🎬 باب‌الحوائج باشد رقیه دستگیر عالم، طفل سه ساله مرد یهودی سیلی زد و بُرد سویِ دو چشمم بابا! نبودی؟ خولی لگد زد آن پیرزن سنگ لب‌ها؟!،...بماند،... این زخمِ دلتنگ دیشب گل تو از ناقه افتاد گویی که مادر در کوچه افتاد خاکی و پاره شد معجر من گوشم چه سنگین، از دست دشمن چشمان تارم؟ شد موج دریا قدم کمان است،...دیدی تو بابا؟ بعد از تو بابا کوهی ز دردم پهلو شکست و یک جسم سردم بابا! ببین که دندان دختر یک در میان است... ناگفته بهتر لب‌های من هم مثل لب‌تو بابا! ترک خورد. این هم بماند... بعد تو بابا! شلاقِ دشمن، شد سهمِ جسمِ بیچاره‌ی من زنجیر و کوچه نان تصدق با کعب نی زد، چه بی‌هوا،... من؟! من بیشتر از این زنده نمانم درد می‌رسد تا عمق روانم درد مفاصل با درد زانو برده توانم این درد پهلو بابا بگو که انگشترت کو؟ از من نپرس! که آن زیورت کو دست‌گیر عالم بودم رقیه ویرانه‌ سهمم؟! باشد بماند اما...پدر‌جان! این‌دفعه من را با خود ببر جان! قولی بده! من، تنها نمانم در این خرابه رفته توانم #کبری_رحمتی #بی‌تاب #محرم #حضرت_رقیه #امام_حسین 💡@FANUSESHAB

"من ایرانم و تو عراقی، چه فراقی! چه فراقی!" لب تشنه‌ات، شده ساقی،شده ساقی، چه فراقی! دل بی‌کسم، به تو خوش بود، به تو خوش بود، به تو خوش بود چشیده لبم، مِی باقی، مِی باقی، چه فراقی! عطش، تشنگی، شده دردم، شده دردم شده دردم شده داغ دل، تو عراقی، تو عراقی، چه فراقی! ندارد توان، دل بی‌تاب، دل بی‌تاب، دل #بی‌تاب نیامد حرم، شده داغی، شده داغی، چه فراقی! به خوابم بیا! که ببینم رخ ماهت، همه جانم بگیر از دلم! که شده خون، تو سراغی، چه فراقی! شکیب از دلم، چو کبوتر، شده پَرَّان نظری کن! جهان بی‌حسین(ع) شده داغی، چه فراقی! چه فراقی! #امام_حسین #محرم 💡@FANUSESHAB