#پاسخ_به_شبهه اولا، چه کسی گفته حضرت در میان مردم فاقد محبوبیت بوده؟! اگر حضرت فاقد محبوبیت و مقبولیت بود اساساً چرا مردم به خانه وی هجوم برده و تمنای بیعت داشتند؟ چرا آنقدر مردم برای بیعت هجوم بردند که خود حضرت فرمود که ترسید از سیل هجوم مردم ، حسن و حسین علیهم‌السلام زیر دست و پا بیفتند. خب ، اگر این محبوبیت نیست پس چه است؟ اگر حضرت مقبولیت و محبوبیت در میان مردم نداشت چرا در جنگ جمل ده‌ها هزار نفر و در صفین قریب به صدهزار نفر پا در رکاب حضرت به جنگ رفتند؟ و قس علی هذا سایر موارد... ثانیا، مشکلی که در اواخر حکومت حضرت و مخصوصا پس از حکمیت رخ داد ، مسئله شناختی بود نه مسئله اقتصادی! لذا حضرت هم اگر از مردم می نالد یا به زعم این شخص آنها را نفرین می کند ، به خاطر جهل آنهاست. مضافاً به اینکه هیچگاه گزارشی مبنی بر اعتراضات مردمی بر حکومت حضرت برای مسائل اقتصادی یا عدالت اجتماعی ، یافت نشده است (لو کان لبان!) البته توضیح این مسائل تفصیل بیشتری می طلبد. مع الوصف ، خمودی مردم در واپسین روزهای حکومت حضرت علی علیه السلام را نمیتوان از فقدانِ محبوبیتِ برآمده از ناکارآمدی اقتصادی دانست ؛ بلکه مشکلی که رخ داد ظفریابی دشمن در جنگ شناختی بود که با عنایت به جهل مردم به وسیله تبلیغات رسانه‌ای در ابتدای حکومت آغاز و در ماجرای حکمیت تکمیل و در ماه‌های آخر حکومت حضرت دنبال شد. لذا این عدم اقبال عمومی ، نه برآمده از عدم محبوبیت و مقبولیت بلکه برآمده از جهلی است که با جنگ شناختی دشمن ، تبدیل به نوعی خمودی در مردم ، در عرصه سیاسی و اجتماعی گشت. ✍ محمد صادق رجبی آزادبنی 🏛☜‌[ آن سوی تاریخ ]☞⁩🏛

باسلام. توئیت فوق توسط یکی از دوستان برای اینجانب فرستاده شد ، و متن فوق در پاسخ به این ادعا مرقوم گشت ؛ لذا جهت استحضار خدمت اعزه گرامی تقدیم شد.🌹

تأملی در ضرورت مطالعات نظری تاریخ « ... تاریخ شناسان کشور ما به قدر کافی به ماهیت دانش تاریخ خود آگاه نیستند ، تاریخ شناسان بیشتر ترجیح می دهند در گیر سند و مطالعه تحولات باشند تا اینکه در باب ماهیت دانش خود ( مقولاتی که در فلسفه علم تاریخ مورد توجه است مانند تعریف تاریخ و تاریخ شناسی ، اهمیت ، فایده و علمیت و عینیت در تاریخ شناسی و ... ) تأمل کنند. اگر به حجم مقالات و کتاب‌هایی توجه کنیم که درباره فلسفه تاریخ شناسی در ایران منتشر می‌شود ، خواهیم دید که پرداختن به این موضوعات چندان مورد علاقه تاریخ ورزان نیست! اگر به حجم تحقیقات صورت گرفته در حوزه مباحث نظری دانش تاریخ در جهان و ایران نظری بیفکنیم تقریباً میتوانیم بگوییم که ایران در عمل هیچ سهمی در آن ندارد و به تعبیری کلیشه‌ای‌تر ، تولید علم در این حوزه تعطیل است و فاقد برون‌داد! حال اگر متولیان یک دانش در باب ماهیت و جنس کاری که می‌کنند به تأمل جدی نپردازند چگونه می‌خواهند وارد داد و ستد با علوم دیگر بشوند؟ وقتی خود اشراف به این علم ندارند که در مقام تاریخ ورز چه کاره‌اند و ارزش و قیمت متاعی که تولید می کنند نمی دانند و حتی از این حیث به شأن و مقام دانش خود در میان دانش‌های دیگر خودآگاهی ندارند ، چگونه می‌توانند در این بازار مکاره ، داد و ستدی سودمند به حال دانش خود رقم بزنند؟! ... » 📚 مجموعه مقالات همایش تاریخ و همکاری‌های میان رشته‌ای ؛ ص۱۳۰و۱۳۱ (پژوهشکده تاریخ اسلام) #ویژه_محققین #مطالعات_نظری_تاریخ 🏛☜‌[ آن سوی تاریخ ]☞⁩🏛

باسلام. متن فوق ، قسمتی از مقاله « تاریخ شناسی و مطالعات میان رشته‌ای ؛ فرصت یا تهدید؟ » است که به قلم دکتر حسن حضرتی در مجموعه مقالات همایش تاریخ و همکاری‌های میان رشته‌ای ( به همت پژوهشکده تاریخ اسلام ) به چاپ رسیده است. متن مزبور تأملی در ضرورت مطالعات نظری تاریخ است که جهت استحضار فرستاده شد. توجه : محتوای آن رد یا تایید نمیشود

🔰#تاریخ_در_فرامرزها فراخوان استادیار مهمان در زمینه تاریخ خاورمیانه! دانشگاه والپاریسو ، آمریکا دانشگاه والپاریسو واقع در ایندیانا برای یک موقعیت استادیار مهمان در زمینه #تاریخ_خاورمیانه فراخوان داده است. علاقمندان تا ۱۲ اردیبهشت برای ارسال درخواست فرصت دارند. برای اطلاعات بیشتر به این لینک مراجعه کنید. ( فیلتر شکن نیاز است ) #ویژه_متخصصین 🏛☜‌[ آن سوی تاریخ ]☞⁩🏛

📚تاریخ انگلستان ✍ آندره مورا (ترجمه: عنایت‌الله شکیبایی‌پور) #ویژه_علاقه‌مندان 🏛☜‌[ آن سوی تاریخ ]☞⁩🏛

🔊 #نشست_علمی « سوء استفاده از تاریخ » 🎙دکتر حسن حضرتی #پیشنهاد_دانلود #ویژه_متخصصین 🏛☜‌[ آن سوی تاریخ ]☞⁩🏛

باسلام. گفتگوی علمی فوق ، چند سال قبل توسط دکتر علی کالیراد و دکتر حسن حضرتی ضبط شد و اکنون پس از دسترسی ، جهت تأملِ محققین و متخصصان علم پر ارج تاریخ ، بازنشر داده می‌شود. اکیدا خاطرنشان می‌گردد ، انتشار این دست اظهارات به مثابه تلقی به قبول یا رد آنها نیست بلکه صرفا جهت بازنشر نگرش‌های علمی در حوزه تاریخ پژوهی است.

درک عقلانی از تاریخ «... تاریخ عبارت از عناصر مفرد جزئی و متغیر نیست بلکه در پرتو مطالعه ساختاری تاریخ ، امور جزئی از حیث کلی ، امور منفرد از حیث جمعی ، و امور متغیر از حیث ثبات مورد مطالعه قرار می‌گیرند. از این روی با وجود تعارض‌هایی که بعضاً میان فلسفه و تاریخ قائل می‌شوند و تاریخ را به سبب پرداختن به امور منفرد و جزئی _که فاقد ویژگی‌های قضیه‌های فلسفی است_ با فلسفه بیگانه می‌پندارند ، میان تاریخ و فلسفه ارتباط وثیق وجود دارد و می‌توان تاریخ را با درک فلسفی مطالعه کرد. در این طریق اگر تاریخ را کنش جمعی آدمی به شمار آوریم و به تعبیر هگل آن را صیرورت آدمی و فکر آدمی به سوی قلمرو آزادی تلقی کنیم ، فلسفه و تاریخ نه تنها مفهوم‌هایی بیگانه نیستند ، بلکه به قول کروچه ، فلسفه و تاریخ یکسان هستند و می‌توان از تاریخ برداشتی کاملاً فلسفی ارائه داد ، و درک عقلانی و خردمندانه از تاریخ را فلسفه تاریخ در وجوه نظری و انتقادی قلمداد کرد ...» 📚 فلسفه انتقادی تاریخ ، ص۵۲ ( به نقل از پنجاه متفکر کلیدی در زمینه تاریخ ص۹۵ و ... ) #ویژه_متخصصین #مطالعات_نظری_تاریخ 🏛☜‌[ آن سوی تاریخ ]☞⁩🏛