آن صندلیِ ریاست جمهوری ك هیچ وقت با آسایش رویش ننشستی ، دِلتنگ میشود .
آن جمعه ای ك هیچ وقت تورا در بین خانواده ندید ، دِلتنگ میشود .
آن غبار های مرقدِ امام رضا ك با دستمالی آن ها را پاك میکردی ، دِلتنگ میشود .
آن خبرنگاری ك هر روز به دنبالت از این شهر به آن شهر می آمد و گزارش تهیه می‌کرد ، دِلتنگ میشود .
آن پیرمردِ روستایی ك میگفت یک فرماندار را تا به حال از نزدیک ندیده است ، دِلتنگ میشود .
آن کارگرانی ك دورت جمع شده بودند و تو دغدغه شکم گرسنه آنان را داشتی
، دِلتنگ میشوند .
آن لباده و عبا ای ك همراهت خاکی و گِلی می‌شدند در سفر ها ، دلتنگ میشود .
آن نگاه غم دیده رهبرمان برای وقت هایی ك با اعتماد به تو نگاه می‌کرد ، دِلتنگ میشود .
آن ماشینی ك هیچ وقت برایت شیشه ضد گلوله تن نکرد ، دِلتنگ میشود .
آن محافظی ك اجازه جلوگیری از نزدیك شدن مردم به تو را نمیداد ، دِلتنگ میشود .
آن چادِر گل دار مادر ك گاهی به آن بوسه میزدی ، دِلتنگ میشود .
آن دانش آموز ك روزی به تو شاخه گلی هدیه کرد ، دِلتنگ میشود .
آن اتاق مخصوص رئیس جمهور ك هیچ وقت آرامش را در تو ندید ، دِلتنگ میشود .
آن ملتی ك تورا روزیِ شش کلاسِ و بی سواد خواندند ، دِلتنگ میشوند .
#دلیِ‌نویس .
