✅ خدا و رسول خدا، درگیریِ حق و باطل را در عالَم، مُحکم و تثبیت کرده‌اند؛ ديپلماسی نمی‌تواند این درگیری را حل‌وفصل کند. 💬 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: 🔸 «به پيامبر گفتند هرچه ‌بخواهی به شما مي‌دهيم! فرمود: اگر خورشيد را کف دست راستم و ماه را کف دست چپم بگذاريد، من دست برنمي‌دارم، حرف من «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ» است. «لَكُمْ دينُكُمْ وُلیَ دین»، نه من خداي شما را مي‌پرستم، نه شما خداي من را مي‌پرستيد؛ من موحدم و شما بت‌پرست. بر سر چه چيز معامله کنيم؟! 🔸 اين درگيري، در عالَم محکم است. اين جنگ با ديپلماسي حل‌و‌فصل نمي‌شود. خدا و پيامبر اين جنگ را تثبيت کرده‌اند. قرآن مي‌فرمايد: «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ»؛ شأن نزولش دهم هجري است، ولي اين آيه مالِِ سال دهم نيست، مالِ تاريخ است؛ لذا صف، محکم مي‌شود و آنها #سه_صف مي‌شوند: منافقين، کفار و مشرکين. بساط اين درگيري هست و هروقت فتنه‌ها جمع شد، جنگ هم تمام مي‌شود. 🔸 ما در اين ميدان بايد به #معيت برسيم. البته در روز عافيت، همه کنار اميرالمؤمنين‌اند. در جنگ #صفين، يک عده نمي‌آيند؛ در جنگ جمل، يک عده نمي‌آيند. حکميت که اتفاق افتاد، حضرت مي‌گويد معاويه به عهدش عمل نمي‌کند، بياييد برويم، اما کسي با اميرالمؤمنين(ع) نمي‌آيد و فرياد حضرت بلند مي‌شود که مثل پارچۀ کهنه‌اي هستيد که هر طرفش را مي‌دوزی، از يک طرف ديگر پاره مي‌شود. 🔸 معيت با امام، در وسط جنگ است. مسير #توحيد، از مسير درگيري عبور مي‌کند و مسيرِ گُل‌و‌بلبل نيست که نماز‌ بخوانيم و روزه هم ‌بگيريم و شش‌دانگ بهشت هم مال ما باشد! اين‌طور نيست.» (۱۳۹۸) @mirbaqeri_ir استاد حسن عباسی 💠 @Hasanabbasi_ir

✅ خدا و رسول خدا، درگیریِ حق و باطل را در عالَم، مُحکم و تثبیت کرده‌اند؛ ديپلماسی نمی‌تواند این درگیری را حل‌وفصل کند. 💬 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: 🔸 «به پيامبر گفتند هرچه ‌بخواهی به شما مي‌دهيم! فرمود: اگر خورشيد را کف دست راستم و ماه را کف دست چپم بگذاريد، من دست برنمي‌دارم، حرف من «لا إِلهَ إِلاَّ اللَّهُ» است. «لَكُمْ دينُكُمْ وُلیَ دین»، نه من خداي شما را مي‌پرستم، نه شما خداي من را مي‌پرستيد؛ من موحدم و شما بت‌پرست. بر سر چه چيز معامله کنيم؟! 🔸 اين درگيري، در عالَم محکم است. اين جنگ با ديپلماسي حل‌و‌فصل نمي‌شود. خدا و پيامبر اين جنگ را تثبيت کرده‌اند. قرآن مي‌فرمايد: «بَراءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ»؛ شأن نزولش دهم هجري است، ولي اين آيه مالِِ سال دهم نيست، مالِ تاريخ است؛ لذا صف، محکم مي‌شود و آنها #سه_صف مي‌شوند: منافقين، کفار و مشرکين. بساط اين درگيري هست و هروقت فتنه‌ها جمع شد، جنگ هم تمام مي‌شود. 🔸 ما در اين ميدان بايد به #معيت برسيم. البته در روز عافيت، همه کنار اميرالمؤمنين‌اند. در جنگ #صفين، يک عده نمي‌آيند؛ در جنگ جمل، يک عده نمي‌آيند. حکميت که اتفاق افتاد، حضرت مي‌گويد معاويه به عهدش عمل نمي‌کند، بياييد برويم، اما کسي با اميرالمؤمنين(ع) نمي‌آيد و فرياد حضرت بلند مي‌شود که مثل پارچۀ کهنه‌اي هستيد که هر طرفش را مي‌دوزی، از يک طرف ديگر پاره مي‌شود. 🔸 معيت با امام، در وسط جنگ است. مسير #توحيد، از مسير درگيري عبور مي‌کند و مسيرِ گُل‌و‌بلبل نيست که نماز‌ بخوانيم و روزه هم ‌بگيريم و شش‌دانگ بهشت هم مال ما باشد! اين‌طور نيست.» (۱۳۹۸) @mirbaqeri_ir استاد حسن عباسی 💠 @Habbasi_ir

✅ و اینک توحید جعفری.. ❓از معجزه معرفتی اسلام، چه می‌دانیم؟ ❇️ اصل توحید، پیام ویژه و معجزه‌ی معرفتی اسلام است. پیامی که نه فیلسوفانِ پیش از پیامبر اسلام(ص) در ادیان شرقی و غربی توانستند هم‌طراز با آن بیاورند و نه معرفت بشری در ۱۴۰۰ سال گذشته توانست غنی‌تر از آن ابداع کند. اما همچون ۴ اصل دیگر دین، بسیار مظلوم واقع شده است. ⭕️ عدم درک و فهم #توحید، درد امروز ۸ میلیارد جمعیت روی زمین است. ساده‌انگارانه است اگر توحید را «یکتاپرستی» بدانیم. امام خامنه‌ای فرمودند: «ویژگی برجسته‌ی امیرالمؤمنین(ع) مقام معرفت توحیدی‌ست.» ۹۳/۲/۲۳ ❇️ یعنی، شیعه‌ی امام علی(ع) باید در ذهن و اندیشه‌ی خودش موحد باشد! حتماً برای شما نامأنوس به نظر میرسد؛ شاید تابحال از این نگاه به «اصل توحید» نگاه نکرده بودید.. ❓معرفت توحیدی به چه معناست؟ ✅ کسی معرفتش توحیدی‌ست که بداند «ثنویت توحیدی» را بشناسد. یعنی بداند در عالم معنا (عالم #جعل) دوتایی‌هایی وجود دارد که تنها یکی از آن دو اصالت دارد و دیگری باید نفی شود. همچون: حق و باطل؛ عقل و جهل و.. 💚 امام صادق(ع)، با حدیث جنود عقل و جهل سرفصلی نو در «معرفت توحیدی» آغاز نمودند.. 📹 استاد عباسی «معرفت توحیدی» را در سرفصل دیرین‌شناسی فهم از کلبه کرامت تدریس کردند. kolbeh-keramat.ir/Sessions/Index/57 استاد حسن عباسی 💠 @Habbasi_ir

✅ معنای توکل 💬 آیت الله جوادی آملی 🔸 معنای توكّل این نیست كه تا آنجا كه به حسب ظاهر معلوم و مقدور انسان است بگوید من خودم انجام می‌ دهم، آن حوادث پیش‌بینی نشده را به خدا واگذار ‌كند؛ این #تبعیض_در_توكل است كه با #توحید سازگار نیست. توكّل معنایش این است كه انسان خدا را وكیل خود قرار بدهد. 🔸 هر آدم عاقلی وقتی می‌خواهد كاری را انجام بدهد كه به همه شئون آن كار آگاهی ندارد (یك) بر فرض آگاهی، توان آن را ندارد (دو) وكیل می‌ گیرد (سه). ما نسبت به همه كارهایمان این سه امر را باید رعایت كنیم، چون هیچ كاری نیست كه ما به جمیع شئونش آگاه باشیم، هیچ كاری نیست كه ما نسبت به جمیع شئون آن توانمند باشیم، چون به جمیع شئون علم نداریم و به جمیع شئون آن كار توانایی نداریم چاره جز این نیست كه #وكیل بگیریم ﴿وَكَفَی بِاللَّهِ وَكِیلاً﴾.[1] پس معنای توكل این نیست كه آن مقداری كه می توانیم به خودمان اسناد بدهیم و آن مقداری كه نمی ‌دانیم و نمی ‌توانیم توكّل كنیم. 🔸 اگر ما در همه امور به خدای سبحان توكّل كردیم، آن‌گاه آن مدیر و مدبّر گاهی خود ما را اداره می ‌كند، آن بخشی كه به حسب ظاهر معلوم و مقدور ماست؛ گاهی دیگران را تسخیر می‌كند، آن بخشی كه معلوم و مقدور ما نیست؛ آن وقت اگر ما به او توكّل كردیم و او را وكیلِ مفَوَّض و مطلق قرار دادیم او شروع به كار می ‌كند؛ او خود ما را #تدبیر می ‌كند، دیگران را تدبیر می ‌كند، از مجموعه این دو تدبیر آن مقصد صحیح به دست می ‌آید؛ لذا در سورهٴ <طلاق> فرمود:﴿وَمَن یتَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾ پس معنای توكّل، تبعیض یا تشریك در كار نیست. 🔸 اگر در سورهٴ <طلاق> فرمود:﴿وَمَن یتَّقِ اللَّهَ یجْعَل لَهُ مَخْرَجاً ٭ وَیرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لاَ یحْتَسِبُ وَمَن یتَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾ برای اینكه ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَی‏ءٍ قَدْراً﴾[2] آن وقت توكّل ما ثمربخش می ‌شود. 🔸 پس توكّل، تبعیض در وظیفه نیست كه بخشی از كارها را خودمان انجام بدهیم، آن مقداری كه مقدور ما نیست به عنوان حوادث پیش ‌بینی نشده توكّل كنیم. چرا خدا كافی است؟ برای دو جهت، چرا ﴿مَن یتَوَكَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾/ برای دو جهت: یكی اینكه ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ﴾، یكی اینكه ﴿ قد جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَی‏ءٍ قَدْراً﴾ او #مهندسی_عالم را به عهده گرفته برای هر چیزی یك اندازه مشخص قرار داده (یك)، نسبت به همه چیز هم قدرت مطلق دارد (دو). خب پس خود ما هم از این دو نظر زیرمجموعه این دو اصل هستیم؛ یعنی اینكه فرمود: ﴿قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَی‏ءٍ قَدْراً﴾ برای ما هم یك قدر مشخّصی است كه او قرار داده است. اگر فرمود: ﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ﴾ خدای سبحان مقصد خود را بالأخره می ‌رسد و می‌ رساند، ما هم جزء مقاصد او هستیم در مقام سوم یعنی مقام فعل. بنابراین اگر كسی خدا را وكیل مطلق قرار داد چه اینكه باید او را وكیل مطلق قرار بدهیم، خود ما را او دارد #اداره می ‌كند. وقتی ما را او دارد اداره می‌كند ما دیگر نباید نگران باشیم! [1] . سوره نساء، آیات 81 ،132 ،171 ؛ سوره احزاب، آیات 3 و 48. [2] . سوره طلاق، آیات 2 و 3 📚 سوره فرقان جلسه ۲۳ تاریخ: ۱۳۹۰/۱۱/۳۰ استاد حسن عباسی 💠 @Habbasi_ir

✳️ باشعورها خداترسند! 🔻 موش را ملاحظه كنيد؛ اين‌قدر که از گربه می‌ترسد از شير نمی‌ترسد چون #شعور درك عظمت شير را ندارد تا از آن بترسد. از شير ترسيدن هنر می‌خواهد، باید آن حیوان شعور فهم هيبت و عظمت شير را داشته باشد و شير هم برتر از آن است كه موش با آن شعور كم از آن بترسد. اما چون شعور آهو بيشتر از موش است متوجه عظمت و هیبت شیر می‌شود و از آن فاصله می‌گیرد. 🔸 تنها آدم‌های #عميق و #دقيق و #فكور از خدا می‌ترسند و عظمت و ابهت او را درک می‌کنند. #مؤمنين_واقعی به جهت بهره‌مندی از شعوری بلند، نظر به #ابدیت خود دارند و از خوف الهی که مانع بی‌بندوباری می‌شود بهره‌مندند و به‌خوبی دستورات الهی را رعایت می‌کنند. برعکسِ انسان‌های بی‌فكر و كم‌عقل، انسان‌های حكيم و متفكر جامعه خداترسند. خدا در قرآن می‌فرمايد: «اِنَّما يَخْشَی اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَمَاء» فقط در بين بندگان خدا، آنان كه به‌واقع عالم‌اند از خدا می‌ترسند. يعنی آن‌ها كه انديشه‌های بزرگ دارند و حقایق عالَم را می‌شناسند از خدا می‌ترسند، چون عالمان واقعی دنيای کوچک را کوچک و حقير می‌بينند و خدای بزرگ را بزرگ و با عظمت می‌یابند. 🔺 برای #كوچك و حقير ديدن #دنيا و #بزرگ و باعظمت ديدن #قيامت، شعور بزرگی نياز است، بايد انسان متوجه وسعت روح خود باشد و خود را هم‌تراز امور کوچک قرار ندهد تا امور کوچک برایش مهم نشوند. 👤 #استاد_اصغر_طاهرزاده 📚 از کتاب «جوان و انتخاب بزرگ» #⃣ #توحید #معرفت_نفس 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش

💥 مهم‌ترين فرمانی که پيامبر اسلام(ص) بعد از #توحيد يا در ادامه توحيد، در طول دوران نبوتشان صادر کرده‌اند، فرمان #غدير است. 💥 غدیر، پرده‌بردار‌ی از #نَبَأِ_عَظيم (خبر بزرگ) است. اگر انسان به آن خبر راه پيدا کرد، همه اخبار غيبی در عالم را می‌فهمد والا همه عالَم برای او حجاب خواهد شد. 💥 این‌که غدیر عِيدُ اللَّهِ الْأَكْبَر می‌شود به این خاطر است که #مائدهٔ_ولایت در آن نازل شده است. اگر نزول یک مائدهٔ آسمانی برای تمام امت حضرت عیسی مبدأِ عید می‌شود، باید نزول این مائده آسمانی، یعنی حقیقت ولایت، برای تمام انبیاء عید باشد. پس چنین مائده‌ای که حقیقتِ ولایت است، «تَكُونُ لَنَا عِيدًا لّأِوَّلِنَا وَ ءَاخِرِنَا» می‌شود.» 💥 در عید غدیر در هر سال، درهايی باز می‌شود که در غير غدير باز نمی‌شود؛ لذا روزه روز غدير فضيلت شصت سال روزه را دارد که اين شصت سال، مالِ سال اول نيست؛ بلکه هر سال اين روزه، اين فضيلت را دارد. اين فضيلت، قراردادی نيست. اين ظرف، ظرف خاصی است که عبادت در آن با فضيلت بيشتری واقع می‌شود. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

چرا علی؟ چرا غدیر؟ اگر با شما مشورت می‌شد، چه کسی را غیر از علی معرفی می کردید؟ نگرانی پیامبر در مورد #میراث گرانبهایش! قصه #شيعه و #سنى مطرح نيست سخنرانی در سال 1351 ؛ #آبادان در سال‌هايى كه ما اين جشن بزرگ را در مسجد #هامبورگ جشن مى‌گرفتيم، در آن چند سال كه آنجا بودم همه ساله خود به خود من سخن مى گفتم. خوب به خاطر دارم كه در هيچ سال ناچار نشدم مطلبى را تكرار كنم يا براى اجتناب از تكرار مطلب، موضوع سخنرانى #عيد_غدير را مسأله‌اى غير از غدير و #مولا_على، عليه السلام، قرار دهم. همواره با خودم فكر مى كردم كه #اگر_سالها_بگذرد و بخواهم براى همان مردم درباره غدير سخن بگويم قافيه سخن تنگ نيست، چون مسأله اى كه موضوع عيد غدير است يك مسأله جزئى پيش پا افتاده نيست بلكه مسأله اى بسيار مهم است. مطلب اين است كه پيامبرى به فرمان خدا مأموريت يافته در جهان پرغوغاى چهارده قرن پيش #جامعه_نمونه اى بر مبناى اسلام بسازد. جامعه اى كه به تمام معنا يك #جامعه_انقلابى است. جامعه اى است كه وضع موجود را كاملاً دگرگون كرده است. ... پيغمبر بزرگوار اسلام به فرمان خدا و با اتكا بر وحى خدا، بر پايه #توحيد و يكتاپرستى، بر پايه احترام به#ارزشهاى_عالى_انسانى و بر پايه كنار زدن همه ارزشهاى ضد انسانى ديروز، جامعه اى نو ساخته است. حالا چنين بنيانگذارى الهام گرفته است كه ماه‌ها، هفته‌ها و روزهاى پايان عمرش نزديك مى شود. #نگران است. نگران اينكه اين جامعه نوبنياد را با اين خصلتهاى نو بايد به دست چه كسى سپرد و چه كسى مى تواند پس از او اين جامعه را #اداره كند؛ اداره اى كه همراه با آن، #حتى_يك_درجه_زاويه_انحرافى در مسير #نهضت به وجود نيايد. اين #نگرانى_بزرگ است. مسأله، #شوخى_نيست ... پيغمبر احساس مى كند، مى‌يابد، مى‌داند و به عنوان #رهبرى_الهى، دانا، تيزبين و ژرف‌نگر مى بيند كه با #انقلاب_اسلام، عده معدودى مسلمان زبده خالص ساخته است. بقيه هم به اسلام و #جامعه_اسلامى آمده‌اند، نماز مسلمانى را مى‌خوانند، ماه رمضان هم روزه مى‌گيرند، حتى زكات هم مى‌دهند، حتى به ميدان جنگ و جهاد هم مى‌روند و براى اسلام شمشير هم مى‌زنند، اما آيا ساختمان درون و جسم و جان و روح و خلق و عادت آنها #ساختمان_خالص_سره_اسلامى است؟ نه! تعجب نكنيد. ... چطور پيغمبر اسلام نگران است كه اين بزرگترين ميراث را پس از او چه كسى نگهدارى خواهد كرد؟ پيغمبر به اطراف خودش نگاه مى‌كند و هر بار نگاه مى‌كند مقدم بر همه #فقط_يك_انسان، #واجد_شرايط مىباشد؛ انسانى كه اصولاً از #نسل_انقلاب_اسلام است، چون ده ساله بوده كه مسلمان شده و چند سال از همان ده سال را نيز زير دست پيغمبر بزرگ شده است. او كسى است كه چند سال قبل از بعثت را هم با خصلتهاى پيغمبر بزرگوار اسلام رشد كرده است: #على . اين انسان زبده آگاه هوشمند بافضيلت، كودك بود كه به خانه محمد رفت. دوران كودكى را در #خانه_پاك_پيغمبر گذراند. ده ساله شد كه #نهضت_اسلام شروع شد. اولين مردى بود كه اسلام را پذيرفت .چه اسلام پذيرفتنى؟ خالص، مخلص، باصفا، باصميميت، #بى‌دغل، #بى‌طمع .نه طمع در رياست دارد، نه طمع در ثروت دارد، نه طمع در سالارى لشكر دارد. هيچ طمعى ندارد. #خالص_در_راه_خدا! شما اصلا از #فرمان_خدا صرف نظر كنيد، از تصميم پيغمبر صرف نظر كنيد؛ فكر كنيد كه به جاى پيغمبر، يك رهبر ديگر، جامعه اى را با آن #خون_دل ساخته بود، مى آمد با شما و با آنها كه با تاريخ سرنوشت اسلام آشنايى دارند و با اين حقايق اجتماعى هم كه عرض كردم آشنا هستند #مشورت مى‌كرد و مى‌گفت چه كسى مى‌تواند پس از من اين ميراث را به خوبى نگه دارد و نهضت اسلام را در مسيرش نگه دارد تا منحرف نشود؟ چه كسى را مى‌توانيم معرفى كنيم غير از على؟ #منصف باشيد. قصه #شيعه و #سنى مطرح نيست. ... آیا پيغمبر نگران بود كه اگر دست #على_عليه‌السلام، را بگيرد و بگويد « #من_كنت_مولاه_فهذا_على_مولاه» مردم على را #ترور كنند؟ نگرانى پيغمبر اين نبود. او چنين ترسى از مردم نداشت .پيغمبر نگرانى ديگرى داشت. از اين طرف نگران بود كه اگر على بر سر كار نيايد ميراث گرانبهايش، يعنى #جامعه_نوساخته_و_نوخاسته_اسلامى، به چه سرنوشتى دچار خواهد شد، و از آن سو نگران بود كه اگر على را به فرمان خدا به #زمامدارى منصوب كند #عكس‌العمل_سياسى دارد. مسأله اين است كه پيغمبر از عكس‌العملهاى سياسى اين امر كه ممكن بود يك #بحران_سياسى در مسير نهضت اسلام به وجود بياورد بيمناك بود ... منبع: #شهیدبهشتی، ولایت رهبری روحانیت (1390) صص74-83 @Shahiddoctorbeheshti