⚫️ خواصی که دیر عمل کردند! ✔️ سلیمان ابن صرد خزاعی"، "مسیب ابن نجبه فزاری" و "عبدالله ابن وال تیمی" از سرداران بزرگ شیعه‌ی امیرالمومنین(ع) بودند. ▪️ سلیمان در جنگ جمل حضرت را یاری نکرد. همین آقا در ماجرای صلح امام حسن، به حضرت گفت مذل المومنین. 🔺 اینها یک زمانی از امام زمانشان عقب می افتادند و یک زمانی جلو بودند. 🔺 مسیب و سلیمان از اولین امضا کنندگان نامه به امام حسین بودند. اما وقتی ابن زیاد فضای کوفه را بهم می‌ریزد جا می‌زنند. #استاد_رجبی_دوانی #علی_ریاحی_پور 📡به خانواده بزرگ #انقلابیون_بوشهر بپیوندید 🇮🇷 #انقلابیون_بوشهر اینجاست 👇👇 https://b2n.ir/u58396

⭕️ آقای رئیس! جهش سیاسی هزینه دادن می خواهد! 🔸وقتی صفحات تاریخ را ورق می زنیم، هرکجا تبلوری از جریان سازی سیاسی،گفتمان سازی سیاسی،جهش و تحول سیاسی می بینیم،پای یک هزینه دادنی در میان است. هزینه هایی که گاهی جانی و گاهی آبرویی و حیثیتی بوده است. از صدر اسلام تا مشروطه، از مشروطه تا انقلاب اسلامی،از دوران نهضت تا نظام، از دوره اصلاحات تا اعتدال و امروز در دوران قوای انقلابی! تحول و تغییر سیاسی از دل هر چه بیرون بیاید از مجرای عافیت طلبی، محافظه کاری و مسامحه با جریانات غیرانقلابی درنمی‌آید. 🔸اگر حکومت علی(ع) برای همیشه در تاریخ ماندگار شد و امروز از آن به عنوان یک الگو نام می بریم علت چه بود؟علی(ع) یک مدل حکومت داری را از خود به یادگار گذاشت. مدلی که در آن پافشاری بر موضع حق یک راهبرد اصولی و مبنایی فهم می شود، حتی به قیمت از دست دادن جان و شهادت در محراب مسجد. او میتوانست به این و آن سیاسی، باج سیاسی بدهد و حق را ناحق کند که چند صباحی بیشتر بر صندلی تکیه بزند، اما برای او تاریخ، تحول، رشد و تغییر نظم سیاسی موجود مهم بود و هزینه اش را هم پرداخت. 🔸چرا عاشورا و گفتمان حسینی قرنها بر دلها حکومت میکند؟ چون حادثه عاشورا تراژدیک بود؟چون سبوعیت یزیدیان بالا بود؟ مگر همین وحشی گری و کشت و کشتار را در واقعه قیام توابین و یا حادثه دردناک حره شاهد نبودیم؟ همان حره ای که سه روز جان و مال و ناموس مسلمین بر لشکریان حلال شد! واقعا چرا؟ چرا حسین بن علی(ع) یک گفتمان فراگیر جهانی را کلید زد؟چون در وقت لازم هزینه ای حداکثری مبتنی بر پافشاری بر موضع حق را پرداخت کرد. 🔸در تاریخ معاصر خودمان به کرات می توان نمونه هایی را مثال زد. افراد و جریاناتی که با هزینه دادنها و ندادن هایشان تاریخی را رقم زدند. به راستی اگر امثال شیخ فضل الله نوری ها به دار آویخته نمی شدند و هزینه ای ولو جانی پرداخته نمی شد چگونه باید انحراف مشروطه از مسیر اصلی اش در تاریخ ثبت می گشت؟آیا اگر مصدق همچون آیت الله کاشانی می ایستاد و حاضر بود مثل شهدای قیام 30 تیر و فدائیان اسلام هزینه بدهد،نهضت ملی شدن صنعت نفت به آن عاقبت دچار می شد؟ اگر نبود مقاومت و صبر حضرت امام بر سختی های دوران زندان،تبعید و شهادت فرزند و... و از طرف دیگر اگر نبود هزینه های شگرفی که خانواده های شهدا و مبارزین انقلابی زیر شکنجه های ساواک دادند،آیا انقلاب فجر خود را میدید؟ 🔸امام در ماجرای عزل حاصل عمر خویش یعنی منتظری هزینه داد،امام در ماجرای جام زهر هزینه داد، امام در ماجرای حذف همیشگی نهضت آزادی و حکم ارتداد جبهه ملی هزینه داد، امام در ماجرای عزل بنی صدر و قیام مسلحانه ای که بازتاب آن عزل بود به قیمت ترور و شهادت هزاران نفر هزینه داد، امام در ماجرای اعدام های 67 هزینه داد اما؛ اما با هرکدام از این هزینه ها یک گفتمان عمومی را شکل داد، یک جریان سیاسی و تاریخی را ساخت، فرهنگی سیاسی جامعه را رشد داد. دیالمه و آیت هزینه زبان سرخ شان را دادند و به خون غلتیدند اما جریانی را در تاریخ رسوا کردند، لاجوردی ترور شد اما هنوز که هنوز است حداقل وصیت نامه اش برملاکننده چهره نفاق داخلی است. 🔸علامه مصباح نمونه اتم و اکمل یک چهره هزینه داده سیاسی است. مبارزی نستوه که سالها مقابل هجمه همه جانبه جریانات تجدید نظر طلبی که آمده بودند تیشه به ریشه همه باورها و اصول و آرمان‌های دینی و انقلابی بزنند ایستاد و یک تنه این سیل تهاجم اندیشه ای و فکری را پس زد. او هزینه داد. فحش خورد.توهین شنید.کاریکاتور تمساح در رورنامه کشیدند و تمسخرش کردند،به او لقب تئوریسین خشونت دادند و به صفاتی چون چماق دار، خشونت طلب و مرتجع آراییدنش. او ایستاد و به تعبیر خودش با این فحش‌ها، فحش درمانی کرد.او خالق و راهبر یک فکر و ایده فکری سیاسی شد و جهشی سیاسی را رقم زد. 🔸در قصه پُرغصه برجام اگر نبودند خواص صدیقی که بلند داد بزنند پادشاه لخت است، اگر نبود مدیریت داهیانه رهبری در کوران مذاکرات برجامی و هدایت فکری مردم آیا این رشد سیاسی فعلی رخ می داد؟رهبری و جریان انقلابی هزینه دادند، انواع و اقسام فحش هارا از جماعت کدخدا پرست شنیدند و کمر خم نکردند، چرا؟چون به درستی این مسیر باور داشتند. چون راه گفتمان سازی سیاسی را از همین هزینه دادن‌ها می دانستند.عین همین موارد را می شود در اتفاقات فتنه 88 و فتنه سال گذشته و عملکرد خواص مخلص و هزینه بده انقلابی ردیابی کرد.اما الغرض. 🔸غرض آنکه ای کاش جناب رئیسی و وحیدی هم هزینه می دادند. هزینه ای که قطعا به رشد فرهنگ سیاسی ما کمک می کرد. هزینه ای که موضع حق را تثبیت و جریان نفاق را برملا می‌کرد. امروز کشور به یک جهش سیاسی نیاز دارد. لازمه این جهش نترسیدن از پرداخت هزینه سیاسی است. دولت مردمی، مردم و حزب الله را پشت سر خود دارد، دیگر چه باک از کاسبان و دوزیست واران سیاسی. #علی_ریاحی_پور https://b2n.ir/u58

⭕ از شانگهای و بریکس تا کنفرانس تهران 🔹این روزها وقتی قدرت و تاثیرگذاری های بین المللی جمهوری اسلامی ایران را از ماجرای جنگ جهانی سوم در سوریه و جنگ جهانی چهارم در اوکراین تا پیوستن به سازمان شانگهای و بریکس را می بینم، وقتی دیدار های عزت مندانه رئیس جمهور با مقامات عالی کشورهای مختلف دنیا و سخنان مقتدرانه اش در مجامع گوناگون جهانی را به نظاره می نشینم؛ ناخودآگاه به یاد کنفرانس تهران می افتم. کنفرانسی که در دوران خفت بار دیپلماسی التماسی پهلوی دوم و جوانی شخص محمد رضا پهلوی برگزار شد. 🔹کنفرانس تهران در ششم آذر سال ۱۳۲۲ و در اواخر جنگ جهانی دوم، بدون اطلاع مقامات ایرانی در سفارت شوروی و با حضور استالین، چرچیل و روزولت در تهران برگزار شد. در این سال‎ها متفقین ایران را اشغال کرده بودند و سرنوشت ایران کاملا به دست این قدرت‎ها بود. 🔹 با وجود آنکه واشنگتن و لندن، پیشنهاد مسکو را برای تشکیل اجلاس رهبران آمریکا، انگلیس و شوروی در تهران پذیرفته بودند ولی به هیچ وجه دولت ایران را در جریان تصمیم خود برای تشکیل کنفرانس در تهران قرار ندادند و حتی از مذاکرات خود در کنفرانس نیز خبری به مسوولان ایرانی داده نشد. تنها در روز ورود رهبران متفقین، علی سهیلی نخست‌وزیر وقت ایران در جریان سفر این سه قرار داده شد. 🔹محمدرضا پهلوی درباره قدرت انگلیس و روسیه در این سال‌ها در کتاب خود یعنی کتاب پاسخ به تاریخ می‏نویسد: «در زمان جنگ، انتخابات ایران به این صورت انجام می‌گرفت که مثلا صبح مستشار سفارت انگلیس با لیستی حاوی ۸۰ نامزد نمایندگی مجلس به دیدار نخست وزیر می‌رفت و بعد از ظهر همان روز کاردار سفارت شوروی نام ۱۲ نفر از نمایندگان مورد نظر خود را به نخست وزیر می‌داد.» 🔹در کنفرانس تهران تنها استالین به دیدار محمدرضا شاه رفت و شاه مجبور شد برای دیدار با روزولت و چرچیل- برخلاف رسوم دیپلماتیک- به سفارت روسیه برود. در جریان کنفرانس، چرچیل و روزولت حاضر نشدند به دیدار شاه بروند و با وی تنها در محل سفارت دیدار کردند. دیدار استالین با شاه در کاخ مرمر نیز با تلاش و خواهش یکی از اطرافیان شاه به نام احمدعلی سپهر (مورخ‌الدوله) از مسوولان سفارت شوروی صورت گرفت. 🔹 محمد رضا آن روزهای تلخ و خفت بار را اینگونه روایت می کند: «کنفرانس تهران مرا با دو غول دیگر تاریخ معاصر، یعنی استالین و روزولت روبرو ساخت. سومی یعنی چرچیل را قبلاً دیده بودم. مایلم به این نکته اشاره کنم که از سه شرکت کننده در کنفرانس، استالین تنها کسی بود که به دیدار من آمد و تشریفات مربوط به رئیس دولت میزبان را رعایت نمود. ولی برای ملاقات با آقای روزولت و آقای چرچیل، من ناچار به سفارت روس رفتم.» 🔹امروز اما جمهوری اسلامی در دوران اوج اقتدار سیاسی و بین المللی است. امروز ایران اسلامی محترم و موثر است. معادلات و منازعات منطقه ای بدون نظر، حضور و همراهی او حل و فصل نمی شود. امروز قطب های قدرت جهانی و منطقه ای خواهان روابط گسترده، راهبردی و همه جانبه با جمهوری اسلامی هستند و تک به تک خواستار برنامه دیدار با رئیس جمهور ایران و سفر به جمهوری اسلامی و انعقاد سندهای راهبردی هستند. این اقتدار شکل نمی گرفت مگر در سایه گفتمان عزت، استقلال و مقاومت فعال و نه ذلت، وابستگی و انفعال و دریوزگی سیاسی. #علی_ریاحی_پور 📡به خانواده بزرگ #انقلابیون_بوشهر بپیوندید 🇮🇷 #انقلابیون_بوشهر اینجاست 👇👇 https://b2n.ir/u58396

⭕ عاشورا و اربعینی تهی از عدالتخواهی! 💢جریان عدالت خواهی برآمده از مطالبه رهبری است. کسانی که با عدالت خواهی مخالفند و با انگ های مختلف درصدد به انزوا کشاندن آن هستند به این دلیل است که می دانند عدالت خواهی، ذوالفقاری است که بر هیچ کس رحم نمی کند. بله اندک کسانی هم هستند که از آن سوء استفاده می کنند اما آیا این مجوّز می شود #عدالت_خواهی را تهدید به حساب بیاوریم و یا مانند برخی از حضرات معمم و یا مکلا، به جنگ آن برویم؟! 💢 پس اگر اینگونه است، باید به جنگ اسلام هم برویم. چون کم نیستند انسان های مقدس مآب و تجددمآب که از اسلام در طول تاریخ سوء استفاده ها کردند. با آن سرها بریدند و پادشاهی کردند. عاشورا هم اینگونه است. ❇️ آیا حتی یک لحظه هم به خود اجازه می دهیم درباره عاشورا با چشم #تهدید بنگریم؟! اگر به عاشورا نمی شود اینگونه نگاه کرد به حقیقتی که حسین (ع) به خاطرش قیام کرد یعنی #عدالت_خواهی (امر به معروف و نهی از منکر به هدف براندازی ظلم) که مغز و جوهره عاشوراست به طریق اولی نمی توان آن گونه نگریست. ❇️ بماند که مسئله امروز عدالت خواهی نوعا سوء استفاده یا عدم سوء استفاده از آن نیست بلکه دعوا بر سر #اولویت_دار_بودن و یا نبودن آن است. قبل از انقلاب برای #متحجران اگر عدالت خواهی در کنار معنویت خواهی اولویت نداشت امروز هم برای #نو_متحجرانی که به اسم امام و رهبری، کنشگر سیاسی و اجتماعی هستند عدالت خواهی اولویت ندارد. ❇️ #اربعین و #عاشورا و امام آنها نیز خالی از عدالت خواهی است. تجلّی عاشورا در چشم این جماعت تنها به نماز ظهرش هست که حسین زیر تیر دشمن اقامه کرد. اما مگر سپاه دشمن اقامه نکرد؟! او هم اقامه کرد منتها قدری راحت تر. بله حسین نمازی اقامه کرد که از دلش ایّاک نعبد و ایّاک نستعین بیرون می آمد. یعنی نفی عبودیت غیر خدا. پس به جنگ «ضالّین» و «مغضوبین» رفت تا خیلی از چیزها و کسانی که در جای خودش نبودند بر سر جایشان بنشاند. #علی_ریاحی_پور 📡به خانواده بزرگ #انقلابیون_بوشهر بپیوندید 🇮🇷 #انقلابیون_بوشهر اینجاست 👇👇 https://b2n.ir/u58396

⭕️ فقط داش‌مشتی‌ها و معمولی ها موندن! 🔹جای جای تاریخ اسلام و انقلاب را که ورق می زنیم، می بینیم که این توده های مختلف مردمی، مستضعفین، پابرهنگان و همان به قول خودمان « معمولی ها» بودند که نگذاشته اند پایه های ستون دین خدا متزلزل و ولی خدا تنها شود. خط شکن های خط مقدم مبارزه با کفر و شرک و نفاق نه آن سر به سجود گذاشته های صف اول نشین بلکه سربازان بی ادعایی بوده اند که تصمیم گرفته فقط با یکنفر معامله کنند؛ خدا. همان که فرمود:«إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدامَكُم.» 🔹از صدر اسلام تا به امروز بار مبارزه به دوش کسانی است که بی هیچ چشم داشتی پیمان خون بسته اند. روزی با محمد (ص) و روزی دیگر با خمینی. از یاسر و سمیه تا طیب حاج رضایی و شاهرخ ضرغام. از جون و وهب تا مصطفی صدرزاده و ابراهیم هادی. این خط در همیشه تاریخ امتداد داشته است. 🔹مگر نه این است که اسلام را خون شهدای کربلا زنده کرد. یعنی خون جون، غلام ابی‌عبدالله که در تاریخ آمده است بدنش بوی ناخوش می داد یا خون وهب مسیحی که در عمرش یک رکعت نماز نخوانده بود و سر از تنش جدا کردند. خون اینان کاری کرد که خون بسیاری از بزرگان وقت شیعه و علما، یارای انجام دادنش را نداشت. 🔹در ایام یوم الله 9دی به سر می بریم. فتنه 88 را هم همین معمولی ها جمع کردند. مگر غیر از این است؟ در زمانه ای که اصلاح طلبان مدعی خط امام تیشه به ریشه نظام می زدند و بزرگشان با نامه بی سلام و والسلام شعله های این آتش را بر می افروخت و برخی مدعیان اصولگرایی با سکوت خائنانه شان دشمن قداره به دست را تقویت می کردند، امثال غلام کبیری ها و ستاری ها و ذوالعلی ها کف خیابان های تهران با خون خود سند رسوایی سران فتنه را امضا کردند. همان گمنام هایی که در کوران فتنه در هشت ماه نبرد خیابانی ابدان عزیزشان زخم برداشت و چند سال بعد بر اساس همان زخم ها در جبهه شامات پیکرشان شناسایی شد. رسول خلیلی را می گویم. 🔹9دی بغض فروخفته آدمهای «معمولی» بود که سالها خیانت «خود خاص پندار ها» را دیده بودند. معمولی ها فرزندان خود را یکی یکی و دوتا دوتا تقدیم انقلاب می کردند و خاص ها آقازاده های خود را راهی کشورهای خارجی برای تحصیل یا راهی نشستن به پشت میزهای مدیریتی می کردند. 🔹معمولی ها زبانشان در دفاع از خمینی و خامنه ای هیچ وقت لکنت نداشت اما خاص ها همیشه چرتکه انداختند تا حرف بزنند، معمولی ها همیشه خود را بدهکار می دانند و خاص ها همیشه خود را طلبکار و در پی آنند که سهم خود را از سفره انقلاب بردارند. معمولی ها سینه خود را محل اصابت تیرهای های زهرآگین خناسان می کنند تا امامشان آسیب نبیند و خاص ولی را سپر می کنند تا به نان و مال و زندگی شان خدای نکرده خدشه ای وارد نشود. خدایا مارو با معمولی ها محشور کن. 🔹 امام هم نگران بود که بزرگی و عظمت معمولی ها در میانه قیل و قال خاص ها گُم شود فلذا به سید حمید روحانی گفت باید انقلاب را از گفتار و رفتار اینان روایت کرد و نه مشتی اشباح الرجال که جز سر و صدا و خدم و حشم چیزی در آستین ندارند: «اگر شما می توانستید تاریخ را مستند به صدا و فیلم حاوی مطالب گوناگون انقلاب از زبان‏‎ ‎‏توده های مردم رنجدیده کنید، کاری خوب و شایسته در تاریخ ایران نموده اید. باید‏‎ ‎‏پایه های تاریخ انقلاب اسلامی ما چون خود انقلاب بر دوش پابرهنگان مغضوب قدرتها‏‎ ‎‏و ابرقدرتها باشد.‏» 🔹 گروه خونی خیلی از مدعیان و بزرگان اسمی اسلام و انقلاب از دیرباز به قیام و جنگ و جهاد نمی خورد و بار نهضت همواره روی دوش کسان دیگری بوده است. به قول حاج آقای مجتهدی تهرانی: "شب عاشورا، پهلوان‌ها و داش مشتی‌ها دور امام ماندند، مقدس‌ مآب ها استخاره کردند بد آمد رفتند." #علی_ریاحی_پور به خانواده بزرگ #انقلابیون_بوشهر بپیوندید 👇👇👇 🌐کانال واتساپی1️⃣ https://chat.whatsapp.com/DHwkUfkF1XB1AZOnESxnAJ 🌐 کانال واتساپی4️⃣ https://chat.whatsapp.com/BAbOvwRomf57mtaTUF4qpK 🌐گروه ازاد واتساپی5️⃣ https://chat.whatsapp.com/D3LzUuE8fHE2bI3Tz7a8yd 🇮🇷کانال ایتا: https://eitaa.com/ENGHLABun

⭕ بازخوانی دو هشدار مهم امام و رهبرانقلاب خطاب به آقایان علما! 🔺 یکی از خبرهایی که در هفته گذشته فضای رسانه ای کشور را به خود مشغول ساخت و مباحث مختلفی حول آن شکل گرفت، اخباری بود که در ارتباط با فعالیت های اقتصادی یکی از ائمه جمعه کشور مخابره شد. در این نوشتار قضاوتی در ارتباط با درست یا غلط بودن ادعاهای مربوطه ندارم و امیدوارم حداقل این ماجرا به عاقبت ماجراهای متعدد دیگری که هنوز در افکار عمومی پرونده اش باز است دچار نشود و تنویر افکار عمومی به نحو احسن انجام شود خصوصا از آن جهت که سوژه مطرح، ارتباط مستقیم با دستگاه ولایت پیدا می کند. اما از این اتفاق و موارد شبیه به آن باید عبرت های لازم اخذ و برخی اصول دوباره بازخوانی شود که در اینجا به دو مورد از هشدار هایی که رهبران انقلاب به آقایان علما داده اند می پردازیم. 🔺مسأله نفوذ در بیوت علما و اعتماد های حداکثری برخی آقایان علما به اطرافیان، بستگان و فرزندان خویش و تاثیر پذیرفتن از آرا، افکار و پخت و پز های آنان یک واقعیت غیرقابل انکار در طول تاریخ انقلاب است. بخشی از این آسیب بر می گردد به ساختار سنتی بیوت علما. به طور معمول به علت سر شلوغی های فراوانی که برخی علما دارند، چند نفری را به عنوان امین می گمارند و از کانال آنان در جریان مسائل، مشکلات و موضوعات مختلف قرار می‌گیرند و یا به تعبیر بهتر کانالیزه می شوند. بخش دیگری از این آسیب مربوط به شخصیت برخی آقایان است. شخصیت هایی که دچار نوعی ساده لوحی سیاسی و اجتماعی هستند و تشخیص و اطلاعات لازم در موضوعات مختلف را ندارند، سریعا از این ساده دلی آنان حداکثر سواستفاده صورت می گیرد. نمونه های متعددی را می توان مثال زد. 🔺 امام که این مشکل و معضل را به کرات در برخی آقایان دیده بود در نامه ای خطاب به منتخبان مجلس خبرگان دست روی این موضوع گذاشته و آقایان را از انتخاب برخی اصحاب نفوذی و مسأله دار زنهار داده و هشداری تاریخی می دهد. بغیر از علما که متصل به نهاد دین و روحانیت هستند تمامی خواص حکومت دینی باید این توصیه امام را نصب العین خود قرار دهند تا از گزند اطرافیان سودجو در امان بمانند. بخوانید. 🔺 «شما كه خود پيروان اصحاب وحی و اولياء عظيم‌الشأن مي‌دانيد و بحمدالله هستيد، خود را جز خدمتگزار به ملت‌هاي ستمديده ندانيد و بايد بدانيد كه تبهكاران و جنايت‌ پيشگان بيش از هر كس چشم طمع به شما دوخته‌اند و با اشخاص منحرف نفوذي در بيوت شما با چهره‌هاي صددرصداسلامي و انقلابي ممكن است خداي نخواسته فاجعه ببار آورند و با يك عمل انحرافی نظام را به انحراف كشانند و بادست شما به اسلام و جمهوري اسلامي سيلي زنند. الله الله در انتخاب اصحاب خود، الله الله در تعجيل تصميم‌گيري خصوصاً در امور مهمه و بايد بدانيد و مي‌دانيد كه انسان از اشتباه و خطا مأمون نيست. به مجرد احراز اشتباه و خطا از آن برگرديد و اقرار به خطا كنيد، كه آن كمال انساني است، توجيه و پافشاري در امر خطا، نقص و از شيطان است. در امور مهمه با كارشناسان مشورت كنيد و جانب احتياط را مراعات نماييد.» 🔺ائمه جمعه و علما به علت جایگاه مهم و تاثیرگذاری که دارند همواره مورد طمع اصحاب قدرت و ثروت بوده اند. همواره کسانی بوده اند که به طرق مختلف در پی آلوده کردن دامان این عزیزان به مسائل اقتصادی هستند تا خود به آلاف و الوفی برسند. کارهای اقتصادی چون دارای ریزه کاری ها و مراقبتها و حساسیت های فراوان است بیشترین خطر را برای علما دارد. به این معنا که در این مسیر اگر آنان دچار کوچک ترین لغزش و شائبه ای بشوند علاوه برآنکه آبروی خود و روحانیت را برده اند، آبروی اسلام و انقلاب و همه چیز را به یغما برده و باعث ناامیدی و بدبینی افکار عمومی نسبت به اسلام و انقلاب و... می شوند. فلذا از این جهت است که رهبری تمامی بستگان و فرزندان خود را از حضور در فعالیت های اقتصادی منع کرده اند. 🔺از این رو ایشان ائمه جمعه که نمایندگان خود در سراسر کشور هستند را از حضور در فعالیت های اقتصادی باز می دارد. ایشان می داند چه مفاسد بزرگی در این عرصه مترتب است بر ورود و درگیر شدن آقایان با دنیای پر زرق و برق اقتصادی. ایشان در دیدار سال گذشته خود با ائمه جمعه به صراحت این خطر را به آنان گوشزد کردند. بخوانید. 🔺یک نکته‌ی دیگر و تذکر دیگری که بنده بارها قبلاً هم گفته‌ام این را، این است که از ورود در فعالیتهای اقتصادی اجتناب کنید؛ اینکه امام‌جمعه به این مناسبت که «نماز جمعه‌ی ‌ما به پول احتیاج دارد، به درآمد احتیاج دارد، درآمدی نداریم»، پس بایستی مثلا فلان فعالیت اقتصادی را داشته باشد، فکر درستی نیست. بعضی از آقایان محترم ائمّه‌ی جمعه وارد فعالیت اقتصادی شدند و بلد نبودند، شکست خوردند، دیگران سوء استفاده کردند،‌ وزر و وبالش به گردن نظام ماند، بعضی‌ها هنوز هم ادامه دارد! مطلقا وارد مسائل اقتصادی نشوید.» #علی_ریاحی_پور https://eitaa.com/ENG

⭕ عاقبت بخیری سیاسی! 🔹در طول تاریخ صدر اسلام و انقلاب اسلامی افراد متعددی را می بینیم که بعد از سالها مجاهدت و هزینه دادن پای آرمان‌های دینی و انقلابی، در آخر عاقبت بخیر نگشته و دچار التقاط و انحراف شدند. بزرگانی که روزگاری شکنجه ها دیده و زجر ها کشیدند. انقلابیون سابقی که امروز مایه عبرت انقلابیون جوان بوده و اسیر خودخواهی ها و هواهای نفسانی خویش هستند. در این شبهای عزیز برای عاقبت بخیری سیاسی خودمان دعا کنیم. دعا کنیم که الگویی برای نسل های بعدی باشیم و نه عبرت. دعا کنیم در این مسیر ثابت قدم مانده و عاقبت مان ختم به رستگاری و شهادت شود. 🔹 زبیر یکی از نمونه های مهم عاقبت به شری در تاریخ صدر اسلام است. آری به تعبیر رهبری حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است. «این زبیر کسی بود که در زمان پیامبر، جزو شخصیتها و برجسته‌ها و پسر عمّه پیامبر و نزدیک به آن حضرت بود. حتّی بعد از دوران پیامبر هم جزو کسانی بود که برای دفاع از امیرالمؤمنین، به سقیفه اعتراض کرد. بله؛ «حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است»! خدا عاقبت همه‌مان را به خیر کند. گاهی اوقات دنیا طلبی، اوضاع گوناگون و جلوه‌های دنیا، آن‌چنان اثرهایی میگذارد، آن چنان تغییرهایی در برخی از شخصیتها به‌وجود میآورد که انسان نسبت به خواص هم گاهی اوقات دچار اشکال میشود؛ چه برسد برای مردم عامی.» 🔹«شما باید بدانید طلحه و زبیر مردمان کوچکی نبودند. جناب زبیر سوابقی درخشان دارد که نظیر آن را کمتر کسی از اصحاب امیرالمؤمنین داشت. بعد از به خلافت رسیدن جناب ابیبکر، در همان روزهای اول، پای منبر ابیبکر چند نفر از صحابه بلند شدند، اظهار مخالفت کردند، گفتند: حق با شما نیست؛ حق با علی بن ‌ابی طالب است. اسم این اشخاص در تاریخ ثبت است. اینها چیزهائی نیست که شیعه نقل کرده باشد؛ نه، این در همه‌ی کتب تواریخ ذکر شده است. یکی از آن اشخاصی که پای منبر جناب ابیبکر بلند شد و از حق امیرالمؤمنین دفاع کرد، زبیر است. این سابقه‌ی زبیر است. مابین آن روز و روزی که زبیر روی امیرالمؤمنین شمشیر کشید، فاصله بیست و پنج سال است.» 🔹 عاقبت بسیاری از چهره ها مقابل چشمانمان است. از آن شیخ مغروق در استخر فرح و آن دیگری که حاصل عمر امام بود و امام از آنکه در قعر جهنم نسوزد انذارش می داد تا آن مرد بهاری که غرور و تکبر امانش نداد و به وادی انحراف افتاد؛ چه بسیار کسانی که تا پای پیاده شدن امام از هواپیما کنارش بودند اما روزها و سالها بعد مقابل امام و خط امام ایستادند( منتظری، سازگارا، بنی صدر، خاتمی، روحانی، قطب زاده، یزدی، موسوی خوئینی ها، غفاری، محتشمی پور و حسین خمینی) روایت رهبری را ببینید:«بعضیها با امام از پاریس تو هواپیما بودند و آمدند ایران؛ اما در زمان امام به خاطر خیانت اعدام شدند! بعضیها از دورانی که امام در نجف بود و بعد که به پاریس رفت، با ایشان ارتباط داشتند، در اول انقلاب هم مورد توجه امام قرار گرفتند؛ اما بعد رفتار اینها،موضعگیریهای اینها موجب شد که امام اینها را طرد کرد،از خودش دور کرد. میزان، وضعی است که امروز بنده دارم. اگر خدای نکرده نفس اماره و شیطان، راه را در مقابل من منحرف کردند، قضاوت چیز دیگری خواهد بود.» 🔹کنشگری و فعالیت سیاسی بدون تهذیب نفس و خودنگهداری ره به ترکستان خواهد برد. لحظه به لحظه، روز به روز باید مراقبه داشت. اگر این مهم نباشد بلاشک روزی در يک بزنگاه رفوزه خواهی شد و آن روز، روز شروع پایان توست. 🔹هشدار تاریخی رهبر انقلاب را بخوانید:«نکته‌‌‌‌‌ی دیگری که فعالان سیاسی، مسئولان، صاحبان قدرت، صاحبان مسئولیتهای گوناگون و متنفذین بشدت بایستی مراقب آن باشند، مسئله‌‌‌‌‌ی انحراف و فسادپذیری شخصی است؛ همه‌‌‌‌‌مان باید مراقبت کنیم. انسانها در معرض فسادند، در معرض انحرافند. گاهی لغزشهای کوچک، انسان را به لغزشهای بزرگ و بزرگتر و گاهی به پرتاپ شدن در اعماق دره‌‌‌‌‌هائی منتهی میکند؛ خیلی باید مراقب بود. لغزشها انسان را فاسد میکند. این فساد، به انحراف در عمل و گاهی به انحراف در عقیده منتهی میشود. این هم بمرور پیش می‌آید؛ دفعتاً پیش نمی‌آید که ما فکر کنیم یک نفری شب مؤمن میخوابد، صبح منافق از خواب بیدار میشود؛ نه، بتدریج و ذره ذره پیش می‌آید. این، علاجش هم مراقبت از خود است. مراقبت از خود هم یعنی همین تقوا. بنابراین علاجش تقواست. مراقب خودمان باشیم. از یکدیگر مراقبت کنیم، برای اینکه دچار نشویم. مردم مسئولین را موعظه کنند، نصیحت کنند، بنویسند برای آنها، بگویند برای آنها، پیغام بدهند تا مبادا دچار لغزش بشوند. خطرات لغزش مسئولین هم برای نظام، برای کشور و برای مردم بیشتر است. انسان گاهی در بعضی از حرفها، در بعضی از اقدامها نشانه‌‌‌‌‌های یک چنین انحرافی را انسان مشاهده میکند. به خدا باید پناه برد، از خدا باید کمک خواست.» #علی_ریاحی_پور 🇮🇷خانواده بزرگ #انقلابیون_بوشهر 👇👇👇 https://eitaa.com/ENG