🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت نهم پدري که در خانه حرمتش رعايت شود با اشاره خودش مي‌تواند رفتار دختر خود را تنظيم کند. چنين پدري وقتي به دخترش محبت کند، دخترش سرشار از محبت خواهد شد و اين پدر وقتي از دخترش بخواهد حجاب خوبي داشته باشد، اين دختر به خاطر محبتي که نسبت به پدر مقتدر و مهربان خودش دارد و احترامي که براي او قايل است، خود به خود بهترين حجاب را انتخاب خواهد کرد. همچنين مادر مي‌تواند با يک اشاره پسرش را مطيع خود و پدر قرار دهد؛ وقتي مي‌گويد: پسرم دوست ندارم اينگونه باشي يا آنگونه رفتار کني. به اين ترتيب کار تربيت آسان خواهد شد. مباحث تربیت آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

#خانواده_مهدوی 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 قسمت دهم اهميت «مبارزه با نفس والدين» در تربيت فرزندان/خوب بودن پدر و مادر، براي تربيت فرزند کافي نيست، فرزندان بايد «مبارزه با نفس والدين» را ببينند/چرا فرزندان برخي خانواده‌هاي مذهبي، مقيد به امور ديني و رفتار اسلامي نيستند؟ پايه اصلاح نفس، مبارزه با هواي نفس و مخالفت با تمايلات بي ارزش است. پدر و مادري که مبارزه با هواي نفس را در عمل و رفتار خودشان به بچه ياد ندهند و اين تجربه را در خانواده به فرزند خود منتقل نکنند، زياد نبايد انتظار داشته باشند که فرزندشان اصلاح شود و خوب بار بيايد. خوب بودن پدر و مادر، براي تربيت فرزند کافي نيست. مثلاً اگر هر يک از پدر و مادر به صورت ژنتيک آدم‌هاي مهربان يا خوش‌اخلاقي باشند، اين ويژگي به تنهايي نقش تعيين‌کننده‌اي در تربيت فرزند ندارد. مهم اين است که فرزند در رفتار و گفتار پدر و مادرش، مبارزه با هواي نفس را ببيند تا تأثير بپذيرد. و الا هرچقدر کارهاي خوبي از پدر و مادرش ببيند که اين کارهاي خوب توأم با «مبارزه با نفس» نباشد و مثلاً ناشي از صفات خوب ژنتيکي آنها باشد، در تربيت فرزند نقش چنداني نخواهد داشت. مباحث تربیت آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت یازدهم اگر فرزند در رفتار پدر و مادرش ببيند که آنها بارها عصباني شده‌اند، ولي خودشان را کنترل کرده و چيزي نگفته‌اند يا لبخند زده‌اند، به تدريج مي‌پذيرد که بسياري از اوقات بايد مخالف هواي نفس رفتار کرد و پا روي درخواسته‌هاي نفساني گذاشت. پدر و مادري که وقتي عصباني مي‌شوند هرچه دلشان خواست به زبان مي‌آورند، طبيعتاً بچه آنها هم هرکاري دلش بخواهد، انجام خواهد داد و مقابله با خواهش‌هاي نفساني را فرانخواهد گرفت. اگر پدر و مادر، هنگامي که ناراحت و يا عصباني هستند بچه خود را تنبيه کنند، و هنگامي که خوشحال و سرحال هستند او را تشويق کنند، اين بچه درست تربيت نمي‌شود، چون پدر و مادر ملاک تشويق و تنبيه را رفتار درست و غلط فرزندشان قرار نداده‌اند بلکه ملاک را حال خوب و بد خودشان و تمايلات خودشان قرار داده‌اند؛ يعني هروقت سرحال باشند مي‌بخشند و هروقت عصباني باشند نمي‌بخشند و مجازات مي‌کنند. وقتي رفتار پدر و مادر باعث شود که بچه‌ اين‌طور نتيجه‌گيري کند، طبيعي است که اين بچه هم طبق هواي نفسش عمل کند مباحث تربیت آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت دوازدهم بعضي از خانواده‌ها، مذهبي هستند، ولي بچه هايشان زياد به امور ديني و رفتار اسلامي مقيد نيستند و در واقع پدر و مادر نتوانسته‌اند آنها را متدين بار بياورند. غالباً علت اين وضعيت اين است که بچه ها از پدر و مادر رفتار خوب و مؤمنانه ديده‌اند اما مبارزه با هواي نفس مشاهده نکرده‌اند. اين موجب مي‌شود بچه‌ها تصور کنند پدر و مادر چون علاقه به رفتار مذهبي داشته‌اند اينگونه رفتار کرده‌اند، پس خودشان هم طبق دوست‌داشتني‌هايشان عمل مي‌کنند؛ و لذا نتيجه تربيت خراب از آب در مي‌آيد. بايد به بچه ها مبارزه با هواي نفس را ياد دهيم و تجربه مخالفت با تمايلات را انتقال دهيم، نه اينکه صرفاً رفتار مؤمنانه را نمايش دهيم. در نمايش مبارزه با هواي نفس، مثل غالب موارد ديگر، نقش مادر در تاثيرگذاري تربيتي بيشتر است. يعني اگر از مادر مبارزه با هواي نفس و صبر در ناملايمات ديده شود، اهميت بيشتري دارد. مباحث تربیت آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت سیزدهم هدف از تشکيل خانواده/ خانواده؛ محيطي شيرين براي مبارزه با نفس تشکيل خانواده، يعني آغاز مرحله جديدي از مبارزه با هواي نفس در محيطي شيرين وقتي هدف از آفرينش و زندگي انسان، عبوديت است (ما انسان را نيافريديم مگر براي اينکه به مقام عبوديت برسد؛ وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ؛ ذاريات/56) در نتيجه همه اجزاء زندگي انسان در جهت رسيدن به اين هدف خواهد بود. يعني هدف از تمام نعمت‌ها و اموري که براي انسان در دنيا قرار داده‌ شده، رسيدن او به اين عبوديت است. يکي از اجزاء مهم زندگي انسان انتخاب همسر و تشکيل خانواده است پس هدف از آن نيز کمک به تحقق عبوديت و بندگي خداوند است، و بايد ديد ازدواج و تشکيل خانواده که خداوند انسان را وابسته به آن قرار داده چگونه انسان را در جهت عبوديت کمک ميکند. اگر هدف از ازدواج را صرفا لذت‌جويي تلقي کنيم غلط است. وقتي رسول خدا(ص) مي‌فرمايد: «در اسلام هيچ بنايى ساخته نشد که نزد خداوند عزّوجلّ محبوبتر و ارجمندتر از ازدواج باشد؛ مَا بُنِيَ فِي الْإِسْلَامِ بِنَاءٌ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَعَزُّ مِنَ التَّزْوِيجِِ»(بحار الانوار/100/222)، نمي‌توان اين بالاترين درجه محبوبيت نزد خدا را، خارج از هدف خلقت در نظر گرفت. در جاي ديگر رسول خدا(ص) مي‌فرمايد: «هر که ازدواج کند، نصف عبادت به او داده شده است؛ مَنْ تَزَوَّجَ فَقَدْ أُعْطِيَ نِصْفَ الْعِبَادَة»(بحارالانوار/100/220) بايد ديد چرا ازدواج اينقدر نزد خدايي که انسان را تنها راي عبوديت آفريده است، عزيز است؟ مباحث تربیتی آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

#خانواده_مهدوی قسمت پانزدهم خانواده را نبايد محيطي براي رها بودن و راحتي کامل از هر قيد و بندي تصور کرد. خانواده را بايد محيطي براي خودسازي و مجموعه‌اي شبيه پادگان يا ورزشگاه -البته توأم با لطافت و مهرباني- دانست که مي‌خواهد انسان را وادار به حرکت و تمرين کند و باعث رشد و تعالي او شود. خانواده شبيه مسافرخانه نيست که فقط محل استراحت و غذا خوردن باشد بلکه محيطي است که ورود و حضور در آن حرمت و آدابي دارد؛ همان‌طور که ورود و حضور در مسجد حرمت و آدابي دارد. چه بسا آدابي که در محيط خانه بايد رعايت شود و حرمتي که بايد حفظ شود از مسجد کمتر نباشد. البته اين منافاتي با انواعي از راحت بودن انسان در محيط خانواده ندارد، اما راحتي در خانه هم حدّ و مرزهاي خاصي دارد. همان‌طور که سفره محل شکم‌چراني نيست و آدابي دارد، خانواده نيز محل هوسراني نيست و آداب و آيين خاص خودش را دارد. خانواده يعني زندگي کردن توأم با يک آيين‌نامه. رعايت آداب و مقررات خانواده آن‌قدر اهميت دارد که براي رفت و آمد بچه‌ها به اتاق پدر و مادر، آيه قرآن نازل مي‌شود. (لِيَسْتَأْذِنْکُمُ الَّذينَ مَلَکَتْ أَيْمانُکُمْ وَ الَّذينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْکُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ ... ؛ نور/58) در روايات ما شيوه برخورد مرد و زن در خانواد و جزئيات رفتاري فرزندان و والدين در مقابل يکديگر به طور دقيق بيان شده است و آيين‌نامه‌ها و دستوراتش يک‌به‌يک ذکر شده است. ما در خانه ول و رها نيستيم، بلکه بايد طبق آداب و آيين‌نامه‌ زندگي کنيم. مباحث تربیتی آقای پناهیان @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت شانزدهم اولويت اصلاح خانواده نسبت به اصلاح فرد و جامعه اگر بخواهيم براي برنامه‌ريزي‌هاي فرهنگي و تربيتي بين اهميت اصلاح فرد، خانواده و جامعه مقايسه‌اي انجام دهيم و اولويتي را تعيين کنيم، بايد بگوييم اصلاح خانواده اولويت دارد. براي هرگونه رشد معنوي نيز راه ميانبر و معقول، رسيدگي به وضع دينداري خانواده است. چون در واقع، واحد اصلي يک جامعه، خانواده است و اين خانواده ها هستند که جامعه را تشکيل ميدهند نه افراد؛ و فرد هم ابتدا در خانواده است که هويت و شخصيت خود را پيدا مي‌کند. پس هم فرد و هم جامعه وابستگي زيادي به خانواده دارند، اگرچه خانواده نيز از افراد و جامعه تأثير ميپذيرد، ولي ابتدا بايد براي اصلاح خانواده برنامه‌ريزي شود. اصلي‌ترين محل تربيت خانواده است، نه مدرسه و مسجد خانواده نسبت به واحدهاي بزرگتر اجتماعي مانند مسجد و مدرسه تاثيرگذاري بيشتري بر افراد دارد. محيط اصلي تربيت خانه است و مسجد و مدرسه در درجه دوم قرار دارند. مسجد و مدرسه در حکم ياور و مشاور خانه براي تربيت افراد محسوب مي‌شوند. کسي که در خانه، تربيت نشود، به سختي ممکن است در محيط‌هاي ديگر مثل مدرسه يا مسجد تربيت شود، اگرچه هميشه استثناءهايي وجود دارد. البته مسجد و مدرسه تاثيرات تکميلي فراواني بر افراد دارند، ولي عموماً اين تاثيرات متناسب با تربيت اوليه خانوادگي هستند. مباحث تربیتی آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت هفدهم آسان بودن تربيت در خانواده اصالت دادن به خانواده و سنگين نمودن مسئوليت تربيتي خانواده به معناي سخت نمودن و دشوار نماياندن اين مسئوليت نيست. خانواده با توجه به تمام امکاناتي که دارد آسان‌ترين محل تربيت هم به حساب مي‌آيد. به کارگرفتن ابزارهاي تربيتي که در خانواده به صورت طبيعي موجود است، نياز به هيچگونه بار تکليفي اضافي هم ندارد. کافي است زن و مرد که تشکيل دهنده هسته اوليه خانواده هستند طبق طبيعت واقعي و فطرت الهي خود عمل کنند؛ در اين صورت، هم خود بيشتر از زندگي لذت و بهره خواهند برد و هم فرزندان خود را از مواهب تربيتي فراوان برخوردار مي‌کنند. مباحث تربیتی آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

#خانواده_مهدوی 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 قسمت هجدهم ✅اهميت رسانه تلويزيون در تربيت خانواده يکي از مهمترين فعاليت‌هاي تربيتي در خانه برنامه‌ريزي براي استفاده از تلويزيون و نحوه استفاده از آن است. در عين حال ما نبايد تلويزيون را عامل مطلق براي تربيت افراد تلقي کنيم؛ بزرگان خانواده با نحوه عکس‌العملهايي که پاي يک برنامه تلويزيوني نشان مي‌دهند مي‌توانند تا حد زيادي بر آثار تربيتي تلويزيون بر اعضاء خانواده تاثيرگذار باشند. تلويزيون بيش از آنکه ميتواند نقش مخرب در تربيت خانوادگي به دنبال داشته باشد، مي‌تواند و بايد نقش مکمل و اصلاحي در تربيت خانوادگي داشته‌باشد. به عنوان نمونه امروزه به دليل بزرگ شدن جوامع بشري و دشواري‌هاي پيش آمده در انواع ارتباط‌هاي سنتي با خانواده‌هاي الگو و افراد اسوه، نقش تلويزيون در اين رابطه نقشي بسيار لازم و ضروري است، که موجب مي‌شود ما به تلويزيون منفعلانه نگاه نکنيم و فعالانه و مشتاقانه از آن استفاده نماييم، و فراگيري اين رسانه مي‌تواند روند رشد و اعتلاي خانواده‌ها را تسريع بخشد. تاثير اينترنت و ابزار ارتباطي نوين مانند تلفن همراه در فضاي خانه رسانه‌هاي ديگر غير از تلويزيون نيز مي‌توانند نقش مخربي در خلوت خانه و شکل‌گيري تربيت خانوادگي بجا بگذارند. اين رسانه‌ها مي‌توانند بيش از تلويزيون نهاد خانواده را از شکل گيري کامل بازدارند، به دليل اينکه بيش از تلويزيون فرديت و تنهايي را بين افراد خانواده رواج مي‌دهند. طبيعتاً براي هرگونه بهره‌برداري بهتر از فرصت خانه و خانواده در تاثيرگذاري تربيتي بايد براي استفاده از اين رسانه‌ها در خانه برنامه‌ريزي نمود. 📚مباحث تربیتی آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت نوزدهم ✅خانواده نمونه و موفق يک خانواده بدون دعوا نيست خانواده موفق خانواده‌اي نيست که صرفاً در آن دعوا نباشد. خانواده «صرفا بدون دعوا»، يک خانواده حداقلي است. شايد به اين دليل دعوا نيست که يکي از زوجين دارد بخشي از نيازهاي خودش را ناديده مي‌گيرد. البته اگر از هواهاي نفساني بگذرند خوب است و دعواها خيلي کم ميشود. ولي به هر حال صرف نبودن دعوا ملاک موفقيت خانواده نيست. شايد به اين دليل دعوا نيست که يکي از طرفين حال درگيري ندارد؛ به دليل اينکه از صفات ژنتيک خاصي برخوردار است يا از فرهنگي تبعيت مي‌کند که جايي براي دعوا نگذاشته است. خانواده موفق خانواده‌اي است که بستر تکامل و رشد معنوي تمام اعضاي خانواده را مهيا کند. اگرچه يکي از مقدمات لازم براي آماده‌سازي اين بستر رشد، نبودن دعوا و درگيري است. 📚مباحث تربیتی آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت بیستم ✅نقش آرامش در رسيدن به ساير اهداف زندگي مشترک الف) معمولا انتظار ما از يک زندگي مشترک اين است که ما را به لذت و شادي برساند، در حالي که اگر ما را به آرامش برساند، لذت و شادي در زندگي ما بيشتر خواهد شد. زيرا هميشه مقدمه هر نوع لذت و شادي در زندگي آرامش است. شتابزدگي در رسيدن به لذت و شادي، موجب از بين رفتن آرامش، و در نتيجه کاهش لذت در زندگي مي‌شود؛ و در مرحله بعد، همين کاهش لذت، باعث ناآرامي‌هاي بيشتر مي‌شود. ب) انتظار ديگر ما از يک زندگي مشترک اين است که ما را به محبت و عشق برساند، در حالي که اگر به آرامش برسيم، محبت هم در زندگي فراوان‌تر مي‌شود و راحت‌تر بدست مي‌آيد. زيرا آرامش بستر رويش محبت است. اگر انسان‌ها آرام باشند، آنگاه بهتر خواهند توانست به يکديگر محبت پيدا کنند. ج) کساني که با ديد عميق‌تري به زندگي مشترک نگاه مي‌کنند، علاوه بر فوائد ذکر شده، انتظار دارند در يک زندگي مشترک فرصت رشد و شکوفايي روحي و معنوي بيشتري پيدا کنند. شکوفايي و کشف استعدادهاي دروني انسان و رشد معنوي انسان هم در سايه آرامش امکان‌پذير است. انسان تا آرامش نداشته باشد شکوفايي استعداد و رشد معنوي چنداني هم پيدا نخواهد کرد. و منشاء و سرچشمه اصلي اين آرامش خانواده است. 📚مباحث تربیتی آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘ @Etr_Meshkat

🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 #خانواده_مهدوی قسمت بیست ویکم ✅نقش آرامش در تربيت فرزند آرامشي که در روابط زوجين وجود دارد، تعيين‌کننده‌ترين عامل درجهت تامين آرامش مورد نياز براي تربيت فرزندان است و بخش ديگر اين آرامش در صورتي تأمين مي‌شود که پيش از هرگونه اقدام تربيتي و در ضمن آن به اين فکر باشيم که آرامش فرزندمان را به هم نزنيم. براي حفظ آرامش در خانه، بايد مراقب عوامل خارجي ايجاد ناآرامي در خانه هم بود. بسياري از اوقات، در زندگي‌هاي جديد و سبک‌هايي که براي برنامه‌هاي زندگي‌مان انتخاب مي‌کنيم، آرامش را در نظر نمي‌گيريم و روي آن به عنوان يک عامل تعيين کننده انتخاب‌هايمان فکر نمي‌کنيم. هر موقع در زندگي خود احساس ناراحتي کرديد، هر موقع فکر کرديد کمبودي شما را اذيت مي‌کند، اول به اين فکر کنيد که مبادا آرامش خود را از دست داده باشم که چنين کمبود يا چنين احساسي دارم. يکي از عوامل خارجي که در اغلب خانواده‌ها سهم قابل توجهي از زندگي روزمره را به خود اختصاص داده، فيلم و برنامه‌هاي تلويزيوني است. فيلم‌هاي که در آن انسانهايي با نقش‌هاي ناآرام نمايش داده مي‌شوند، ممکن است ما را بخندانند يا بگريانند و يا به ما هيجاني بدهند و ما را سرگرم کنند اما آن چيزي که از ما مي‌گيرند خيلي گران‌تر از آن چيزي است که به ما مي‌دهند و ضربه خود را در دراز مدت وارد خواهند کرد. آنها آرامش را از ما مي‌گيرند. 📚مباحث تربیتی آقای پناهیان 🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸 @Etr_Meshkat