#اختصاصی | #مصاحبه 💢گفت و گو پیرامون کتاب و رسانه ها ▪️رسانه بحث مهمی است و نقش بسیار جدی در تعاملات افراد دارد. ▪️همچنین رسانه یک رقیب قوی و سهمگین‌ در کنار مسئله کتاب است که به راحتی معلومات را به مخاطب منتقل می‌کند. ▪️امروزه مردم بیشتر به فضای مجازی و نگارش های کوتاه روی آورده اند اما کتاب یک مسیر منطقی به مخاطب می‌دهد و نویسنده می‌خواهد از طریق آن به یک نتیجه برسد و با خواندن کتاب نگاه بازتری به یک مسئله خواهیم داشت. ⭕️⭕️ مصاحبه سرکار خانم دکتر زهرا دلاوری پاریزی در موضوع رسانه‌ها و فضای مجازی، نمایشگاه کتاب معاونت پژوهش حوزه‌های علمیه 🔻انجمن سواد رسانه طلاب🔻 ایتا | روبیکا | اینستاگرام 🆔@savad_rasaneh

یه اتفاق ویژه در ایام جشنواره فیلم فجر 🎥 👈دوره آموزشی #نو_نما / نمایی نو به سینمای ایران و جهان با حضور اساتید برجسته 🔻ثبت نام و درخواست برای مصاحبه👇 @mahdaschool_admin لینک ثبت نام: https://survey.porsline.ir/s/0SkmAKnK 🌐 مدرسه تربیت مربی مهدا

نایب الزیاره و دعاگوی همراهان عزیز و بزرگوار این گروه فرهیخته هستم.. السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی.. ☘☘☘ مبعث رسول اکرم صلی الله علیه وآله بر همگی مبارک

"آواربرداری" خانه‌‌تکانی، لازم است. سالانه، ماهانه، هفتگی و حتی روزانه باید خانه‌ها را تمیز کرد. اگر منازل را به حال خود رها کنی، کم‌کم تبدیل به ویرانه و خرابه خواهد شد. به همین دلیل سامان دادن اوضاع منزل و رصد مسائل مربوط به ساختمان و اعضا، اگر نگویم مهم‌ترین مسئله زندگی است، حداقل از اهمیت بالایی برخوردار است. خانه دل نیز مثل خانه خود آدم است. نیاز به مراقبت و رسیدگی دارد، بلکه حتی به مراتب بیش‌تر؛ چرا که مسکن محل آسایش است و دل جایگاه آرامش. دل‌ها در طلب و جستجو هستند، دنبال دلبر و دلدار می‌گردند و تا آن را به دست نیاورند، بیقرار خواهند بود، روی ویبره و لرزش، روی امواج زلزله، لرزان، خائف و نگران. دل‌ها گاهی چرکین و ناپاک می‌شوند، گاهی سیاه و کدر و گاهی سنگین به سختی سنگ، همان‌طور که ممکن است پاک، شفاف، بلورین، سبک و نرم باشند. دل‌ها برخلاف خانه‌ها درک و فهم دارند، شعور دارند، عمل و عکس العمل دارند، عمل قلب عاشقی است و عکس‌العملش نیز عاشقی. قلب‌ها محبت را می‌فهمند، احساس را درک می‌کنند، عاطفه را پاسخ می‌گویند و قابل انعطاف و تغییر هستند. دل‌ها گاهی تنگ می‌شوند، گاهی غمگین، گاهی شاد و پرنشاط و گاهی فشرده و گرفته. نمی‌دانم یک دل و این همه هنر و حالت چگونه رخ می‌دهد، اما هر چه هست، دل مرکز فرماندهی بدن است. به هرچه رغبت دارد، تن چند ده کیلویی را به همان سو می‌کشاند، گاهی او را آواره‌ی بیابان‌ها به شوق کعبه، گاهی پشت بیستون به شوق شیرین و زمانی روانه‌ی کوچه‌ی لیلی می‌کند. چه بسا او را به دریوزگی عشق یا به عزت نفس و خون و جنون و شاید اوقاتی او را به میخانه، مسجد، دریا، صحرا، آسمان، چاه زنخدان، یا زندان و آتش و غار و شکم نهنگ و عشق مبتلا کند. آه آه!! باری از ابتلای دل، عشق، پرانتز باز (زلزله، تخریب و آوار) گفتم. وقتی که زیر بار تعلق و عشق قرار بگیری و له شوی، متعلقش هر چه باشد، در حاصل تفاوتی ندارد، تن و جسم را به فنا می‌دهد، آسایش را سلب می‌کند، آرامش را می‌گیرد و بی‌خانمانت می‌کند. در یک کلمه زندگی‌ات را می‌گیرد، افسارت را، جانت را و وجودت را؛ لذا مهم است به چه قیمتی؟؟!! دل بستن به چه؟ دل دادن به که؟! و دل سپردن به کجا و چرا؟ این‌جاست که فصل آواربرداری می‌رسد، رصد، نوسازی، بازسازی. بازسازی تن و روانی که اثری ازش نمانده، فانی شده، رمق ندارد، توان کندن و حرکت ندارد. اندیشه‌ها را مرور می‌کنیم، آسیب‌شناسی می‌نماییم، مهندسی معکوس، راه دررو کجاست؟ راه نفوذ چه بود؟ علت فرو رفتن چه بود، ابزار درآمدن چیست؟ معشوق و محبوب چه ویژگی داشت که جذبه‌اش تو را گرفت؟ جذبه واقعی بود یا دروغین؟ نور آفتاب بود یا کرم شب‌تاب؟ عشق بود یا هوس؟!! آه نیاز به آواربرداری دارم، کسی هست مرا یاری دهد؟ کسی هست بگوید که چرا با یک دل دو دلبر دارم؟ چرا با یک مقصد، دچار تناقض و تشتت شده‌ام؟ برمی‌گردم، پشت سرم را نگاه می‌کنم و پل‌هایی که خراب شده است..من راه برگشت ندارم، مگر کسی مرا برگرداند. در آینه می‌نگرم چرا شفاف نیستم؟ چرا سیاه و تار شده‌ام؟ چرا مثل هوای مه‌آلود جنگل‌های نزدیک دریا گرفته و مبهمم.. نیاز به کمک دارم، این آواربرداری از من به تنهایی ساخته نیست، وسیله لازم است، وسیله‌ای که کار صدساله را یک شبه انجام دهد، وگرنه فرصتم تمام می‌شود، نفسم تنگ و در آخر مرگ. محتاج عروة الوثقايی هستم سخت قابل اعتماد، دستگیره‌ای محکم، دستاویزی بلندمرتبه، شفیعی وجیه که با او جفت شوم و خودم را نجات دهم. در ایامی که چون شب تار از در و دیوار پاره‌های سیاهی و نفرت می‌بارد، در زمانه‌ای به غایت مسموم از گناه، عصری دلگیر، عصر یخبندان. در روزگاری که باید به نور پناه برد و از نور، نور و گرما و انرژی گرفت. شاید همین جستجوگری و دنبال کردن‌های دل است که بالاخره او را به منبع نور متصل می‌کند. متونی که نورانی‌اند، افرادی که سیاهی و کدورتی ندارند و نور آنان عالم را روشن کرده است، خالقی که در غایت عظمت، نور آسما‌ن‌ها و زمین است. ستاره‌هایی که مثل راهنما عمل می‌کنند، یا بهتر بگویم، راهنمایانی که ستاره‌های راه‌نما هستند و از دهان آن‌ها نور و گوهر می‌بارد. احساس سردی و تاریکی می‌کنم، خاموشم و بی‌‌جان، طلب نور می‌کنم از بسم الله النور. بسم الله النور النور. باید در نور تکلیف قلبم را روشن کنم، نور که باشد چشمانش می‌بیند، می‌تواند تمیز دهد، وجه تمایز محل تردیدها را درک کند و بهترین را انتخاب کند. انتخاب مسیر، مقصد، راهنما، سبک زندگی، متعلق عشق، برگزیدن چیزی که الّتی هی اقوم، گزینش آن چیزی را که همه خوبان دارند، او تنها دارد. منبع حقیقی علم، قدرت، غنا، رحمت، نور و هدایت.

دست قلبم را می‌گیرم، کمک می‌کنم از زیر آوار بیرون آید، غبار تیرگی و خستگی بزداید و با آب حیات جاودان خودش را شستشو کند، با باران توبه شفاف شود، آن گاه در پرتو نور حقیقی روشن و گرم شود. سبک شود و به آسمان رود. مثل امروزی که خورشید عالم‌گیر هدایت از مغرب طلوع کرده، همه را به روشنایی فرامی‌خواند و امتداد دعوتش تا زماننا هذا کشیده شده و قرار است تا منتهای دنیا را پرنور و روشن کند. اگرچه که "یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم، والله متم نوره و لو کره الکافرون" #انتخاب_احسن #انتخاب_۱۴۰۲ #دل_دادگی ۱۴۰۲/۱۱/۱۹ زهرا دلاوری پاریزی

🥀🥀 یا رسول‌الله!! یا ابتاه!! جبرئیل با تو از چه سرود؟ سروش غیب الغیوب با جانت چه کرد!! که چنین جهانی را به وجد آوردی!! و عطر کلامت، عالم را فراگرفته است.. "اشهد انک عبدالله و رسوله" @Dr_zdp53✍ ۱۴۰۲/۱۱/۱۹

"عَلَم و قلم" پرچم‌ها حرف می‌زنند. آن‌ها حرف دل مردم یک خطه و سرزمین را بلند و رسا می‌گویند، با هر رنگی گوشه‌ای از منش و فرهنگ یک کشور را نمایش می‌دهند. مردم با نصب پرچم، صدای خود را بر بام بلندترین برج‌های خود فریاد می‌زنند. رنگ‌های پرچم‌ها نماد احوالات مختلف دل یک نسل بازمانده از تاریخی پرفراز و نشیب است. در جنگ‌ها، در مناسبت‌ها، در همایش‌های جهانی، در عرصه‌ی بین الملل، پرچم‌ها نمایش‌دهنده‌ی غرور و صلابت ملی یک کشور هستند. پرچم سه رنگ ایران نیز همین‌قدر دلربا و پرمعناست. سبز پرچم ایران نشانگر سرسبزی و طراوت، سفیدش نشانه صلح و امنیت و ضدیت با جنگ و تجاوز و سرخش نشان پایداری و جان باختن پای باور و بوم و پرچم است. سرگذشت پرچم و علم ایران، سرگذشت ایثار و جانفشانی است، از لابلای ورق‌های شاه‌نامه فردوسی گرفته تا گلستان و الغدیر و بیستون و مثنوی، کلمه به کلمه‌، شکوه عزت و سربلندی سرزمین پارس جلوه می‌کند. آرش‌ها و سیاوش‌ها، ابوعلی سینا، تختی‌ها تا میرزا کوچک و امیر کبیر و نواب صفوی‌ها، تا چمران، باقری، کاظمی‌، حججی، همت، شهریاری و فخری‌زاده پای همین علم سینه زدند و جان باختند. ایثار از روی آگاهی، باور و غیرت. غیرتی که با خون حسین علیه‌السلام درهم آمیخت و بارور شد، غیرتی که مثل ژن به نسل امروز ما منتقل شده و دهه هشتادی‌ها و نودی‌ها را پای کار انقلاب جوان و عزیزمان کشانده و قلم ترجمان همه‌ی این تاریخ پرافتخار است. مرکز ِ پرچمت خدایی هست، مرکز قلب ِ ملّت ِ ایران خاک ِ تو خاک ِ تختی و بهداد، خاک تو خطّه­‌ی جوان‌مردان #ایران_عزیز #انتخاب_۱۴۰۲ #جمهوری_اسلامی_ایران ✍@Dr_zdp53 02/11/21

⭕️همایش بین المللی مطالعات تطبیقی اخلاق در اسلام و مسیحیت ✅اولین کمیسیون تخصصی ⬅️موضوع: ۱. سیره اخلاقی حضرت فاطمه س،حضرت زینب س و حضرت مریم س در اسلام و مسیحیت. ۲. اخلاق جنگ و صلح در اسلام و مسیحیت 👤 آیت الله احمد مبلغی 👤اسقف مالخاز سونگولاشویلی از گرجستان 👤 حجه الاسلام و المسلمین دکتر مهدی علیزاده 👤کشیش دکتر کریستوفر کلوهسی از ایتالیا ⏰شنبه ۲۱ بهمن، مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام https://eitaa.com/Dr_zdp53_Theology

بابا عجله کنید مامان دیر میرسیم از ساعت ۷ صبح بیدار شده بود پدرش میگوید : روزهایی که مدرسه می‌روی اینقدر زود از خواب بیدار نمیشوی ، حالا امروز که تعطیل است ... سر کمد وسایلش می‌رود باز برمی‌گردد دوباره چیزی به یادش می‌آید این بار جلو آینه است و کلاهی را روی سرش برانداز می‌کند اسفند روی آتش شده بالا و پایین می‌رود صدای پایین رفتنش را میشنویم دنبال عموزاده‌اش می‌رود چند سالی‌است که این روز را با هم بیرون می‌رویم برایمان تبدیل به یک مراسمی باشکوه و ثابت. آمدیم ! آمدیم! ما هم از پله‌هاپایین رفتیم سبحان و سهیل و محسن از در بیرون رفتند کلاه‌هایی را که سال گذشته در چنین روزی شرکت گاز داده بود هنوز نگه داشته‌اند پرچم‌ها را هم فراموش نکرده اند سبحان صدا می‌زند سهیل عکس ، عکس را بیاور عکس حاج قاسم باید با خودمان ببریم . اولین حضور سبحانم روز تشییع پیکر حاج قاسم بود از عصر تا شب بیرون بودیم هوا سرد بود ولی دلها از شدت خشم آتش گرفته بود. این حضور در ذهن سبحان کوچک ماند تا آن روز ندیده بود طفلی ۵ ماهه بود که با خودم به افغانستان برده بودم، در مراسم‌ها نبود . پرچم ها عکس‌ها کلاه‌هایی مزین به شعار و سربازانی آماده برای دفاع از ایران فرهنگی ما هم می‌رویم #ایران فرهنگی #ایران سربلند #تنها حکومت شیعی جهان #فاطمه عطایی ۱۴۰۲/۱۱/۲۲

"بهاریه" چهره‌اش مصمم بود، قدم‌هایش محکم. البته عصا او را کمک می‌کرد، هوای بهاری پیروزی انقلاب، حال خوشی دارد. همیشه ۲۲ بهمن تهران حال و شور متفاوتی دارد، حقیقتا جشن است. مردم سرزنده‌اند، لبخند بر لب‌هایشان حکاکی شده است. امروز هم این صحنه‌ها تکرار شد، با مهمانمان به جشن میدان انقلاب تا میدان آزادی رفتیم. البته برشی از وسط را انتخاب کردیم. توی مسیر که بودیم مهمان انقلابی‌مان که شاید هیچ تظاهرات بهمنی را از دست نداده باشد، گفت: " خیلی‌ها می‌گویند مگر مردم بیکارند که هر روز به بهانه‌ای آن‌ها را به خیابان می‌کشانند؟ سپس خودش پاسخ داد واقعا این حضور مردم باعث روحیه و دلگرمی مسئولان است." امروز راهپیمایی مثل سال‌های قبل باشکوه بود، اما امسال جوان‌تر و شاداب‌تر شده بود؛ از بچه‌های دهه نودی که ایستگاه به ایستگاه سرود می‌خواندند، از موکب‌هایی که با سرودهای حماسی اول انقلاب شور می‌آفریدند و گاهی پیرزن‌هایی که روی پلاکاردشان نوشته شده بود: "حریفت منم" . عکس حاج قاسم هم دست خیلی از مردان و جوانان پایتخت بود. راستش من هم با خودم فکر کردم راستی این مردم بقیه زمان‌ها کجا هستند، در طول سال فکر می‌کنی که کشتی انقلاب به گل نشسته و مردم از آن، دل خوشی ندارند، یکباره بهمنِ بهمن ماه می‌آید و این تفکر سرد را سر راه خود می‌بلعد و اقتدار یک حماسه را آشکار می‌سازد. گاهی بعضی چیزها را نباید گفت، باید نشان داد. باید در حرکت آن را اعلام کرد. این حماسه را واقعا باید حس کرد. باید چشید. حس همدلی و همراهی مردم با انقلاب، رهبر عزیز و با اصول نظام. #انتخاب۱۴۰۲ #ایران_عزیز #مشارکت_هرمی @Dr_zdp53 02/11/22

"غریق نجات" حسین ع درهم می‌خرد. خوب و بد، سیاه و سفید، خطاکار و جانی و صالح و طالح؛ شاید برای همین است که گفته‌اند: ائمه همگی سفینه نجات هستند، اما کشتی حسین ع سریع‌تر است. اهل بیت همگی باب رحمت الهی و غفران او هستند و باب حسین وسیع تر است. نمی دانم روایت بود یا نبود، اما هرچه بود با گوشت و خونت درک می‌شود، او نه تنها کشتی نجات که غریق نجات است. برای حسین که بخواهی قلم بزنی، دستانت باید تاب قلم شدن داشته باشند، وگرنه لقلقه زبان است. برایش که بخواهی پای علمش سینه بزنی باید تاب سوختن و پروانگی را داشته باشی. پروانه شدن در مکتب حسین لیاقت می‌خواهد، که ته گودال زیر سم اسب‌ها لبخند بزنی و رضا برضائک بخوانی. حسین که باشد، عالم غم ندارد، عالمین نگرانی ندارد. او که همه‌چیزش نور است، از ذرات خاک زیر بدنش، تا تحت قبه، تا حائر و مسیر مشایه و زیارت از دور و همه چیزش.. آقای پنج تن آل عبا فردا نزول اجلال می‌فرمایند و کائنات در تناقض اشک و لبخند فرومانده‌اند. بردن نامش شیرین است، اما ۷ بار که تکرار شود، شیرینی اش کامت را می‌زند و اشک از دیدگانت جاری می‌شود. کلا او را با اشک سرشته‌اند، اذن دخول حرمش اشک است، کشته اشک‌هاست.. حسین می‌آید و تاریخ با نام او متحول می‌شود، همان‌طور که در عاشورای سال ۶۰ هجری چنین شد. بقیت الله پشت به دیوار کعبه می‌دهد و خودش را با نام حسین علیه السلام معرفی می‌کند. راستی چرا؟ آیا به او توسل می‌کند؟ معرف باید معروف تر از معرف باشد، پس حسین همان آشنای عالم است. حسین همان کسی است که بودایی و بت‌پرست و مسیحی و مجوس و ارمنی و هندو به خال هندویش گرفتار شده‌اند و او را پیشوای آزادگان جهان می‌خوانند. حسین همان دلبر اشعار شاعران قرون متمادی است که در سوگش ناله‌ها زده‌اند و نقطه عطف کلامشان بوده‌ است. حسین جان جهان، جان پیامبر و خون خداست. خدایی که خود برای انتقام و عزایش قیام کرده و طالب خونش خواهد بود.. حسین جان! در شب میلاد پربرکتت دست توسل و التجا به دامنت می‌زنیم که بتوانیم در مسیر روشنی که تو برایمان با خونت ترسیم نمودی حرکت کنیم و در این راه بااستقامت و صلابت قدم برداریم. #حسین #کربلا #میلادنور زهرا دلاوری پاریزی ۱۴۰۲/۱۱/۲۳ https://eitaa.com/Dr_zdp53_Theology

#ساندیس_خور دهه نودی شیرین زبانی یک دهه نودی را خوب گوش کن https://eitaa.com/Dr_zdp53_Theology

🌱🌱🌱 سی امین، پخش زنده خوانش گروهی دعای صحیفه سجادیه ⏰ زمان: سه‌شنبه ساعت19:19 📱با حضور: سرکار خانم دکتر زهرا دلاوری پاریزی 🌺منتظر حضور سبزتون هستیم. ☺️🌹🦋 #سرای_راهبردی_نورهان #سه‌شنبه‌ی_صحیفه #جلسه_سی_ام 1402/11/24 گروه سرای راهبردی نورهان https://eitaa.com/joinchat/440270952Cbbebfbe249 🌺🌺🌺🌺🌺🌺 ادامه ی دعای بیستم صحیفه سجادیه برای خود و دوستان (ترجمه استاد حسین انصاریان) 🌱B2n.ir/p36427 🌱@noorhan_strategic_house

"رای نمی‌دهم(۲)" من رای نمی‌دهم. جمله‌ای که شاید این روزها زیاد از زبان بعضی‌ها تکرار می‌شود. وقتی صدای این افراد را می‌شنوی، انواع افکار سیاه و سفید به سمتت هجوم می‌آورد. چرا انسانی که خصوصیت ذاتی و هویتی‌اش اختیار و انتخاب‌گری است به این درجه‌ از مقاومت و مخالفت در برابر فطری‌ترین ویژگی‌ خود می‌رسد؟ به راستی چه عواملی می‌تواند انسان را آن‌قدر بی‌تفاوت کند که حتی نای رقم زدن سرنوشت اجتماعی خود را نداشته باشد؟ خوب که دقت می‌کنم یا به قول آینده‌پژوه‌ها آسیب‌شناسی می‌شود، آن‌قدرها هم مقصر نیستند و عوامل زیادی دست به دست هم داده‌اند تا انسان، این منطقی‌ترین موجود عالم، یا حتی تنها موجود منطقی عالم به این روز بیافتد. شاید یکی از مهم‌ترین علت‌هایش، عملکرد منتخبان قبلی او در هر سطح یا برهه‌ای از زمان بوده است. خوب که دقت می‌کنم حتی خودم نیز به او حق می‌دهم؛ آقای رئیس جمهور، رئیس مجلس و یا اعضای شورای شهر یا مجلس شورای اسلامی که گاهی علنا تیشه به ریشه‌ی اعتماد مردم زده‌اند و مردم را از انتخابشان پشیمان و سرخورده کرده‌اند. آقایان منتخب ادوار قبلی در هر سمتی!! با شما هستم. روی سخنم از این‌جا با شماست که خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه سرمایه اعتماد مردمی کشور عزیزمان ایران را بر باد داده‌‌اید، شما که کوس رسوایی‌تان گاهی عرق شرم بر پیشانی هر آدم عاقل و متعهدی نشانده است و انسان را وادار به گفتن همان جمله‌ی معروف "بشکند این دستی که.." کرده است. به خدا سوگند این عملکرد شما از اختلاس هزار و سه هزار میلیاردی "ب ز" و دزدی‌های "ح ف" و "م ج" خسارت خیلی بیشتری به مردم این کشور وارد کرده است که چنین سرمایه عظیم اجتماعی از دست رفته است. بله قبول دارم که بخشی از آن بزرگنمایی کاریکاتوری رسانه‌ای، شیطنت دشمنان خارجی و نفوذیان نامرد داخلی و یا به قول معروف "آش نخورده و دهان سوخته" بوده است، اما به خدای احد و واحد تک تک شما در برابر این سرمایه به تاراج رفته‌ی مردم عزیزمان، مسئول و پاسخگو هستید. بگذریم! گرچه گذر از این آسیب به غایت سخت و دشوار است. تا الان به دنبال مقصر گشتیم و فهمیدیم گاهی شریک دزد، همان رفیق قافله بوده و این حس تلخ، تمام وجودت را تلخ می‌کند. خب اکنون چه باید کرد؟ می‌شود منفعلانه صورت مسئله را پاک کرد، یا حتی قهر ملی نمود و از هر انتخابی اجتناب کرد که چون انتخاب‌های قبلی‌ام غلط بوده و منتخبان توزرد از آب درآمده‌اند، پس دیگر انتخابی نخواهم کرد تا کل این کشتی به گل بنشیند و از اساس این حکومت واژگون و سرنگون شود و بتوان طرحی نو درانداخت. عجیب این جاست که این تلخی سرخوردگی از انتخاب‌های قبلی، انسان منطقی را به این نتیجه‌ی غیرمنطقی و خطرناک بکشاند و البته منتخبان جدید به همین شدت باید روی عملکرد خود وسواس به خرج دهند که به این نتیجه‌ی غیر معقول دامن نزنند. لذا پرانتزی باز می‌کنم و هشدار می‌دهم: آقای کاندیدای فعلی! منتخب آینده‌ی مردم! تو را به خدایی که می‌پرستی، مواظب شیرینی قدرت و مستی جایگاهت باش! نگذار صندلی چسبناک قدرت، در تصمیم‌گیری‌هایت انصاف را از تو بگیرد، خدا را که مبادا از این جا که به مجلس رفتی، جو ثروت و سیاست، مشاعرت را از کار بیاندازد تا همان اندک افرادی که هنوز دلسوزانه پای کار نظام هستند، منزوی و پشیمان شوند. تو را به خون حسین علیه السلام و دستان قلم شده‌ی ابوفاضل و اشک امام سجاد علیه السلام قسم که نگذار شهوت نمایندگی، حق و انصافت را به باد فنا دهد. بگذریم! راه چاره چیست؟ آیا زیر میز بزنیم و چون قبلا اشتباه کرده‌ایم صورت مسئله را پاک کنیم؟ مثل افراد قهرکرده، بگوییم اصلا رای نمی‌دهیم؟ یا مثل افراد نادان کشور خود را با عدم حمایت اجتماعی دودستی تقدیم دشمنان گرگ صفت و زخم خورده‌مان بکنیم؟؟ کدام یک عاقلانه‌تر است؟ نابودی نظام و دستاوردهای ۴۵ ساله؟ یا ماهی را هر وقت از آب بگیریم تازه است؟ یعنی ببینیم از کجا خورده‌ایم و همان راه نفوذ را ببندیم؟ انتخاب کردیم و رها کردیم، رصد نکردیم و مطالبه نکردیم و نماینده‌مان تصور کرد که هر کاری بکند و هر تصمیمی بگیرد، کسی نمی‌گوید بالای چشمت ابروست؟؟ به نظر می‌آید شاید مناسب‌ترین راه، انتخاب‌های از طریق حزب، انجمن، گروه و شوراهای تخصصی مردمی باشد، که همین افرادی که از دل یک عده هوادار انتخاب می‌شوند، در تصویب قوانین و اقدامات دوران نمایندگی دائما از طریق گروه پشتیبان رصد و حمایت شوند و لحظه به لحظه نیز پاسخگوی تمام حرکات و سکنات خود باشند. باید منتخبان خود را در اتاق شیشه‌ای قرار دهیم که شفافیت ویژگی اصلی آن، مسئولیت‌پذیری لازمه‌ی آن و صداقت و اخلاص و دوری از قدرت‌پرستی مایه‌ی درونی و پشتوانه‌ی آن باشد.

و البته و صد البته این‌جاست که باید گفت، واقعا هر انسانی این مرتبه از ایثار و از جان گذشتگی را ندارد که خود را در معرض این هجم از مسئولیت و امانت و وظیفه قرار دهد و قطعا کسانی که داوطلب شده‌اند، السابقون السابقون و قیام کنندگان برای خدمت و عزت و شرف این سرزمین عزیز هستند. از همین جا دست دعا به پیشگاه حضرت احدیت بلند می‌کنم برای سربلندی و توفیق بیش از پیش این مجاهدان بزرگ و همچنین سرازیر شدن امدادهای الهی در راه خدمت و خذلان شیطان و نفس اماره که ممکن است باعث ممانعت از اخلاص و خدمت به مردم عزیز ایران بشوند‌، دعا می‌کنم. اللهم وفقنا لما تحب و ترضی. #مشارکت_هرمی #انتخاب۱۴۰۲ #ایران_عزیز ✍@Dr_zdp53 ۰۲/۱۱/۲۵

"صحیفه‌ی دل" کتاب میراث ماندگار است. میراثی از دل تاریخی پر از فراز و فرود، تاریخی که پر از شادی، غم، رنج، رهایی، تاریکی و روشنایی است. نویسندگان گوشه‌ گوشه‌ی تاریخ را جمع کرده‌اند و آجر به آجر در کتاب‌ها ساخته‌اند. نویسندگان را فارغ از صدق و کذبشان، حتی می‌توان تاریخ‌ساز نامید. یکی از این مواریث ارزشمند، خواهر قرآن، زبور آل محمد ص، همان صحیفه‌ی سجادیه است که املا کننده‌ی آن امام سجاد بر امام باقر علیهماالسلام و زیدبن‌علی الحسین است. در دوران پراختناق امام علیه السلام، راهی که امام برای جهاد در پیش گرفتند، تبیین معارف دینی در قالب دعا بود. از ۷۴ دعایی که گفته شده، ۵۴ نیایش آن به دست ما رسیده که هر کدام بدون مبالغه یک گنج و نقشه زندگی است. این کتاب که سال‌های سال آرزوی مطالعه‌ی عمیقش را داشتم، به بهانه‌ای شرح مختصرش را بر عهده گرفتم تا سه‌شنبه‌های یک سالم را معطر و نورانی نماید. سه‌شنبه‌ها دنیای من کمی از زمین فاصله می‌گیرد و میل به آسمان می‌کند، غروب‌های سه‌شنبه وعده ملاقات من و صاحب صحیفه است، که در روز متعلق به وجود نازنین زین العابدین میل عبادت و انس پیدا می‌کنم. تا الان که این نعمت را متذکر می‌شوم، ۳۰ سه‌شنبه است که مهمان سفره‌ی پر نعمت و کریمانه امام العابدین هستم و بنعمت پروردگارم شاکر. روزهای سه‌شنبه صحیفه‌ای ساعاتی با صوت‌های آ.محمدعلی انصاری از بنیاد صحیفه سجادیه و متون تطبیقی شرح و ترجمه‌ی این کتاب نورانی همصحبت و همراهم تا بتوانم عصاره آن را در یک لایو ۳۰ دقیقه‌ای به مشتاقان کلام اهل‌بیت علیهم السلام تقدیم نمایم. اوایل که برنامه را آغاز کردم، تصورم این نبود که بتوانم از مطالب آن در تدریس استفاده کنم، اما هرچه جلوتر رفتم، رفاقت بیشتری بین ما ایجاد شد و جملات امام العابدین تکیه کلامم شد در حین تدریسم. باری برای عرض ارادت به ساحت مقدس حضرت سیدالساجدین، زین العابدین، مولا علی بن الحسین علیهما‌السلام خواستم اشاره‌ای به این میراث عظیم و مبارک نمایم و لطفی که ۲۰۰ روز از زندگی‌ام را دربرگرفته است.. شما هم میهمان شوید.. #سه‌شنبه‌های_صحیفه #عیدمیلاد #نورباران زهرا دلاوری پاریزی ۱۴۰۲/۱۱/۲۶ https://eitaa.com/Dr_zdp53_Theology

❓رهبر انقلاب کدام ترجمه‌ی صحیفه سجادیه را تحسین کردند؟ 📝 بخوانيد👇🏻 💻 khl.ink/f/36368

"دوربین‌ها" دوربین، شکارچی است. شکارچی لحظات تلخ و شیرین، شاد و غمگین، هیجان انگیز،مهم و متفاوت. قبل‌ترها که دوربین چه فیلمبرداری و چه عکاسی نبود یا کم بود، به ندرت می‌شد لحظات ناب را بر دیوار تاریخ به تصویر کشید. خب شاید همه‌ی ما دوست داشتیم لحظه‌ی خروج حضرت آدم از بهشت، سفر کشتی نوح در دریا، جوان شدن زلیخا، گلستان شدن آتش بر ابراهیم، جشن تولد پیامبر و اهل بیت علیهم السلام و یا حتی لحظه غیبت امام زمان علیه السلام را ببینیم. ممکن است گاهی به این فکر کرده باشید که کاش از تاجگذاری پادشاهان فلان سلسله، تولد دختر فلان حاکم، پیروزی بهمان لشکر بر فلان کشور، جشن فارغ التحصیلی آن دانشمند و کشف این مخترع و ساخت فلان محصول صحنه‌های تصویری ثابت یا متحرک داشتید. بله هنر هفتم سینما و احتمالا قبلش هنر ششم یعنی عکاسی رونق گرفت و انسان هنرمند پا به عرصه‌ی فعالیت گذاشت. شاید هم همان عکاسی که پیشرفت کرد پا درآورد و رشد کرد و متحرک شد، حالا خیلی برایم مهم نیست حتی به اندازه یک سرچ در اینترنت. مهم‌تر این است که دوربین‌ها از کی و تا الان چه چیزهایی را ثبت کرده‌اند، شاید درست مثل قلم‌ها، که خدا در قرآن به آن چه می‌نویسند قسم یاد کرده است‌. گاهی فیلم‌ها و عکس‌ها فریاد در دل خود دارند، از غرور و افتخار، از ذلت و بدبختی و فقر، اما این‌ها از اندیشه‌ی عکاس و فیلمبردار سرچشمه می‌گیرد و درست از زاویه نگاه و فکر و باور او. گاهی صادق و منصف است و گاهی کاریکاتوریست و بلف زن، گاهی واقعیت را روی پرده می‌آورد و گاهی در‌وغ‌هایش را جای حقیقت جا می‌زند.؛ تا جایی که در خدمت دولت‌ها درآمدند. گاهی دولت‌ها دوربین‌ها را به کار می‌گیرند، برای نمایش قدرت و فعالیت خود، برای سرکوب و تلقین ضعف دیگران، اما گاهی هم شکارچیان لحظات، برای آموزش، تفریح، اطلاعات سیاسی، اقتصادی، و نمایش و حکایت‌ دلیری و غرور مردم یک سرزمین تلاش می‌کنند. بعضی موقعیت‌ها نفس‌گیر است هم برای کسی که قرار است صحنه‌ای را بیافریند و هم برای کسی که قرار است آن را شکار کند، چه بسا دل‌هایی که برای لحظاتی محکم تپیده، یا نفس‌هایی که حبس شده، لبخندهایی که بر لب نشسته، فریادهایی که بلند شده و اشک‌هایی که بر دامن ریخته است. خدا نیاورد که کسی بخواهد لحظات ذلت و شکست و تلخی یک حکایت را به تصویر بکشد، اشک پدری را روایت کند، نابودی خانواده‌ای را نشان دهد و ویران شدن خانمان‌ها و سرزمین‌هایی را در تاریخ ثبت کند. سازندگان آن اتفاقات از طرفی و نگارندگان صحنه‌ها از طرفی دیگر بر صورت رهگذران تاریخ چنگ می‌کشند و آن‌ها را غمگین، انگشت‌های حسرت را به دهان و دندان و اشک‌هایی را به حسرت ریزان و روانه حاضران آن صحنه‌ها می‌کنند. این ماجرا همواره ادامه دارد، تاریخ ساختن و تاریخ نوشتن، تاریخ دانستن و تاریخ را زیر تازیانه‌ی دشمن و سم اسب‌ها و فیل‌ها و تانک‌ها، سیاه و کبود ساختن؛ این‌قدر سیاه، که آن تاریخ تاریک‌خانه می‌شود. به خودمان نگاهی بیاندازیم، آینه‌ای روبروی کشور و مردم و حاکمان و دنیا بیاندازیم، از کمی بالاتر نگاه کنیم، هرچه بالاتر می‌رویم، خط و ربط اتفاقات عجیب و غریب دنیا را که در عکس‌ها و فیلم‌ها ثبت شده، بهتر می‌فهمیم، کشورهایی که زمانی نقشه‌شان متفاوت با الان بوده، بزرگتر یا کوچک‌تر، عزیز یا ذلیل، مستعمره یا مستکبره، چپاول‌گر یا قانع، مستقل یا آویزان. ردپای بعضی کشورها در همه جای دنیا هست، برای قتل، غارت، چپاول، مکیدن ثروت، نفت، گاز، خون و ذخایر کشورها، حتی اگر شده از آن طرف دنیا بلند شده و به این طرف دنیا آمده باشد. سابقه بعضی کشورها به ۲۰۰ سال به زور می‌رسد، اما برای خودش چنان قلدری شده مثل لات‌های سر کوچه‌های قدیم و راهزن‌های سر گردنه‌ها. با کلی دک و پز و دفتر و دستک و ابزار و اجیر و اسیر و پاچه‌خوار، دوربین به دست آماده برای نابودی سرزمین‌هایی که بخواهند روی پای خود بایستند، لحظه‌ای تردید نمی‌کنند و تا آن کشور را نابود نکنند و به خاک سیاه ننشانند دست‌بردار نیستند. حالا تصور کنید یک کشور جوان زیبا، برای امورات داخلی خود درصدد برنامه‌ریزی و ریل‌گذاری باشد، درصدد سپردن سیاست‌های کلان کشوری به تعدادی امین و وکیل مردم، روز انتخابات هم به سرآید و مردم سر بر بالین غرور یا خشم و شهوت بگذارند. دوربین‌های این خون‌آشام‌ها چه چیزی ثبت خواهد کرد؟ تمام دنیا نگاهش به حوادث داخلی کشوری است که برای عزت خود خون و جان داده تا راست و مستقل بایستد. آه بگذریم!! اصلا مهم نیست.. به نظرتان روز بعد از این جشن واگذاری امور، شکارچیان چه چیزهایی صید خواهند کرد؟ حضور یا رکود؟ باز هم مهم نیست، چون یا کار از کار گذشته است، یا ملتی ماحصل دسترنج خود را دریافت خواهد کرد. اما واقعا چه چیزی در انتظار چشم‌های مردم دنیاست؟ دوربین‌ها چه حکایت خواهند کرد؟ چه برایمان خواهند نوشت؟ عزت و غرور ملی و دینی، یا ذلت و دشمن‌شادی و رکود و غروب یک کشور را؟

زبانم لال!! از غروب نمی‌گویم! از رکود و سردی و ذلت و یاس!! نه هرگز!! مرگ با عزت بهتر از زندگی در ذلت و خواری است، آنهم جلوی چشم یک دنیا! از افتخار و شادی و غرور و عزت می‌نویسم، از زبان و وجدان هر هموطنی که هنوز دلش برای وطنش می‌تپد، از زبان فرزندان مام میهن! حتی مادری که بیمار باشد و بچه‌ها برای نگه داشتنش به آب و آتش می‌زنند، آستین همت بالا زده و برای سلامت و بهبودی‌اش هرچه دارند خرج می‌کنند. طلبکار مادر نیستند، که خود را مدیون و ممنون امنیت و آرامش و عزت این سرزمین می‌دانند. #ایران_عزیز #فردای_انتخابات #حماسه_حضور #مشارکت_هرمی ✍@Dr_zdp53 https://eitaa.com/Dr_zdp53_Theology 1402/11/29

🔴 #قدرت_علمی کشور ایران در دیدگاه جهانی... ✍درحالی که در تمام جهان ایران عزیز یک کشور پیشرو در علم شناخته می شود یک عده از هموطن های ما جهت تحقیر ملت بزرگ ایران در کانال‌هایشان عکس آفتابه می گذارند و می گویند نهایت علم ما این است، پس ازخواندن این متن خودتان باید درباره این افراد قضاوت کنید روحیه ی خودتحقیری بزرگترین بلایی است که می تواند بر سر یک ملت بیاید. همه کسانی که دلشان برای ایران می تپد باید با این روحیه مبارزه کنند. یک ملت زمانی میتواند به اوج برسد که خود را باور کند و نا امیدی به هیچ عنوان راه حل خوبی نیست. 1⃣. سایت علمی #نیوساینتیست: ایران در بلندای رشد علمی جهان قرار دارد..👇👇 🔻Iran is top of the world in science growth | New Scientist https://www.newscientist.com/article/dn20291-iran-is-top-of-the-world-in-science-growth/ 🔷♦️🔶 2⃣. مقالات علمی و تحقیقاتیِ ایران به قدری دارای اهمیت بوده اند که گلوبال ریسرچ می نویسد: ایران یکی از مهمترین کشورهای جهان در تحقیقات علمی و تکنولوژی است...👇👇 🔻Iran as one of the world’s most important countries for scientific research and technology. https://www.globalresearch.ca/irans-scientific-diplomacy-can-the-world-unite-to-explore-the-universe-for-the-sake-of-science-or-is-it-just-a-dream/5514121 3⃣. ایران به تنهایی مسئول بیش از 40 درصد از پیشرفتهای علمی جهان اسلام است!👇👇 🔻More than 40% of scientific advancement in the Muslim world comes from Iran https://financialtribune.com/articles/people/241/iran-contributes-40-of-muslim-world-science 🔷♦️🔶 4⃣. ایران در جایگاه رتبه ی اول ارائه مقالات برتر در جهان اسلام قرار دارد! رشد ۴۱ درصدی ایران در ارائه ی مقالات برتر سبب شد تا ایران در جایگاه اول جهان اسلام در ارائه ی مقالات برتر علمی قرار گیرد.👇👇 🔻41% growth in Iran’s top articles: Iran places first in the region and Islamic worldAccording to the latest information released by ISI (Web of Science), the number of Iran’s top articles in 2016 has had 41% growth comparing to 2015. Therefore, Iran is in the first place in the region and Islamic world regarding the number of top articles. http://www.isc.gov.ir/Shownews.aspx?lan=en&n_code=1011 🔷♦️🔶 5⃣. ژورنال نیچر: ایران نمونه ی بارز کشوریست که پیشرفت چشمگیری را از طریق تمرکز بر روی تحقیق و آموزش بدست آورده است. علی رغم تحریم ها در ۲۷ سال گذشته تقریبا در همه ابعاد تحقیقاتی دانشمندان ایرانی، آخرین علوم پیشگام روز را تولید کرده اند.👇👇 🔻Iran is a good example of a country that has made considerable advances through focusing on education and training. Despite sanctions in almost all aspects of research during the past 27 years, Persian scientists have been producing cutting-edge science. http://www.nature.com/nature/journal/v441/n7096/full/441932d.html 🏫مدرسه علم و دین؛ نقد الحاد جدید @elmvadin https://eitaa.com/Dr_zdp53_Theology

💠 نشست هم اندیشی روشنگری و تبیینی با موضوع انتخابات 🔻به همراه جلسه پرسش و پاسخ 🔸زمان: سه شنبه ۱ اسفند ماه 🔸ساعت: بعد از نماز ظهر تا ساعت 14 🔹با حضور استاد بزرگوار سرکار خانم دکتر زهرا دلاوری پاریزی 🔸مکان: آمفی تئاتر طبقه همکف ساختمان شهید بهشتی https://eitaa.com/Dr_zdp53_Theology 🆔https://eitaa.com/momenat_tf

⭕️⭕️ توی چشم‌های خدا زل زدم که ازش بپرسم چرا؟؟؟ نگاهش خیلی مهربان بود.. خیلی.. 😭😭 @Dr_zdp53 ⭕️⭕️ ۱۴۰۲/۱۱/۳۰

⭕️⭕️ دبستانی بودم با پطروس آشنا شدم.. سال‌ها می‌گذرد، باز هم شهر منتظر همان "پسرکان است با انگشت خود".. ⭕️⭕️ @Dr_zdp53 ☝️☝️ ۱۴۰۲/۱/۱۲ #ایران_عزیز #مشارکت_هرمی

سلام و ارادت دوستان نورهانی عزیز این هفته پخش زنده ی صحیفه نخواهیم داشت ان شاءالله هفته ی اینده در خدمتتون هستیم. درضمن ان شاءالله از ماه مبارک رمضان هم هفته ای دوبار پخش زنده ی صحیفه ی سجادیه را با خانم دکتر زهرا دلاوری پاریزی ادامه خواهیم داد. یاعلی التماس دعا☺️🌱🦋

لینک کانال انتخاباتی ایران عزیز ما: https://eitaa.com/IRanazizema 📌📌 سلام و ادب. همراهان عزیز! کانال ایران عزیز ما برای دسترسی به محتوای گروه ایران عزیزما، ایجاد شد؛ زیرا عده‌ای از دوستان فرصت مطالعه چت‌ها و پرسش و پاسخ‌های اعضای گروه با یکدیگر را ندارند. با توجه به حجم پیام‌ها، سخنرانی اساتید و پاسخ سوالات لابه‌لای پیام‌ها می‌شود. 🔗لینک گروه شبهات انتخاباتی ایران عزیز ما با پاسخ‌گویی اساتید و لایو انتخاباتی: https://eitaa.com/joinchat/1256653505C4ebb4678d3 📌📌

"چله یاد" چهل، عدد خاصی است. خیلی از اهالی سلوک و معرفت، اعمال خود را بر اساس عدد چهل تنظیم می‌کنند، چله‌ی اخلاص برای جاری شدن حکمت از قلب به زبان، یا در واقع همان جوشش چشمه‌ی حکمت، چهل روز خواندن دعای عهد، اربعین امام حسین علیه السلام، چهل بار گفتن فلان ذکر برای فلان حاجت و .. شاید بر همین اساس همه‌ی مردم برای رفتگان خود چهلم می‌گیرند و در آگهی ترحیم می‌نویسند: " چهل روز از پر کشیدن غریبانه‌ی پدری مهربان، همسری وفادار، برادری دلسوز و پاسداری دلیر گذشت.‌ چهل روز است آسمان قم شاهد رفت و آمد فرشتگان به مکانی جدید در گلزار شهدای علی بن جعفر ره است. دیری است که سردر خانه‌ی مجازی وابستگان مردی، مزین به عکس سردار علی آقازاده نژاد است. چهل روز است که ما استادمان را با رفیق شهیدش می‌شناسیم. رفیقی که رفتنش پشت برادرانش را شکست، آن‌ها را عزادار کرد و تارهای سفید مو را در سر و صورتشان نمایان کرد..." بگذریم .. آری امروز چهلم شهید فداکار وطن، سرباز اسلام، یار جهانی مهدی فاطمه ارواحنا فداه است. خوشا به سعادتت شهید سعید، رفتنت مهر حیات طیبه را بر زندگی‌ات زد، این چگونه رفتن تو خط نوری شد برای خیلی‌ها که راه برايشان تاریک است. دل‌های زیادی از رفتنت سوخت، مادران زیادی یاد داغ‌های خود افتادند و زخم قلبشان تازه شد. چشم‌های زیادی در شهادتت گریست، فرزندان زیادی یاد باباهای شهیدشان افتادند، اما تو لبخندزنان و مستانه راه عروج در پیش گرفتی و به سوی آسمان شتافتی. رفتی که مشمول آیه مجاهدان و مصداق "ولا تحسبن الذین قتلوا ‌..." باشی و زنده‌ی جاودان گردی. درست است! ما فکر می‌کنیم تو رفتی، در حالی که تو ماندگار شدی و دائم الحیات..آب از سرچشمه‌ی جاودانگی نوشیدی و یک خنده‌ی از ته دل هم رویش. دیگر این لبخند رضایت الله به همه چیز می‌ارزد، حتی به گریه‌های طولانی و تمام نشدنی فرزندانت، به بی‌کسی همسر و سوزش جگر مادر و پدرت... آری شاید ما هم اگر طعم عسل و لب حوری و شراب بهشتی را می‌فهمیدیم یا توان درک شادی حقیقی رضوان الله را داشتیم مثل تو لحظه‌ای درنگ نمی‌کردیم. می‌رفتیم و مشتاقانه خود را به کام نیزه می‌دادیم تا از خونمان سیراب شود. جان را در مسیر بمب و گلوله سپر مردم غزه و حیفا می‌کردیم تا زودتر به وصال برسیم. علی‌جان! با همه‌ی خوشی‌های جاودانه‌ات، خانواده‌ات چهل روز از دیدن روی ماهت، صدای خنده‌ها و حضورت محرومند. مادرت تو را ندارد، همسرت ناامید از بازگشتن تو و بچه‌هایت سرد و خاموش شده‌اند. گویا گرد مرگ بر خانه‌ات پاشیده شده. شاید لازم باشد هر از گاهی از بهشت برایشان هدیه‌ای بفرستی، نوازششان کنی، نگاهت را به آنان بفهمانی و کنارشان باشی. آه زهراجان سکوت کن. زبان به دهان بگیر!! چه می‌گویی! به چه کسی درس خانواده‌داری می‌دهی!؟ به که الفبای معرفت می‌آموزی که خودش معلم وفا و مردانگی است. کسی که نه تنها خانواده خودش، بلکه دیگران و ناموس دیگران برایش مهم شد و او را تا سوریه کشاند، او که جان شیرینش را فدای حریم اهل بیت علیهم السلام کرد، نگذاشت پای سفیانی‌ها به مرقد حضرت عقیله باز شود. مردی که عاقلانه و با چشم باز عاشقی کرد. او یک مجنون بیناست، نه یک عاشق کور! زبان به دهان بگیر زهرا!! بگذار همان خون سرخ او، امضای پای گواهی اکمال ایمان و اتمام معرفتش باشد. بگذار سنگ قبر مطهرش، همان نشان معهود بین او و خانواده‌اش باشد، خانه امیدشان. همان‌جا که قرارهای عاشقانه‌ی پنج‌شنبه‌ها و جمعه‌هایشان برقرار است، دورهم می‌نشینند و با فاتحه و صلوات گعده‌شان را گرم می‌کنند. آه روزگار! چقدر دیر یادمان می‌اندازی حضور جسمانی آدم‌ها هم مهم است. بس که به روح پرداختیم از نعمت جسم هم فراموش کردیم، در حالی که هر دو با هم زیبا و مهم است. فیزیک بدن هر کسی که لمس و درک می‌شود، برای ما انسان‌های محسوسی، اثبات لطف الهی است، محبت منعم است. حضور هر کسی، چه خوب و چه بد خودش نعمتی است از نعمت‌های الهی.. نعمت وجود اولین و باشکوه‌ترین لطف الهی است به انسان و موجودات، آن‌هایی که مورد اراده و خواست الهی قرار گرفتند و پا به عرصه‌ی وجود گذاشتند. یاد همه‌ی رفتگان آسمانی بخیر #اربعین_شهید #تسلیت #یادمان #شهید_آقازاده‌نژاد زهرا دلاوری پاریزی ۱۴۰۲/۱۲/۴