🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت اول تمرين ادب، اولين مرحله از فراگيري مهارت مبارزه با نفس در کودکان/ از هفت سالگي، زندگي کودکان در خانه بايد توام با نظم و مقررات باشد مبارزه با نفس به معناي پاسخ منفي به برخي دل‌بخواهي‌ها و خواسته‌هاي نابجاي نفس است و اولين مراحل آن در کودکي با فراگيري حياء و ادب آغاز مي‌شود. حياء نوعي خودداري است، و ادب برنامه‌اي مستمر است که شامل يک سلسله مقررات و احترام به اطرافيان است. رسول خدا(ص) درباره حيا مي‌فرمايند: الحياءُ هُو الدِّينُ کلُّهُ(کنزالعمال/5761) و «الحياءُ مِفْتاحُ کُلِّ الخَيرِ»(غررالحکم/340) اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايند: «حياء انسان را از هر زشتي باز مي‌دارد؛ الحياءُ يَصُدُّ عنْ فِعْلِ القَبيحِ»(غررالحکم/1393) 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘ @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت دوم حياء را شايد بتوان حداقل مبارزه با نفس دانست که اگر کسي از آن محروم بود، در او هيچ اميد و خيري نيست. لذا در روايات متعدد از رسول خدا(ص) آمده است که فرمودند: از ضرب‌المثل‌هاي پيامبران(ع)، جز اين سخنِ مردم بر جاى نمانده است: اگر حيا نداشتى، ديگر هر کارى مي‌‌خواهى بکن. ادب را هم بايد اولين برنامه مبارزه با نفس دانست که در صورت پايبندي به آن، موجب اصلاح انسان مي‌شود. اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايد: «ادب خوب، عامل تزکيه اخلاق است؛ سبَبُ تزکيةِ الأخلاقِ حُسنُ الأدبِ»(غررالحکم/5520) ادب نيز مانند مبارزه با نفس و تقوا، از جنس اجتناب و خويشتنداري است: «کَفاکَ أدبا لنفسِکَ اجتِنابُ ما تَکْرهُهُ مِن غيرِکَ»(نهج البلاغه/حکمت412) و در جاي ديگر نيز اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايد: «خويشتندارى(ايستادن در برابر خواهش نفس) در بيم و اميد، از برترين ادبهاست 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت سوم با توجه به روايات، اولين دوره آموزشي مبارزه با نفس براي فرزندان از سن 7 سالگي آغاز مي‌شود. پدر و مادر از سن هفت سالگي بايد رعايت «ادب» را به فرزندان خود آموزش بدهند تا بچه‌ها اصل مبارزه با هواي نفس را درک کرده و بدانند که بايد با «دلم مي‌خواهد»هاي نابجاي خودشان مبارزه کنند. طبق دستور اسلام، ادب و نظم را از 7 تا 14سالگي و در خانواده بايد ياد گرفت، نه از 18 سالگي و در سربازي که امروزه برخي پسرها تنها در طول خدمت سربازي رعايت نظم و برخي آداب را تمرين مي‌کنند؛ 18 سالگي براي اين منظور خيلي دير است. 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت چهارم بر اساس روايات، بچه از 7 تا 14 سالگي بايد مانند يک عبد در مقابل ارباب قرار بگيرد(الْوَلَدُ سَيِّدٌ سَبْعَ‏ سِنِينَ‏ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِينَ وَ وَزِيرٌ سَبْعَ سِنِينَ؛ وسائل ‏الشيعة/21/476) البته پدر و مادر مانند يک ارباب مهربان هستند و دستوراتشان را با نرمش و مهرباني به بچه مي‌گويند، ولي بچه بايد همان‌طور که يک سرباز از فرمانده خودش اطاعت مي‌کند، از آنها اطاعت کند. در اين هفت سال زندگي کودک بايد توام با نظم و مقررات (و از اين لحاظ تا حدودي شبيه پادگان) باشد، تا بچه در اين محيط، رعايت نظم و ادب را ياد بگيرد. بچه بايد کارهايي مثل مرتب کردن وسايل شخصي و محل زندگي، رعايت وقت خواب و بيدار شدن، احترام به بزرگتر و خيلي از آداب را در اين سال‌ها رعايت کند تا بفهمد که دنيا جاي راحت‌طلبي و بي‌مبالاتي نيس. البته آموختن مقررات و الزام کودکان به نظم بايد توام با مهرباني و نشاط باشد. و براي اينکه نظم پذيري براي فرزندان آسان شود بايد پدر و مادر خود در اين زمينه الگو باشند. 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️ #خانواده_مهدوی قسمت پنجم مهمترين عوامل مؤثر در تربيت و تعادل روحي فرزند تعادل روحي و رواني به عوامل زيادي ربط پيدا مي‌کند اما دو تا از کليدي‌ترين عوامل تعادل روحي فرزندان در خانواده عبارتند از اينکه: «رابطه پدر با مادر از سر محبت و رحمت باشد» و «رابطه مادر با پدر سرشار از تواضع و احترام باشد». البته هر دو خوب است به يکديگر احترام و محبت داشته باشند ولي بر اساس اقتضائات خاص روحي زن و مرد احترام براي مرد و محبت براي زن اولويت پيدا مي‌کند. وقتي بچه ها اينگونه روابطي را ميبينند گويي هر چيزي سر جاي خودش قرار گرفته و تعادل در خانه برقرار خواهد شد. . @Etr_Meshkat ⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت ششم بچه‌ها وقتي در خانه تعادل روحي پيدا مي‌کنند که ببينند «پدر "ستون" خانه است و مادر "زيبايي" خانه» به تعبير ديگر، پدر رئيس حقوقي خانه است و مادر رئيس عاطفي خانه است. خانم بايد مراقب باشد که غرور شوهرش را نشکند و به فرزندانش هم ياد بدهد که غرور پدرشان را نشکنند و به او احترام بگذارند. مرد هم بايد مراقب باشد که دل همسرش را نشکند و به فرزندانش ياد بدهد که دل مادرشان را نشکنند. در اين خانواده هر چه مادر دوست داشته باشد و هر چه پدر فرمان بدهد، بچه‌ها طبق آن عمل خواهند کرد و به اين ترتيب تعادل در خانه برقرار خواهد شد. چون اين دو رفتار مطابق فطرت و طبيعت پاک انسان است و دختر و پسر در چنين خانواده‌اي پاسخ‌هاي طبيعي اقتضائات روحي خود را مي‌بينند و محيط خانه براي آنها آرامش‌بخش میشود 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت هفتم بچه‌ها وقتي در خانه تعادل روحي پيدا مي‌کنند که ببينند «پدر "ستون" خانه است و مادر "زيبايي" خانه» به تعبير ديگر، پدر رئيس حقوقي خانه است و مادر رئيس عاطفي خانه است. خانم بايد مراقب باشد که غرور شوهرش را نشکند و به فرزندانش هم ياد بدهد که غرور پدرشان را نشکنند و به او احترام بگذارند. مرد هم بايد مراقب باشد که دل همسرش را نشکند و به فرزندانش ياد بدهد که دل مادرشان را نشکنند. در اين خانواده هر چه مادر دوست داشته باشد و هر چه پدر فرمان بدهد، بچه‌ها طبق آن عمل خواهند کرد و به اين ترتيب تعادل در خانه برقرار خواهد شد. چون اين دو رفتار مطابق فطرت و طبيعت پاک انسان است و دختر و پسر در چنين خانواده‌اي پاسخ‌هاي طبيعي اقتضائات روحي خود را مي‌بينند و محيط خانه براي آنها آرامش‌بخش مي‌شود. مباحث تربیت آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت هشتم در خانه‌اي که مادر محبوب است و پدر مطاع است، بچه تعادل دارد. دختر چنين خانواده‌اي طبيعتاً شوهردار و مادر خوبي خواهد شد و يکي از نتايجش هم اين خواهد بود که رعايت حجاب برايش راحت خواهد بود. و پسر اين خانه هم طبيعتاً زن‌داري و محبت به همسر را خوب ياد خواهد گرفت و مي‌داند نبايد با زن برخورد از سر سوءاستفاده و بي‌رحمانه داشته باشد. هر چيزي بايد سر جاي خودش باشد؛ پدر در خانه فرمانده است و مادر ملکه است و نمي‌شود جاي اين دو را عوض کرد؛ گرچه هم پدر به عنوان فرمانده محبوب خواهد شد و هم مادر به عنوان ملکه مطاع خواهد شد. به اين صورت است که بچه‌ها تعادل خواهند داشت. حرمت پدر بايد در خانواده حفظ شود. خانمي که در خانه به شوهر خودش بي‌احترامي مي‌کند(مخصوصاً در حضور بچه‌ها) در واقع دارد ستون خانه را از بين مي‌برد و باعث مي‌شود بچه‌ها خوب تربيت نشوند. چون حرمت پدر در اين خانه شکسته شده است، ديگر محبت اين پدر نسبت به فرزندانش (به خصوص دخترانش) بي‌اثر خواهد شد و آنها را لبريز و سرشار از محبت نخواهد کرد. لذا اين بچه‌ها معمولاً احساس کمبود محبت پيدا مي‌کنند و همين مي‌تواند عامل بسياري از ناهنجاري‌ها (از جمله بدحجابي) شود. مباحث تربیت آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat