غمگین نیستم ، نه . رنجور یا مایوس یا حتی خسته هم نیستم . فقط دیگر همه‌چیز را چنان که هست ، پذیرفته‌ام . حالا ایستاده‌ام در مسیر بادهای سرد ، در پایان تمام رویاها ، و از انقراض خودم لذت می‌برم . دیدی ؟ عاقبت یاد گرفتم معاشرت با خودم را دوست بدارم . حیف که برای همه‌چیز دیر شده‌است . . . . . صدای دویدن درد در رگهای تن . آرام . ممتد . کاهیدن ، بی وقفه . صدای سکوت . صدای تنهایی . صدای اندوه . صدای ساکت ملال . صدای پیر شدن سلولهای تنت . صدای دور شدن از خود . صدای بی پولی . صدای بیکاری . صدای دلتنگی . صدای دیگر دوستم ندارد ، صدای حتما با کس دیگری آشنا شده . صدای پایین افتادن از همه درختهایی که به شوق چیدن سیب بالا رفته ای . صدای آبی یک زن ، روی پیغامگیر ، که پیغام همه دنیا را می شنود جز تو . صدای طوسی یک مرد ، که می خواهد نباشی . صدای دوری . صدای غربت ، وسط سالن خانه . صدای غریبه ای در آینه . صدای تیره کوچه . صدای روشن خانه . صدای خالی شهر . صدای ناله رویا ، صدای خسته عرضه صدای مرده روابط صدا صدا صدا . تو تمام می شوی ، و تنها صداست که می ماند #حمیدسلیمی صدا : #خسرو_شکیبایی 🎼 کانال باران نیکراه👇 . @Dr_anoosheh