#بیعت_نامه : یاران امام مهدی علیه السلام با ایشان بیعت می‌کنند: دزدی و سرقت نکنند، مرتکب زنا نشوند، کسی را نکشند، حریم شخص محترمی را هتک نکنند، مسلمانی را سبّ و دشنام ندهند، به منزلی هجوم نبرند، کسی را جز به حقّ کتک نزنند، بر اسب و حیوانات ضعیف سوار نشوند، خود را به طلا نیارایند، لباس خز نپوشند، حریر نیز نپوشند، کفش باصدا به پا نکنند، مسجدی را خراب نکنند، راه را بر کسی نبندند، به یتیم ظلم نکنند، راه‌ها را نا امن نکنند، مکر و حیله ننمایند، مال یتیم را به ناحقّ نخورند، با پسربچه فساد نکنند، شراب نخورند، در امانت خیانت نکنند، در عهد و پیمان تخلف نکنند، طعامی را احتکار نکنند، چه گندم یا جو، کسی را که به پناه آمده نکشند، شکست خورده و فراری را دنبال نکنند، به خون ریزی نپردازند و خونی را به ناحقّ نریزند، بر مجروح حمله نکنند، لباس خشن بپوشند، خاک را متکای خود قرار دهند، غذای خود را نان جو قرار بدهند، به کم راضی و قانع باشند، در راه خدا آنطور که شایسته است جهاد کنند، بوی خوش استعمال کنند، از نجاست و پلیدی اجتناب نمایند... ». @Etr_Meshkat

#بیعت_نامه مهدی(عج) - دزدی نکردن :  یاران امام زمان علیه السلام با آن حضرت بیعت می‌کنند که سرقت و دزدی نکنند. زیرا اموال هر کسی برای خودش محترم بوده، کسی حقّ تعرض به آن را ندارد. همان طور که خود انسان محترم است، هر چه را هم که مربوط به او می‌باشد نیز محترم است؛ از آبرو، ناموس و مال و غیره؛.. اگر جامعه ای می‌خواهد جامعه مهدوی باشد، باید همه انواع دزدی و مال مردم خوری به ناحقّ برچیده شود؛ دزدی تنها به این نیست که فردی از دیوار کسی بالا برود، یا مخفیانه مال کسی را بردارد، بلکه آن کسی هم که به زور و تزویر از کسی ربا می‌گیرد، دزد است؛ کسی که با مکر و حیله مال مردم را حیف و میل می کند هم دزد است؛ آن که کلاهبرداری می‌کند هر چند در قالب قانونی و علنی، دزد است؛ آن که جنسی را چند برابر گران تر می‌فروشد دزد است؛ کسی که جنس مورد نیاز مردم را احتکار می‌کند نیز دزد است؛ هرچند او را دزد نخوانند؛ که هر کدام به نوعی مال دیگران را به ناحقّ تصاحب می‌کند در صورتی که این مال حرمت خاصّی در دین مقدّس اسلام دارد. لذا هیچ کسی حقّ ندارد به مال دیگران دست درازی کند و اگر کسی مرتکب آن شد، با جمع شدن همه شرایط آن، دست او باید قطع شود؛ چنان که آیه شریف می‌فرماید: «دست مرد دزد و زن دزد را، به کیفر عملی که انجام داده اند، بعنوان یک مجازات الهی، قطع کنید! و خداوند توانا و حکیم است». ---------- [۱]: ۴۸. اصول کافی، ج ۵، ص ۵۲؛ تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج ۶، ص ۱۶۷؛ وسائل الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۲۱. [۱]: ۴۹. سوره مائده، آیه ۳۸. @Etr_Meshkat

#بیعت_نامه زنا نکردن ؛«و لا یزنوا» یاران حضرت مهدی علیه السلام با ایشان بیعت می‌کنند که مرتکب خلاف و زنا نشوند. زشتی این عمل آنقدر زیاد است که مفاسد دنیوی و عواقب اخروی این گناه، برای همه معلوم است، چه آثار فردی و چه آثار اجتماعی و خانوادگی آن؛ مطابق حدیثی که از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل شده، جهنمیان از بوی تعفّن چنین افرادی درعذاب خواهند بود. کسی که ادعای انتظار و امید یاری امام زمان علیه السلام را دارد؛ حتی به طرف چنین گناهی هم نزدیک نمی شود؛ چنانکه آیه شریفه می‌فرماید: «و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهی است»!(1) روایت از رسول خداصلی الله علیه وآله نقل شده است: زناکار در حالی که زنا می‌کند مؤمن نیست و دزد هم در حالی که دزدی می‌کند مؤمن نیست؛ چون این گونه افراد وقتی به چنین عملی دست می‌زنند ایمان از وجودشان کنده می‌شود؛ آن طور که پیراهن از تن کنده می‌شود. [۱] یعنی در آن حال، کافر و مشرک است که خود از بزرگ ترین گناهان کبیره می‌باشد. چرا جزء بندهای بیعت نامه شده چون درآخرالزمان این گناه شایع شده و آن را سبک می شمرند... ---------- [۱]: ۵۰. سوره اسرا، آیه ۳۲. [۱]: ۵۱. تفسیر المیزان، ج ۱۵، ۱۱۹؛ اصول کافی، ج ۲، ص ۲۷. @Etr_Meshkat

#بیعت_نامه به خانه ای هجوم نبردن «و لا یهجمُوا مَنزلاً» یاران امام زمان علیه السلام متعهد می‌شوند که به منزل کسی بدون جهت هجوم نبرند؛ چرا که حریم خصوصی هر فردی، جایی است که خود و خانواده اش، از هر لحاظ احساس آرامش، آسایش و آزادی می‌کنند، و این آرامش و آزادی باید برای همه محترم بوده، کسی حقّ عبور به حریم خصوصی و شخصی دیگری را نداشته باشد. شرع و قانون نیز این حقّ را به رسمیت شناخته است. البته هجوم به خانه دیگران نیز به گونه‌های متفاوتی است، گاهی علنی و گاه مخفی است؛ گاه به صورت دزدی و غارت است و گاهی برای اذیت؛ گاه از دیوار کسی بالا می‌روند و گاه ایجاد مزاحمت؛ گاهی برای نا امن کردن محیط خانه است؛ و گاهی نیز عنوان غصب پیدا می‌کند، یعنی کسی به زور و حیله و کلک بیاید و صاحب خانه را از خانه و یا از بخشی از خانه بیرون کند و خود آن را اشغال نماید. تمام انواع و اشکالی که ذکر شد همه حرام و غیر مجاز است. برای ورود به خانه هر کسی حتی نزدیکان و خویشان، ادب و آداب مخصوصی دارد که باید رعایت شود. مثلاً در یکی از آیات شریفه قرآن می‌فرماید : ای کسانی که ایمان آورده اید! در خانه‌هایی غیر از خانه خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید؛ این برای شما بهتر است؛ شاید متذکّر شوید. * و اگر کسی را در آن نیافیتد، وارد نشوید تا به شما اجازه داده شود؛ و اگر گفته شد: «بازگردید! » بازگردید؛ این برای شما پاکیزه تر است؛ خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است. (1) مگر در موردی که بر اساس قانون و حکم دادگاه صالح، ضرورتی ایجاب کند. ---------- [۱]: ۶۶. سوره نور، آیات ۲۷ و ۲۸. @Etr_Meshkat

#بیعت_نامه از حیوان ضعیف کار نکشیدن «و لا یرکبُوا الخَیل الهمالیج» یکی از موارد بیعت نامه یاران امام (عج) با آن حضرت این است که بر حیوان لاغر و ضعیف سوار نشوند و بیش از طاقت شان، از آنها کارنکشند. ملاحظه همین یک حکم و دستور کافی است که عمق توجّه شرع مقدّس اسلام به جایگاه حقوق بشر و حیوان را برای تمام جهانیان آشکار کند. در قرنی که به نام حقوق بشر، انواع ظلم و جنایات را بر ملّت‌های مستضعف و مظلوم روا می‌دارند، به نام آزادی بشر، انواع جنگ‌ها و جنایت‌ها را بر بشر جایز می‌شمرند، به جایگاه والای احکام مترقی اسلام پی می‌بریم که نه تنها حقوق تمام انسان‌ها را محترم می‌داند (چه مسلمان و چه غیر مسلمان) بلکه حقوق حیوانات را هم متذکر می‌شود؛ حتی حقوق نباتات، از درخت و گیاه و محیط زیست را هم به بهترین وجه بیان می‌کند و آن را تحت حمایت خود می‌داند. مثلاً برای کاشتن یک درخت، چه ثواب ها، و برای قطع درخت، چه توبیخ‌ها بر می‌شمرد و یا در رفتار و برخورد باحیوانات، بخصوص حیوانات اهلی احکام خاصی برای انسان بیان کرده است. @Etr_Meshkat

#بیعت_نامه لباس خزّ نپوشیدن ،لباس حریر و ابریشم نپوشیدن «و لا یلْبِسوا الخَزّ، و لا یلبسُوا الحَرِیر» استفاده از نعمت‌های خدادادی و آشکار نمودن نعمت، از جمله پوشیدن لباس خوب و تمیز و نو و زینت دادن خود، ستودنی و مستحب است. [۱] لکن موضوع پوشش لباس، رنگ لباس، جنس لباس، نحوه پوشش، بلندی و کوتاهی آن، نازکی و ضخامت آن، همه و همه از مواردی است که هر کدام دارای پیام و مفهوم خاصی است که هم نشان دهنده هویت و شخصیت فرد است وهم نشانه عقیده و فکر اوست. رنگ و جنس و نحوه پوشیدن یک لباس و یا نوشته روی آن، ممکن است بیانگر طرز تفکّر خاصی یا القای شعار و یا تأیید گروهی و اعتراض به مذهب دیگری باشد. به هر حال لباس، در حدّ خودش نوعی پرچم است که همیشه بر افراشته می‌شود. یک فرد مسلمان که عقیده به خدا دارد، پیرو امامان معصوم علیهم السلام و مقلّد احکام اسلامی است، نمی تواند هرگونه لباس که در جامعه وجود دارد را بپوشد، از هر جنسی استفاده کند، از هر رنگی در هر رده سنی بپوشد؛ بلکه هر کدام از آن‌ها اقتضائاتی دارد. رنگ لباس یک فرد کهنسال با جوان و کودک فرق می‌کند، همان طور که جنس لباس زن و مرد با هم یکی نیست. به همین جهت در شرع مقدّس اسلام نیز مقرراتی وجود دارد. یکی از محرمات برای مردان، که تقریباً تمام مراجع تقلید در رساله‌های عملیه خود به این موضوع اشاره و حکم آن را بیان فرموده اند که در اینجا یک مسئله از رساله امام خمینی (ره) که تقریباً مشترک بین همه توضیح المسائل مراجع است را ذکر می‌کنیم: مسئله ۸۳۴: لباس مرد نمازگزار باید ابریشم خالص نباشد و در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است، و در چیزی که نماز در آن تمام نمی شود، مانند بند شلوار و عرقچین نیز به احتیاط واجب نباید از حریر خالص باشد. با سند معتبر نقل شده است که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله به امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: یا علی! انگشتر طلا در دست مکن که زینت توست در بهشت، جامه حریر مپوش که آن پوشش توست در بهشت. و در حدیث دیگر فرمود: جامه حریر مپوش که حق تعالی به سبب این در قیامت پوستت را به آتش می‌سوزاند. [۱] ---------- [۱]: ۷۱. مرحوم علّامه مجلسی اوّلین باب کتاب حلیة المتقین را به موضوع آداب لباس و کفش اختصاص داده که خواننده محترم را به مطالعه آن دعوت می‌کنیم. [۱]: ۷۲. حلیة المتقین، علّامه مجلسی، ص ۲۲. @Etr_Meshkat