#دقایقی_با_کتاب #سلول_های_بهاری 🔸کار من عشق من است و به ساعات و سختی هایش فکر نمی‌کنم؛ در ضمن بزرگ‌ترین تفریح من هم هست ُسعی کنیم بُعد داشته باشیم؛ برای مثال، تنها مشغله مان درس نباشد و سعی کنیم به ابعاد دیگری مانند ورزش، خانواده و درک مردم هم توجه داشته باشیم. 🔸 بدین ترتیب رشد، همه جانبه و متعادل می‌شود. به عبارتی اگر مغزتان بزرگ شود، دست و پایتان هم بزرگ می‌شود. خودتان که بزرگ شدید باید محیط اطرافتان را هم بزرگ کنید؛ وگرنه وقتی روی صندلی کوچک قبلی بنشینید می‌شکند و با این کار حتی به دیگران هم آسیب می‌زنید. در این مسیر به پیشرفت دیگران نیز کمک کنیم. بزرگ بودن به پُست و مقام نیست، بلکه کمک به ساختن آینده ای بهتر است. همە ما متعهد به کمک برای پیشرفت دیگران هستیم. قبول مسئولیت هایمان را به عنوان قبول چالش و وظیفه و تعهدی برای تسهیل پیشرفت جوانان نگاه کنیم؛ راهی برای رسیدن آن ها به روزی که بتوانند مایۀ حرکت بیشتر و پیشرفت بشریت شوند. 🔸 به قول آیت الله بهجت معتقدم «به این دنیا آمده‌ایم تا با زندگی کردن قیمت پیدا کنیم، نه به هر قیمتی زندگی کنیم.» از آنجا که دو بار متولد نمی‌شویم باید حداکثر بهره را از این فرصت ببریم. گاهی این زمان صرف تحقیق و مطالعه می شود، گاهی خواب، گاهی خوراک، گاهی ورزش، گاهی معاشرت با خوبان و گاهی سفر و کارهایی ازاین دست. زندگی لطف خداست و هرطور به آن بنگری همان طور می‌نماید. برای بعضی ها «هر چی سنگه، مال پای لنگه»، برای برخی هم «هر چی سنگه» چالشی است برای پخته تر شدن، پیروزی، پیشرفت و در نهایت مؤثر بودن. هر چه هدف بزرگ تر، مسیر بسیار سنگلاخی و پر نشیب و فرازتر... 📗 برشی از کتاب سلول های بهاری خاطرات تولید و توسعه دانش سلول‌های بنیادی 🌐 به کانون طه آب‌پخش بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1294139426C495683d11e