هدایت شده از آخرالزمان " فوتوریسم "
🅰️ #تبیین_گاه | آخرین فرصت برای ایران
🔸ریچارد نفیو معمار تحریم ها علیه ایران مقالهای در فارن افرز منتشر کرده . او میگوید هر دو جناح آمریکا موافق حمله به ایران هستند. او معتقد است چنین حمله ای نمیتواند فایده داشته باشد و ترامپ باید یک شانس دیگر برای ایران قرار دهد و بهتر است جنگ نشود. او میگوید اگر تلاش ها برای یک #برجام دیگر شکست بخورد آمریکا باید مهیا باشد که از قدرت نظامی خود علیه ایران استفاده کند. اگر آمریکا بخواهد دنبال فشارحداکثری برود ممکن است ایران بسمت ساخت بمب برود. بایدیک دست آمریکا شاخه زیتون باشد و دردست دیگرش اسلحه! دنیایی که ایران قدرت بمب هسته ای داشته باشد بسیار برای آمریکا خطرناک تر خواهد بود.
خلاصه ای از این مقاله:
🔹برای۲ دهه، واشنگتن با درخواستها برای حمله به برنامه هستهای ایران روبرو بوده است، اما همواره این گزینه ردشده است. درگذشته، دلایلی نظیر نابالغ بودن تواناییهای هستهای ایران و اجماع جهانی علیه این کشور،مانع ازاقدام نظامی شده بود. تحریمهای اقتصادی سنگین نیز ایران را به مذاکره کشاند. امروز، باوجود دلایل متعدد برای عدم حمله،شرایط تغییر کرده است. برنامه هستهای ایران اکنون به بلوغ رسیده و کشور تقریباً همه ابزارهای لازم برای ساخت سلاح را دراختیار دارد. ازسوی دیگر، جامعه بینالمللی دیگر اتحاد گذشته را ندارد و تحریمها بطور مداوم توسط کشورهایی مانند چین و روسیه نقض میشود.
🔹دیپلماسی یا اقدام نظامی؟
ایالات متحده باید تلاش نهایی خودرا برای یک راهحل دیپلماتیک به کار گیرد.اما اگر این مسیر شکست بخورد، ممکن است گزینهای جز حمله نداشته باشد. دلایل متعددی برای تأکید بر دیپلماسی وجود دارد:حمله نظامی ممکن است موفقیتآمیز نباشد، زیرا ایران میتواند مواد هستهای خود را پنهان کند و حتی با انگیزه بیشتری بسمت توسعه بازدارندگی هستهای پیش برود. تجربههای تاریخی نشان داده که حملات نظامی، از جمله حمله اسرائیل به رآکتور اوسیراک عراق یا رآکتور سوریه، نتوانستهاند بطور دائمی مانع از برنامههای هستهای شوند.
هزینههای سیاسی، اقتصادی و انسانی حمله نیز بالاست. علاوه بر خطرات مستقیم، این حملات منابع آمریکا را در زمانیکه باید بر چالشهایی نظیر جنگ اوکراین و تنش با چین متمرکز باشد، مصرف خواهد کرد. همچنین، هرگونه حمله میتواند ایران را در مسیر بیثباتی داخلی و منطقهای سوق دهد.
🔹چالشهای دیپلماسی
دیپلماسی با ایران در گذشته موفقیتهایی داشته است؛ توافق برجام توانست بخش بزرگی از برنامه هستهای ایران را مسدود کند. اما این توافق با خروج آمریکا در دوران ترامپ سقوط کرد. بازگشت به دیپلماسی مستلزم اعتمادسازی بین دو طرف است، کاری که دشوار اما امکانپذیر است. اگر ترامپ با یک توافق جدید موافقت کند، ایران ممکن است باور کند که این توافق پایدار خواهد بود، بهویژه اگر جمهوریخواهان نیز از آن حمایت کنند.
🔹ضرورت اقدام نظامی در صورت شکست دیپلماسی
اگر دیپلماسی شکست بخورد، آمریکا باید آماده استفاده از نیروی نظامی باشد. جهان نمیتواند با ایران هستهای کنار بیاید، زیرا این امر مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه را تشدید میکند و خطر انتقال سلاح به گروههای نیابتی ایران را افزایش میدهد. حملات نظامی به برنامه هستهای ایران میتواند علاوه بر تأخیر در هستهای شدن این کشور، منابع آن را تحت فشار قرار دهد و ایران را وادار به تجدیدنظر در مسیر استراتژیک خود کند.
🔹چالشهای حمله نظامی
با وجود مزایای استراتژیک، حمله نظامی به ایران با چالشهای جدی همراه است. واشنگتن باید آمادگی لازم را برای مواجهه با پیامدهای این اقدام داشته باشد. تخریب تاسیسات هستهای ایران ممکن است به تنهایی کافی نباشد و ایالات متحده نیازمند حضور نظامی طولانیمدت و گسترش دامنه حملات خود به سایر داراییهای استراتژیک ایران خواهد بود. این امر میتواند به بیثباتی داخلی و منطقهای دامن بزند.
🔹بحران در حال گسترش
برنامه هستهای ایران در حال پیشرفت است و بحران کنونی به تعویق افتادن یک واقعیت اجتنابناپذیر است. از زمان آغاز تولید اورانیوم با غلظت ۶۰ درصد، ایران به آستانه تولید سلاح نزدیکتر شده است. آرامش کنونی بدلیل اولویت داشتن دیگر بحرانهای جهانی است، نه نتیجه دیپلماسی مؤثر یا خویشتنداری تهران.
🔹جمعبندی
واشنگتن باید تلاش نهایی خود را برای مذاکره انجام دهد. اما اگر این مسیر شکست بخورد، باید آماده استفاده از گزینه نظامی باشد. در عین حال، هرگونه اقدام باید بهدقت طراحی شود تا از پیامدهای منفی داخلی و منطقهای جلوگیری کند. قدرتهای جهانی باید درک کنند که جلوگیری از هستهای شدن ایران نه تنها یک هدف دیپلماتیک بلکه ضرورتی استراتژیک است.
📝 #مقاله
🌐 foreignaffairs.com/iran/last-chance-iran
💡 #جهاد_تبیین
🤔 #اندکی_تفکر
🍃أللَّھُمَ عـجِّــلْ لِوَلیِڪْ ألْفَرَج🍃
💯 آخرالزمان "فوتوریسم"👇
@Fotorism_313