eitaa logo
ژئوپلیتیک رسانه
1.2هزار دنبال‌کننده
507 عکس
380 ویدیو
2 فایل
سایت اختصاصی http://chaponashr.ir/bavir فعالیت‌های علمی https://elmnet.ir/eid/N-0017-7032 ارتباط @bavirhassan
مشاهده در ایتا
دانلود
شبکه‌های استانی کانون‌های مقاومت فرهنگی رسانه‌ای 🔸‌امروزه که هویت بومی و ملی ما توسط انواع شبکه‌های تلویزیونی و فضای مجازی مورد هجمه رسانه‌ای قرار گرفته است، از بهترین ظرفیت برای تقویت و تحکیم مؤلفه‌های هویت بومی و محلی که در ذیل قرار می‌گیرد، برخوردار است و با بهره‌گیری از سنت‌های بومی و محلی و نماد‌های مختلف استان مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و… می‌توانند در جهت تقویت و تحکیم بنیان‌های فرهنگ و هویت ملی، نقش آفرینی کنند. 🔹توجه به فرهنگ‌ها و آیین‌ها، همچنین گویش و زبان محلی، این شبکه‌ها را به کانون های در برابر هجمه‌های رسانه‌های بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری می‌کند. از سوی دیگر در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گستره‌ی وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند. 🔸استفاده از فرهیختگان، هنرمندان و مبتکرانِ همه استان‌ها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقه‌مند بومی و نیروهای مستعد استان‌ها، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن می‌تواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکه‌های استانی می‌تواند کانون بازشناسی و بهره‌وری از این استعدادهایی باشند که خیلی از مواقع ناشناخته باقی می‌مانند و در گمنامی به هدر می‌روند. 🔸 نقش کانونی شبکه‌های استانی در هر استان را می‌توان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانه‌ای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و….. در استان‌ها نیز جستجو کرد. در واقع کارکرد شبکه‌های استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی می‌تواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر می‌توان در شبکه‌های سراسری پیدا کرد. 🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکه‌های استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکه‌های استانی نسبت به شبکه‌های سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامه‌های مربوط به شهر و دیار خود دارند و می‌توان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکه‌های سراسری یا شبکه‌های مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکه‌های استانی در تولیدات رسانه‌ای است. 🔸از حیث برنامه‌سازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانه‌ای آن را نمی‌توان در جای دیگر پیدا کرد؛ به ویژه در حوزه مستند سازی. در واقع توانمندی تولید مستندهای اجتماعی، اقلیمی و…. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است.        با ما همراه باشید @Dr_bavir
💠 آیا مدیران رسانه ملی شعار تحولگرایانه ریاست سازمان را در ذهن و قلب و عمل باور دارند؟ 💠 رئیس رسانه ملی همواره در نشست‌های خود با مدیران و یا انتصابات بر تحقق دو سرفصل سند تحول رسانه ملی یعنی و   تاکید دارند. 🔺 اعتمادی که به شبکه های استانی وجود دارد، نه فقط یک امتیاز بومی، بلکه سرمایه‌ای ارزشمند برای توسعه کمی و کیفی رسانه ملی است. توان نیروهای انقلابی، می‌تواند شبکه‌های استانی را به کانون‌ های مقاومت فرهنگی_رسانه‌ای در برابر هجمه رسانه‌های بیگانه قرار دهد، و این یک ضرورت است که از رو به زوال رفتن و تضعیف آنها جلوگیری شود . 🔺جناب آقای دکتر جبلی! با نولیبرال‌هایی که کمر همت برای تحول سازمانی ندارند و دچار تردید یا منتظر زمانند نمی‌شود کار جهادی، تحولی و انقلابی بویژه در حوزه رسانه انجام داد. اینها دنبال حفظ وضع موجود بویژه موقعیت‌های مدیریتی خود هستند و سراغی از وضع مطلوب مورد نظر حضرتعالی نمی‌گیرند. لذا باید کسانی در راس امور و مناسب مدیریتی قرار بگیرند که راهبرد تحولگرایانه شما را باور داشته و پیگیر باشند. ✅ شعار هویت محوری و عدالت گستری شعار امیدوار کننده‌ای‌ست و بهره گیری درست از آن زمانی می‌تواند در مسیر هم افزایی کارساز باشد که صرفا در حد یک شعار باقی نماند. و شبکه های استانی بتوانند کانون بازشناسی و بهره وری از استعدادها و جوانه های انقلابی باشد که خیلی از مواقع ناشناخته باقی می مانند و در گمنامی به هدر می روند. ❌ در صورت مدیریت صحیح می‌توانند زمینه ساز باز‌تولید امنیت از پایین به بالا و نیز تأمین کننده امنیت اجتماعی باشند. با وجود همه ظرفیت‌ها به این مساله هم تامل بفرمایید که تنها جنگی که نتوانسته‌ایم دشمن را شکست بدهیم . بایستی در نظر داشته باشید که رسانه ملی، با توجه به جایگاه منحصر به فرد خود، که تریبون نظام جمهوری اسلامی است تهدیدات و چالشهایی که برایش پدید می آید تنها تهدید و چالشی برای خودش نیست بلکه تهدید و چالشی برای نظام جمهوری اسلامی است بدیهی است هر گونه بی تفاوتی نادیده گرفتن بی اهمیت شمردن و یا کم اهمیت شمردن چالش‌ها پدید آمده برای سازمان صداوسیما خسارات جبران ناپذیری را به مردم به اسلام و مردم به نظام جمهوری اسلامی پدید خواهد آورد. لذا رسانه ملی به منظور استمرار کسب اهداف و انجام مأموریت‌های خود بایستی در ابتدا به شناسایی چالش‌های پدید آمده که نتیجه سوء مدیریت های تلنبار شده از گذشته تا کنون می‌باشند، بپردازد، بعد موضوع را جدی بگیرد.        با ما همراه باشید @Dr_bavir
✅ حساسیت‌های برنامه‌سازی در ؛ 🔸 برنامه‌سازان شبکه‌های استانی باید علاوه بر دارا بودن دانش فنی و هنری، آگاهی و شناخت کافی در مورد تاریخ استان، خصوصیات فرهنگی و آداب و رسوم آن داشته باشند. این آگاهی و شناخت برای افراد بومی ضرورتی دوچندان است زیرا بسیاری از برنامه‌سازان ممکن است شناخت درستی از تاریخ و فرهنگ استان خود نداشته باشند. 🔺از سویی در بین برخی شهرهای یک استان، به دلایل مختلفی از جمله سیاست‌های استعماری و تفرقه افکنانه رژیم گذشته و زمینه های دیگر، حساسیت‌های قومی و رقابت های دیرینه ای وجود دارد که برنامه ساز با شناخت آن زمینه ها، از تشدید برخوردهایی ممانعت به عمل خواهد آورد. 📌بنابراین؛ 💢 عوامل تولید برنامه در استان‌هایی که پیروان ادیان، مذاهب و فرقه های مختلف دینی در آن زندگی می‌کنند، باید در برنامه سازی ها حساسیت لازم را در این زمینه در نظر بگیرند. 💢 با توجه به اینکه اغلب استان های ایران از زبان‌ها و گویش‌های متفاوتی برخوردارند، تکلم گویندگان به یک زبان یا گویش خاص باعث ایجاد شائبه یک جانبه‌نگری از سوی شبکه استانی خواهد شد، لذا توصیه می شود که به گونه ای در برنامه ها تكلم شود که حتی صاحبان لهجه های غریب استان نیز شبکه استانی را شبکه خود بدانند. 💢 با توجه به اینکه حاکمیت یک فرهنگ مسلط بر جوامع از عوامل مهم ضمانت ایجاد و استمرار وحدت شمرده می شود، شبکه های استانی بایستی شاخصه های فرهنگ بومی را در راستای فرهنگ مسلط ملی ایرانی - اسلامی سوق دهند. 💢 هر چند استفاده از زبان و گویش محلی باعث ایجاد جذابیت در مخاطب می شود، اما بهتر است که شبکه های استانی، زبان فارسی را به عنوان زبانی فراقومی تبیین و به مخاطب بومی القا کنند که تقویت زبان فارسی به معنای نفی زبان ها و گویش های دیگر نیست. 💢 شبکه های استانی با تهیه برنامه هایی از آیین های محلی، مراسم سور و سوگ ملی و مذهبی یک استان و پخش مستمر آن از شبکه های سراسری می توانند علاوه بر شناساندن جنبه های مثبت فرهنگی یک استان، از این طریق به کمک کنند. 💢 شبکه های استانی می توانند با ایجاد ارتباط با شبکه های استانی دیگر، خصوصا در مناسبت های خاص، به معرفی فرهنگ خود و یا پرداختن به اشتراکات فرهنگی به پخش برنامه هایی از آداب و رسوم قومی و دینی، اقدام و از این طریق به همبستگی و شناخت ملی کمک کنند. 💢 برنامه سازان شبکه های استانی نباید در برنامه های طنز، لهجه، گویش و فرهنگ خاصی را مورد تمسخر قرار دهند. 💢 برنامه سازان شبکه های استانی نباید نمادهای قومی قبیلگی را در مقابل نمادهای ملی قرار دهند و در طرح این نمادها به ضرورت بالاتر بودن وزن نمادهای ملی در مقابل نمادها و نشانه های محلی توجه کنند.        با ما همراه باشید @Dr_bavir
✅  قابلیت‌های ویژه 🔸ایران از جمله کشورهایی است که تنوع اقوام در آن، مشهود و بارز است. تردیدی نیست که نیز همانند هر سازمان دیگری از قومیت ها تأثیر می پذیرد، و بر آنها تأثیر می گذارد. شبکه‌های‌ استانی و محلی با توجه به برخورداری از قابلیت‌های بومی، خرده فرهنگ‌ها، تنوع قومی و زبانی و...، از اهميت خاصی برخوردار هستند؛ این شبکه‌ها قادرند با حفظ و اشاعه ارزش‌های به جا مانده از گذشته، زمينه را برای فراهم سازند. 📌امروزه راهبرد رسانه ملی بر اين است كه با حفظ تنوع قومی و فرهنگی، به تداوم اجتماعي و فرهنگی جامعه كمك کند. ▫️شبکه های استانی بر اساس ، همچون چشم انداز 20 ساله، سند توسعه استان و شهرستان و دستورالعمل های سازمان صداوسیما، اقدام به تطبيق طرح ها و محصولات خود با مقتضيات بومی کرده و همواره در توليد برنامه، علاوه بر جلب رضايت مردم، افزایش اعتماد آنها به رسانه ملی را مورد توجه قرار میگیرد. ▫️▫️از دیگر مزایای شبکه های استانی، استفاده از ظرفیت های بالقوه استان برای برنامه سازی، به ویژه برنامه های است. زمانی که طرحی برای تهيه يک مستند در شبكه های سراسری تصويب ميشود. اگر موضوع آن مربوط به محدوده جغرافيايی خارج از استان تهران باشد، گروه توليد برای ساخت برنامه با مشكلات عديده‌ای روبه رو می‌شوند؛ رفت وآمد مكرر برای تحقیق یا پژوهش، ديدن منطقه، اسكان وپذيرايی گروه توليد، آشنا نبودن با زبان محلی، ارتباط ناقص گروه توليد با مردم بومی و ... . وجود اين مسائل و مشکلات، با اندک تفاوت‌هايی، در همه جای ايران و جهان امری طبیعی است و از آن گريزی نيست. در حالیکه اگر همان طرح در يك شبكه استانی تصويب و توليد شود، طراح برنامه با موضوع، آشنايی بيشتر و كاملتری دارد و به این ترتیب، اولا" مشکلات متعددی که در مراحل پژوهش، نگارش و توليد برنامه بروز میکند، به حداقل ميرسد و ثانیاً آشنایی گروه توليد با زبان و آداب و فرهنگ محلی به طور قطع، موجب تسهیل در امر توليد میشود.   🔺بنابراين، شبكه های استانی برای توليد برنامه هايی که زمینه و مقدمات آن مربوط به استان‌های مختلف کشور است، نسبت به شبكه های سراسری از امكانات بالقوه و بالفعل بيشتری برخوردارند.   🔺از طرف ديگر، بسياری از نكات و شاخص های مثبت خرده فرهنگ های موجود در شبکه های استانی، در ضمن توليد و پخش برنامه ها، احيا و حفظ ميشود. ضمن اینکه از ظرفیت این شبکه ها برای پالایش بسياری از نكات منفی رسوخ يافته در فرهنگ عامه نیز می توان بهره برد.     🔸بنابراین، شبکه های استانی، ظرفیت بسیار زیادی برای فرهنگ سازی و رشد قابلیت های بومی اقصا نقاط کشور دارند.          •اما در مسیر به فعلیت رساندن این ظرفیت بالقوه ممکن است از قبیل: تقلید از شبکه های سراسری، ضعف در بخش های هنری و فنی برنامه ها، نبود فضاسازی و دیالوگ های مبتنی بر شرایط بومی منطقه بروز کند و مانع از تحقق رسالت اصلی شبکه های استانی شود. لذا در برنامه ریزی و تخصیص منابع، بودجه و امکانات در رسانه ملی، وجود سیستم نظارت و ارزیابی یکی از ضرورت های اساسی است تا با ارائه بازخوردهای به موقع، ضمن تقویت نقطه قوت ها، انحرافات عملکردی را در نیل به اهداف سازمانی را برطرف سازد.        با ما همراه باشید @Dr_bavir
هدایت شده از ژئوپلیتیک رسانه
شبکه‌های استانی کانون‌های مقاومت فرهنگی رسانه‌ای 🔸‌امروزه که هویت بومی و ملی ما توسط انواع شبکه‌های تلویزیونی و فضای مجازی مورد هجمه رسانه‌ای قرار گرفته است، از بهترین ظرفیت برای تقویت و تحکیم مؤلفه‌های هویت بومی و محلی که در ذیل قرار می‌گیرد، برخوردار است و با بهره‌گیری از سنت‌های بومی و محلی و نماد‌های مختلف استان مانند لباس، موسیقی محلی ـ مقامی و… می‌توانند در جهت تقویت و تحکیم بنیان‌های فرهنگ و هویت ملی، نقش آفرینی کنند. 🔹توجه به فرهنگ‌ها و آیین‌ها، همچنین گویش و زبان محلی، این شبکه‌ها را به کانون های در برابر هجمه‌های رسانه‌های بیگانه قرار داده و از تضعیف آن جلوگیری می‌کند. از سوی دیگر در حوزه معارف دینی و فرهنگ اسلامی نیز به منظور اشاعه فرهنگ و معارف اسلامی در میان گستره‌ی وسیعی از مخاطبان، ظرفیت بزرگی است که نباید مغفول بماند. 🔸استفاده از فرهیختگان، هنرمندان و مبتکرانِ همه استان‌ها و در اختیار داشتن حجم بالایی از هنرمندان علاقه‌مند بومی و نیروهای مستعد استان‌ها، یک سرمایه بزرگ بومی و ملی است که بهره گیری درست از آن می‌تواند در مسیر هم افزایی نیروی انسانی و متخصص کشور در حل مسائل ملی، کارساز باشد و شبکه‌های استانی می‌تواند کانون بازشناسی و بهره‌وری از این استعدادهایی باشند که خیلی از مواقع ناشناخته باقی می‌مانند و در گمنامی به هدر می‌روند. 🔸 نقش کانونی شبکه‌های استانی در هر استان را می‌توان در ایجاد پل ارتباطی بین مردم و مسئولان استان یا حمایت رسانه‌ای از توسعه و گسترش صنایع، اقتصاد، تجارت، و….. در استان‌ها نیز جستجو کرد. در واقع کارکرد شبکه‌های استانی فراتر از تولید سرگرمی و آگاهی می‌تواند به تسریع در فرایند کارآفرینی نیز تعمیم داده شود که این ویژگی را کمتر می‌توان در شبکه‌های سراسری پیدا کرد. 🔹اگر نگاهی آماری و جمعیتی هم به شبکه‌های استانی بیندازیم، قطعاً تعداد مخاطبان بالقوه و بالفعل شبکه‌های استانی نسبت به شبکه‌های سراسری اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. به ویژه اینکه مخاطبان بومی به تماشای برنامه‌های مربوط به شهر و دیار خود دارند و می‌توان تخمین زد که دست کم مخاطبان بالقوه شبکه های استانی، بیش از شبکه‌های سراسری یا شبکه‌های مرکز است که این سرمایه انسانی، بزرگترین امتیاز برای سرمایه گذاری شبکه‌های استانی در تولیدات رسانه‌ای است. 🔸از حیث برنامه‌سازی هم اگر به این موضوع نگاه کنیم، برخی در سطح استانی وجود دارد که جاذبه رسانه‌ای آن را نمی‌توان در جای دیگر پیدا کرد؛ به ویژه در حوزه مستند سازی. در واقع توانمندی تولید مستندهای اجتماعی، اقلیمی و…. به صورت کاملاً بومی از جمله امتیازهای شبکه استانی است.        با ما همراه باشید @Dr_bavir
💢 اجاق سرد 🔹فاصله‌گرفتن مخاطبان از فقط مربوط به شبکه‌های سراسری نیست. شبکه‌های استانی هم حال و روز خوشی ندارند... افول شبکه‌های استانی را می‌توان به دلایل مختلفی نسبت داد که برخی از آن‌ها به مسائل ساختاری، برخی به مصائب مدیریتی و برخی هم به ضعف محتوایی برنامه‌ها در این شبکه‌ها بازمی‌گردد. ▪️کاهش جذابیت محتوا بسیاری از برنامه‌های شبکه‌های استانی به دلیل نبود خلاقیت، کیفیتِ پایین تولید، و نبود تنوع در محتوا، جذابیت خود را برای مخاطبان از دست داده‌اند. امروزه مخاطبان توقع محتوای حرفه‌ای و نوآورانه دارند که با زندگی و نیازهای آن‌ها همخوانی داشته باشد. ▪️تمرکز بیش از حد بر مسائل محلیِ غیرجذاب در حالی که شبکه‌های استانی باید را تقویت کنند، اما در بسیاری از موارد صرفاً به نمایش محتوای یکنواخت و غیرفراگیر می‌پردازند، که این موضوع برای عموم مردم جذاب نیست. ▪️ساختار مدیریتی غیرحرفه‌ای و رابطه‌مند، از آنجا که رسانه و تولیدِ محتوا جریانیست که باید و الزاماً به روز بوده و فکری نو پشت هر تولید محتوا باشد، اما با کمال تاسف در همه‌‌ی شبکه‌های استانی شاهد مدیرانی هستیم که بعلت وابستگی‌های درون استانی بالای ۱۵ تا ۲۰ سال در یک منصب مدیریتی و معاونت قرار دارند که نه تنها هیچ پیشرفتی برای مجموعه نداشته‌اند بلکه گاهاً مجموعه را تا آخرین جایگاه رتبه‌بندی پایین کشانده‌اند و متاسفانه این مساله به کسی هم بر نخورده است... و این کرختی و گنداب شدن مدیریتی انعطاف‌پذیری لازم را از این رسانه‌ها گرفته‌ است. ▪️عدم توجه به مخاطب جوان، مخاطب جوان که بخش عمده‌ای از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهد، در بسیاری از شبکه‌های استانی نادیده گرفته می‌شود. تولید برنامه‌ برای کودکان و نوجوانان در این شبکه‌ها فاقد جذابیت شکلی، محتوایی و حتی فنی‌ست. این در حالی است که آن‌ها به محتوایی مدرن، پویا و مرتبط با سبک زندگی خود نیاز دارند. ▪️رشد تمرکز بر مسائل کلیشه‌ای برخی از برنامه‌های این شبکه‌ها به کلیشه‌های تکراری مانند گزارش‌های فاقد پیام، شرح عملکردها و میزگردهای فاقد کیفیت و... محدود شده‌اند، که نمی‌تواند جذابیت لازم را برای طیف گسترده‌ای از مخاطبان ایجاد کند. ▪️تاثیر رقابت رسانه‌های دیجیتال، با این سبک تولید و پخش محتوا واقعیت این است که شبکه‌های استانی در برابر رشد سریع پلتفرم‌های دیجیتال، شبکه‌های اجتماعی، و رسانه‌های آنلاین، توان رقابت و عرض اندام ندارند. این پلتفرم‌ها به دلیل محتوای متنوع، در دسترس بودن و ارتباط نزدیک‌تر با مخاطب، جایگاه برتری پیدا کرده‌اند. ✅ راهکارها: 🔸سرمایه‌گذاری در تولید محتوای خلاقانه و با کیفیت 🔸استفاده از نیروهای جوان، مومن و متخصص 🔸ایجاد تعامل بیشتر با مخاطبان از طریق شبکه‌های اجتماعی 🔸افزایش نظارت بیشتر بر علملکرد مدیران شبکه‌های بیشتر بویژه در حوزه تولید محتوا 🔸همکاری با نخبگان فرهنگی و هنری در استان‌ها برای تولید محتوای بومی و جذاب ▫️برای احیای شبکه‌های استانی، باید از یک رویکرد جامع و نوآورانه استفاده شود که بتواند نیازهای مخاطبان را در دنیای مدرن برآورده کند....        با ما همراه باشید @Dr_bavir
💢 باید به سمت بین‌المللی‌سازی محتوا حرکت کنند 🔸شبکه‌های استانی به عنوان بازوهای محلی ، نقشی کلیدی در پوشش فرهنگ، هویت، و ظرفیت‌های استانی ایفا می‌کنند. این شبکه‌ها علاوه بر وظیفه بازتاب مسائل و موضوعات محلی، باید در تولید محتوا نگاه جهانی داشته باشند؛ زیرا سیگنال‌های این شبکه‌ها از طریق ماهواره در سراسر دنیا قابل دریافت هستند و این ویژگی، فرصت بی‌نظیری برای تقویت دیپلماسی فرهنگی و ارائه تصویری مثبت از تنوع فرهنگی ایران فراهم می‌کند. 🔸سیگنال جهانی این شبکه‌ها به معنای آن است که تولید محتوای آن‌ها نه‌تنها باید مطابق با ذائقه محلی، بلکه هماهنگ با استانداردهای جهانی باشد. با بهره‌گیری از محتوای بومی و فرهنگ استانی، می‌توان در جذب مخاطب بین‌المللی موفق‌تر عمل کرد. معرفی موسیقی، آداب و سنن محلی، صنایع دستی، غذاها، و جاذبه‌های گردشگری محلی به زبان‌های بین‌المللی، می‌تواند این شبکه‌ها را (بویژه استانهای مرزی) به ابزارهایی برای ترویج فرهنگ ایرانی تبدیل کند. قطعا رسانه‌ای که از طریق ماهواره در سراسر جهان قابل دریافت است، دیده می‌شود و مورد پذیرش، نقد و ارزیابی هم قرار می‌گیرد٪ 🚫 اما از موانع اصلی تأثیرگذاری این شبکه‌ها در عرصه بین‌المللی، ضعف در کیفیت تولید، کمبود نیروی متخصص، و تمرکز صرف بر موضوعات داخلی است. علاوه بر این، قالب‌های تولید محتوای شبکه‌های استانی اغلب سنتی و کم‌جذابیت بوده که مخاطب امروزی، به‌ویژه نسل جوان، تمایل چندانی به آن‌ها ندارد. 💢برای تقویت شبکه‌های استانی راهکارهایی پیشنهاد می‌شود؛ ✓ بهبود زیرساخت‌های فنی: ارتقای تجهیزات تولید و استفاده از فناوری‌های مدرن مانند استودیوهای مجازی و امکانات صدا و تصویر با کیفیت می‌تواند جذابیت بصری برنامه‌ها را افزایش دهد. ✓ تربیت نیروی انسانی متخصص و متعهد: برگزاری دوره‌های آموزشی برای تهیه‌کنندگان، نویسندگان، و مجریان جهت آشنایی با استانداردهای جهانی و تکنیک‌های نوین تولید محتوا ضروری است. ✓ بین‌المللی‌سازی محتوا: تولید برنامه‌هایی به زبان‌های خارجی و مشارکت با شبکه‌های بین‌المللی برای تبادل محتوا می‌تواند دامنه نفوذ این شبکه‌ها را گسترش دهد. ✓ استفاده از داده‌کاوی مخاطبان: تحلیل رفتار مخاطبان و استفاده از نظرسنجی‌های دیجیتال می‌تواند تولید محتوا را هدفمندتر کند. (تولیدات این رسانه‌ها باید پژوهش محور باشند، اما نه به شکل کنونی. این مساله تحلیلی جداگانه می‌طلبد) ✓ تمرکز بر موضوعات جذاب و جهانی: پرداختن به موضوعاتی مانند محیط زیست، فناوری، و موفقیت‌های استانی در حوزه‌هایی مانند ورزش و علم، برای مخاطبان داخلی و خارجی جذاب است. ✓ تعاملی شدن و ارتقای مشارکت مردمی: شبکه‌های استانی باید بسترهایی برای تولید محتوای شهروندی ایجاد کنند تا مردم استان‌ها بتوانند فرهنگ و دیدگاه‌های خود را ارائه دهند. 💢به طور کلی شبکه‌های استانی صدا و سیما می‌توانند با تقویت محتوایی و شکلی خود، نقشی موثرتر در جذب مخاطبان ایفا کنند. این شبکه‌ها می‌توانند با نگاه چندوجهی محلی، ملی، و جهانی،  ضمن حفظ هویت فرهنگی استان‌ها، به ابزارهایی قدرتمند در دیپلماسی رسانه‌ای ایران تبدیل شوند.        با ما همراه باشید @Dr_bavir