ادامه.....👇 به هرجوری که ممکن است آن را از حلق خود بیرون آوری؟ آه چه نقشه ای! مرگ بر او باد!! 🔹دختر: آه پدر جان! آیا معاویه با این حلوای شیرین و چرب و زعفرانی این همه نقشه‌های ننگین و افکار شیطانی دارد؟ آیا او میخواهد با این حیله ها، دین و ایمان مارا از بین ببرد؟ خدا روی معاریه را زشت گرداند! آیا او از راه مکر و حیله میخواهد با شیرینی زعفرانی، ما را فریب داده و ما را از آقای عزیزمان علی (علیه السلام) باز دارد؟ مرگ بر فرستنده و خورنده این حلوا! 🔸دختر پنج ساله ی «ابو الاسود دُئِلی» این جملات را گفت انگشت خود را بحلق خویش برده و با زحمت هر طوری ممکن بود آن لقمه حلوا را که خورده بود از حلق خود بیرون آورد و دور افکند سپس با یک بیان گرم وجدی گفت: أبِالشَّهْدِ المُزَعْفَرِ یَابْنَ هندی نَبیعُ عَلیکَ أخابا و دینا مَعاذَ الله کَیف یکونُ هذا ومولانا أمیرُ المؤمنینا [معاویه پسر هند جگرخوار، آیا می‌خواهی ما به واسطه حلوای شیرین و زعفرانی، دین و سعادت خود را بفروشیم. پناه میبریم بخدا با اینکه مولا و آقای ما امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است چگونه ممکن است ما چنین عمل زشتی را انجام دهیم] 🔹پدر: ای فرزند، آفرین بر تو راستی که کودک دانائی هستی ولی فرزندم تو یک اشتباه نمودی و این که به تو میگویم که بعد از این مواظب باشی دیگر آن را تکرار نکنی! اشتباه تو این است که تو بیش از پنج شش سال از عمرت نمی گذرد. تو هنوز کاملا سرد و گرمی‌های روزگار را نچشیده ای و مردم را خوب نمی شناسی تو نمیدانی که این دنیا چقدر هرج و مرج است و اگر تو خودسر باشی و هرچه میل خودت باشد خواسته باشی انجام دهی بطور مسلم در دنیا و آخرت بدبخت خواهی شد و من پدر تو هستم و بقول معروف چند پیراهن از تو بیشتر پاره کرده‌ام و هرچه باشد با اوضاع و أحوال و مقاصد مردم وارد‌ترم و از طرفی نیز فرزند منی و اندازه ی محبت مرا بخود میدانی و البته معلوم است که هیچ پدری بدخواه نور چشم وکودک خود نیست. 🔸از این رو تمام رفتار و کارهای تو از خوردن ؛ پوشیدن رفت و آمد، رفاقت با افراد و درس خواندن و حتی امور ازدواج سخن گفتن تو و... باید زیر نظر من باشد و به اجازه ی من صورت گیرد. عزیزم! کودکی خوب و مؤدب است که همیشه به فرمان پدر و مادر بوده و هرچه می‌خواهد انجام دهد و قبل از همه باید آن را با پدر و مادرش در میان بگذارد و با اجازه آنان باشد تا همیشه عزیز و در دنیا و آخرت سعادت مند و خوشبخت باشد! * * * برادر مسلمان! شما هم مسئولیت بزرگی به دوش دارید و باید بدانید که تنها وظیفه ی شما تأمین جنبه‌های جسمی کودکان از تهیه ی لباس، خوراک وطبیب نیست بلکه از نظر تربیت و جنبه‌های روانی کودکان خویش نیز مسئول میباشید و باید تمام امور فرزندان خود را طبق دستورات دینی، زیر نظر بگیرید تا فرزند شما در اجتماع محترم باشد و سبب ناراحتی شما نگردد. ---------- [۱]: سفینه البحار جلد اول صفحه ۶۶۹ #قصه‌های_اسلامی_ماه 🌸🌸🌸🌸🌸 @Dastaanak