eitaa logo
اقتدار ولایی
997 دنبال‌کننده
15هزار عکس
21.5هزار ویدیو
249 فایل
مباحث سیاسی فرهنگی اجتماعی اقتصادی تاریخی ادبیات فارسی و تفسیر و احادیث اهل بیت عصمت و طهارت صلوات الله علیهم اجمعین
مشاهده در ایتا
دانلود
قسمت 16 ❌ و النَّهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزِيهاً عَنِ الرِّجْسِ و اجْتِنابَ قَذْفِ الْمُحْصَناتِ حِجاباً لِلَّعْنَةِ و مُجانَبَةَ السَّرِقَةِ اِيجاباً لِلْعِفَّةِ و التَّنَزُّهَ عَنْ أَكْلِ مالِ الْيَتِيمِ وَ الْاِسْتِيثارِ بِهِ إِجارَةً مِنَ الظُّلْمِ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ❌ نهی از شراب خوارى را برای دورى از پليدى و پرهيز از نسبت ناروا به بانوان پاك دامن را حصار از طرد و لعن. پرهيز از دزدى را موجب پاكى و عفّت آورد. و پارسايى و خوددارى از تصرّف اموال يتيمان و خوردن آن را براى دورى از ظلم و ستم قرار داد.
قسمت 17 ‼️ و النَّهْىَ عَنِ الزِّنا تَحَصُّناً مِنَ الْمَقْتِ و الْعَدْلَ فِى الاَحْكامِ اِيناساً لِلرَّعِيَّةِ و تَرْكَ الْجَوْرِ فِى الْحُكْمِ اِثْباتاً لِلْوَعِيدِ و حَرَّمَ اللّهُ الشِّرْكَ اِخْلاصاً لَهُ بِالرُّبُوبِيَّةِ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ‼️ بازدارى از زنا را براى حصار از ورود خشم الهى و عدالت در احكام را مايه‌ى اُنس مردمان و رعايا و ترك ستم در حكم قاضى را سبب تحقق كيفر و جزای اعمال قرار داد و براى اخلاص در بندگى پروردگار، از شرك بازداشت.
قسمت 18 ✋🏻 فـ {اتَّقوُا اللّهَ حَقَّ تُقاتِهِ وَ لاتَمُوتُنَّ اِلّا وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ} وَ لا تَتَوَلَّوْا مُدْبِرِينَ و اَطِيعُوهُ فِيما أَمَرَكُمْ بِهِ وَ انْتَهُوا عَمّا نَهاكُمْ عَنْهُ، وَ اتَّبِعُوا الْعِلْمَ وَ تَمَسَّكُوا بِهِ، فَـ {اِنَّما يَخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ} فاحْمَدُوا اللّهَ الَّذِى بِعَظَمَتِهِ وَ نُورِهِ ابْتَغىٰ مَنْ فِى السَّماواتِ وَ مَنْ فِى الْأَرْضِ اِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ، فَنَحْنُ وَسِيلَتُهُ فى خَلْقِهِ وَ نَحْنُ آلُ رَسُولِهِ وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ وَ نَحْنُ حُجَّةُ غَيْبِهِ وَ وَرَثَةُ اَنْبِيائِهِ. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ✋🏻 هان! «حقّ تقواى الهى را رعايت كنيد و جز با شرف اسلام از دنیا نروید» (آل‏ عمران/۱۰۲). و از فرمان الهى روى برنتابيد. و از خداوند فرمان بريد و از آن‌چه بازداشته، خوددارى كنيد و از دانش الاهى پيروى كنيد و به آن چنگ در زنيد كه "در ميان بندگان، تنها دانایان از خداوند می‏ هراسند". (فاطر / ۲۸) پس اكنون ثناگوى خداوند باشيد كه آسمانيان و زمينيان به وسيله‏ بزرگى و نور او در بندگى وسيله مى‏جويند و البته ما هستيم وسيله‌ى او در ميان آفريدگان و ماييم خاندان رسول او و ويژگانش و جايگاه قدس و حجّت و برهانِ نهانِ او و ميراث ‏دار پيامبرانش.
قسمت 19 ثمَّ قالَتْ عليهاالسلام :اَيُّهَا النّاسُ، اِعْلَمُوا اَنِّى فاطِمَةُ وَ أَبِى مُحَمَّدٌ صَلَّى ‌اَللَّهُ ‌عَلَيْهِ ‌وَ آلِهِ رَسُولُ رَبِّكُمْ وَ خاتَمُ اَنْبِيائِكُمْ! 🗣اقُولُها عَوْداً عَلىٰ بَدْءٍ، وَ لا اَقُولُ ما اَقُولُ غَلَطاً، وَ لا اَفْعَلُ ما اَفْعَلُ شَطَطاً وَ ما اَنَا مِنَ الْكاذِبِينَ. فَاسْمَعُوا اِلَىَّ بِاَسْماعٍ واعِيَةٍ وَ قُلُوبٍ راعِيَةٍ. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ سپس فرمود: هان مردمان! بدانيد كه من فاطمه‏ ام و پدرم محمّد صلى‌الله‌ عليه‌ و آله‏‌ و سلم فرستاده‌ ى پروردگارتان و پایان بخش انبیاء است. 🗣اين گفتارها را مى‌گويم و بارها تكرار مى‌كنم و به گزاف سخن نمى‌گويم و در كارم زياده ‏روى نمی‏كنم و از دروغ پردازان نيستم. هان! به سخنانم گوش فرا دهيد و آن‌ها را نگه داريد با گوش‌هاى نگهدار و دل‌هاى نگهبان.
قسمت 20 ثمَّ قالَتْ عليهاالسلام: {بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ} {لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤمِنِينَ رَؤُوفٌ رَحِيمٌ} . فاِنْ تَعْزُوهُ وَ تَعْرِفُوهُ تَجِدُوهُ أَبِى دُونَ نِسائِكُمْ! وَ أَخَا ابْنِ عَمِّى دُونَ رِجالِكُمْ وَ لَنِعْمَ الْمَعْزِىُّ اِلَيْهِ. 🌴فبَلَّغَ الرِّسالَةَ صادِعاً بِالنِّذارَةِ، مائِلاً عَنْ مَدْرَجَةِ الْمُشْرِكِينَ، حائِداً عَنْ سُنَّتِهِمْ، ضارِباً لِثَبَجِهِمْ، آخِذاً بِاَكْظامِهِمْ، داعِياً اِلىٰ سَبِيلِ رَبِّهِ {بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ} 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ سپس حضرت فاطمه عليهاالسلام فرمود: «به نام خداوند همه مِهر مِهروَرز». (فاتحه /۱) «همانا از ميان خودتان فرستاده ‏اى‏ به سوى شما آمد كه بر او دشوار است نابسامانى‌ هاى شما و حريص است بر هدايت شما و بس شفيق و مهربان است به ايمانيان». (توبه / ۱۲۸) اگر در نسب او بنگريد و او را بشناسيد، مى‏بينيد كه پدر من است، نه پدرِ زنان شما و برادر پسر عموى من است، نه مردان شما! و چه پر افتخار است اين انتساب. 🌴او رسالت خود را با صداى رسا و انذار انجام داد؛ روگردان از روش مشركان و چهره برتافته از سنّت‌شان و شكننده‌ى نيروى مركزیشان. حلقوم‌شان بفشرد و «با حكمت و پند نيكو» (نحل / ۱۲۵) به راه پروردگارش فراخواند.
قسمت 21 يجُذُّ الاَصْنامَ، وَ يَنْكُتُ الْهامَ، حَتّى انْهَزَمَ الْجَمْعُ وَ وَلَّوُا الدُّبُرَ 🌅و حَتّى تَفَرَّى اللَّيْلُ عَنْ صُبْحِهِ وَ اَسْفَرَ الْحَقُّ عَنْ مَحْضِهِ، وَ نَطَقَ زَعِيمُ الدِّينِ، وَ هَدَأَتْ فَوْرَةُ الْكُفْرِ، وَ خَرِسَتْ شَقاشِقُ الشَّياطِينِ، وَ طاحَ وَشِيظُ النِّفاقِ .وَ انْحَلَّتْ عُقَدُ الْكُفْرِ وَ الشِّقاقِ، وَ فُهْتُمْ بِكَلِمَةِ الْاِخْلاصِ، فى نَفَرٍ مِنَ الْبِيضِ الْخِماصِ. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ او بُت‏ها را خرد مى‏ كرد و سرهاى گردن كشان را به زمين می‏ افكند و جمع‌شان را پراكنده مى ‏ساخت تا بدان حد كه آنان پشت كرده از صحنه بُرون رفتند. 🌅 تا آن‏كه دامن شب شكافت و سپيده ‏ى صبح رخ بنمود و پرده از چهره‌ ى خالص حق برگرفته شد و رهبر دين به سخن ايستاد و آتش كفر به خاموشى رفت و سخنان بيهوده ‏ى شيطان فرو نشست و پست مردمانِ منافق نابود شدند. و گره هاى كفر و تفرقه از هم گسيخت و شما در ميان مردمانِ روسپيد تهى شكم [از عفت و پاكى] (اهل بیت علیهم السلام) ‏کلمه اخلاص [لاإله إلاّ اللّه‏] بر زبان رانديد.
قسمت 22 🔥{وَ كُنْتُمْ عَلىٰ شَفا حُفْرَةٍ مِنَ النّارِ فَاَنْقَذَكُمْ مِنْها}، نَبِيُّهُ، تَعْبُدُونَ الْأَصْنامَ وَ تَسْتَقْسِمُونَ بِالاَزْلامِ، مُذْقَةَ الشّارِبِ، وَ نُهْزَةَ الطّامِعِ، وَ قَبْسَةَ الْعَجْلانِ، وَ مَوْطِئَ الاَقْدامِ. تشْرَبُونَ الطَّرْقَ وَ تَقْتاتُونَ الْقِدَّ، اَذِلَّةً خاشِعِينَ، {تَخافُونَ اَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النّاسُ} مِنْ حَوْلِكُمْ. فاَنْقَذَكُمُ اللّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالى بِنَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى ‌اَللَّهُ ‌عَلَيْهِ ‌وَ آلِهِ، بَعْدَ اللَّتَيّا وَ الَّتِى، وَ بَعْدَ اَنْ مُنِىَ بِبُهَمِ الرِّجالِ وَ ذُؤْبانِ الْعَرَبِ وَ مَرَدَةِ أَهْلِ الْكِتابِ . 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 🔥{آن هنگام شما بر لبه‌ى پرتگاه آتش بوديد كه پيامبر خدا شما را از آن خطر رها نمود}. (آل عمران / ۱۰۳) شمايان همانان بوديد كه بت مى‌پرستيديد و با قمار در پِى روزى بوديد. در خوارى و خِسّت جرعه‏ ى كوچك هر نوشنده بوديد و لقمه ‏ى شكار هر طمع‏ گر و تك شعله ‏ى هر شتابان و لگدكوب گام‏ها. آب شُرب‌تان گنداب و غذای‌تان پوست جانداران مردار بود. خوار و مطرود بوديد و «در بيم آن‏كه مردمانِ پيرامون‌تان شما را بِرُبايند». (انفال / ۲۶) سپس خداوند تبارك و تعالى شمايان را به وسيله‏ ى پيامبرش، محمّد صلى ‏الله‏ عليه ‏و آله‏ و سلم، [از شرك و بت پرستى و جهالت] رهايى بخشيد؛ پس از سختى ‏هاى چنين و چنان [مشكلات گوناگون] و پس از گرفتارى و ابتلاء به پهلوانان و درّنده خويان عرب و سركشان اهل كتاب.
قسمت 23 {كُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَا اللّهُ}، اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الضَّلالَةِ اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قذَفَ اَخاهُ عَلِيّاً فى لَهَواتِها، فَلايَنْكَفِئُ حَتّى يَطَأَ صِماخَها بِاَخْمَصِهِ، وَ يُخْمِدَ لَهَبَها بِحَدِّ سَيْفِهِ ☘️مكْدُوداً دَؤُوباً فى ذاتِ اللّهِ مُجْتَهِداً فى أَمْرِ اللّهِ قَرِيباً مِنْ رَسُولِ اللّهِ سَيِّداً فى اَوْلِياءِ اللّهِ، مُشَمِّراً ناصِحاً مُجِدّاً كادِحاً، لاتَ أْخُذُهُ فِى اللّهِ {لَوْمَةُ لائِمٍ} 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ {هرچند گاه كه آتش جنگ برايش افروختند، خداوند آن را خاموش می‌نمود}.(مائده / ۶۴) و هرچه شاخ گمراهى خودنمايى مى‌كرد يا مشركان لب به ياوه ‏گويى باز مى كردند. برادرش «على» را در آتش زبانه ‏كش آنان مى‏ انداخت و او دست بردار نبود تا اين‏كه با پاى [توانمند خود] آنان را لگدكوب مى ‏نمود و با تيغ شمشيرش شعله ‏هاى آتش را خاموش مى‌كرد. ☘️او [على] همواره در اجراى فرمان خدا، به سختی‏ها تن می‌ داد و پايا و كوشا بود؛ نزديك و صميمى با رسول خدا، سرور اولياى او، مصمّم و خيرخواه و تلاش‌گر و بردبار بود و {در راه خدا سرزنشِ سرزنش‌گران بر او اثر نداشت}. (مائده / ۵۴)
قسمت 24 و اَنْتُمْ فى بُلَهْنِيَةٍ وادِعُونَ آمِنُونَ فَرِحُونَ، وَ فى رَفاهِيَّةٍ مِنَ الْعَيْشِ فَكِهُونَ، تَأْكُلُونَ الْعَفْوَ وَ تَشْرَبُونَ الصَّفْوَ، تَتَرَبَّصُونَ بِنَا الدَّوائِرَ، وَ تَتَوَكَّفُونَ الْاَخْبارَ، وَ تَنْكِصُونَ عِنْدَ النِّزالِ، وَ تَفِرُّونَ عِنْدَ الْقِتالِ فلَمَّا اخْتارَ اللّهُ لِنَبِيِّهِ دارَ اَنْبِيائِهِ وَ مَأْوىٰ اَصْفِيائِهِ وَ اَتَمَّ عَلَيْهِ ما وَعَدَهُ 🌪ظهَرَتْ فِيكُمْ حَسِيكَةُ النِّفاقِ وَ سَمَلَ جِلْبابُ الدِّينِ وَ اَخْلَقَ ثَوْبُهُ وَ نَحَلَ عَظْمُهُ وَ اَوْدَتْ رِمَّتُهُ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ [حال آن‏كه] شما در رفاه و آسايش به سر مى‌ برديد و آسوده خيال در خوشى و راحتى و خوش گذرانى، غذاى ويژه مى‏ خورديد و آب زلال و صاف مى‏ نوشيديد و براى ما [اهل‌بيت] چشم به راه حوادث بوديد و در آرزوى شنيدن اخبار سخت، در جنگ‏ها عقب‏ نشينى مى‌كرديد و از كشت و كشتارها فرارى بوديد. آن‌گاه كه خداوند براى رسول خود كاشانه ‏ى پيامبران و جايگاه برگزيدگانش را انتخاب كرد و مهلتش را نسبت به او به پایان رساند؛ 🌪در ميان شمايان خار نفاق پديدار شد و لباس دين‌تان به كهنگى گراييد و جامه ‏ى آن مندرس شد و استخوانش به ضعف و سستى رفت و پوسيده ى آن هم نابود گشت
قسمت 25 و نَطَقَ كاظِمُ الْغاوِينَ وَ نَبَغَ خامِلُ الْاَقَلِّينَ، وَ هَدَرَ فَنِيقُ الْمُبْطِلِينَ، فَخَطَرَ فى عَرَصاتِكُمْ. و اَطْلَعَ الشَّيْطانُ رَأْسَهُ مِنْ مَغْرِزِهِ هاتِفاً بِكُمْ .فَدَعاكُمْ فَاَلْفاكُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجِيبِينَ، وَ لِلْغِرَّةِ فِيهِ مُلاحِظِينَ . ثمَّ اسْتَنْهَضَكُمْ فَوَجَدَكُمْ ناهِضِينَ خِفافاً، وَ اَحْمَشَكُمْ فَأَلْفاكُمْ غِضاباً، فَوَسَمْتُمْ غَيْرَ إِبِلِكُمْ وَ اَوْرَدْتُمُوها غَيْرَ شِرْبِكُمْ . 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ خشم فرو بُرده‌ى گمراهان به سخن درآمد و گمنامِ بى‏ ارزشان، پديدار گشت و شتر ناز پروده‌ى باطل پرستان نعره برآورد و در صحنه‏ ها دُم جنبانيد. شيطان از لاك خود سر برآورد و بر شما بانگ زد و شما را اجابت كننده‏ ى دعوتش ديد و خيره‏ ى فريبش يافت. آن‌گاه شما را به جنبش آورد و چالاك و سبكبالتان يافت و به خشم‌تان آورد و شمايان را خشمگين يافت كه بر غير شتر خود داغ زديد [علامت گذارى كرديد] و آن را در آبشخور ديگران وارد كرديد. (کنایه از آنکه خلافت و ولایت را به سوی نااهلان بردید)
قسمت 26 💔هذا وَ الْعَهْدُ قَرِيبٌ وَ الْكَلْمُ رَحِيبٌ وَ الْجُرْحُ لَمّا يَنْدَمِلْ وَ الرَّسُولُ لَمّا يُقْبَرْ . بداراً زَعَمْتُمْ خَوْفَ الْفِتْنَةِ! {أَلا فِى الْفِتْنَةِ سَقَطُوا، وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِينَ} فهَيْهاتَ مِنْكُمْ وَ كَيْفَ بِكُمْ وَ {اَنّى تُؤْفَكُونَ}؟! 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 💔تمامى اين‏ها در حالى بود كه هنوز زمانى سپرى نشده بود و جراحت فِراق پيامبر صلى‌الله‏‌ عليه ‏‌و آله ‏‌و سلم وسيع بود و هنوز التيام نيافته بود و پيكر پيامبر صلى‌ الله‏‌ عليه ‏‌و آله ‏‌و سلم دفن نشده بود. البته بهانه‏ شما این بود که: می ترسیم فتنه ای برپا شود! همانا خود در فتنه افتاده اید و به یقین دوزخ کافران را فرا می گیرد. چه دور است این کارها از شما! چه می کنید؟ و به کجا می روید؟
قسمت 27 📖 و كِتابُ اللّهِ بَيْنَ اَظْهُرِكُمْ. أُمُورُهُ ظاهِرَةٌ وَ اَحْكامُهُ زاهِرَةٌ وَ اَعْلامُهُ باهِرَةٌ وَ زَواجِرُهُ لائِحَةٌ، وَ أَوامِرُهُ واضِحَةٌ، قَدْخَلَّفْتُمُوهُ وَرآءَ ظُهُورِكُمْ. أرَغْبَةً ـ وَيْحَكُمْ ـ عَنْهُ تُرِيدُونَ أَمْ بِغَيْرِهِ تَحْكُمُونَ؟ {بِئْسَ لِلظّالِمِينَ بَدَلاً} {وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْاِسْلامِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِى الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ} 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 📖 حال آن‏كه كتاب خدا در ديدگاه شماست؛ كتابى كه موضوعاتش روشن و احكامش درخشان و پرچم‌ها و علاماتش تابان و دورباش‌هايش فروزان و فرمان‌هايش واضح است. ليكن شما آن را به پشت سر خود افكنديد . واى بر شما! آيا از قرآن می گریزید؟ يا غير آن را حاكم می نمایید؟ ستمگران چه بد جايگزينى خواهند داشت. و هركس به جز اسلام دينى برگزیند، هرگز از او پذيرفته نبوده، در جهان ديگر از زيان كاران خواهد بود.
قسمت 28 ثمَّ لَمْ ‏تَلْبَثُوا اِلاّ رَيْثَ اَنْ تَسْكُنَ نَفْرَتُها وَ يَسْلَسَ قِيادُها، ثُمَّ أَخَذْتُمْ تُورُونَ وَقْدَتَها وَ تُهَيِّجُونَ جَمْرَتَها. و تَسْتَجِيبُونَ لِهُتافِ الشَّيْطانِ الْغَوِىِّ وَ اِطْفاءِ اَنْوارِ الدِّينِ الْجَلِىِّ وَ اِهْمالِ سُنَنِ النَّبِىِّ الصَّفِىِّ، تَشْرَبُونَ حَسْواً فِى ارْتِغاءٍ . و تَمْشُونَ لِأَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ فِى الْخَمَرِ وَ الضَّرَّاءِ وَ نَصْبِرُ مِنْكُمْ عَلىٰ مِثْلِ حَزِّ الْمُدىٰ، وَ وَخْزِ السِّنانِ فِى الْحَشا. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ آن‏گاه درنگ نكرديد؛ مگر به اندازه ‏اى كه مركب خلافت آرام گيرد و مهارش به ‏دست آيد. در آن هنگام به افروختن آتش آن و شعله ور كردن جرقه‏‌ هايش پرداختيد. و بانگ شيطان گمراه‌گر را پاسخ گفتيد و به خاموش كردن فروغ دين و روش‏ هاى پيامبر برگزيده برخواستيد و به نيرنگ و حيله رفتار كرديد؛ مانند آن‏كه به بهانه‏ى گرفتن كف روى شير، آن را جرعه جرعه مى‏‌نوشيد. و نسبت به اهل‌بيت و فرزندان او [پيامبر صلى‌الله‏ عليه‏ وآله ‏و سلم] به صورت مخفیانه گام برداشتيد و ما بسان کسی که خنجرى بر گلویش خليده و نيزه‏اى بر دل فرو نشسته، شكيبايى كرديم.
قسمت 29 و اَنْتُمُ الْآنَ تَزْعُمُونَ اَنْ لا إِرْثَ لَنا أَهْلَ الْبَيْتِ وَ لا حَظَّ! {أَفَحُكْمَ الْجاهِلِيَّةِ} تَبْغُونَ؟ {وَ مَنْ اَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْماً لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ}. أَفَلا تَعْلَمُونَ؟! بَلىٰ، قَدْ تَجَلّىٰ لَكُمْ كَالشَّمْسِ الضّاحِيَةِ اَنِّى إِبْنَتُهُ . إيْهاً مَعْشَرَ الْمُسْلِمِينَ، أَ اُبْتَزُّ إِرْثَ أَبِى؟ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ و اكنون شمايان مى‏ پنداريد كه ما اهل‌بيت را نه ارثى است و نه بهره‌اى؟ {آيا حكم جاهليت را پى مى‌جوييد؟} (مائده / ۵۰) {و كيست بهتر از خداوند در حكم کردن برای اهل يقين؟} (مائده / ۵۰) آيا نمى‏دانيد؟ آرى، همانند خورشيد تابان برای‌تان روشن است كه من دختر او [رسول خدا] هستم! وَه مسلمانان بس كنيد! آيا به زور، ارث پدرم از من گرفته شود؟
قسمت 30 يابْنَ أَبِى‏قُحافَةَ، أَفِى كِتابِ اللّهِ اَنْ تَرِثَ اَباكَ وَ لا اَرِثَ أَبِى؟! لَقَدْ جِئْتَ {شَيْئاً فَرِيّاً}، جُرْأَةً مِنْكُمْ عَلىٰ قَطِيعَةِ الرَّحِمِ وَ نَكْثِ الْعَهْدِ! أَ فَعَلىٰ عَمْدٍ تَرَكْتُمْ كِتابَ اللّهِ وَ نَبَذْتُمُوهُ {وَراءَ ظُهُورِكُمْ}؟ اذْ يَقُولُ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالىٰ: {وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ}، مَعَ ما قَصَّ مِنْ خَبَرِ يَحْيىٰ وَ زَكَرِيّا اِذْ قالَ: {رَبِّ... فَهَبْ لِى مِنْ لَدُنْكَ وَلِيّاً يَرِثُنِى وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ}، وَ قالَ: {وَ اُولُوا الْاَرْحامِ بَعْضُهُمْ اَوْلىٰ بِبَعْضٍ فى كِتابِ اللّهِ}، وَ قالَ: {يُوصِيكُمُ اللّهُ فى اَوْلادِكُمْ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ}، وَ قالَ: {اِنْ تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ لِلْوالِدَيْنِ وَ الْاَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِينَ} فزَعَمْتُمْ اَنْ لا حَظَّ لِى وَ لا إِرْثَ لِى مِنْ أَبِى وَ لا رَحِمَ بَيْنَنا!! 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ اى پسر ابى ‏قحافه؛ آيا اين در كتاب خداست كه تو از پدرت ارث برى و من از پدرم ارث نبرم؟ اگر چنين است، {نكته ‏اى شگفت آورده ‏اى!} (مريم / ۲۷) به قطع رحم و شكستن پيمان به جرأت اقدام كرده ‏اى! پس آيا به عمد كتاب خدا را ترك كرده و {به پشت سرخود انداخته ‏ايد؟} (انعام / ۹۴) چرا كه خداوند تبارك و تعالى مى‌فرمايد: {و سليمان از داوود ارث برد} (نمل / ۱۶) يا آن‏چه از يحيى و زكريا حكايت كرده و فرمود: {پروردگارا! ... از سوى خود فرزندى عطايم فرما كه از من و از تبار يعقوب ارث برد} (مريم / ۵ ـ ۶) و نيز فرموده: {و برخى اقوام [متوفى] در كتاب خداوند [در ارث بردن] بر ديگران مقدم‌ اند} (انفال / ۷۵) و نيز فرمود: {خداوند درباره‌ ى فرزندان‌تان سفارش مى ‏كند كه پسران را دو برابر دختران ارث خواهد بود} (نساء/ ۱۱) و نيز {اگر كسى از شما را مرگ فرا رسد و ثروتى دارد، براى پدر و مادر و خويشانش به خوبى وصيّت كند، اين كار بر اهل تقوا حق و لازم است}. (بقره / ۱۸۰) پس شما [بر خلاف این آیات قرآن] می پندارید که مرا بهره و ارثى از پدرم نيست؟ و بين من و پدرم نسبتى وجود ندارد؟
قسمت 31 و عَمّا قَلِيلٍ تُؤْفَكُونَ وَ عِنْدَ السّاعَةِ {يَخْسَرُ الْمُبْطِلُونَ} وَ لايَنْفَعُكُمْ اِذْ تَنْدَمُونَ، {وَ لِكُلِّ نَبَإٍ مُسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ} {مَنْ يَأْتِيهِ عَذابٌ يُخْزِيهِ وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذابٌ مُقِيمٌ}. ⚫️ثمَّ الْتَفَتَتْ عليهاالسلام اِلىٰ قَبْرِ أَبِيها فَخَنَقَتْهَا الْعَبْرَةُ وَ قالَتْ: قدْ كَانَ بَعْدَكَ اَنْباءٌ وَ هَنْبَثَةٌ لَوْ كُنْتَ شَاهِدَها لَمْ ‏تَكْثُرِ الْخَطَبُ انَّا فَقَدْناكَ فَقْدَ الْأَرْضِ وَابِلَها وَ اخْتَلَّ قَوْمُكَ فَاشْهَدْهُمْ وَ لا تَغِبُ و كُلُّ اَهْلٍ لَهُ قُرْبى وَ مَنْزِلَةٌ ** عِنْدَ الْاِلٰـهِ عَلَى الْاَدْنِينَ مُقْتَرِبٌ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ و به زودى خواهيد فهميد كه به انحراف رفته ‏ايد و در قيامت {ياوه گويان زيان خواهند ديد}. (جاثيه / ۲۷) آن‏گاه است كه پشيمانى سودى ندارد و {براى هر خبرى قرارگاهى است و به زودى خواهيد دانست} (انعام / ۶۷) که {عذاب خوار كننده چه كسى را در بر خواهد گرفت و چه كسى را كيفر پايدار خواهد رسيد!} (هود / ۳۹) ⚫️ سپس به سوى قبر پدر توجّهى كرد و گريه گلويش را گرفت و گفت: پدر! پس از تو سختى‌ها و غصّه ‏ها برایمان پديدار شد كه اگر حضور داشتى كار چنين سخت و دشوار نبود. ما تو را از دست داديم؛ همچون زمين باران‏هاى دانه درشت خود را، و امّت تو تباه شدند. هان! برما شاهد باش و از ما روى برمتاب .
قسمت 32 و كُلُّ اَهْلٍ لَهُ قُرْبى وَ مَنْزِلَةٌ عِنْدَ الْاِلٰـهِ عَلَى الْاَدْنِينَ مُقْتَرِبٌ ابْدَتْ رِجالٌ لَنا نَجْوىٰ صُدُورِهِمُ لَمّا مَضَيْتَ وَ حالَتْ دُونَكَ التُّرَبُ تجَهَّمَتْنا رِجالٌ وَ اسْتُخِفَّ بِنا لمّا فُقِدْتَ وَ كُلُّ الْأَرْضِ مُغْتَصَبٌ سيَعْلَمُ الْمُتَوَلِّى ظُلْمَ حامَتِنا يَوْمَ الْقِيامَةِ اَنّىٰ سَوْفَ يَنْقَلِبُ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ و هر خاندانى كه منزلتى نزد خدا داشت، نزد خويشان خود نيز مقامى داشت وليكن؛ مردمانى كينه ‏‌هاى [اندوخته ‏‌ى] سينه‏‌ هاى خود را بر ما آشكار كردند، آن هنگام كه تو در گذشتى و خاك بين ما و تو حايل شد. ديگر كسان بر ما ترش رويى كردند و ما را خوار نمودند، هنگامى كه تو از ميان ما رفتى؛ تمام زمین غصب شد و به تاراج رفت .
قسمت 33 🌙و كُنْتَ بَدْراً وَ نُوراً يُسْتَضاءُ بِهِ عَلَيْكَ تَنْزِلُ مِنْ ذِى الْعِزَّةِ الْكُتُبُ و كانَ جِبْرِيلُ بِالْآياتِ يُؤْنِسُنا فَقَدْ فُقِدْتَ وَ كُلُّ الْخَيْرِ مُحْتَجِبٌ ضاقَتْ عَلىَّ بِلادِى بَعْدَ ما رَحُبَتْ وَ سِيمَ سِبْطاكَ خَسْفا فِيهِ لِى نَصَبٌ فلَيْتَ قَبْلَكَ كانَ الْمَوْتُ صادَفَنا لَمّا مَضَيْتَ وَ حالَتْ دُونَكَ الْكُثُبُ انّا رُزِئْنا بِما لَمْ‏ يُرْزَ ذُو شَجَنٍ مِنَ الْبَرِيَّةِ لا عُجْمٌ وَ لا عَرَبٌ فسَوْفَ نَبْكِيكَ ما عِشْنا وَ ما بَقِيَتْ لَنَا الْعُيُونُ بِتِهْمالٍ لَهُ سَكَبٌ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ 🌙تو بودى ماه تمام و پرتو افكن بر جهانيان و بر تو بود كه پيام‏ها از سوى خداوند عزيز فرود می آمد. تا تو در جمع ما بودى، جبرئيل با آيات آورده‌اش مأنوس ما بود. همان كه تو ما را ترك كردى، تمامى خيرات نيز از ما روى برتافت. پدر! شهرها از پس وسعت خود بر من تنگ شد و خورشيد تابان چهره‌هاى دو نوه‌ات [حسن و حسين] در فِقدانت گرفت و مرا به رنج و آزردگى برد اى كاش پيش از تو، مرگ ما را در می‌گرفت؛ آن‌گاه كه رفتى و تل‌هاى خاك ميان ما فاصله شد. از مردمان عرب و عجم همانند ما كسى دچار مصيبت و اندوه نشد. هماره و تا زنده‏ ايم و هستيم، چشمان‌مان برايت مويه كنان و اشك ريزان خواهد بود.
قسمت 34 ثمَّ رَمَتْ بِطَرْفِها نَحْوَ الْاَنْصارِ فَقالَتْ :يا مَعْشَرَ الْبَقِيَّةِ، وَ اَعْضادَ الْمِلَّةِ، وَ حَضَنَةَ الْاِسْلامِ! ما هٰذِهِ الْفَتْرَةُ عَنْ نُصْرَتِى وَ الْوِنْيَةُ عَنْ مَعُونَتِى وَ الْغَمِيزَةُ فى حَقِّى وَ السِّنَةُ عَنْ ظُلامَتِى؟! أما كانَ رَسُولُ اللّهِ أَبِى صَلَّى ‌اَللَّهُ ‌عَلَيْهِ ‌وَ آلِهِ يَقُولُ: {الْمَرْءُ يُحْفَظُ فى وُلْدِهِ}؟ سرْعانَ ما اَحْدَثْتُمْ، وَ عَجْلانَ ذا إِهالَةٍ! وَ لَكُمْ طاقَةٌ بِما اُحاوِلُ، وَ قُوَّةٌ عَلىٰ ما اَطْلُبُ وَ اُزاوِلُ . أتَقُولُونَ ماتَ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّهِ؟ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ سپس به سوى انصار نگاهى تند كرده، فرمود: اى گروه بازماندگان و ياوران دین و نگهبانان اسلام! اين چه سستى است درباره ‏ى من و اين چه ضعفى است از يارى من و اين چه چشم پوشى است از حقّ من و چه غفلت و خوابى است از ستمی که به من شده است؟! مگر رسول خدا پدرم، نگفته است: حرمت مرد در ميان فرزندانش نگه داشته مى ‏شود؟ چه قدر به سرعت كار خود را كرديد! و به شتاب كار را پيش از رسيدن وقتش به انجام رسانيديد! حال آن‏كه توانمند بوديد ياری ام كنيد بر آن‏چه مى‌ خواستم و در پى رسيدن به آن بودم. آيا با خود مى‏‌گوييد كه محمّد، رسول خدا، مُرد؟!
قسمت 35 ⚫️فخَطْبٌ وَ اللّهِ جَلِيلٌ، اسْتَوْسَعَ وَهْيُهُ، وَ اسْتَنْهَرَ فَتْقُهُ، وَ فُقِدَ راتِقُهُ وَ اُظْلِمَتِ الْأَرْضُ لِغَيْبَتِهِ، وَ اكْتَأَبَتْ خِيَرَةُ اللّهِ وَ كَسَفَتِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ انْتَثَرَتِ النُّجُومُ لِمُصِيبَتِهِ، وَ اَكْدَتِ الْآمالُ، وَ خَشَعَتِ الْجِبالُ وَ اُكِلَتِ الْاَمْوالُ، وَ اُضِيعَ الْحَرِيمُ وَ اُذِيلَتِ الْحُرْمَةُ عِنْدَ مَماتِهِ، وَ فُتِنَتِ الْأُمَّةُ وَ غَشِيَتِ الظُّلْمَةُ وَ ماتَ الْحَقُّ . فتِلْكَ وَ اللّهِ النّازِلَةُ الْكُبْرىٰ، وَ الْمُصِيبَةُ الْعُظْمىٰ، لا مِثْلُها نازِلَةٌ وَ لا بائِقَةٌ عاجِلَةٌ اعْلَنَ بِها كِتابُ اللّهِ فى اَفْنِيَتِكُمْ وَ فى مُمْساكُمْ وَ مُصْبَحِكُمْ، يَهْتِفُ بِها فى اَسْماعِكُمْ هِتافاً وَ صُراخاً وَ تِلاوَةً وَ اِلْحاناً . 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ⚫️به خدا سوگند! اين (فوت رسول خدا صلّی‌الله‌ علیه‌ و آله) مصیبت بزرگی بود؛ شكاف و سستى‏ اش دامنه‌ دار و جبران گرش ناياب است و زمين با فقدان او به تاريكى رفت و برگزيدگان خدا اندوهگين گشتند و آفتاب و ماه در عزاى او گرفتند و ستارگان فرو ريخته، پراكنده شدند. آرزوها بى‏ نتيجه ماند؛ كوه‏ها سرتعظيم فرود آورده، فرو ريختند و دارايى‏ ها به تاراج رفت و حريم شكسته شد و در مرگ او به حرمتش اهانت شد و فتنه امّت را فرا گرفت و تاريكى فراگیر شد و حق و حقيقت بدرود حيات گفت. به خدا سوگند! اين بزرگ‌ترين پديده ‏ى ناگوار و دشوارى بود كه همانندش نه آمده و نه در آينده خواهد آمد. اين حادثه‌ اى است ناگوار كه كتاب خدا در خانه ‏هايتان در سپيده ‏دمان و شام‏ گاهان اعلان كرد! و همواره بانگ و فرياد و تلاوت و آوازش به گوش‌تان مى ‏رسد .
قسمت 36 و لَقَبْلَهُ ما حَلَّتْ بِاَنْبِياءِ اللّهِ وَ رُسُلِهِ، حُكْمٌ فَصْلٌ وَ قَضاءٌ حَتْمٌ، {وَ ما مُحَمَّدٌ اِلاّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَاِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلىٰ اَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِى اللّهُ الشّاكِرِينَ}. إيْهاً بَنِى قَيْلَةَ! أَاُهْضَمُ تُراثَ أَبِى وَ اَنْتُمْ بِمَرْأًى مِنِّى وَ مَسْمَعٍ وَ مُنْتَدًى وَ مَجْمَعٍ؟ تلْبَسُكُمُ الدَّعْوَةُ وَ تَشْمَلُكُمُ الْخَبْرَةُ، وَ فِيكُمُ الْعُدَّةُ وَ الْعَدَدُ، وَ لَكُمُ الدّارُ وَ الْجُنَنُ وَ الْاَداةُ وَ الْقُوَّةُ، وَ عِنْدَكُمُ السِّلاحُ وَ الْجُنَّةُ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ و نيز كتاب خدا آورده است، آن چه را براى پيامبران و فرستادگان گذشته روى داده كه حكم و قضاى حتمى الهى است: {و محمّد نيست مگر فرستاده‌ ى خدا كه پيش از او نيز پيامبرانى آمده و در گذشته ‏اند؛ پس آيا اگر او وفات كرد يا كشته شد، به گذشته ‏ى جاهلى خود بر مى‌گرديد و مرتد مى‌شويد؟ و آن كس كه به گذشته‌ هاى خود بر گردد و مرتد شود، براى خداوند زيانى نخواهد داشت و خداوند به زودى سپاس گزاران را پاداش خواهد داد}. (آل عمران / ۱۴۴) وَه پسران قَيله [اوس و خزرج از انصار] آيا از حقم باز داشته شوم؟ و حال آن‏كه شما در ديدگاه و شنيدگاه و مشورت ‏گاه ‏ام هستيد و اجتماع‌ تان در دسترس! فريادم فراگيرتان و پيام‏هايم به گوش‌تان؛ در حالى كه هم نفرات و هم آمادگى داريد و هم خانه و پناهگاه و هم ابزار و نيرو و سلاح و سپر نزد شماست.
قسمت 37 توافِيكُمُ الدَّعْوَةُ فَلاتُجِيبُونَ؟! وَ تَأْتِيكُمُ الصَّرْخَةُ فَلاتُغِيثُونَ؟! وَ اَنْتُمْ مَوْصُوفُونَ بِالْكِفاحِ، مَعْرُوفُونَ بِالْخَيْرِ وَ الصَّلاحِ . و اَنْتُمُ الْاُولىٰ نُخْبَةُ اللّهِ الَّتِى انْتُخِبَتْ، وَ الْخِيَرَةُ الَّتِى اُخْتِيرَتْ لَنا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَبادَيْتُمُ الْعَرَبَ وَ بادَهْتُمُ الْأُمُورَ وَ تَحَمَّلْتُمُ الْكَدَّ وَ التَّعَبَ، وَ ناهَضْتُمُ الْأُمَمَ وَ كافَحْتُمُ الْبُهَمَ. لانَبْرَحُ وَ تَبْرَحُونَ، نَأْمُرُكُمْ فَتَأْتَمِرُونَ. حَتّى اسْتَقامَتْ لَكُمْ مِنَّا الدّارُ وَ دارَتْ لَكُمْ بِنا رَحَى الْاِسْلامِ وَ دَرَّ حَلَبُ الْاَيّامِ وَ خَضَعَتْ نُعَرَةُ الشِّرْكِ، وَ سَكَنَتْ فَوْرَةُ الْإِفْكِ، وَ خَبَتْ نِيرانُ الْحَرْبِ، وَ هَدَأَتْ دَعْوَةُ الْهَرْجِ، وَ اسْتَوْسَقَ نِظامُ الدِّينِ. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ فريادم به شمايان مى‌ رسد و پاسخم نمى‌ دهيد؟ و داد خواهيم به گوش‌تان است و پناهم نمی‌دهيد؟ و شمايان پيش‌تر به شجاعت و دلاورى و پهلوانى، مشهور و به خير و خوبى و صلاح، معروف بوديد. و شمايان نخستين برگزيده‏ هاى خداييد كه براى ما اهل‌بيت انتخاب شده‌ايد. شمايان بوديد كه با عرب به مبارزه برخاستيد و با مشكلات به راحتى برخورد كرديد و تحمل رنج و سختى نموديد؛ عليه امت‏ هاى ديگر برخاستيد و با شجاعان و پهلوانان، بدون سپر و زره، بى‌ باكانه جنگيديد. همواره ما فرمان مى‏ داديم و شمايان فرمان مى‌برديد تا از سوى ما شمايان را پايدارى آمد و به وسيله ‏ى ما آسياب اسلام بر محور شما به چرخش در آمد و منافع روزگاران به دست رسيد و فرياد شرك خاموش شد و فوران كژى و ناراستى فرو نشست و آتش جنگ خاموش شد و فرياد آشوب به آرامی ‏رفت و نظام دين به انسجام نشست.
قسمت 38 فاَنّىٰ جُرْتُمْ بَعْدَ الْبَيَانِ وَ اَسْرَرْتُمْ بَعْدَ الْاِعْلانِ وَ نَكَصْتُمْ بَعْدَ الْاِقْدامِ وَ اَشْرَكْتُمْ بَعْدَ الْإِيمانِ وَ جَبُنْتُمْ بَعْدَ الشَّجاعَةِ، عَنْ قَوْمٍ {نَكَثُوا اَيْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فى دِينِكُمْ. فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ اِنَّهُمْ لا اَيْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ}. {أَلا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَكَثُوا أَيْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِاِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ اَحَقُّ اَنْ تَخْشَوْهُ اِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ}. ألا وَ قَدْ أَرى وَ اللّهِ اَنْ قَدْ اَخْلَدْتُمْ اِلَى الْخَفْضِ، وَ اَبْعَدْتُمْ مَنْ هُوَ اَحَقُّ بِالْبَسْطِ وَ الْقَبْضِ، وَ رَكَنْتُمْ اِلَى الدَّعَةِ. و نَجَوْتُمْ بِالضِّيقِ مِنَ السَّعَةِ، فَعُجْتُمْ عَنِ الدِّينِ وَ مَجَجْتُمُ الَّذِى وَعَيْتُمْ وَ دَسَعْتُمُ الَّذِى سَوَّغْتُمْ. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ اكنون پس از روشنى حق به كجا رفتيد كه پس از اعلان حقيقت آن را پنهان كرديد و پس از روى آورى برگشتيد و از پسِ ايمان، به شرك گراييديد و از پسِ شجاعت، به هراس رو كرديد. ترسيديد از قومى {كه عهد و پيمان شكسته و در دين‌تان عيب جويى كردند! اينك با پيشوايان كفر بجنگيد كه آنان سوگند و پيمان‌شان شكستند، شايد كه از كارشان برگردند}. (توبه / ۱۲) {آيا نمی‌جنگيد با مردمانى كه سوگندهاى خود را نقض كرده و بر راندن رسول [از مدينه] همت گماشتند و ابتداى به جنگ كردند؟ آيا از آنان مى‏ هراسيد؟ حال آن‏كه خداوند سزاوارترين است كه از او بهراسيد، اگر راست مى‌گوييد كه ايمان داريد!} (توبه / ۱۳) هان! به خدا سوگند مى‏ بينم كه به راحتى زندگى تكيه كرده ‏ايد و آن را كه سزاوارتر به قبض و بسط كارهاست، رانده ‏ايد و به رفاه رو آورده ‏ايد. و از تنگى به آسايش، دل خوش داشته‏ ايد. از طريق دين، كج شده‏ ايد و آن‏چه نگه داشته بوديد، دور ريخته‌ايد و آن‏چه به آسانى خورده بوديد، برگردانديد.
قسمت 39 فـ {إِنْ تَكْفُرُوا اَنْتُمْ وَ مَنْ فِى الْأَرْضِ جَمِيعاً فَاِنَّ اللّهَ لَغَنِىٌّ حَمِيدٌ} . {أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ لايَعْلَمُهُمْ اِلَّا اللّهُ، جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَرَدُّوا اَيْدِيَهُمْ فى اَفْواهِهِمْ وَ قالُوا اِنّا كَفَرْنا بِما اُرْسِلْتُمْ بِهِ وَ اِنّا لَفِى شَكٍّ مِمّا تَدْعُونَنا اِلَيْهِ مُرِيبٍ}. ألا وَ قَدْ قُلْتُ الَّذِى قُلْتُ عَلىٰ مَعْرِفَةٍ مِنِّى بِالْخَذْلَةِ الَّتِى خامَرَتْكُمْ وَ الْغَدْرَةِ الَّتِى اسْتَشْعَرَتْها قُلُوبُكُمْ . و لٰكِنَّها فَيْضَةُ النَّفْسِ وَ نَفْثَةُ الْغَيْظِ وَ خَوَرُ القَناةِ وَ ضَعْفُ الْيَقِينِ وَ بَثَّةُ الصَّدْرِ وَ مَعْذِرَةُ الْحُجَّةِ. 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ پس {اگر شما و تمامى زمينيان كفر ورزند، خداوند را زيانى نخواهد بود؛ چرا كه او تنها بى‏نياز و ستوده است}. (ابراهيم / ۸) {مگر خبر پيشينيان به شما نرسيده چون: قوم نوح و عاد و ثمود و نيز آنان كه از پس ايشان آمده‏اند و داستان‌شان را جز خداوند نداند؛ چرا كه پيامبران‌شان همراه دلايل روشن آمدند و آنان دستان در دهان‏ها نهاده، گفتند: ما به رسالت شمايان كافريم و به آن‏ چه ما را به آن می‌خوانيد، در شك و ترديديم}. (ابراهيم / ۹) [از ايشان درس عبرت آموزيد.] هان! همانا آن‏چه گفتم از روى شناخت گفتم، می دانم كه تنها گذاشتن من، با روح شما آميخته و بى‏وفايى و فريب، دل‏هايتان را فرا گرفته است. (و هرگز به یاری من بر نخواهید خاست) ليكن سخنان امروزم به خاطر این بود كه جانم بر لب رسيده و اندوهم ژرف و نيروى جانم كاسته و ايمان شمايان به سستى گراييده و اندوه و غصه‏ام فراوان است و برای آن بود که عذر شما را قطع و حجت را تمام كنم؛
قسمت 40 فدُونَكُمُوها فَاحْتَقِبُوها مُدْبِرَةَ الظَّهْرِ، مَهِيضَةَ الْعَظْمِ، خَوْراءَ الْقَناةِ، ناقِبَةَ الْخُفِّ، باقِيَةَ الْعارِ، مَوْسُومَةً بِغَضَبِ الْجَبّارِ وَ شَنارِ الْأَبَدِ، مَوْصُولَهً‏ بِـ {ـنارِ اللّهِ الْمُوقَدَةِ الَّتِى تَطَّلِعُ عَلَى الْاَفْئِدَةِ، اِنَّها عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ فى عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ} فبِعَيْنِ‏ اللّهِ ما تَفْعَلُونَ {وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَىَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ}. و اَنا ابْنَةُ {نَذِيرٍ لَكُمْ بَيْنَ يَدَىْ عَذابٍ شَدِيدٍ} {فَكِيدُونِى جَمِيعاً ثُمَّ لاتُنْظِرُونِ} فَاعْمَلُوا {اِنّا عامِلُونَ وَ انْتَظِرُوا اِنّا مُنْتَظِرُونَ} . ربَّنَا احْكُمْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ اَنْتَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ {وَ سَيَعْلَمُ الْكُفّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدّارِ} {وُ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ}، {وَ كُلَّ اِنْسانٍ اَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فى عُنُقِهِ}. {فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ}؛ وَ كَاَنَّ الْأَمْرَ قَدْ قُصِرَ. صَدَقَ رَسولُ اللهِ صَلَّ اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ پس اكنون افسار [خلافت] را بگيريد و ببريد. بر شتر مقصود سوار شويد، در حالى كه پشت آن زخم، استخوانش شكسته، جانش ضعيف، پايش شكسته، عيب و عار آن باقى و با خشم خداوند جبار و ننگ جاودانه، نشان‌دار شده است و به آتش افروخته‌ ى خداوند پيوسته است. {آتشى كه بر دل‏ها افروخته و آن‏ها را فرا گرفته است، آتش‏ هايى بسان ستون‏هاى سر به فلك كشيده}. (همزه ۶ ـ ۹) آرى، آن ‏چه مرتكب مى‏شويد، در برابر ديدگان خداوند است {و به زودى ستمگران خواهند ديد كه به كجا رهسپارند!} (شعرا / ۲۲۷) و منم [فاطمه] دختر آن‏كه {در نزديكى روز رستاخيز، شمايان را از عذاب سخت آن انذار مى‌كند}. (سبأ / ۴۶) {اكنون درباره ‏ام مكر كنيد و فرصتى برايم نگذاريد}. (هود / ۵۵) و كارتان را به انجام رسانيد و ما {نيز كارمان را انجام مى‌دهيم و چشم به آينده بدوزيد كه ما نيز چشم به راه آينده ‏ايم!} (هود / ۱۲۱ ـ ۱۲۲) پروردگارا! ميان ما و قوممان به حق داورى كن كه تو بهترين داوران هستى و {به زودى كافران خواهند دانست كه پايان كار به سود چه كسى است!} (رعد / ۴۲) {و بگو: هر چه مى‏ خواهيد انجام دهيد كه به زودى خداوند، پیامبر و مومنانی خاص، كارتان را خواهند ديد}. (توبه / ۱۰۵) {و هر كسى نامه‌ى كردارش بر گردنش آويخته است». (اسراء / ۱۳) «پس هركس به قدر ذرّه‌اى نيكى كند، آن را خواهد ديد و آن‏كه به اندازه ‏ى ذرّه‌اى بدى كند، آن را خواهد يافت}. (زلزله / ۷ ـ ۸) گويا كار در زمان اندك انجام شده و به نتيجه رسيده [و آن، اين‏كه شما بی ‏وفايى كرديد و حق را غصب نمودید.]