eitaa logo
تنها راه نجات "فینال زمان"
1.1هزار دنبال‌کننده
14.3هزار عکس
13هزار ویدیو
249 فایل
به نام خدا "تنها راه نجات" اطاعت از رهبری ست همه ما دنبال #آرامش و لذت در زندگی هستیم ،زندگی یعنی مدیریت تمایلات و علاقه ها. #دین یعنی برنامه جامع برای مبارزه با هوای نفس. مدیر @Monji72 ادمین @Zahrali313_9 کسب و کار مواسات http://basalam.com/kmovasat
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺«تو را ترک نمی‌کنیم، چون مسئله تو، مسئله ماست»🌺 برخی می‌پرسند: مگر فلسطین مسئله ماست؟ مگر جوان ایرانی باید برای پسر حسین در قدس اشک بریزد؟ پاسخ روشن است: ما با فلسطین نه از سر قومیت، نه سیاست و نه معامله، که از سر ایمان، عهد بسته‌ایم. همان‌طور که زینب سلام‌الله‌علیها در شام، بی‌سر بودنِ برادر را فراموش نکرد، ما نیز در دنیای رسانه‌زده امروز، اشغال قبله اول را فراموش نمی‌کنیم. پسر حسین، امروز در کوچه‌های جنین و اردوگاه‌های رفح، فریاد می‌زند. اگر حسین را در کربلا تنها گذاشتند، ما امروز نمی‌گذاریم فرزند فکری و اعتقادی‌اش در قدس تنها بماند. پای عهد با حسین، همان‌جاست که تیغ است و تهمت، همان‌جاست که باید گفت: «تو را ترک نمی‌کنیم، ای پسر حسین!»
«امام خیمه‌گاه، خامنه‌ای است!» برخی با طعنه می‌گویند: چرا این‌همه جنگ و هزینه؟ چرا از فلسطین تا یمن، در همه میدان‌ها ایران هست؟ اما سؤال اساسی این‌جاست: مگر جبهه‌ای که دشمن ساخته، مرز می‌شناسد؟ مگر جنگ رسانه‌ای، روانی و اقتصادی دشمن فقط در تهران متوقف می‌شود؟ ما در دل یک نبرد بزرگ تمدنی هستیم. و در این میدان، کسی باید خیمه را نگه دارد. امامِ این خیمه‌گاه، کسی‌ست که از بحرین تا بصره، از نبل و الزهرا تا قلب تهران، قلب‌ها را به مقاومت پیوند می‌زند. او تنها رهبر سیاسی نیست؛ امامِ جریانِ ایستادگی‌ست. و ما، سربازانِ این خیمه. پس اگر دشمن، این خیمه را نشانه گرفته، طبیعی‌ست که ما جان بدهیم برای ستون آن.
«جمهوری اسلامی، قلب عملیات وعده صادق» می‌گویند جمهوری اسلامی درگیر بحران داخلی‌ست؛ چرا ادعای رهبری جبهه مقاومت می‌کند؟ اما واقعیت این است: هیچ کدام از بحران‌های ساختگی غرب، نتوانسته موتور راهبردی انقلاب را از کار بیندازد. درست در همان روزهایی که تورم و فشار اقتصادی را علیه ما تحمیل کردند، فرماندهان ما طرح وعده صادق ۳ را در عمق سرزمین دشمن فعال کردند. جمهوری اسلامی نه در حاشیه جبهه، که در مرکز آن ایستاده؛ نه در موضع دفاع، که در موضع طراحی و پیش‌دستی. این، فقط یک موشک نبود؛ بیانیه بود! اعلام موضعی بود به همه جهان: ایران نه عقب‌نشینی می‌کند، نه خسته است؛ ایران، «ایستاده» است.
💥 قائم‌پناه در دولتِ همدل؟ پس از عملیات «طلوع شیران» و شهادت فرماندهان و دانشمندان، مواضع هیئت دولت یکدست شد: تعلیق مذاکرات، محکومیت آمریکا و آمادگی برای پاسخ. اما یک صدا متفاوت ماند: محمدجعفر قائم‌پناه، معاون اجرایی رئیس‌جمهور. او گفت مذاکرات باید ادامه یابد، «طبق نظر رهبری». این جمله، ظاهرش ولایی است، اما با دو پیام همراه است: اول، اعلام آمادگی برای احیای مسیر دیپلماتیک در آینده؛ دوم، گشودن دریچه‌ای به نهادهای امنیتی خارجی مبنی بر وجود شکاف در تصمیمات راهبردی ایران در دولتی که آگاهانه وحدت رسانه‌ای و راهبردی را رعایت می‌کند، این اختلاف یا کاملاً حساب‌شده است، یا نشانه‌ای از ناهماهنگی راهبردی. اگر طراحی‌شده باشد، باید بدانیم چه پیام پنهانی به دشمن منتقل می‌شود. اگر نه، باید این صداها در چارچوب تصمیم نظام یکپارچه‌سازی شوند. در هر دو حالت، «صدای دوم» اگر مدیریت نشود، زمینه بازتعریف فشارهای سیاسی و امنیتی غرب را فراهم می‌کند. ✍
🚨تهدیدپذیر نیستیم! 🔹 دشمنی که خیال می‌کند با تهدید، ملتی را به زانو درمی‌آورد، یا تاریخ نخوانده یا ملت ایران را نشناخته است. صراحت رهبر انقلاب در برابر سخنان رئیس‌جمهور آمریکا، نه‌فقط یک پاسخ سیاسی، بلکه تجلی حکمت تاریخی ملتی است که در برابر تحمیل، یک‌صدا ایستاده و به‌جای عقب‌نشینی، پیشروی کرده است. 🔹 رهبر انقلاب با بازخوانی لحظه‌شناسی دشمن در ماجرای حمله تروریستی اخیر و اشاره به هم‌زمانی آن با مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا، هوشمندانه دست پشت پرده را افشا کردند؛ افشاگری‌ای که به‌جای هیجان، با حکمت و قدرت همراه بود: «کسی را تهدید کنید که از تهدیدکردن بترسد!» 🔹 این بیان، فقط تحقیر دشمن نیست؛ تلنگری به نخبگان و صاحبان قلم نیز هست تا اجازه ندهند که در جنگ روایت‌ها، واقعیت با تبلیغات فریبکارانه جابه‌جا شود. رهبری، تحلیل‌گران و اهل رسانه را فراخواندند تا تبیین‌گر حقیقت باشند؛ نه صرفاً مصرف‌کننده‌ روایت‌های غربی. 🔹 آمریکا اگر وارد میدان شود، صدمه می‌بیند؛ و اگر عقب‌نشینی کند، ضعفش عیان‌تر می‌شود. این معادله‌ای است که رهبر انقلاب با قاطعیت اعلام کردند، آن هم در حالی‌که در کف میدان، نشانه‌های تضعیف دشمن به چشم می‌آید. 🔹 و در نهایت، روح این پیام: زندگی را با قوت ادامه دهید؛ ما با توکل به خدای حکیم، پیروزیم. ✍
حسادت همیشه جیغ نمی‌زنه،گاهی خیلی نجیب و انقلابی لبخند می‌زنه و رد می‌شه... گاهی آدم یه جایی وایساده که کار ازش برمیاد، اما چون کار دست یه نفر دیگه‌ست، ترجیح می‌ده که هیچ کاری نکنه. نه چون باطلاً، نه چون بی‌تفاوت، بلکه چون یه چیزی ته دلش می‌گه: «اگه بالا بره، اگه موفق بشه، سهم من چی؟!» و اینجاست که ما نه با دشمن، که با خودمون، با رفیق‌هامون، با جبهه‌مون می‌جنگیم. نه با شمشیر، با سکوت. نه با نقد، با نادیده‌گرفتن. نه با تخریب، با عدم حمایت. آدم‌های مؤثر زیادی داریم که می‌تونن خرج کنن؛ نه پول فقط… اعتبار، تجربه، توصیه، یه استوری ساده، یه امضای محکم پشت یه آدم به‌دردبخور. ولی نمی‌کنن. نه چون نمی‌تونن، چون ترجیح می‌دن هیچ‌کس از کنارشون بلند نشه، مبادا خودشون کوتاه‌تر دیده بشن. گاهی ما فقط به خاطر ندادن یه سهم کوچیک یه نخ طلایی از جبهه انقلاب رو پاره می‌کنیم. و بعد، با طیب خاطر، می‌گیم: «اینم مثل بقیه… نرسید.» درحالی‌که اگه ما یه‌ذره کمک می‌کردیم، اون می‌رسید. و ما هم رشد می‌کردیم. با هم. نه به‌جای هم.
🚨جهاد بی‌روایت، مسجدالحرامِ بی‌جهاد است! خدا در سوره توبه یک خط قرمز روشن گذاشته: «أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ وَجَاهَدَ...؟»(توبه: ۱۹) یعنی چه؟ یعنی اگر سقایت( آب دادن ) به حاجیان و آباد کردن مسجدالحرام، بدون جهاد در میدان حق باشد، هیچ ارزشی ندارد. یعنی حتی مقدس‌ترین پایگاه، بدون روح مقاومت، فقط یک پوسته خالی‌ست. امروز هم ما هزار مسجدالحرام داریم: هیأت‌ها، موکب‌ها، پایگاه‌های فرهنگی، رسانه‌های مذهبی. اگر این‌ها جبهه جنگ شناختی علیه اسرائیل نباشند، ضدخودشان می‌شوند. هیأت بی‌جهاد شناختی، یعنی سکویی برای نفوذ شمرهای امروزی؛ همان‌ها که با روضه اهل‌بیت، شمشیر دشمن را تیز می‌کنند. جهاد امروز، جنگ روایت‌هاست. امروز مسجدالحرام تویی! اگر ذهن و زبانت را از روایت دشمن پاک نکنی، سقایت حاجیان هم که بکنی، «لَا يَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ». بدان! هیأت و رسانه و حسینیه، اگر «هاب» جهاد تبیین نباشد، ناخواسته می‌شود «هاب» جنگ نرم دشمن. 🔻 هیأت یعنی سنگر. سنگر یعنی جنگ. جنگ یعنی روایت. ✍️
"سه کلید طلایی پیروزی در جنگ روایت‌ها" در میدان جنگ رسانه‌ای امروز، برنده کسی نیست که صرفاً «حرف درست» بزند؛ بلکه کسی پیروز است که زودتر، مستندتر و جذاب‌تر روایت خود را به افکار عمومی القا کند. سه عامل کلیدی، حکم مهمات در این نبرد را دارند: ۱. سرعت: مخاطب امروزی معطل تحلیل‌های دیرهنگام نمی‌ماند. در برابر هجمه دشمن، تأخیر یعنی باخت. روایت باید سریع، آماده و از پیش طراحی شده باشد؛ مثل آمادگی آتش در خط مقدم. ۲. سندیت: در عصر دروغ‌های جذاب، تنها حقیقتی می‌ماند که قابل اثبات باشد. هر گزاره بدون سند، خوراک عملیات روانی دشمن است. اسناد، ستون‌های امنیت روانی جامعه‌اند. ۳. تنوع زبانی: مخاطب یک‌دست نیست؛ جوان، مذهبی، خاکستری، اقوام و اقشار مختلف... پیامی که فقط به زبان رسمی یا ارزشی بیان شود، نیمی از میدان را از دست می‌دهد. باید روایت را با زبان مخاطب گفت، نه صرفاً زبان خود. اگر این سه اصل را نداشته باشیم، حتی با بهترین محتوا، صحنه را به رسانه‌های دشمن واگذار کرده‌ایم. آینده از آنِ جریانی است که روایت‌سازی را فنی، سریع، مستند و بومی‌شده پیش ببرد. ✍ | تحلیلگر امنیت شناختی
✅ توافق سایکس–پیکو یعنی چی؟ 🟩 سایکس–پیکو یه توافق پنهانی بود بین دو کشور استعمارگر انگلیس و فرانسه تو سال ۱۹۱۶، وسط جنگ جهانی اول. تو این توافق، این دوتا کشور اومدن سرزمین‌های عربی و اسلامیِ تحت سلطه‌ی عثمانی رو بین خودشون تقسیم کردن، بدون اینکه ملت‌ها بدونن یا دخیل باشن. ✅ چرا اسمش سایکس–پیکوئه؟ 🔸 چون اسم اون دو نفری بود که این قرارداد رو بستن: «مارک سایکس» از طرف انگلستان «فرانسوا پیکو» از طرف فرانسه ✅ دقیقاً چی تقسیم شد؟ 🟥 تقریباً کل غرب آسیا (عراق، سوریه، لبنان، فلسطین، اردن و شمال عربستان) بین این دوتا کشور تقسیم شد: عراق و فلسطین افتاد دست انگلیس سوریه و لبنان رسید به فرانسه 📍 حتی بخش‌هایی هم قرار بود به روسیه تزاری برسه که بعداً به دلایل سیاسی نشد. ✅ چرا اینقدر مهمه؟ 🟥 چون: مرزهای فعلی خاورمیانه بر اساس همون نقشه‌کشی مصنوعی شکل گرفت. ملت‌های منطقه رو تکه‌تکه کردن، اقوام و قبایل رو جدا کردن، و تضادهای قومی و مذهبی ساختن. زمینه رو برای اشغال فلسطین و تشکیل رژیم صهیونیستی فراهم کردن. ✅ به ما چه ربطی داره؟ 🟩 سایکس–پیکو شروع روندی بود که می‌خواست امت اسلامی رو بشکنه و منطقه رو وابسته نگه داره. 🟩 اون نگاه استعمارگرایانه هنوز هم ادامه داره؛ با شکل‌های جدید مثل: معاهدات امنیتی غربی نقشه تجزیه‌طلبی کریدورهای مشکوک مثل زنگزور پروژه خاورمیانه جدید آمریکا ✅ جمع‌بندی: 🔻 سایکس–پیکو یعنی: مرزهایی که استعمار برای نفع خودش کشید؛ نه براساس هویت ملت‌ها، بلکه برای تضعیف اسلام و سلطه بر منابع. 📍 بدون فهم این توافق، خیلی از بحران‌های امروز منطقه (مثل فلسطین، جنگ‌های قومی، تروریسم، تجزیه‌طلبی) رو نمی‌شه درست تحلیل کرد. ✍
🕍 یهود، در آیینه قرآن برای فهم موقعیت و جایگاه «یهود» در نظام اندیشه اسلامی، باید از نگاه قرآن آغاز کرد؛ چرا که قرآن، صرفاً تاریخ نمی‌گوید، بلکه روایت می‌سازد؛ روایتی که در آن، اقوام و جریان‌ها، در نسبت با «حق» و «باطل» معنا می‌یابند. از نظر قرآن، قوم یهود نه صرفاً یک قوم نژادی یا دینی، بلکه نمونه‌ای تاریخی از یک امت گرفتار انحراف در امانت‌داری وحی است؛ امتی که از قله‌ ارتباط با انبیا، به حضیض تحریف و تکذیب و قتل پیامبران سقوط کرد. قرآن در نسبت با یهود، دو روایت موازی ارائه می‌دهد: ۱. روایت هشدار در آیات متعدد، قوم یهود به عنوان آینه‌ انحراف اهل کتاب معرفی می‌شود. نه برای ملامت تاریخی، بلکه برای تذکر به امت اسلامی: «وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آُوتُوا الْكِتَابَ...» (آل‌عمران: ۱۰۵) قرآن با تبیین مراحل سقوط یهود (از تکبر، تا دنیاپرستی، تا تحریف و کتمان حقایق)، امت محمدی را از تکرار همان خطاها بر حذر می‌دارد. ۲. روایت دشمن‌شناسی در برخی آیات، یهود نه تنها جریان منحرف، بلکه دشمن فعال و مزاحم مسیر حق تصویر شده است: «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ...» (مائده: ۸۲) اینجا دیگر صحبت از انحراف منفعل نیست؛ بلکه دشمنی پیش‌دستانه، کارشکنی تاریخی، و پیوند ارگانیک با مستکبران مطرح است. دشمنی‌ای که در تاریخ اسلام، از فتنه‌گری در مدینه تا پشتیبانی از جبهه‌ کفر ادامه یافته است. 📌 عبرت یا عبرت‌گیر؟ روایت قرآنی از یهود، صرفاً برای دشمن‌تراشی یا عقده‌گشایی نیست؛ بلکه تبیین یک مسیر تاریخی انحراف است. وقتی امانت وحی، ابزار قدرت‌طلبی و تحریف می‌شود، وقتی دین به خدمت زر و زور درمی‌آید، و وقتی دل‌ها از خشیت خدا خالی می‌شود، نتیجه‌اش همان می‌شود که بر قوم یهود گذشت. امروز، آنچه به نام «صهیونیسم جهانی» شناخته می‌شود، امتداد همان مسیر است؛ نه به‌مثابه‌ یک تبار، بلکه به عنوان یک منش فکری و رفتار سیاسی که همچنان در مسیر معارضه با حق، فعالیت می‌کند. 🔻 نتیجه در نظام معنایی قرآن، «یهود» صرفاً نام یک قوم نیست، بلکه نماد یک سرگذشت است؛ سرگذشتی که می‌تواند برای هر امتی تکرار شود. قرآن، نه با قوم‌گرایی نژادپرستانه، بلکه با تحلیل سننی، ما را از سرنوشت این قوم آگاه می‌سازد. در این نگاه، شناخت یهود، نه فقط برای دشمن‌شناسی، بلکه برای امت‌سازی است؛ تا بدانیم هر جا که دین، ابزار دنیا شود، و حقیقت، قربانی قدرت، خطر سقوط در کمین است. ✍
🖋 پیام رهبری و سه راهبرد تمدنی برای عبور از جنگ ترکیبی 🔹 پیام رهبر انقلاب در چهلمین روز شهادت جمعی از فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای، فقط یک تسلیت نبود؛ یک نقشه‌ی راه تمدنی بود. از دل این پیام می‌شود سه راهبرد کلان برای عبور هوشمندانه از جنگ ترکیبی دشمن بیرون کشید: ۱. ضربه، توقف نیست؛ موتور جهش است رهبری فرمودند دشمن به هدفش نرسید و حرکت علمی و نظامی، با شتاب بیشتر ادامه خواهد یافت. این یعنی در منطق انقلاب، شهادتِ نخبگان پایان کار نیست؛ آغاز انفجار پیشرفت است. درست مثل بعد از شهادت فخری‌زاده که پروژه‌ها نه‌تنها متوقف نشد، بلکه سرعت گرفت. ۲. تقسیم نقش ملی؛ حکمرانی هم‌افزا رهبر انقلاب با دقت، برای همه نقش تعیین کردند: نخبگان علمی، روحانیت، رسانه‌ها، فرماندهان، مسئولان، جوانان و آحاد ملت. این یعنی پیروزی فقط با یک قشر یا نهاد ممکن نیست؛ باید همه در میدان باشند، هر کس در جای خود. این یک مدل تمدنیِ شبکه‌سازی مسئولیت است. 3. افکار عمومی مقاوم، بزرگ‌ترین سرمایه ماست عبارت «شکوه پایداری معجزه‌آسا» دقیقاً ناظر به جبهه شناختی است. ملت ایران با هوشیاری، داغ را به عزت تبدیل کرد. این یعنی قدرت نرم انقلاب، دشمن دنبال فروپاشی درونی بود، اما به «اتحاد ملی» رسید. 🧭 این پیام یک کتیبه‌ی حکمرانی برای دوران تلاطم است؛ باید با آن کشور را ساخت، نه فقط عزاداری کرد. ✍
💥کلید تغییر در میدان ذهن مردم است آیه ۱۱ سوره رعد یک قاعده راهبردی در اختیار ما می‌گذارد: «إِنَّ اللّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّى يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم» در میدان جنگ امروز، این آیه یک پیام روشن دارد؛ تغییر از درون آغاز می‌شود. هیچ عملیات بیرونی، هیچ تکنولوژی نظامی و هیچ شعار رسانه‌ای، تا وقتی مردم زاویه نگاه خود را عوض نکرده‌اند، کارساز نیست. این همان نقطه‌ای است که جنگ شناختی روی آن سرمایه‌گذاری می‌کند. دشمن تلاش می‌کند «حال درونی مردم» را تغییر دهد: با ناامیدی، با ترس، با بی‌اعتمادی. وقتی ذهن مردم سقوط کند، تغییر بیرونی خودبه‌خود رخ می‌دهد؛ بدون شلیک حتی یک گلوله. برای ما، این آیه به زبان امروز یعنی: اول باید باور، امید و مهارت مردم را ارتقا بدهیم؛ آنجا که ذهن مقاوم بماند، هیچ توطئه‌ای به تغییر بیرونی ختم نمی‌شود. این اصل، نه فقط قرآنی، بلکه راهبردی‌ترین خط دفاع در جنگ میان‌جنگ‌هاست. ✍