بسم الله النصیر بوی خوشی می‌آید. بوی چوب‌های حرم مطهر رضوی علیه‌السلام در سالن شهید سلیمانی دانشگاه علوم اسلامی رضوی. بچه‌های تهران و قم و مشهد گرد هم آمده‌اند، همان مثلث تاثیرگذار منطقه‌ای مهم ایران، در هوای امام رضا علیه السلام نفس می‌کشیم و طراوت این حس خوب را قرار است تا مدتی درون خودمان ذخیره کنیم. خانم دکتر ابراهیمی، دکتر مینایی پور، دکتر جلالی و تعداد دیگری از دوستان عزیزتر از جانم را از فعالان حوزه فرهنگ، کمی از قبل‌تر می‌شناسم. کلاس با کلام خدا و شور و هیجان ما شروع می‌شود، گرچه مسیر طولانی و بیداری شب سعی می‌کند کمی از انرژی دوره بکاهد، اما اهمیت دوره، اهمیت هدف و پرباری درس اساتید آن را جبران می‌کند. استاد واعظ موسوی با یک شادابی و فعالیت خاصی، لبخند را روی لب‌های ما می‌نشاند، مبحث خانواده به عنوان کوچک‌ترین واحد جامعه گل مباحث دوره است که با تشنگی و عطش برای ادامه کلاس تمام می‌شود. برای ناهار مفصل دانشگاه به طبقه پایین می‌رویم و سپس برای کلاس عصر با راهبری خانم دکتر شهابی. چای عصر را ننوشیده بودیم و کلاس ما را به نقطه خوابمان نزدیک می‌کرد، که انرژی بالای استاد انفجاری در ذهن و روح ما ایجاد کرد. اهمیت مدیریت هیجان در راستای پایدارسازی خانواده هم، همچنان ما را سرپا نگاه داشت.. کلاس را به قصد صبح روز بعد ترک کردیم که باز ساعت ۸ شود و در بارگاه هشتمین ستاره آسمان هدایت، یک روز پربار دیگر را شروع کنیم.. السلام علیک یا علی بن موسی الرضا، علیک آلاف التحیه و الثناء.. #حرم_مطهر #سفیران_فرهنگی #سازمان_فرهنگ ✍@Dr_zdp53 ۱۴۰۳/۰۷/۲۶