تو قنداقه بودم یا علی گفت و من بغل گرفت و پاشد   تو عالم بچگی و سادگی وقتی غمی دنیام تاریک می کرد   پدر می گفت یا علی و پا می شد من به آسمونا نزدیک می کرد   زمزمه یاعلی و یاعلی از رگ مادرم تو خونم می ریخت شبای تشنه وقتی شیرم می داد طعم علی روی زبونم می ریخت   ببین چقدر چشم من پر از خیال و خواهشه من اون یتیم کوچیکم که عاشق نگاهشه   تموم تار و پود من گدای تو شده علی سراسر وجود من فدای تو شده علی   من اسمه دوا علی و ذکره شفا علی نوای من علی علی صدای من علی علی   علی پناه هر چی بی پناهه علی امید هرچی نا امیده   اگه میخوای دلت آروم بگیره ذکر علی دوای هر چی درده   هیچکی نمیتونه شبیه علی درد دلای ماها رو گوش کنه   اونکه واسه یتیما خرما می برد مگه میشه مارو فراموش کنه     علی کلید خانه خدا بود قفل دل شکستمو وا می کرد علی مث فرشته های معصوم با گریه دنیا رو تماشا می کرد   ببین چقدر چشم من پر از خیال و خواهشه من اون یتیم کوچیکم که عاشق نگاهشه   تموم تار و پود من گدای تو شده علی سراسر وجود من فدای تو شده علی   من اسمه دوا علی و ذکره شفا علی نوای من علی علی صدای من علی علی   ها علی بشر کیف بشر غرق در نور شدم پا تا سر تا زنم دم ز علی بار دگر   قلم وحی بگیرید به دست بنویسید به قلبم حیدر   روز اول به علی دادم دل منم و مهر علی تا آخر   ما چه قابل که فدایش گردیم آن که گردید فدایش زهراست