#یادداشت_۲۴ ۲۹ شهریور ۱۴۰۳ متدینین در فکر تذکر لسانی و تجمعات خیابانیِ حجاب، حوزویان در فکر ارائه اساسنامه و قانون و پیگیری آن، و مسوولین...؟!!/ فَأینَ تَذهَبونَ؟؟؟ ✍️ سالهاست که کشورمان درگیر معضل بدپوششی و بی‌حجابی است و همه طرح های ارائه شده برای علاج این مشکل هم؛ تذکر لسانی و تصویب ماده و تبصره و استفاده از اهرم های قانونی! اما للأسف نتیجه چندانی حاصل نشده و با این وجود همچنان عده زیادی از متدینین دنبال همان راه‌های تجربه شده برای علاج این بحران هستند!! تجربه را تجربه کردن خطاست! بله #تذکر_لسانی قطعا اثر دارد اما امری نیست که به تنهایی بتواند این معضل را حل کند.( چرا که ریشه های فردیِ بی حجابیِ افراد، متعدد و مختلف است و ریشه های اجتماعی و ساختاری آن، مشترک). دختر خانم نوجوانی که حتی از والدین خود حرف شنوی نداشته و خود را در اموراتش آزاد آزاد می‌بیند، با تذکرهایی همچون؛ خانم محترم لطفاً شالت رو سرت کن.. یا دختر گلم حجابتو رعایت کن و قلب امام زمان رو شاد کن یا قلب آقا رو خون نکن و... چندان متحوّل نخواهد شد؛ چرا که نظام کارشناسی موجود در اداره کشور، با تقلید از ساختارهای #الگوی_توسعه_غربی، طوری نظاماتِ حیاتی جامعه را چیده که امام زمانِ( و به تبعش دینِ) این دختر نوجوان در نگاه او، به عنوان صرفاً یک مُرشد معنوی و کم اطلاع از تناسبات جامعۀ امروزی و العیاذ بالله بی سواد و ناتوان از پاسخگویی به نیازهای مردم این عصر است..! لذا طبیعی است که این دختران نسبت به امری که با فلسفه و حکمت آن غریب و ناآشنا هستند، به شدت موضع گیری کنند... اگر نگاه به دستورات دینی(از جمله عفاف و حجاب و ریشه ها و عوامل آن)، نگاه بخشی و تک بُعدی نبوده و #نظام_سازی برای آن صورت بگیرد، و این نظام سازی نیز به غرض تحقق #هدایت در جامعه باشد، در تصویب #قانون_های_زیاد در حوزه های مختلف( از جمله همین مسأله ما)، تجدید نظر خواهد شد. چرا که اصولا هدایت، اکراه پذیر نیست و استفاده از عنصر اکراه در این امر، هدایت آفرین نخواهد بود و چه بسا منجر به افزایش تنش در جامعه شود...( توجه شود که غرض از این مطلب، نفی مطلق قانون نیست، بلکه نفی مطلوبیتِ تصویب قانونِ زیاد و استفاده از عنصر قانون برای همۀ ابعاد مختلفِ یک مسأله است؛ فی المثل با کاشتن دوربین ثبت جرم یا تخلف بی حجابی در خیابان و جریمه کردن این افراد، هدایتی صورت نخواهد گرفت؛ زیرا جایگاه هدایت در قلب انسانهاست و قلب نیز اکراه نمی‌پذیرد و نسبت به مسائل، إقبال و إدبار دارد...) یکی از خطاهای جدی که حتی به آن توجهی هم نمی‌شود، نگاه عرفی و پوزیتویستی به امر مترقّی عفاف و حجاب است و برای فهم اصطلاحات و #توصیفات_شارع_مقدس، کار تبیینی و اقناعی چندان عمیقی انجام نگرفته. با اینکه کتاب های مختلفی برای تبیین این مسأله نوشته شده اما هیچ کدام از منظرِ نظام سازی، به این امر نپرداخته اند. عنوانِ نظام سازی برای عفاف و حجاب در مقایسه با عنوانِ تبلیغ یا کار فرهنگی برای حجاب قرار دارد و برای تحقق نظام سازی در عفاف و حجاب، لازم است که روی سه محور به صورت تفصیلی بحث شود؛ ۱. بررسی دقیق آیات و روایات حوزۀ حجاب؛ که پایه و اساس برای #تفاهم درباره حجاب و مجموعه ای از فوائد و مفاهیم عمیقی است که از آن به #علل_الشرائع_حجاب تعبیر می‌شود و عمدتا دختران ما از آن بی اطلاع هستند. به عنوان مثال؛ شارع محترم ذیل پنج اصطلاح... فوائد حجاب را در حوزه های ۱. حفاظت از داشته ها، ۲. رفع آزار دیگران، ۳.جلوگیری از اختلال شخصیتی در مردان، ۴. مواجهه با حرص، ۵. مواجهه با کاهش سطح عقل، برای مردم تئوریزه می‌کند. ۲. برای انتقال و #تبیین علل الشرائع حجاب به مخاطبان نیازمند توجه همزمان به زیر ساخت های بیانی و غیر بیانیِ هدایت و تفکر هستیم( و باید از نگاه تک بعدی به ریشه ها و عوامل حجاب و بی حجابی پرهیز شود). ۳. برخی از زیرساخت های تحقق عفاف و حجاب بر اساس آیات و روایات؛ __

اصلاح الگوی تغذیه افراد

__

 اصلاح الگوی معماری ایران

__

تفکیک محتوای آموزشی پسران و دختران

__ رواج محله محوری و استفاده از اصل تعرّف و خود کنترلی __ باز تعریف محتوای تبلیغات شهری... 🗞️جهت مطالعه تکمیلی؛ کتاب «نظام سازی برای عفاف و حجاب» را بخوانید. @Darol_salam