✅#ترجمه_صفحه_419_قرآن_کریم
7 - و [یاد کن] هنگامی را که از پیامبران پیمان گرفتیم و از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم، و از [همه] آنان پیمانی استوار گرفتیم [که در تکلیف رسالت کوتاهی نکنند]
8 - تا [خدا] راستگویان را از صدقشان سؤال کند، و برای کافران عذابی دردناک آماده کرده است
9 - ای کسانی که ایمان آوردهاید! نعمت خدا بر خودتان را یاد کنید، آنگاه که شما را لشکرهایی [در بدر] آمدند، پس بر سر آنان تندبادی و لشکرهایی که آنها را نمیدیدید فرستادیم، و خدا به آنچه میکنید ناظر است
10 - [یاد کنید] آنگاه که از بالا و پایین [شهر] تان بر شما تاختند، و آنگاه که چشمها خیره شد و جانها به گلوگاه رسید و به خدا گمانهای گوناگون میبردید
11 - آن جا بود که مؤمنان امتحان شدند و سخت تکان خوردند
12 - و هنگامی که منافقان و کسانی که در دلهایشان بیماری است میگفتند: خدا و فرستادهاش جز فریب به ما وعده ندادند
13 - و آنگاه که گروهی از آنان گفتند: ای مردم مدینه! دیگر برای شما جای ماندن نیست، پس [از جبهه] برگردید و گروهی از آنها از پیامبر اجازه میخواستند و میگفتند: خانههای ما بیحفاظ است، در حالی که بیحفاظ نبود و جز فرار قصدی نداشتند
14 - و اگر از اطراف [مدینه به وسیله کفار] مورد هجوم واقع میشدند، سپس از آنها فتنهگری [و بازگشت به شرک] خواسته میشد، حتما آن را میپذیرفتند، و جز اندک زمانی در آن درنگ نمیکردند
15 - در حالی که آنها پیش از این با خدا پیمان بسته بودند که پشت [به دشمن] نکنند، و پیمان خدا همواره بازخواست شدنی است.