🍃🌹🍃🌹🍃
🌹🍃🌹🍃
🍃🌹🍃
🌹🍃
🍃
📚رمان پرواز در هوا خیال تو۲
#پارت_هشتادوچهار
نزاشتم حرفش رو کامل کنه و با صدای نسبتا بلندی گفتم:
+حرفشم نزن حلما،اون پدرته،بدی ای در حقت نکرده که نخوای بری پیشش،تازه باید ازش تشکر کنی که ۲۰ سال بدون مادر بزرگت کرده.
حلما شرمنده سر به زیر انداخت و بی هیچ حرفی راهی اتاقش شد.
کمی زیاده روی کرده بودم ولی حقش بود و بالاخره باید با پدرش آشتی می کرد.
بلند شدم و به سمت اتاقم رفتم وقتی در رو باز کردم ترسیده یک قدم به عقب رفتم که حلما گفت:
_ببخشید که ترسوندمتون،نباید بدون اجازه می اومدم اتاقتون ولی خب دلم میخواست بیام تا شاید کمی آروم بشم.
لبخند زنون گفتم:
+حالا آروم شدی؟
بی حال گفت:
_مگه میشه با دیدن دفتر بابا آروم بشم؟
با دیدن دفتری که امیر علی دم رفتن بهم داده بود سریع از دست حلما کشیدمش ولی اون با آرامش گفت:
_نمیخواد از دستم بکشی چون من این دفتر وشعر هاش رو از حفظم…یادمه یه بار بچه بودم تقریبا سوم یا چهارم دبستان و خواستم فضولی کنم ببینم بابا داره چیکار میکنه آروم وارد اتاقش شدم و دیدم روی میز نشسته ودر حال نوشتن چیزیه آروم به سمتش رفتم ولی اصلا متوجه حضورم نشده بود انقدر غرق در نوشتن بود که حضور کسی رو حس نمی کرد دیدم داره با خط خوش یک بیت از شعری رو مینویسه:
"بی‌جَهَت، بیهوده، بیخود، بی‌سَبَب، بی‌فایده
عِـشـق وَقتی نیست مَعنایی نَدارَد زیستَـن...
#فاضل_نظری"
بابا بعد از پایان نوشتنش گفت:
✍به قلم :↻ فاطمه پوریونس
@Delgoye851
🍃
🌹🍃
🍃🌹🍃
🌹🍃🌹🍃
🍃🌹🍃🌹🍃
