چقدر این مناجات اربابمون امام حسین (ع) با خدا زیباست؛ مَاذَا وَجَدَ مَنْ فَقَدَكَ وَ مَا الّذِى فَقَدَ مَنْ وَجَدَكَ؟
هر زبانی شیرینی های خاص خودش را دارد، مثلا برخی عبارات ترکی هرجور ترجمه کنی حقش ادا نمیشود، این جمله ی عربی امام حسین هم اینگونه است. ارزش داره بخاطر همین یک خط زبان عربی را یاد بگیری تا این جمله را درک کنی... خیلی زیباست، منتهی الیه عرفان اینجاست...
.
مَا خَلَقَ اللّهُ مِنْ شَىْءٍ إِلا وَ لَهُ تَسْبِيحٌ يَحْمَدُ بِهِ رَبّهُ؛ یعنی ذره ذره ی عالم هستی دارن بندگی میکنند، نکنه توی انسان بیش از حدنیاز مشغول دنیا بشی و جابمونی...
بُكَاءُ الْعُيُونِ وَ خَشْيَةُ الْقُلُوبِ رَحْمَةٌ مِنَ اللّهِ؛ یعنی اینکه میگن مرد گریه نمیکنه، یا میگن مگه خدا ترس داره حرف مفت است ، مرد باشی یا زن باید همیشه در قلبت یک ترسی از خدا باشد ، ترس از اینکه نکنه عمرم تموم بشه و دست خالی وارد آخرتی بشوم که قراره بی نهایت سال اونجا زندگی کنم، نکنه وارد عالم آخرت بشوم و تازه بفهمم هیچ کاری برای این عالم ابدی نکردم، وقتی چنین ترسی داری ، اتوماتیک گریه میکنی و از خدا میخواهی تا به دریای رحمتش وصل شوی و اهل نجات شوی...
اَىّ شَىْءٍ كُنْتُمْ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اللّهُ عَزّوَجَلّ آدَمَ (ع)؟ قَالَ كُنّا اَشْبَاحَ نُورٍ نَدُورُ حَوْلَ عَرْشِ الرّحْمنِ فَنُعَلّمُ لِلْمَلاَئِكَةِ التّسْبِيحَ وَ التّهْلِيلَ وَ التّحْمِيدَ؛ چون ۱۴ معصوم انسانهای عادی نیستن، آنها قبل خلقت حضرت آدم ، درعالم نوری درس بندگی به ملائکه میدادند. داستان این ۱۴ نور با همه ی انسانها حتی انبیای قبلی متفاوت است. اینا شاهکار خلقت خدا هستند و قراره از لجنزار گناه، حضرت حر و حضرت زهیر تولید کنند.
وَ اللّهِ مَا خَلَقَ اللّهُ شَيْئاً إِلا وَ قَدْ اَمَرَهُ بِالطّاعَةِ لَنَا؛ خدا به همه ی عالم دستور داده است که از ۱۴ معصوم اطاعت کنند. اطاعت از ۱۴ معصوم، اطاعت از خداست.
مَنْ اَحَبّنَا كَانَ مِنّا اَهْلَ الْبَيتِ؛ اینکه شنیدی حضرت سلمان مِنّا شد این یک قاعده است و مختص ایشان نیست، هرکس ۱۴ معصوم را دوست داشته باشد، مِنّا است.
