#پارت25 رمان یاسمین بفرمائيد ؟ - منزل آقاي بهزاد فرهنگ ؟- ! بله خودم هستم ، بفرمائيد - .يه بسته داريد . اين تلويزيون رو يه خانمي براي شما فرستادند - . توي ماشين پشت سرش ، يه تلويزيون بزرگ بود . ببخشيد متوجه نمي شم- .خانمي به نام ستايش اين تلويزيون رو خريدند و اين آدرس رو دادن كه بياريمش - . بفرماييد تحويل بگيريد ، لطفاً اينجا رو امضا كنيد . آقا خواهش مي كنم اين تلويزيون رو برگردونيد . انگار اشتباه شده - مگه آدرس درست نيست ؟ - . آدرس درسته ، آدمش رو اشتباه گرفتيد . ببخشيد - درو بستم و اومدم تو اتاق . خيلي بهم برخورد . از غصه و عصبانيت دلم مي خواست گريه كنم . چرا بايد زبونم بيخودي بچرخه و جلوي فرنوش بگم كه تلويزيون ندارم كه براي اون سوء تفاهم بشه كه من مخصوصاً اين حرف رو زدم كه اونم بره برام تلويزيون . بخره . از خودم بدم اومد . دلم مي خواست سرم رو بزنم به ديوار . اين چه بدبختي كه من دارم . ديدم نمي تونم توي خونه بمونم . لباسمو پوشيدم و زدم از خونه بيرون اگه من هم يه باباي پولدار داشتم . اگه من هم حساب بانكي داشتم كه توش يه يك و صد تا صفر نوشته شده بود . اگه من هم يه باباي پولدار داشتم ، اگه من هم يه خونه هزار طبقه داشتم ، اگه منم يه ماشين مدل 0202 داشتم ، اگه من هم يه ويالي صدهزار متري تو شمال داشتم ، اگه من هم يه هلي كوپتر داشتم يعني چرخ بال داشتم ، ديگه اين فرنوش خانم برام تلويزيون تحفه نمي . فرستاد . تو دلم به عشق و احساسم و قلب و دل و روده و معده م و كبد و طحالم چند تا فحش دادم بعدش هم حواسمو دادم به چيزهاي ديگه . برف آروم آروم مي باريد . نم نم راه مي رفتم و فقط به در و ديوار نگاه مي كردم و نيم ساعتي كه راه رفتم ، خودم رو جلوي در خونه آقاي هدايت ديدم . كمي دست دست كردم كه . سعي مي كردم به هيچي فكر نكنم .در بزنم . هر چي فكر كردم ديدم روم نمي شه . همون پشت در نشستم هوا سرد بود . تو خودم كز كردم . رفتم تو فكر . سرم رو گذاشتم رو دستهام . تو خودم جمع شدم . مونده بودم چطور شد اومدم اينجا !. حاال كه اومدم چيكار كنم ؟ هر چي مي خواستم بلند شم برگردم خونه ، پام پيش نمي رفت . دلم مي خواست همونجا بشينم . برف روي سرم نشسته بود . دستام گز گز مي كرد . نمي دونم چرا ياد روزي افتادم كه پدر و مادرم كشته شده بودن و من كنار جاده نشسته بودم و به جسد پدر آماده شده . و مادرم كه روش يه پارچه انداخته بودن نگاه مي كردم . همون بغضي كه اون روز داشتم ، االن گلوم رو گرفته بود بودم براي گريه كردن . بد هم نبود . بعد از مرگ پدر و مادرم ، سالها از آخرين گريه اي كه كردم گذشته بود كاش كاوه مسافرت . نرفته بود . كاش حرفشو گوش مي كردم و باهاش مي رفتم . خون توي رگهام داشت منجمد مي شد چند تا سگ از اون طرف خيابون به طرف من اومدن و به فاصله يك متري كه رسيدن و من رو نگاه كردن . يكي شون جلو اومد ، ! من رو بو كرد و بعد رفت پيش بقيه و راهشون رو گرفتن و رفتند . انگار به بقيه گفت ، برين اين زندگيش از ما سگي تره راستم مي گفتن كدوم ديونه اي تو اين برف و سوز و سرما مي اومد كنار در يه خونه چمباتمه مي زد و مي نشست !؟ دستهامو تكون دادم كه خون توش بحركت در بياد . نمي دونم اون موقع در دلم از خدا چي مي خواستم كه يكدفعه در باز شد و آقاي . هدايت هز خونه اومد بيرون . آروم سرم رو برگردوندم و بهش سالم كردم هدايت – بهزاد ، توئي پسرم . اينجا چيكار مي كني ؟ از كي تا حاال اينجائي كه اينقدر برف روت نشسته ؟! چرا در نزدي ؟ ديدم اين ! زبون بسته طال اومده پشت در رو بو مي كنه ! پاشو پاشو بريم تو . ا داري يخ مي بندي . با سختي بلند شدم و همراه آقاي هدايت وارد خونه شديم . دستي به سر و گوش طال كشيدم كه جلو اومده بود و منو بو مي كرد انگار اين حيوون فكر من بوده ! اگر پشت در نمي اومد بايد چيكار مي كردم ؟ هدايت- چي شده اتفاقي افتاده؟ #کانال_داستان_و_رمان_مذهبی 👇 http://eitaa.com/joinchat/3453091851Cb049da4662