🌹شرح #حکمت52 🔹 ارزش عفو در هنگام قدرت 🔻 مولای ما در نامه ۵۳ ، به مالک اشتر می نویسد : « لَا تَنْدَمَنَّ عَلَى عَفْوٍ » ؛ " هرگز از اینکه مردم را می بخشی و عفو می کنی پشیمان نباش. " 🔻 خودشان هم در حکمت ۱۹۴ اینگونه مسأله را تبیین می کنند : « مَتَى أَشْفِيَ غَيْظِي إِذَا غَضِبْتُ؟ » وقتی غضب می کنم ، عصبانی می شوم ، چگونه غیض و غضبم را تخلیه کنم بهتر است ؟  « أَحِينَ أَعْجِزُ عَنِ الاِنْتِقَامِ » وقتی که اصلاً قدرت انتقام ندارم بگویم بخشیدم ، که در این صورت همه بگویند، «فَيُقَالُ لِي: لَوْ صَبَرْتَ؟» ؛ همه بگویند : دیگر چاره ای نیست . صبر کن . یا نه ، آنجایی ارزش دارد که عصبانیتم را فرو بخورم ، « أَمْ حِينَ أَقْدِرُ عَلَيْهِ » ؛ وقتی که قدرت دارم انتقام بگیرم ، عصبانیتم را فرو بخورم « فَيُقَالُ لِي: لَوْ عَفَوْتَ» که به من بگویند : کاش عفو می کردی. 🔻با این نگاه مولا علی (علیه الصلوه و السلام) در نامه ۲۹ نهج البلاغه ، خطاب به مردم بصره که با ناجوانمردی تمام همدست شدند با طلحه و زبیر و بصره را با آشوب کشیدند و جنگ جمل را پیش آوردند ، سخنرانی می کنند یا نامه می نویسند و می فرمایند : " شما از پیمان شکستن و دشمنی آشکارا با من آگاهید، با این همه من جرم شما را عفو کردم و شمشیر را از فراریان برداشتم و استقبال کنندگان را پذیرفتم و از گناه شما چشم پوشیدم." 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ┈┈•✾🌸✾•┈┈ #قلب‌فرهنگی‌شهر @ghalbefarhangishahr