eitaa logo
داستان های عبرت آموز
1.6هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
1.6هزار ویدیو
25 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم امام علی علیه‌السلام: پسرم! درست است كه من به اندازه پيشينيان عمر نكرده‏ ام، امّا در كردار آنها نظر افكندم، و در اخبارشان انديشيدم، و در آثار شان سير كردم تا آنجا كه گويا يكى از آنان شده‏ ام ... @yamolaiamalii313
مشاهده در ایتا
دانلود
  محمد بن علی اسود می گوید: علی بن بابویه پس از درگذشت محمد بن عثمان بن عمری از من درخواست کرد که  از ابوالقاسم حسین بن روح نایب خاص حضرت ولی عصر علیه السّلام بخواهم  تا مولایمان صاحب الزمان علیه السّلام از خدای تعالی بخواهد که فرزند پسری به وی عنایت فرماید. می گوید، از او درخواست کردم و او نیز آن را به انجام رسانید و پس از سه روز به من خبر داد که آن حضرت علیه السّلام برای علی بن حسین دعا نموده اند و به زودی فرزند مبارکی برایش به دنیا خواهد آمد که خداوند به وسیله آن فوائدی به وی را خواهد رساند و بعد از آن نیز دارای فرزندانی خواهد شد. برای علی بن حسین، فرزندش – محمد- [مؤلف کتاب کمال الدین و تمام النعمه] متولد شد و پس از آن نیز اولاد دیگری به دنیا آمدند. شیخ صدوق(ره) می گوید: بسیاری از اوقات که ابوجعفر اسود [راوی روایت] مرا می دید که به درس استادمان محمد بن حسن(ره) می رفتم و اشتیاق فراوانی به فراگیری کتب علمی و حفظ آن ها داشتم،  به من می گفت: این اشتیاق در طلب علم از تو عجیب نیست، زیرا تو به دعای امام علیه السّلام متولد شده ای. منبع- افکار -: معجزات امام مهدی علیه السّلام، ص۱۹۶-۱۹۷. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 📖 قرآن شريف در آيه يازدهم سوره مجادله مي‌فرمايد: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ» خداوند به آنان كه ايمان آورده‌اند و آنها كه داراي علم و دانشند، رفعت و بلندي بخشيده است. 🔹🍃 @Dastanhayeebratamooz ══🇮🇷🌹🇮🇷═════ 💫💫💫💫 ۷۱۳
💠 ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق(م381ق)، محدّث بزرگ جهان تشیع، آثار و تألیفات متعدد و ارزنده ای دارد که مهم ترین آن ها کتاب مَن لا یحضُرُه الفقیه (یکی از کتب اربعه شیعه) است. یکی دیگر از کتاب های ماندگار وی کتاب کمال الدین و تمام النعمة -درباره حضرت ولی عصر(عج)- و مباحث مربوط به غیبت آن حضرت است. صدوق در مقدمه این کتاب درباره سبب تألیف آن چنین می نویسد: آن چه سبب تألیف این کتاب شد، این بود که پس از زیارت حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام به نیشابور برگشتم و در آن جا مستقر شدم. متوجه شدم که اکثر کسانی که از شیعیان نزد من رفت و آمد می کنند، در مورد غیبت حضرت قائم دچار حیرت و گرفتار شبهه شده اند و به جای پذیرش غیبت، به دنبال افکار و آرای این و آن رفته اند. از این رو کوشیدم با اخباری که در این زمینه از پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه (علیهم السلام) رسیده، آن ها را به راه حق ارشاد کرده و به حقیقت رهنمون شوم. . . . تا آن که شبی در مورد اهل و عیال و فرزندان و برادرانم که در قم مانده بودند، فکر می کردم. در این اثنا خواب بر من غلبه کرد. در خواب دیدم گویا در مکه هستم و دور کعبه طواف می کنم و در شوط هفتم نزد حجرالأسود هستم و آن را لمس می کنم و می بوسم و دعای «أمانتی أدَّیتُها و میثاقی تعاهدته لتشهد لی بالموافاة» را می خوانم. در این هنگام دیدم مولای ما حضرت قائم صاحب الزمان بر در کعبه ایستاده است. با وجود فکر پریشان و دل نگرانی، به ایشان نزدیک شدم. آن حضرت از قیافه من پریشانی فکر و آشوب قلبی مرا دانست. به ایشان سلام کردم. جواب سلام مرا داد و سپس فرمود: «چرا درباره غیبت کتابی تألیف نمی کنی تا نگرانی شما برطرف شود؟» گفتم: یابن رسول اللّه درباره غیبت چیزهایی نوشته ام. فرمود: «مقصودم آن گونه نوشته ها نیست، بلکه کتابی بنویس و در آن، غیبت انبیاء را هم بنویس». این را فرمود و از نظرم غایب شد. در این هنگام از خواب بیدار شدم و تا طلوع فجر با دعا و گریه و ناله و تضرّع گذراندم. صبح که شد به امر ولی و حجت خدا و با توکل به خدا و استمداد از او شروع به تألیف این کتاب کردم. 📚کتاب الغیبة نعمانی ~~~~~~~~ @Dastanhayeebratamooz ══🇮🇷🌹🇮🇷═════ 💫💫💫💫 ۹۳۸