🌷﷽🌷
موضوع کنفرانس
سیر تاریخی پوشش و عفاف در ایران و جهان «با تکیه بر کتاب ارزشمند جواهرانه به قلم خانم نعیمه اسلاملو»
(جلسه دوم)
ارائه دهنده:سرکار خانم فتحی
⏰ ساعت گفتگو: 20
🗓 زمان شنبه :99/7/26
🌍 مکان:#ابرگروه_فدائیانامامخامنهایعزیز
لینک #ابرگروه_فدائیانامامخامنهایعزیز
https://eitaa.com/joinchat/2128871435C7db9a13d97
لینک آرشیو کنفرانس
@Fedayeen
بسم الله الرحمن الرحیم
ضمن عرض سلام و وقت بخیر خدمت سروران گرامی، ایام شهادت رسول گرامی خدا «ص» و فرزندان عزیز و بزرگوار ایشان، مولا امام حسن مجتبی «ع» و امام رضا «ع» رو خدمت شما بزرگواران تسلیت عرض می کنم، امیدوارم عزاداری های همه شما بزرگواران مورد قبول حضرت حق واقع شده باشه و همچنین حلول ماه ربیع الاول بر شما بزرگواران مبارک باشد إن شاءالله
با دومین جلسه از کنفرانس(بررسی سیر تاریخی پوشش و عفاف در ایران و جهان «با تکیه بر کتاب ارزشمند جواهرانه به قلم خانم نعیمه اسلاملو») در خدمت شما بزرگواران هستیم.
در جلسه گذشته خدمت شما عرض کردم که تاریخ نگاران با تکیه بر مستندات تاریخی تأکید کرده اند که حیا و عفاف، جریان غالب جوامع بشری در گذشته بوده است و زنان طبقه اشراف و اصیل چه در اروپا و چه در آسیا و حتی آفریقا لباسهای پوشیده و بلند به تن کرده و از نگاه مردان دور بوده اند و زنان طبقات پایین و کنیزکان و خدمتکاران بدون حجاب بودهاند.
در قرون 1 تا 16 میلادی:
تاریخ نگاران میگویند در فاصله بین قرون 1 تا 16 میلادی در اروپا مردان و زنان از پیراهنهای بلند با آستینهای بلند استفاده میکرده اند که کاملا بدن را میپوشاند.
لباسهای مردان کوتاه ولی لباسهای زنان «خصوصاً بانوان اصیل اروپایی» چند لایه و بلند «تا روی زمین» بود.
مردان کلاه ولی زنان روسری میپوشیدند که مو، سر و شانه را میپوشاند.
حتی زنان ثروتمند تاج خود را روی روسری های بلندشان بر سر میگذاشتند.
برای این دوره تاریخی(ویل دورانت) میگوید:
«در انگلستان»
انگلیسی ها دختران را با وقار و آزرم بار میآوردند. در زمان شکسپیر، زن حق نداشت که روی صحنه بیاید، نقش زنان را پسران بازی میکردند.
«در اسپانیا»
عفاف و عصمت زنان نه تنها بوسیله مذهب و قانون، بلکه بوسیله شرافت حفظ میشد. زنان عفیف مانند زنان مسلمان بودند، دور از مردها غذا میخوردند و هنگام حضور در اجتماع، در کالسکه های دربسته مینشستند.
ردایی با منشأ ایرانی به پوشاک مردان افزوده شد و زنان چادر بزرگی میپوشیدند.
«در فرانسه»
زنان هنگام سوارکاری، زیر پیراهنشان، شلواری پف دار میپوشیدند.
s.fathi:
«ژوزف کنت گوبینو» درباره شکل حجاب در ایران میگوید :
(شکل) حجابی که در ایران است بیش از آنکه مستند به اسلام باشد، به ایران قبل از اسلام مستند است.
خانم مهرآسا غیبی در کتاب هشت هزار سال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی «صفحه 243_245» میگوید :
در زمان ساسانی بلندی لباسها بقدری بود که مانع دیدن کفشها میگردید.
چادر و شنل از عناصر مهم پوشش زنان ساسانی بوده که ما آنرا بر سر ملکه آذرمیدخت «پادشاه ایرانی» و بر دوش آناهیتا «الهه ی ایرانی» به عنوان یک مقام والا، میبینیم.
پس از فتح ایران توسط خلیفه دوم، دختران کسری پادشاه ایران، حتی پس از اسارت، حاضر نشدند روپوش صورت خود را بردارند.
s.fathi:
دکتر محمد چیت ساز در کتاب« تاریخ پوشاک ایرانیان از ابتدای اسلام تا حمله مغول صفحه 97» مینویسد :
لباس زنان «بعد از اسلام» همان لباس زنان در دوره ساسانی است... در خارج از خانه با مقنعه، روبنده و چادر «معمولاً سیاه» سرتاسر بدن خود را میپوشاندند.
شلوارهایشان بلند و گشاد و در قسمت مچ چسبان بود.
زنان درباری روی مقنعه خود، تاج و روی تاجشان چادر میپوشیدند.
«کلاویخو» در سفرنامه اش مینویسد :
زنان شهری معمولا روی خود را پوشیدهاند و عجب آنکه چادر سفید داشتهاند و نقاب سیاه؛
«واقعا مثل ماه، زیر میغ(ابر) رفتهاند.»
إن شاءالله در جلسه بعد به تاریخ حجاب و عفاف در عصر رنسانس «قرون 17 تا 19 میلادی» و ترویج سبک زندگی لذت محور و شهوانی، بر اساس ویرانه های تمدن رومی و یونانی خواهیم پرداخت.
و صلي الله علی سیدنا محمدـٍ و آله الطاهرین و الحمدالله رب العالمین