حسین أبا عبدالله است یعنی اگر تو برای خدا بندگی کنی حسین برایت پدری میکند.

سلام بر او که وقتی دیده‌اش به جمالِ دل‌آرایِ حسین ′ع′ می‌افتاد، خوشحال و خندان می‌شد..

سلام بر او و بزرگسالی‌اش، آن هنگام که قبل از اقامه‌ی ِ نماز، نخست به چهره‌ی ِ حسین ′ع′ نگاه می‌کرد و بعد نماز می‌خواند..

وقارش به مادربزرگش خدیجه می‌ماند، حیایش به مادرش فاطمه، حرف زدن و فصاحت‌ش به پدرش علی، صبرش به برادرش حسن و شجاعت و قوت قلب‌ش به برادر دیگرش حسین . انگار همه‌ی خانواده را جمع کرده باشند یک‌جا کنار هم، زینب .

اگر عباس علمدار صف کرب و بلاست از ازل تا به ابد پرچم زینب بالاست..

عاشق شوید، شبیهِ علی، مثلِ فاطمه :)

عشق علی و فاطمه تکرار ندارد :)

عشقِ به علی شد تَنها گناهِ فاطمه :)