🔘 حضرت علی اکبر علیه السلام جنگاور میدان نبرد
☑️ هنگامی که حضرت علی اکبر علیه السلام با آن هیبت رزم جویی و مبارز طلبی به میدان آمد، لشکر عمر بن سعد در برابرش تاب مقاومت نداشتند و هر کدام به طرفی فرار می‌کردند. فرمانده لشکر دشمن، حکیم بن طفیل و ابن نوفل را طلبید و هر کدام را هزار سوار بداد و گفت:
🔹 چاره آن است که شماها به یک دفعه حمله کنید.
▫️ آنها به شیر بیشه میدان، علی اکبر علیه السلام حمله ور شدند؛ ولی آن شاهزاده شجاع که وارث شجاعت حیدری و حسینی بود، در آن هنگام بر جّدش محمد مصطفی صلی االله علیه و آله صلوات فرستاد و بر آن قوم حمله نمود و جمع بسیاری را هلاک کرد و لشکر را متفرق ساخت. (۱)
عمر بن سعد، به اصطلاح خودش، چاره جویی کرد و طارق بن کثیر را مأمور کشتن علی اکبر علیه السلام کرد، طارق بن کثیر مردی شجاع و با جرأت بود. عمر بن سعد به او گفت:
🔹تو سالهاست که از دست امیر جایزه می‌گیری، اکنون برو سر این پسر را برایم بیاور و من ضامن می‌شوم که از پسر زیاد برای تو حکومت موصل را بگیرم.
▫️ و برای ضمانت خود، انگشترش را به طارق بن کثیر داد. طارق مقابل شیر حیدری قرار گرفت و نیزه ای به طرف آن حضرت پرتاب کرد و آن حضرت، نیزه را از خود دفع نمود، چنان نیزه را بر سینه طارق زد که از اسب به زمین افتاد. در این حال، برادر طارق به مبارزه علی اکبر علیه السلام آمد و آن حضرت ضربتی بر چشمهایش زد و آن ملعون روی خاک افتاد. در این هنگام، کشته شدن طارق و برادر او، بر فرزندان طارق بسیار مشکل آمد، پس دو پسر طارق هر کدام به میدان آمدند، که به وسیله رزم جوی لشکر سیدالشهداء، حضرت علی اکبر علیه السلام به هلاکت رسیدند. ترس و هیجانی در لشکر عمر بن سعد افتاد:
🔹 این جوان کیست که هیچکس تاب مقاومت در برابر او را ندارد؟!
▫️ بالاخره فرد دیگری به نام بکر بن غانم به میدان آمد تا شاید بتواند آن شجاع حسینی را از لشکر دور کند. وقتی مقابل علی اکبر علیه السلام قرار گرفت، آن حضرت چنان شمشیری بر بکر بن غانم زد که خود و مرکبش دو نیمه شد. (۲)
⬅️ بدرقه جان - زندگانی حضرت علی اکبر علیه السلام صفحه ی ۲۸
(۱). تذکره الشهداء،ص۲۰۵.
(۲). اسرار الشهاده،ص۳۷۰؛ تذکره الشهداء،ص۲۰۶.
🏷 #حضرت_علی_اکبر علیه السلام #محرم #عاشورا
🏴 هنگام وداع حضرت علی اکبر علیه السلام، سه ناله شنیده شد
☑️ شجاعت علی اکبر علیه السلام آن قدر زیاد بود که کسی جرأت نمی‌کرد در مقابل او قرار گیرد، همه فرار می‌کردند. ابن سعد ملعون فریاد زد:
🔹 چرا از چهار طرف با او جنگ نمی‌کنید؟
▫️ پس از چهار طرف میدان، او را احاطه کردند؛
🗡 یکی با نیزه، یکی با سنگ، یکی با تیر، یکی با شمشیر می‌زد.
🩸 در این حال، منقذِ ملعون از پشتِ سر آمد و شمشیری بر فرق مبارکش زد. حضرت علی اکبرعلیه السلام دیگر تاب و توان نداشت، خواست با فرق شکافته روی زین بنشیند، نتوانست. از طرفی غیرتش نمی‌گذاشت که خود را از روی اسب بیندازد، چه کند؟ به ناچار دست بر گردن اسب نمود، آن حیوان خود را به وسط لشکر کشاند.
🔴 در این حال، سه ناله و سه صدا بلند شد:
🕯 صدای اول: چون حضرت علی اکبر علیه السلام بر زمین افتاد، فریاد زد:
🔸 «یا أبتاه! علیک منّی السلام».
(ای پدر عزیز بر شما از من سلام)
▫️ می‌گویند: هرگاه «علیک» بر «سلام» مقدّم شود، این سلام، تودیع و خداحافظی است؛ یعنی:
🔸 ای پدر! من به عالم دیگر راهی شدم، اگر می‌خواهی به بالین من بیایی، دیگر مجال نیست.
▫️ عرض دیگری هم دارد، عرض کرد:
🔸 ای پدر: من نمی‌گویم به بالین من بیا؛ ولی جدّم قدحی در دست دارد و می‌فرماید:
🔶 «یا بنی! یا حسین! العجل العجل».
(ای فرزندم! ای حسین! عجله کن عجله کن)
🕯 صدای دوم: هنگامی که امام حسین علیه السلام صدای فرزندش حضرت علی اکبر علیه السلام را شنید، بی اختیار فرمود:
🔸 «یا بنی! قتلوک»؛
(عزیزم! تو را کشتند)
▫️ چون می‌دانست مقصود حضرت علی اکبر علیه السلام چیست.
از علیامکرمّه حضرت سکینه علیها السلام نقل شده:
🔸 در آن حالت، پدر بزرگوارم را دیدم که چشم‌های مبارکش اطراف خیمه در گردش است، گویا نزدیک است روح از بدنش مفارقت کند.
🕯 صدای سوم: صدای علیامکرمّه حضرت زینب علیها السلام بود، که در آن حال صدا زد:
🔸 «یا حبیب قلباه! وا ثمره فؤاداه!». (۱)
(ای محبوب قلبم! آه میوه ی دلم!)
⬅️ بدرقه جان: سیری در زندگانی حضرت علی اکبر علیه السلام، صفحه ۸۷
(۱). المواعظ، شیخ جعفر شوشتری، ص ۱۳۰.
🏷 #امام_حسین علیه السلام
#حضرت_علی_اکبر علیه السلام
#حضرت_زینب سلام الله علیها