#مسابقه
#دلنوشته #نیمه_شعبان
شماره (۳۵)
فرزندم سلام
حالترانمیپرسم.چون.هیچکدامازاحوالت
برمنپوشیدهنیستوازتونسبتبهتوآگاهترم!
همهیحالوهوایترامیدانم
بهانهخندههایت،دلخوشیریزودرشتت
دلبستگیونگرانیهایت،اهکشیدنهایگاه
وبیگاهت..!
میدانمگاهیچقدرمیرنجی!
بیپناهمیشوی!
تنهامیشوی:))
امابداندرجهانکسیهستکهبهتوفکرمیکند
هرکسکوچکترازآناستکهبخواهدحالفرزندم
رابرهمبزند!
درستاستکهرسمشبیوفاییوفریبودربساطش
آرامشنیستاماآرامباشوبدانکهپدرتدرکنارتوست!!
باتبت تبمیکنم
دردمیکشیدردمیکشم
واوضاعنابسامانتسامانمرابرهممیزند
دعایتراآمینمیگویموبرایتدعامیکنم
وتنهایتنمیگذارم
هرزمانگرفتارشدیصدایمکن
دستنوشتهایازپدرتمھدی...