طی سال‌های ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ ایران با وجود اعلام بی طرفی در جنگ جهانی اول، بیشترین آسیب را از این جنگ ویرانگر دید و در حدود نیمی از جمعیت کشور قربانی شدند. این در حالی بود که کشور طی آن سال‌ها با خشک‌سالی مواجه نبود؛ قحطی بزرگ، حاصل از ربایش، خرید و جمع‌آوری و احتکار غلات توسط دولت انگلیس و عدم اجازه خرید غلات از خارج کشور (انگلیس، اجازه ورود غلات به داخل ایران را نمی‌داد و محموله‌های غلات را منهدم می‌کرد) و بیماری وبا (آلوده شدن مشکوک آب چاه‌ها به ویروس وبا) و طاعون و نداشتن دولت مرکزی مقتدر، موجب این قتل‌عام قریب به ۱۰ میلیون نفری گردید. که با کشته‌های فرانسه در جنگ جهانی اول برابری می‌کند! اسناد این قتل‌عام که هولوکاست ایرانی خوانده می‌شود از کشور خارج شدند و همچنان در ردیف اسناد طبقه بندی شده و سری انگلیس قرار دارد که از انتشار آن‌ها ممانعت می‌کند. یک‌صدمین سالگرد پایان جنگ خونین جهانی اول #هولوکاست_ایرانی 14