❇️ روش شناسی فقه معاصر و عناصر مغفول در فقاهت سنتی
🎙 آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست
✂️ برش هایی از متن:
🔴 فقاهت معاصر در مسائل معاصر یک اشتراکاتی با فقاهت و اجتهاد در مسائل گذشته دارد مثل نص محور بودن یارجوع به اصول عملیه در هنگام شک
🔴 یکی از بحثهای به روز و مهم که فقاهت معاصر هم می‌طلبد و نگاه جدید هم می‌طلبد بحث فقه سیاسی است، فقه مدیریت جامعه است، فقه الحکومه، فقه النظام، فقه الاجرا. این‌ها اصول می‌خواهد، اصولش این که اگر یک جا امری داریم که ظهور در وجوب دارد، نهی‌‌ای داریم که ظهور در حرمت دارد مقدمه واجبی داریم که باید ببینیم چه حکمی دارد؟
🔴 درفضای علمی حوزه ما بحث کرامت انسان مطرح است، بحث عدالت است، بحث تسهیل است، حقوق شهروندی، این‌ها قاعده‌اند یا پارادایم؟ در بحثهای فقاهت معاصر ما باید موضع خود را راجع به این بحثها روشن کنیم. اصلا ما چیزی به اسم عدالت قاعدتا یا پارادایما داریم؟ آیا چیزی به اسم کرامت ذاتی انسان داریم؟ آیا چیزی به اسم فقه تعامل در مقابل فقه تقابل داریم؟ آیا چیزی به اسم قاعده تسهیل داریم: یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَفقاهت معاصر در مسائل معاصر یک اشتراکاتی با فقاهت و اجتهاد در مسائل گذشته دارد کثل نص محور بودن یارجوع به اصول عملیه در هنگام شک
🔴 یکی از بحثهای به روز و مهم که فقاهت معاصر هم می‌طلبد و نگاه جدید هم می‌طلبد بحث فقه سیاسی است، فقه مدیریت جامعه است ...
🔺جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://andishehma.com/ravesh-shenasi-fiqh/
🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما
@andishemaa
.
#مجسمه_فکر
حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی :
آقای حاج آقا عزّالدین زنجانی می‌گفت :
آسید کاظم عصّار که در دقت نظر ممتاز بود و کمتر کسی را به علمیت قبول داشت ، راجع به آمیرزا محمد تقی شیرازی می‌فرمود :
ایشان مجسّمه فکر بود .
📗 جرعه‌ای از دریا ، جلد ۲ ، صفحه ۴۵۵ .
🌐 @jawaher_kalam
🔰ترغیب به نمازشب بادیدن مردفقیری که درسحرگاهان برای گدایی به حرم آمده بود
«کاشف الغطا»شبى براى خواندن نماز شب از خواب بر مى خیزد. فرزند جوانش را هم از خواب بیدار مى کند و از او مى خواهد با هم براى خواندن نماز به حرم امام على(ع) بروند. پسرش که در آن وقت شب، برخاستن از خواب برایش سخت بود، بهانه مى آورد، اما شیخ مصمم است که با هم به حرم بروند.
حرم امام علی علیه السلام
فرزندش با اکراه بلند مى شود و وضو مى گیرد و با پدر راهی حرم امیرالمؤمنین علیه السلام مى شوند.
در صحن مطهر که مى رسند، مرد فقیرى را مى بینند که نشسته و دست به طرف مردم دراز مى کند(گدایی).
«شیخ جعفرکاشف الغطا» از فرزندش مى پرسد: این شخص در این وقت شب اینجا چه مى کند؟ براى چه نشسته اینجا؟ پسر ش مى گوید: براى گدایى از مردم.
«کاشف الغطا» مى گوید:ببین فرزندم ! این آدم(سائل) به خاطر مبلغ اندک ، این وقت شب از خواب و آسایش دست شسته و دست به سوى مردم دراز مى کند. آیا تو به اندازه این سائل به وعده هاى خدا درباره شب زنده داران اعتماد ندارى! که مى فرماید:
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ/ هیچ کس نمی داند چه پاداش های مهمّی که مایه روشنی چشم هاست برای آنها نهفته شده، این پاداش کارهائی است که انجام می دادند!
فرزند جوانش از شنیدن این جمله ، به شدت منقلب مى شود و در وجودش تحولى پدید مى آید، به طورى که تا آخر عمر نماز شب او ترک نشد.
📚 شب مردان خدا، ص۴۴ – ۴۵؛ داستان‌هاى نماز شب، ص۹۸
@FEQH_AL_SHIA
💠 میرزای شیرازی و عشق به مباحث علمی
❖ آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی:
● آقای سید مهدی روحانی نقل کرد از عموی خودش مرحوم حاج آقا احمد، ایشان هم از مرحوم آسید عبدالهادی و ایشان از مرحوم آمیرزا علی آقای شیرازی که پسر میرزا و مرجع تقلید هم بوده، آمیرزا علی آقا می‌فرموده: اواخر کسالت میرزا وضع میرزا طوری شد که مورد تردید بود میرزا وفات کرده و یا زنده است. قرار شد امتحان کنند ببینند زنده است یا وفات کرده.
یکی رفت گفت: از طرف دولت عثمانی آمده‌اند برای زیارت شما. اثر حیات در میرزا ظاهر نشد.
دیگری گفت: سفیر ایران آمده می‌خواهد خدمت شما سلامی عرض کند، اثری پیدا نشد.
آمیرزا علی آقا می‌گوید: من می‌دانم چطور باید پدرم را امتحان کرد.
به گوش میرزا می‌گوید: نان سوخته چه حکمی دارد؟
میرزا می‌جنبد و می‌فرماید: از چه بابت حکمش را تعیین کنیم؟ از این جهت که اکل خبائث است بگوییم حرام است، یا از باب اینکه مضرّ است بگوییم حرام است، و یا بگوییم اگر بخواهیم تحریم کنیم چون نان غیر سوخته هم همراه با سوخته‌هاست و دور ریخته می‌شود، لازمه این تحریم، تحریم دیگری است و تزاحم است. از این جهت بگوییم «حرمت اکل» فعلیت ندارد؟
میرزا این شقوق را در آن حال بیان می‌کند.
📚 جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص۱۱۵
@madras_emb
.
✅ طلاب نیازمند ثُلثان!
🔻 آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی
(قدس الله سره)
💠 وقتی شخصی طلبه می شود مانند انگور است که بر اثر جوشاندن نجس می شود و راه پاک کردن آن، ثُلثان است.
پس باید طلبه استاد اخلاق بگیرد و خود را تزکیه کند زیرا علم و دانش و مدرک، آدمی را مغرور و متکبّر می سازد.
یک طلبه باید آن قدر تلاش کند و بجوشد تا دو سوم او یعنی صفات و اخلاق بد او بخار شود و از بین برود تا اینکه بتوان از او استفاده کرد.
📎 آداب الطلاب ، صفحه ۱۶۳ .
@FEQH_AL_SHIA
سجده شخص معذور بر روی مهر
بعضی از کسانی که وظیفه‌شان، نماز خواندن به‌صورت نشسته است، به‌جای اینکه مهر را با دست نگه داشته و پیشانی خود را روی مهر بگذارند، مهر را بالا آورده و به پیشانی خود می گذارند؛ در حالی که نمی دانند این کار، صحیح نیست❗️
✅ نظر مراجع تقلید
🔸آیت الله مکارم: باید مهر را با دست نگه دارد و پیشانی را بر آن بگذارد.
🔹آیت الله سیستانی: کسی که میتواند بنشیند، ولی نمیتواند پیشانی را بر زمین برساند، اگر بتواند به اندازه‌ای خم شود که عرفاً سجده بر آن صدق کند، باید به آن مقدار خم شود و مُهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی مکان بلندی گذاشته و پیشانی را بر آن بگذارد؛ ولی باید کف دستها و زانوها و انگشتان پا را در صورت امکان به‌طور معمول بر زمین بگذارد؛
البتّه اگر در این صورت، مکان بلندی نباشد که مُهر یا شیء دیگری که سجده بر آن صحیح است را روی آن قرار دهد و کسی هم نباشد که مثلاً مُهر را بلند کند و بگیرد تا آن شخص بر آن سجده نماید، باید مُهر یا شیء دیگر را با دست بلند کرده و بر آن سجده نماید.
🔸آیت الله بهجت: کسی که نمیتواند پیشانی رابه زمین برساند باید به‌قدری که میتواند خم شود و مُهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است، ولی باید بنابر احتیاط کف دستها و زانوها و انگشتان پا را به‌طور معمول به زمین بگذارد.
🔸استفتاء از دفتر مقام معظم رهبری:
❓سوال: شخص معذوری که می توانسته بر روی میز سجده کند اما از روی جهل، مهر را با دست بلند می کرده و به پیشانی می گذاشته است؛ آیا نمازهایی که به این نحو خوانده را باید قضا کند؟
✅ پاسخ: این کار صدق سجده نمی کند؛ لذا باید نمازها را قضا کند.