شنبه 21/7/ 97- 3صفر 1440 - 13 اکتبر 2018- فقه الاداره درس 16 فقه برنامه ریزی – مدیریت زمان –- عوامل اتلاف وقت مساله : آیا ارتکاب مباحات مایه اتلاف وقت است ؟ مباح در عقود و معاملات با توجه به این که " فعل سازمانی" به عنوان وظیفه سازمانی است و تکلیف است میتواند در ذیل " فعل مکلف" بگنجد من جمله مباح سازمانی که باید برای آن مصداق پیدا کرد وقتی به تکلیف تبدیل شود گویا مباح برای آن تصور نمیرود چون مباح تکلیف نیست یعنی نمیتواند از وظائف محسوب شود و هر کارمند باید مشغول به شغلی باشد که وظیفه و تکلیف اوست که در اصول فقه الاداره ثابت شد این تکلیف شرعی نیز هست {ولی توصلی } بنا براین فعل سازمانی مباح از زمره تکلیف خارج میشود بلکه فعل مباح را به قول شهید اول باید حرام دانست یعنی برخود حرام کرد تا دچار خسران نشویم گویا مباح موجب خسران است و متلف وقت است البته این قاعده اخلاقی گویا برای طلاب و محصلین از سوی ایشان ارائه شده است یعنی اعضاء سازمانی به نام حوزه علیمه که فعل مباح را که اگر هم هست حرام کنند { لابد در غیر عبادات که مباح نداشت} اگر فعل سازمانی را عبادت مصطلح ندانیم هرچند میتوان با قصد قربت آن را به عبادت تبدیل کرد ولی اصالتا از توصلیات محسوب میشوند نه تعبدیات بر این اساس فعل سازمانی مباح با این موعظه باید به حرام تبدیل شود زیرا باعث خسران است یعنی از دست رفتن سرمایه وقت که سرمایه اصلی فرد و سازمان است{ زیرا اصطلاح خسران برای زیان در اصل سرمایه است نه صرفا کاهش در سود سرمایه با حفظ سرمایه } بر این اساس ممکن است مباح سازمانی داشته باشیم ولی باید حرام شود نه انجام شود هرچند میتوان آن را به مستحب تبدیل کرد اگر مصلحت راجحه برای آن در نظر گرفت که غیر از مصلحت واقعیه است که یا نداشت و یا مساوی با مفسدت آن بود {ادامه دارد }

القواعد و الفوائد، ج‌1، ص: 119‌ غالبا، و لا ينصرف إلى أحدها إلا بالنية. و من الخسران المبين أن يجعل المباح حراما فكيف الواجب و المستحب؟؟ بل معدود من الخسران إن صرف الزمان في المباح و إن قل، لأنه ينقص من الثواب، و يخفض من الدرجات، و ناهيك خسرانا بأن يتعجل ما يفنى، و يخسر زيادة نعيم يبقى. ________________________________________ عاملى، شهيد اول، محمد بن مكى، القواعد و الفوائد، 2 جلد، كتابفروشى مفيد، قم - ايران، اول، ه ق

القواعد و الفوائد؛ ج‌1، ص: 119 فمن حق المتطيب يوم الجمعة أن يقصد أمورا: منها: التأسي بالنبي صلى اللّه عليه و آله، و أهل بيته. و منها: إكرام الملائكة الكاتبين. و منها: تعظيم المسجد و احترام ملائكته. و منها: ترويج مجاوريه في الجلوس في المسجد. و منها: دفع ما عساه يعرض من رائحة كريهة عن نفسه و غيره. و منها: حسم باب «1» الغيبة عن المغتابين أو نسبوه إلى الرائحة الكريهة، فالمتعرض للغيبة كالشريك فيها، قال اللّه تعالى وَ لٰا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّٰهِ فَيَسُبُّوا اللّٰهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ «2». و منها: زيادة العقل بالتطيب «3»، كما جاء في الأخبار: (من تطيب في أول نهاره صائما لم يفقد «4» عقله) [1]. و لا يظن: أن النية هي التلفظ بقولك: اجلس في المسجد، أو‌ ______________________________ [1] رواه الصدوق بسنده عن الصادق عليه السلام بلفظ: (من تطيب بطيب أول النهار و هو صائم لم يفقد عقله). ثواب الأعمال: 53. ______________________________ (1) في (م) و (أ): مادة. (2) الأنعام: 108. (3) في (ك) و (ح): بالطيب. (4) في (أ): يفسد، و ما أثبتناه مطابق لما في ثواب الأعمال: 53. القواعد و الفوائد، ج‌1، ص: 120‌ استمع العلم، أو أدرسه أو أدرّسه «1» تقربا إلى اللّه تعالى، فان ذلك لا عبرة به، بل المراد جمع الهمة على ذلك و بعث النّفس و توجهها و ميلها إلى تحصيل ما فيه ثواب عاجل أو آجل تلفظ بذلك أو لا، و لو قدر تلفظه بذلك و الهمة غيره فهو لغو. ________________________________________ عاملى، شهيد اول، محمد بن مكى، القواعد و الفوائد، 2 جلد، كتابفروشى مفيد، قم - ايران، اول، ه ق

یکشنبه 22/7/97-فقه برنامه ریزی - مدیریت زمان - عوامل اتلاف وقت - ارتکاب مباح - مباح در عقود و معاملات

یکشنبه 22/7/97- اجتماع امر و نهی - نظر شیخنا الاستاذ ره

بسم الله الرحمن الرحیم روایتی شبیه آنچه در منابع اهل سنت آمده و استاد ارسال نموده اند 8200- «10» وَ فِي دُرَرِ اللآَّلِي، عَنْ أَبِي أَسْوَدَ الدُّؤَلِيِّ عَنْ أَبِي ذَرٍّ قَالَ مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج7، ص: 264 : قَالُوا لِرَسُولِ اللَّهِ ص ذَهَبَ أَهْلُ الْإِيثَارِ بِالْأُجُورِ يُصَلُّونَ كَمَا نُصَلِّي وَ يَصُومُونَ كَمَا نَصُومُ وَ يَتَصَدَّقُونَ بِفُضُولِ أَمْوَالِهِمْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَ وَ لَيْسَ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ مَا تَتَصَدَّقُونَ إِنَّ بِكُلِّ تَسْبِيحَةٍ صَدَقَةً وَ بِكُلِّ تَحْمِيدَةٍ صَدَقَةً وَ فِي بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةً قَالَ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ يَأْتِي أَحَدُنَا شَهْوَتَهُ وَ يَكُونُ لَهُ فِيهَا أَجْرٌ قَالَ أَ رَأَيْتُمْ لَوْ وَضَعْتُمُوهَا فِي الْحَرَامِ أَ كَانَ عَلَيْكُمْ فِيهَا وِزْرٌ قَالُوا نَعَمْ قَالَ فَكَذَلِكَ إِذَا وَضَعْتُمُوهَا فِي الْحَلَالِ كَانَ لَكُمْ فِيهَا أَجْر

#طرح 🖼 الگوی محله طراز اسلامی در طرح اتحاد امامت و امارت @mosalla

دو شنبه 23/7/97- فقه برنامه ریزی- مدیریت زمان - عوامل اتلاف وقت- نقش نیت در عدم اتلاف زمان در انجام مباح

دوشنبه 23/7/ 97- اجتماع امر و نهی - نظر مختار در جواز اجتماع

سه شنبه 24/7/97 اصول فقه الاداره 15 - نظر مختار درجواز اجتماع امرو نهی در فعل سازمانی واحد و امتناع وجوب و حرمت در آن